Ο Ν. ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΡΟΜΠΕΝ ΤΗΣ ΔΕΗ»
«Χτυπάμε εκεί που οι συμπολίτες μας έχουν πραγματική ανάγκη» τονίζουν τα μέλη της ακτιβιστικής ομάδας «Οι Πολίτες της Βέροιας»
«Σ' αυτή τη χώρα εκτός από την υποχρέωση να πληρώνουμε και να ξαναπληρώνουμε κλέφτες και απατεώνες, έχουμε και δικαιώματα.
Και το σπουδαιότερο από όλα είναι η αξιοπρέπειά μας». Ετσι έκλεισε τη συνομιλία μας ο Νίκος Ασλάνογλου, ακτιβιστής, ο οποίος συμμετέχει στην ομάδα, μέλη της οποίας επανασυνδέουν το κομμένο ρεύμα σε οικογένειες και πολίτες της Βέροιας, που πλήττονται από την ανέχεια και τη φτώχεια.
Λίγη ώρα μετά, «Οι Πολίτες της Βέροιας», όπως αυτοαποκαλούνται, ξαναχτύπησαν: Επανασύνδεσαν το ρεύμα σε σπίτι που κατοικεί μία άνεργη μητέρα ενός βρέφους, η οποία ζει με τον υπερήλικα πατέρα της. Αποσπώντας πληροφορίες από τις υπηρεσίες της ΔΕΗ και εν αγνοία του ιδιοκτήτη, η ακτιβιστική ομάδα ανοίγει τη χελώνα της ΔΕΗ και επανασυνδέει το ρεύμα, αφήνοντας ένα αυτοκόλλητο που γράφει: «Πολίτες της Βέροιας - Κοινωνική Αλληλεγγύη - συνδέουμε το ρεύμα».
Με στόχευση τη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης «και όχι μιας κοινωνίας ζούγκλας όπως θέλουν να μας φτιάξουν», η ομάδα από τη Βέροια αναζητά «συνεργούς» σε όλη τη χώρα: «Ελπίζουμε ότι θα βρεθούν κι άλλοι πολίτες που θα πράξουν το ίδιο. Και όχι μόνο βέβαια για το ρεύμα, αλλά να δημιουργηθεί ένα ευρύτερο μέτωπο σε πολλά πεδία».
Οσο για τον κίνδυνο να τους αποδοθούν κατηγορίες, δεν φαίνεται να τους πτοεί. «Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Εχω κληθεί να καταθέσω ως κατηγορούμενος για δράσεις ακτιβισμού, δεκάδες φορές. Θα είναι ένας ακόμη τίτλος τιμής για μένα και τα μέλη της ομάδας μας» λέει ο κ. Ασλάνογλου.
Ο πυρήνας των πολιτών που συμμετέχει στις δράσεις «επανασύνδεσης» του ρεύματος προέρχεται από την Οικολογική Ομάδα Βέροιας, η οποία μέχρι σήμερα έχει επιδοθεί σε δεκάδες άλλες ακτιβιστικές ενέργειες που αφορούσαν τόσο περιβαλλοντικά ζητήματα όσο και ζητήματα παραβίασης κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η εικόνα με τα νεκρά ψάρια από τον Αλιάκμονα που έριξαν στο γραφείο του περιφερειάρχη και του νομάρχη Ημαθίας, διαμαρτυρόμενοι για τη ρύπανση του ποταμού, «έπαιξε» σε όλα τα τηλεοπτικά παράθυρα, ενώ έχουν «αλυσοδεθεί» και «κρεμαστεί» σε δεκάδες βιομηχανίες της Β. Ελλάδας για τις οποίες είχαν βάσιμες αποδείξεις ότι υποβαθμίζουν το περιβάλλον.
Ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγ. Βενιζέλος θα τους θυμάται από τον ένα τόνο κολοκύθια που έριξαν στο γραφείο του, όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού. Τα... κολοκύθια συνοδεύονταν από πανό που έγραφε: «Αναθεώρηση του Συντάγματος - Αρθρο 24; Κολοκύθια με τη ρίγανη...».
Για την τελευταία τους δράση ωστόσο, θέλουν να ξεκαθαρίσουν κάτι: «Εμείς δεν επανασυνδέουμε το ρεύμα στα σπίτια φίλων μας ή τα δικά μας. Το κάνουμε για συμπολίτες μας, οι οποίοι το έχουν πραγματικά ανάγκη. Γίνεται έρευνα. Δηλαδή έχουμε καταφέρει να μαθαίνουμε μέσα από τη ΔΕΗ σε ποια νοικοκυριά θα κοπεί, ή κόπηκε το ρεύμα. Αν ο συμπολίτης μας αυτός έχει πραγματικό πρόβλημα, τότε θα επανασυνδέσουμε το ρεύμα».
Οπως τονίζουν, το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό: «Είναι εγκληματική η συμπεριφορά αυτή στους πολίτες της χώρας μας. Πρώτα τους οδήγησαν στην ανεργία και την ανέχεια και τώρα τους καταδικάζουν και σε μία τρικοσμική καθημερινότητα. Τι να πεις σε όλους αυτούς; Δεν μπορούν να καταλάβουν; Ρε κόπανοι, δεν δίνουμε γιατί δεν έχουμε. Μας τα πήρατε όλα. Δεν έχουμε άλλα, που να σας πάρει ο διάολος. Νιώθουμε κυνηγημένοι στην ίδια μας τη χώρα. Αλλά δεν θα φύγουμε εμείς. Αυτοί θα φύγουν...» λέει με οργή ο ακτιβιστής.
Και προσθέτει: «Σκέφθηκε κανείς από όλους αυτούς που παίρνουν κι ένα νέο μέτρο κάθε μέρα, ότι για να φτάσει ένας πολίτης να του κόψουν το ρεύμα, τι άλλα προβλήματα θα είχε; Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω το πρόσωπο ενός νεαρού ανέργου. Ημουν εγώ που του χτύπησα το κουδούνι. "Εντάξει φίλε", του λέω, "από εδώ και πέρα έχεις ρεύμα". "Δηλαδή έχω ρεύμα", με ρώτησε, σαν να μη πίστευε στα αφτιά του. Δεν μπορώ να ξεχάσω την έκφρασή του. Τις συσπάσεις του προσώπου του. Αυτός ο άνθρωπος ζει σε μια χώρα που όχι απλώς δεν τον βοηθάει, αλλά τον έχει ρίξει σε έναν ωκεανό και του λέει κολύμπα μόνος σου. Κι αν καταφέρει να βρει και να ανέβει σε μία βάρκα, του παίρνουν τα κουπιά και του χτυπάνε τα χέρια. Φτάνει πια όμως, θα βγούμε μπροστά».
Για όσους κατακρίνουν τις πρακτικές που ακολουθούν, λέει: «Τουλάχιστον δεν ντρέπομαι για όσα κάνω, σε αντίθεση με κάποιους επίορκους πολιτικούς και διοικητικούς που θα έπρεπε να ντρέπονται για όσα δεν κάνουν. Η επιμονή τους και οι διώξεις για να βγάλουμε τον σκασμό, πέρασε και δεν την είδαμε. Αυτοί να βγάλουν τον σκασμό του βάρβαρου εμπαιγμού. Η συνειδητή εγκληματική πρακτική όλων τους είναι υποπολλαπλάσιας αξίας από τον τόπο που μας μεγάλωσε».
* Η συλλογική επαγρύπνηση και η αλληλεγγύη είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να αναμετρηθούν οι πολίτες με τις σκληρές πολιτικές που τους ισοπεδώνουν. Κάθε φορά που εμφανίζονται στο προσκήνιο ομάδες πολιτών που θέλουν να σπάσουν τα δεσμά του φόβου και της απομόνωσης, γεννιούνται νέες ελπίδες ότι η νεοφιλελεύθερη εκδοχή της κοινωνίας που μας επιφυλάσσουν θα κατακρημνιστεί. Αρκεί η αφύπνιση αυτή να μην εξαντληθεί σε αποσπασματικές δράσεις.
