Το υπουργείο Οικονομικών «καταργεί» τα δικαστήρια

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΗ Γ.Γ. ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ, ΜΕ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ 50% ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ

Οποιος τολμήσει να καταθέσει αίτηση αμφισβήτησης του προστίμου θα πρέπει να συνυποβάλει και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία

Το οικονομικό επιτελείο με εγκύκλιό του θεωρεί απαράδεκτη την προσφυγή των φορολογουμένων στα Διοικητικά Δικαστήρια 

Εμπόδια στο δρόμο προς τα διοικητικά δικαστήρια για την επίλυση διαφορών με την Εφορία βάζει το υπουργείο Οικονομικών. Σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου, όσοι φορολογούμενοι θέλουν να αμφισβητήσουν τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν έπειτα από έλεγχο της Εφορίας πρέπει να πληρώσουν προκαταβολικά το 50% του φόρου.

Παράλληλα, το υπουργείο με την εγκύκλιο δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα του φορολογουμένου να...

προσφύγει πρώτα στα Διοικητικά Δικαστήρια, αποφασίζοντας ότι η αμφισβήτηση των προστίμων πλέον θα γίνεται αρχικά στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και ειδικότερα στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η άσκηση οποιασδήποτε άλλης διοικητικής προσφυγής κατά των φορολογικών αρχών θεωρείται πλέον «απαράδεκτη», σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, έστω και αν ο φορολογούμενος διατηρεί το δικαίωμά του να προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Την ίδια στιγμή το υπουργείο Οικονομικών, στο πλαίσιο της προσπάθειας να φτιάξει φάκελο με τα περιουσιακά στοιχεία κάθε φορολογουμένου, ζητά η κατάθεση της αίτησης αμφισβήτησης να συνοδεύεται με τα πλήρη περιουσιακά στοιχεία του φορολογούυμένου. Συγκεκριμένα, με την εγκύκλιο που απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών προβλέπεται ότι:

* Με την αίτηση αναστολής συνυποβάλλονται στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και τα αποδεικτικά στοιχεία με τα οποία τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί του αιτούντος και απαραιτήτως υπεύθυνη δήλωση, στην οποία ο αιτών δηλώνει : α) τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον οικονομικό έτος και β) την περιουσιακή του κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής.

* Αίτηση αναστολής που δεν συνοδεύεται από τα προαναφερθέντα στοιχεία απορρίπτεται.

* Η ενδικοφανής προσφυγή ασκείται κατά πράξεων των φορολογικών αρχών, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών που αρχίζει από την κοινοποίηση της πράξεως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, η απόφαση πρέπει να εκδίδεται και κοινοποιείται εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την ημερομηνία υποβολής της ενδικοφανούς προσφυγής.

Ειδικά στην περίπτωση των ενδικοφανών προσφυγών, που υποβάλλονται στην αρμόδια φορολογική αρχή μέχρι τις 28.2.2014, η προθεσμία έκδοσης και κοινοποίησης στον υπόχρεο της απόφασης επεκτείνεται σε 120 ημέρες.

Εάν εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας δεν εκδοθεί ή δεν έχει κοινοποιηθεί η απόφαση στον υπόχρεο, τότε θεωρείται ότι η ενδικοφανής προσφυγή έχει απορριφθεί από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και ο υπόχρεος έχει λάβει γνώση αυτής της απόρριψης κατά την εκπνοή της ανωτέρω προθεσμίας.

ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ;

Άρθρο του Αντιναυάρχου (ε.α) και Προέδρου του ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ Β.Μαρτζούκου Π.Ν,

Ολόκληρος ο πλανήτης στρέφει το βλέμμα του με ανησυχία για μία ακόμη φορά στην ασταθή περιοχή της Μ. Ανατολής. Μία νέα φάση διαμορφώνεται αφού σημαντικό μέρος των Δυτικών δυνάμεων περνά από την έμμεση στην άμεση εμπλοκή του στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Ένα πόλεμο που ολοένα και περισσότερο φανερώνει τις γενεσιουργές αιτίες του, που είναι η ευρύτερη σύγκρουση διεθνών συμφερόντων και κυρίως ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ με το Ιράν. Στην σύγκρουση αυτή οι ΗΠΑ πλαισιώνονται από το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί το Ιράν ως υπαρξιακή απειλή, την Γαλλία λόγω εθνικού ιστορικού διαχρονικού ενδιαφέροντος, την φιλόδοξη νεοοθωμανική Τουρκία, καθώς και σουνιτικά αραβικά κράτη που διαπιστώνουν με ανησυχία την διαρκώς διευρυνομένη ιρανική επιρροή στην περιοχή (π.χ. στην Συρία, τον Λίβανο και το Ιράκ). Η Ρωσία και η Κίνα για διαφορετικούς λόγους στηρίζουν το Ιράν και το καθεστώς Άσαντ. Η ενεργός συμμετοχή της Γαλλίας, η υπαναχώρηση της Αγγλίας και η διαφοροποίηση ή σιωπή των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών εμφανίζει κατά τραγικό τρόπο, την στρατηγική ένδεια της Ε.Ε., καθώς και την τεράστια απόσταση που την χωρίζει από την ολοκλήρωσή της. Θέμα αναμίξεως του ΝΑΤΟ θα τεθεί εφ’ όσον κράτος μέλος του (π.χ. η Τουρκία), δεχθεί επίθεση.

Η αναβληθείσα αλλά αναμενομένη περιορισμένης διάρκειας και εκτάσεως επίθεση των Η.Π.Α. κατά του συριακού καθεστώτος Άσαντ δεν καθησυχάζει την διεθνή κοινότητα, δεδομένου ότι οι εκάστοτε πολεμικές επιχειρήσεις έχουν την δική τους λογική, ποτέ δεν αποτελούν ακριβή αντίγραφα παλαιοτέρων αναμετρήσεων και δεν ελέγχονται πάντοτε πολιτικά, ιδίως όταν υπάρχει  πληθώρα δρώντων, όπως στην περίπτωση της Συρίας, των οποίων τα συμφέροντα, συμπεριφορές και συσχετισμοί ισχύος   συνθέτουν ένα απρόβλεπτο ευρύτερο περιβάλλον, στο οποίο εύκολα η στρατιωτική αναμέτρηση είναι δυνατόν να διαχυθεί.   

Τα αποδεικτικά στοιχεία της κυβερνήσεως των Η.Π.Α., περί της χρήσεως χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ δεν έχουν μέχρι στιγμής κοινοποιηθεί είτε δημοσίως είτε στον Ο.Η.Ε. (είναι νωπές οι μνήμες των  «αδειάσειστων» στοιχείων, προ της εισβολής στο Ιράκ). Μετά την υπαναχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, την έλλειψη μεγάλου αριθμού «προθύμων» συμμάχων και την περιορισμένη υποστήριξη της αμερικανικής κοινής γνώμης, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα, αναζητώντας επαρκή νομιμοποίηση του εγχειρήματός του, θα θέσει το θέμα της περιορισμένης στρατιωτικής απαντήσεως κατά της Συρίας, προς ψήφιση στο Κονγκρέσσο (μετά τις 9 Σεπτεμβρίου 2013). Η καθυστέρηση αυτή κρίνεται ότι δημιουργεί προϋποθέσεις για βελτίωση του διπλωματικού κλίματος κατά την συνάντηση των G-20 στην Ρωσία (5 και 6 Σεπτεμβρίου 2013) και παρέχει χρόνο στην Αγγλία για να αναθεωρήσει την στάση της, στον ΟΗΕ για να εκδώσει το πόρισμά του ως προς τον υπαίτιο της χρήσεως των χημικών όπλων, στο Ιράν για να συνδράμει σε πολιτική επίλυση του ζητήματος καθώς και σε άλλα κράτη προκειμένου να συμμετάσχουν στην συμμαχία των «προθύμων».

Το 2012 ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. αυτοδεσμεύθηκε θέτοντας ως «κόκκινη γραμμή» την χρήση χημικών όπλων και τώρα που αυτά χρησιμοποιήθηκαν απειλείται η αξιοπιστία των Η.Π.Α., έναντι φίλων και εχθρών, εάν δεν υπάρξει αμερικανική στρατιωτική «τιμωρία». Εν τούτοις εάν οι ΗΠΑ κατέχουν επαρκείς ενδείξεις ότι οι αναμενόμενες αντιδράσεις (από Ιράν, Ρωσία, Κίνα, Χεσμπολάχ, Χαμάς, σιιτικοί πληθυσμοί κ.λ.π.) θα αποσταθεροποιήσουν επικίνδυνα την περιοχή και θα θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και του Ισραήλ, μία αρνητική ψήφος του Κονγκρέσσου ενδεχομένως να βγάλει τον Ομπάμα από την δύσκολη θέση (με πρόσχημα τον σεβασμό της λαϊκής θελήσεως και παρά το δικαίωμά του να δράσει αυτοβούλως).

Το πλέον πιθανό σενάριο είναι το Κονγκρέσσο να συναινέσει, στην περιορισμένη στρατιωτική αμερικανική δράση κατά της Συρίας (χειρουργικού τύπου πυραυλική προσβολή κατά ζωτικών στόχων, όπως συστήματα αεραμύνης, διοικήσεως και ελέγχου, επικοινωνιών, πυραύλων, αεροσκαφών, κυβερνητικών κτιρίων κ.λ.π., συγκεκριμένης διαρκείας και δίχως χερσαίες επιχειρήσεις). Στην περίπτωση αυτή, πέραν του τιμωρητικού συμβολισμού, η επίθεση εκτιμάται ότι αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του καθεστώτος Άσαντ,  με παράλληλη ενίσχυση των αντικαθεστωτικών ανταρτών, προκειμένου η σχετική ισοδυναμία των δύο πλευρών να τις ωθήσει στην εξεύρεση αμοιβαίως αποδεκτής διπλωματικής λύσεως. Υπό το πρίσμα αυτό είναι δυνατόν να ερμηνευθεί και η ρωσική δηλωθείσα πρόθεση όπως μη εμπλακεί ευθέως στρατιωτικά κατά την περιορισμένη επίθεση των «προθύμων» κατά του Άσαντ.  Παρά τις εν λόγω προθέσεις, κρίνεται ότι το εγχείρημα αυτό όχι μόνο δεν θα επιφέρει οριστικές μεταβολές στην περιοχή αλλά θα επιδεινώσει την κατάσταση για τους εξής λόγους:

-          Η επίθεση δεν θα ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ (ιδίως τώρα που έχει χαθεί οριστικά το στοιχείο του στρατιωτικού αιφνιδιασμού), το οποίο θα σκληρύνει την στάση του και θα εξακολουθήσει να στηρίζεται από Ιράν, Ρωσία και Κίνα. Εάν η περιορισμένη επίθεση δεν επιτύχει τους σκοπούς της, οι ΗΠΑ θα εμφανισθούν αδύναμες και θα τεθεί άμεσα το θέμα της σκοπιμότητος του όλου εγχειρήματος.

-          Μετά από εκτεταμένες καταστροφές ζωτικών εγκαταστάσεων της Συρίας και σειρά παραπλεύρων απωλειών, θα μειωθούν οι πιθανότητες διπλωματικής επιλύσεως των θεμάτων τόσο της Συρίας, όσο και του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

-          Επιδείνωση των ήδη τεταμένων σχέσεων Η.Π.Α. – Ρωσίας (ευρύτερα ζωτικά στρατηγικά, οικονομικά και ενεργειακά ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή).

-          Αγνώστου εύρους αντιδράσεις της Συρίας, του Ιράν (δεν αναμένεται ευθεία και ευρεία ανταποδοτική αντίδραση του Ιράν, προκειμένου να διασφαλισθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα, η οικονομία του, καθώς και η στρατιωτική του δυνατότητα αυτοάμυνας), της Χεσμπολάχ (το εύρος της αντιδράσεως συνδέεται με το αντίστοιχο του Ιράν), Χαμάς, αλλά εμμέσως και Ρωσίας – Κίνας (π.χ. κυβερνοπόλεμος, έγκαιρη ενημέρωση Σύρων για επερχόμενες πυραυλικές προσβολές, προμήθεια Συρίας με πολεμικό υλικό κ.λ.π.), κατά των Η.Π.Α., του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ιορδανίας.

-          Ενδεχόμενη αυτόνομη και μη συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα αντίδραση του Ισραήλ, σε περίπτωση πυραυλικής ή αεροπορικής ή τρομοκρατικής προσβολής του.

-          Διόγκωση και διάχυση στην ευρύτερη περιοχή του τεραστίου προβλήματος των Σύρων προσφύγων.

-          Επιδείνωση αμοιβαίων σχέσεων της ήδη διασπασμένης αντιπολιτεύσεως, μέρος της οποίας εναντιώνεται σε κάθε Δυτική επέμβαση η οποία κατά την άποψή τους ενισχύει το Ισραήλ.

-          Επιπλέον ενδέχεται να ενδυναμωθούν ιδιαίτερα τα πλέον δυναμικά στοιχεία της αντιπολιτεύσεως, τα οποία ανήκουν στο ριζοσπαστικό Ισλάμ (Σαλαφιστές, σύμμαχοι της Αλ Κάϊντα, στηριζόμενοι από την Σ. Αραβία).

Εάν η πρόθεση περιορισμένης αμερικανικής στρατιωτικής τιμωρητικής δράσεως αποτελεί πρόσχημα για την δυναμική επιβολή τελικής λύσεως στην περιοχή (ας μην ξεχνούμε ότι και στην Λιβύη η αρχικώς διατυπωθείσα πρόθεση ήταν η διασφάλιση  ζώνης απαγορεύσεως πτήσεων), τότε το όλο ζήτημα περιπλέκεται περισσότερο, καθ’ όσον ενδέχεται η τρέχουσα εμφύλια διαμάχη να μετατραπεί σε θερμή σύγκρουση στην ευρύτερη περιοχή. Στην περίπτωση αυτή οι στρατιωτικές ενέργειες θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά (π.χ. πέραν της πυραυλικής επιθέσεως και βομβαρδισμός από αεροσκάφη των Η.Π.Α. και συμμάχων, προσβολή συριακών στρατευμάτων, πλέον ενεργός στρατιωτικός ρόλος της Τουρκίας, πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς και αριθμού αραβικών χωρών, του Ισραήλ κ.λ.π.) και θα αποσκοπούν στην εκ των πραγμάτων επιβολή της επόμενης ημέρας στην περιοχή (π.χ. διαμελισμός της Συρίας σε κατάλληλα μικρότερα κρατίδια, κατά τρόπο διασφαλίζοντα την τοπική σταθερότητα, καθώς και την εξυπηρέτηση των δυτικών αλλά και κατά το δυνατόν  των ρωσικών συμφερόντων). Εν τούτοις, η άνευ όρων πτώση του καθεστώτος Άσαντ, αποτελεί στρατηγικό ακρωτηριασμό του Ιράν και απομόνωσή του από ζωτικά του περιφερειακά συμφέροντα (Χεσμπολάχ, σιιτικοί πληθυσμοί περιοχής, Παλαιστίνιοι,  πρόσβαση στην Μεσόγειο, εγγύτητα προσβολής του Ισραήλ, ενεργειακοί και οικονομικοί λόγοι κ.λ.π.), γεγονός το οποίο πιθανότατα θα προκαλέσει την ευρεία αντίδραση και εμπλοκή του (άμεση ή έμμεση μέσω Χεσμπολάχ και Συρίας κατά του Ισραήλ, καθώς και κατά στόχων αμερικανικών συμφερόντων), η οποία με την σειρά της αναμένεται ότι θα προκαλέσει φαινόμενο ντόμινο με απρόβλεπτες συνέπειες. Η συγκέντρωση ρωσικών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων στην Α. Μεσόγειο επιβαρύνει την ένταση και αυξάνει την ανησυχία, ενώ σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής του Ισραήλ, εκφράζεται και ο προβληματισμός του κατά πόσο και έως πότε τα σουνιτικά αραβικά κράτη θα εξακολουθούν να στηρίζουν την συμμαχία των «προθύμων»;

Σε κάθε περίπτωση η επόμενη ημέρα στην περιοχή και ιδιαίτερα στην περίπτωση μη συμμετοχής του Μπααθικού κόμματος του Άσαντ στην εξουσία, κρίνεται ότι θα είναι ιδιαίτερα ασταθής (συνέχιση εμφυλίου, τρομοκρατικές ενέργειες και διάχυση αυτών σε γειτονικά κράτη, εμπλοκή Ισραήλ κ.λ.π.), δεδομένων των πολλών αντιμαχομένων εθνοτήτων και θρησκευτικών δογμάτων, της ενδεχομένης προσβάσεως ακραίων ισλαμιστών τρομοκρατών σε όπλα προηγμένης τεχνολογίας ή μαζικής καταστροφής, του εκκρεμούς ιρανικού, κουρδικού και παλαιστινιακού ζητήματος και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των κρατών της περιοχής, καθώς και των Μεγάλων Δυνάμεων.

Η πλέον πιθανή περιοχή αμέσου επεκτάσεως της στρατιωτικής εμπλοκής είναι ο Λίβανος, ο οποίος αντιμετωπίζει ανάλογο εθνοτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό κατακερματισμό. Επισημαίνεται ότι οι δυνάμεις της Χεσμπολάχ υπερβαίνουν τους 100.000 μαχητές και το οπλοστάσιό της συμπεριλαμβάνει πυραύλους εδάφους – εδάφους, εδάφους – επιφανείας και εδάφους – αέρος καθώς και  σημαντικό αριθμό ρουκετών και αντιαρματικών όπλων. Η οργάνωση αντιμετωπίζει εχθρική συμπεριφορά τόσο από πολιτικές δυνάμεις εντός του Λιβάνου, όσο και από αραβικά σουνιτικά κράτη αλλά σε περίπτωση πλήρους πολεμικής εμπλοκής της, θα βασισθεί στην υποστήριξη του Ιράν, της Συρίας και πιθανόν της Ρωσίας.

Η Τουρκία εμμένει και προτρέπει σε πλήρη Δυτική στρατιωτική εμπλοκή (με συμμετοχή της Τουρκίας), μέχρι της τελικής ήττας και πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, επιδιώκοντας  να έχει λόγο κατά την επομένη ημέρα, προκειμένου να αποφύγει ανεπιθύμητες εξελίξεις στα σύνορά της. Σε περίπτωση περιορισμένης Δυτικής επιθέσεως, εκτιμάται ότι η Τουρκία θα διαδραματίσει δευτερεύοντα υποστηρικτικό στρατιωτικό ρόλο, ενώ τυχόν παρατεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις θα την εμπλέξουν άμεσα. Με την μέχρι στιγμής περιφερειακή πολιτική της, όχι μόνο δεν έχει εκπληρώσει διακηρυχθέντες σκοπούς της (π.χ. μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες) αλλά έχει πλέον καταστεί μέρος του όλου προβλήματος διατρέχοντας τον κίνδυνο η διαμορφούμενη τελική κατάσταση να αποκλίνει από τα Εθνικά της Συμφέροντα. Σημεία που εγείρουν ερωτηματικά, ως προς την τουρκική πολιτική, είναι τα ακόλουθα:

-          Η Τουρκία έχει συμβάλει σημαντικά στην κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Τα σύνορα της Τουρκίας  αποτελούν ελευθέρα ζώνη διελεύσεως στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και πάσης φύσεως αντιστασιακών ομάδων κατά του καθεστώτος Άσαντ, μεταξύ των οποίων και ακραίων ισλαμιστών που συνδέονται με την διεθνή τρομοκρατία.

-          Η Τουρκία προανήγγειλε κατηγορηματικά την απαίτηση πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, δίχως να έχει τα κατάλληλα εργαλεία και μέσα για να επιφέρει μόνη της το αποτέλεσμα αυτό. Η πολιτική αυτή σε συνδυασμό με την αμέριστη στήριξη των σουνιτών και την βιασύνη της να συμμετάσχει στην συμμαχία των «προθύμων» (άνευ σχετικών πορισμάτων και εγκρίσεως του ΟΗΕ), έχουν καταστήσει την Τουρκία μέρος του προβλήματος και την έχουν εκθέσει διπλωματικά.

-          Τυχόν στρατιωτική επιθετική ανάμιξη της Τουρκίας, θα έχει πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό και κοινωνικό κόστος, καθώς και κόστος ασφαλείας. Επιπλέον, δημιουργείται το διπλωματικό παράδοξο, η Τουρκία να συντάσσεται στρατιωτικά με την Δύση στην Συρία, όταν ταυτόχρονα την κατηγορεί για υποκρισία στην Αίγυπτο.

-          Τίποτε δεν καταδεικνύει, μέχρι στιγμής, ότι η Τουρκία έχει αποτρέψει δυσάρεστες γι αυτήν εκπλήξεις της επομένης ημέρας (π.χ. δημιουργία κουρδικού κράτους στα νότια σύνορά της).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η κρίση στην Συρία υπερβαίνει κατά πολύ το επίπεδο μίας τοπικής συγκρούσεως. Το διακύβευμα της εμπλοκής στην Συρία αλλά και της γενικής αστάθειας στην περιοχή είναι ο γεωπολιτικός έλεγχος της Μ. Ανατολής, η οποία αποτελεί κλειδί για τον ευρύτερο έλεγχο της Ευρασίας, καθώς και κατ’ εξοχήν πεδίο ασκήσεως επιρροής για φιλόδοξες περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής.

Παρά την πιθανότητα τοπικών ανεξέλεγκτων δράσεων και προκλήσεων που ενδεχομένως να κλιμακώσουν την κρίση, εκτιμάται ότι τελικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ως λογικοί δρώντες, θα ελέγξουν την τελική έκβαση και θα  εξασφαλίσουν μία λιγότερο ασταθή επόμενη ημέρα, αμοιβαίως αποδεκτή.

Διαπιστώνεται ότι ο Ο.Η.Ε. αδυνατεί και πάλι να εφαρμόσει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, αφού τα επί μέρους Εθνικά Συμφέροντα των κρατών του Συμβουλίου Ασφαλείας (Σ.Α.) αποτελούν την τροχοπέδη λήψεως αποφάσεων. Δράσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, λαμβάνουν χώρα επιλεκτικά και μετά από σύγκλιση συμφερόντων ή αδιάφορη ανοχή επί μέρους κρατών του Σ.Α. (επί παραδείγματι η «ευαισθητοποιημένη» Δύση και οι Διεθνείς Οργανισμοί, δεν αντέδρασαν όταν το τότε «ημέτερο» Ιράκ χρησιμοποιούσε χημικά όπλα κατά του Ιράν ή και στο εσωτερικό της χώρας του).

Ο περιπετειώδης τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έλαβε την τελική του απόφαση, ως προς την Συρία, υπενθυμίζει για μία ακόμη φορά πόσο κρίσιμη και σύνθετη είναι διαδικασία λήψεως αποφάσεων σε κυβερνητικό επίπεδο καθώς και τις υψηλές απαιτήσεις οργανώσεως, προπαρασκευής και εμπειρίας προς τούτο.

Η μεγάλης διάρκειας χρονική αναβολή της προαναγγελθείσης αμερικανικής πυραυλικής επιθέσεως κρίνεται ότι θα μειώσει δραστικά την αποτελεσματικότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος, αφού παρέχει άφθονο χρόνο προετοιμασίας στον αντίπαλο (διασπορά προσωπικού, μετακίνηση και απόκρυψη μέσων, συστημάτων και υλικών, ανάπτυξη παραπλανητικών ομοιωμάτων, δημιουργία ανθρωπίνων ασπίδων με χρήση αντιπάλων κ.λ.π.).

Κλειδί και προϋπόθεση για την ομαλή επίλυση του εμφυλίου στην Συρία, αποτελεί μία κοινή συμφωνία μεταξύ των δύο αντιμαχομένων μερών στην Συρία, των κυρίων πατρόνων αυτών (Ιράν και Σ. Αραβίας), καθώς και των ΗΠΑ και Ρωσίας. Από τις εν λόγω συνομιλίες θα πρέπει να εξαιρεθούν οι ακραίοι ισλαμιστές της αντιπολιτεύσεως, ενώ οι δυνάμεις που τους στηρίζουν θα πρέπει να τεθούν προ των ευθυνών τους.

Η ανωτέρω συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει το δικαίωμα ασφαλούς παραμονής κάθε μειονότητος (εθνικής και θρησκευτικής) στα πατρογονικά της εδάφη καθώς και την διατήρηση του πολιτισμού και των πολιτιστικών μνημείων της.

Το μικρό διπλωματικό και στρατιωτικό εκτόπισμα της Ε.Ε., καθώς και η αδυναμία ασκήσεως επιρροής ακόμη και σε περιοχές αμέσου ενδιαφέροντός της, όπως η Μ. Ανατολή (οι εθνικές δράσεις μεμονωμένων ευρωπαϊκών κρατών δεν λογίζονται ως δράση της Ε.Ε.), θα πρέπει να ανησυχούν τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., τουλάχιστον όσο και για τα οικονομικά θέματα.

Κατά την τρέχουσα συγκυρία η Ελλάδα θα πρέπει να φανεί συνεπής στην παροχή λογιστικών και υποστηρικτικών διευκολύνσεων προς τους συμμάχους της εφ’ όσον της ζητηθεί, δίχως την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της. Σε αντάλλαγμα της πολύτιμης (κατά ομολογία των ΗΠΑ) προσφερομένης υπηρεσίας και συνδυάζοντας την στρατηγική της σύγκλιση με το Ισραήλ, η χώρα μας επιβάλλεται όπως ζητήσει σθεναρά (και όχι ψελλίζοντας), την βάσει του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης, ευνοϊκή διευθέτηση των θεμάτων των θαλασσίων ζωνών της Α. Μεσογείου  (ειδικότερα η ΑΟΖ με την Αίγυπτο πρέπει να συμφωνηθεί άμεσα για ευνόητους λόγους), την προστασία των ερεισμάτων μας στην ευρύτερη περιοχή των συγκρούσεων (ελληνικός πληθυσμός, πολιτιστικά μνημεία, Πατριαρχείο και χριστιανοί κ.λ.π.), οικονομική ή και στρατιωτική βοήθεια για την χώρα μας κ.λ.π.. Εάν για την επόμενη ημέρα προκύπτει ανάγκη αναπληρώσεως τυχόν στρατηγικών απωλειών της Ρωσίας στην Μ. Ανατολή (διευκολύνσεις, ελλιμενισμοί, αγκυροβόλια), η Ελλάς (ίσως και η Κύπρος), σε συνεννόηση με τους συμμάχους της και δίχως να αιφνιδιάζει, θα μπορούσε να προσφερθεί για παροχή περιορισμένου επιπέδου ευκολιών  προς την Ρωσία, χρησιμεύοντας ως γέφυρα προσεγγίσεως των δύο Μ. Δυνάμεων, προ των κοινών τους προκλήσεων. Παράλληλα θα πρέπει να διατηρείται εθνική ετοιμότητα παραλαβής ελλήνων της Μ. Ανατολής, καθώς και αποτελεσματικής αποτροπής εισόδου νέου μεταναστευτικού ρεύματος προσφύγων, ακόμη και με κατάλληλη συνδρομή (χερσαία και θαλάσσια) ευρωπαϊκών δυνάμεων.

ΣΕ ΘΕΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

 «Ο ελληνικός εξορυκτικός κλάδος, είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασµένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του».

Η Ελλάδα είναι µία από τις χώρες της ΕΕ που διαθέτει σηµαντικό ορυκτό πλούτο, τόσο σε ποιότητα, όσο και σε ποσότητα και ποικιλία ορυκτών και µεταλλευµάτων, µε µεγάλο βιοµηχανικό ενδιαφέρον και ποικιλία εφαρµογών. Το γεγονός αυτό σε συνδυασµό µε τις ανάγκες σε ΟΠΥ της ευρωπαϊκής αλλά και της διεθνούς κοινότητας προσφέρει συγκριτικά πλεονεκτήµατα για την οικονοµία της χώρας.

Ο ελληνικός εξορυκτικός κλάδος, είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασµένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή αλλά και στην διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουµίνα, αλουµίνιο, νικέλιο, καυστική µαγνησία, µπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα και µάρµαρα.

Την τελευταία δεκαετία, υπάρχει στροφή στην αξιοποίηση βιοµηχανικών ορυκτών σε καινοτόµες, εξειδικευµένες χρήσεις που έχουν περιβαλλοντικό προσανατολισµό και υψηλή προστιθέµενη αξία (πχ. µπεντονίτης, περλίτης, ατταπουλγίτης αµφιβολίτης, ολιβινίτης, ανθρακικό ασβέστιο, βιοµηχανικοί άργιλοι ειδικών χρήσεων κλπ).

Στη   σχετικη ανακοινωση του ΣΜΕ  αναφέρεται:

S&B Βιομηχανικά Ορυκτά

Η S&B Βιοµηχανικά Ορυκτά είναι διεθνής Όµιλος ορυκτών και υλικών που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1934. Είναι η µητρική εταιρεία του οµίλου S&B. Ο Όµιλος διαθέτει σήµερα 30 ορυχεία, 50 εργοστάσια & µονάδες επεξεργασίας και 26 κέντρα διανοµής σε 21 χώρες ανά την υφήλιο και πραγµατοποιεί πωλήσεις σε περισσότερες από 70 χώρες σε όλο τον κόσµο. Κύρια δραστηριότητά του αποτελούν η εξόρυξη και η επεξεργασία µπεντονίτη, περλίτη, βωξίτη, βολλαστονίτη και η παραγωγή συλλιπασµάτων συνεχούς χύτευσης, καθώς και µεγάλης ποικιλίας εξειδικευµένων προϊόντων για ευρύ φάσµα βιοµηχανικών εφαρµογών και αγορών. Οι βιοµηχανικές λύσεις που παρέχει βασίζονται σε φυσικούς πόρους και απευθύνονται σε ευρύ φάσµα αγορών όπως είναι τα χυτήρια, ο κατασκευαστικός τοµέας, η µεταλλουργία και άλλες αγορές ειδικών εφαρµογών. Πάνω από το 90% του ενοποιηµένου κύκλου εργασιών του Οµίλου προέρχεται από πωλήσεις εκτός Ελλάδος. Στον Όµιλο S&B απασχολούνται 2.062 εργαζόµενοι εκ των οποίων οι 584 στην Ελλάδα.

Το 2012 η S&B προχώρησε στην εξαγορά της NYCO Minerals Inc. (NYCO), ηγέτιδας στην παγκόσµια αγορά για την προµήθεια υψηλής ποιότητας βολλαστονίτη και τριπολίτιδος (tripoli), µε εγκαταστάσεις παραγωγής στις ΗΠΑ και στο Μεξικό (7 νέες λειτουργικές εγκαταστάσεις, ορυχεία και εργοστάσια επεξεργασίας). Η εξαγορά της NYCO είναι συνεπής προς τη στρατηγική της S&B για διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων της, υποστηρίζοντας τη µετάβαση προς τις εφαρµογές υψηλής προστιθέµενης αξίας (πλαστικά, χρώµατα, επιχρίσµατα), προς τη διεύρυνση της γεωγραφικής της παρουσίας καθώς και προς την ενίσχυση της γκάµας των προϊόντων της µε υψηλής αξίας ορυκτά. Η NYCO παρέχει στον όµιλο S&B τη δυνατότητα διαµόρφωσης νέων ολοκληρωµένων τέτοιων αλυσίδων «από την αγορά στο ορυχείο», οι οποίες θα επιταχύνουν την ανάπτυξη των υψηλότερης προστιθέµενης αξίας εξειδικευµένων εφαρµογών και θα διευρύνουν της παρεχόµενες βιοµηχανικές τις λύσεις.

Βασικός στόχος παραµένει η συνεχής εστίαση στην ανάπτυξη καινοτόµων προϊόντων και προσαρµοσµένων βιοµηχανικών λύσεων σε διάφορες νέες εφαρµογές όσο και η ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας του Οµίλου µε γνώµονα τη γεωγραφική διαφοροποίηση των αγορών που εξυπηρετεί.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ Α.Μ.Β.Ν.Ε.Ε.

Πολύ ικανοποιητικά κινήθηκαν, κατά το 2012, τα οικονοµικά µεγέθη των θυγατρικών – συµµετοχών που διατηρεί η εταιρία στο εξωτερικό.

Αξίζει να σηµειωθεί ότι και η Ισπανική Magnesitas Navarras S.A και η Τούρκικη Akdeniz Mineral Kaynaklari A.S παρουσίασαν αυξηµένες πωλήσεις σε σχέση µε το 2011 (περίπου 80 εκ € συνολικά). Επίσης συνεχίστηκαν µε επιτυχία οι σηµαντικές συνέργειες, τόσο σε εµπορικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο έρευνας και ανάπτυξης, µε  έµφαση κυρίως στους τοµείς των πυρίµαχων µαζών αλλά και ειδικών - ενεργών ποιοτήτων καυστικής µαγνησίας υψηλής καθαρότητας για εφαρµογές υψηλών απαιτήσεων (π.χ. παραγωγή µαγνησιακών ενώσεων, καταλύτες, πολυµερή).

Τέλος η Ολλανδική θυγατρική Van Mannekus & CO BV που δραστηριοποιείται στην επεξεργασία και εµπορία µαγνησιακών προϊόντων παρουσίασε µείωση των πωλήσεων κατά 12% στα 18,5 εκ. € κυρίως λόγω των µειωµένων διεθνών τιµών της µαγνησίας.

ΟΜΙΛΟΣ ΤΙΤΑΝ

Ο Όµιλος ΤΙΤΑΝ είναι ένας ανεξάρτητος παραγωγός τσιµέντου και άλλων δοµικών υλικών µε πάνω από 100 χρόνια βιοµηχανικής εµπειρίας. Έχοντας έδρα την Ελλάδα διαθέτει 14 εργοστάσια παραγωγής τσιµέντου σε 9 χώρες και συγκεκριµένα στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, της ΗΠΑ, την ΠΓ∆Μ, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Αλβανία,  το  Κόσσοβο και την Τουρκία.

Σ’ όλες  τις Βαλκανικές χώρες εξαιρουµένης της Τουρκίας οι δραστηριότητες του οµίλου σηµείωσαν µείωση έναντι του 2011, λόγω της ευρύτερης οικονοµικής κρίσης που αντιµετωπίζουν οι χώρες της νότιας Ευρώπης.

Η επέκταση γραµµής παραγωγής τσιµέντου στο Κόσσοβο όπως και το νέο υπερσύγχρονο εργοστάσιο τσιµέντου στην Αλβανία, στην περιοχή Κρούγια πλησίον των Τιράνων, λειτουργούν πλέον κανονικά.

Στην Τουρκία όπως και στην Αίγυπτο (στην περιοχή Beni Suef νότια του Καΐρου) τα εργοστάσια τσιµέντου δούλεψαν µε πλήρη δυναµικότητα. 

Παράλληλα και µέσω της θυγατρικής Separation Technοlogies LLC (ST), ο Όµιλος έχει επεκταθεί και στον τοµέα ηλεκτροστατικού διαχωρισµού ιπτάµενης τέφρας και ορυκτών  (Calcite, Talc, Magnesite, Potash  κ.λ.π.) στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στο Ηνωµένο Βασίλειο και στην Πολωνία. Η τεχνολογία της ST αποτελεί κατοχυρωµένη  ευρεσιτεχνία, φιλική προς το περιβάλλον, καθώς δεν απαιτεί χηµικά πρόσθετα και δε συµβάλλει στην παραγωγή ρύπων.

ΜΑΡΜΑΡΑ ∆ΙΟΝΥΣΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ Α.Ε.Β.Ε.

Η εταιρεία δραστηριοποιείται διεθνώς στον εξορυκτικό τοµέα εκµεταλλευόµενη λατοµείο µαρµάρου στη Vratsa Βουλγαρίας και συµµετέχοντας µε ποσοστό 50% στην εταιρεία Granicon, η οποία εκµεταλλεύεται τρία λατοµεία γρανίτη (Baltic Brown) στη Φινλανδία. Τα προϊόντα, αµφότερων των εκµεταλλεύσεων της εταιρίας συγκεντρώνουν την προτίµηση πελατών µε αποτέλεσµα την αύξηση της ζήτησης και κατά συνέπεια της παραγωγής.

Στο στόχαστρο 400.000 συνταξιούχοι κάτω των 60 ετών

Περικοπών συνέχεια στις παροχές του ασφαλιστικού συστήματος. Οι κύριες συντάξεις, τα εφάπαξ, οι επικουρικές και γενικότερα οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων τίθενται και πάλι στην «προκρούστεια κλίνη», καθώς τα ελλείμματα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος είναι εκτός ελέγχου λόγω της παρατεταμένης ύφεσης και της πρωτοφανούς ανεργίας. Η κυβέρνηση, έπειτα από πιέσεις της τρόικας, «ανοίγει εκ νέου» τον φάκελο του ασφαλιστικού συστήματος από το φθινόπωρο και θα... υποχρεωθεί να λάβει νέα επώδυνα μέτρα, ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για την κάλυψη των συντάξεων, κάτι που θα θέσει σε κίνδυνο - συνολικά - το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Το πρώτο από τα μέτρα είναι η νέα μείωση του εφάπαξ τον Ιανουάριο του 2014 σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ και τράπεζες δεδομένου ότι θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά ο «ατομικός λογαριασμός» εισφορών. Το ίδιο μέτρο θα ισχύσει και για τις επικουρικές συντάξεις. Ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας κ. Ι. Βρούτσης προανήγγειλε την επερχόμενη ανατροπή των υφιστάμενων ασφαλιστικών ρυθμίσεων, με τη σύσταση «επιτροπής εμπειρογνωμόνων», εντός του Σεπτεμβρίου, η οποία θα προετοιμάσει τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Παράλληλα θα ξεκινήσει η εφαρμογή μιας σειράς νομοθετικών διατάξεων οι οποίες έχουν ήδη ψηφιστεί και απομένει η υλοποίησή τους. Το στίγμα του «νέου κύματος των αλλαγών» προδιέγραψε από τον Ιούλιο ο υπουργός Εργασίας δηλώνοντας πως «το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο με τη σημερινή του μορφή» και ως εκ τούτου απαιτείται «η εκ θεμελίων αλλαγή του». Σε κατ' ιδίαν συνομιλίες ο υπουργός Εργασίας περιγράφει τις αλλαγές σημειώνοντας ότι «στόχος είναι η καθιέρωση ενιαίων εισφορών και παροχών για όλους τους ασφαλισμένους». Θεωρείται βέβαιο δε ότι η «ενιαιοποίηση» όλων αυτών θα γίνει επί τα χείρω, δηλαδή με την εξομοίωση των υψηλότερων παροχών με τις χαμηλότερες. Τους επόμενους μήνες θα βρεθούμε μπροστά σε νέα περικοπές ως και 10% στο σύνολο των παροχών των Ταμείων, ενώ από το νέο έτος έρχονται μειώσεις στα εφάπαξ βοηθήματα. 1. Πρωτοβάθμια περίθαλψη. Περικοπές ετοιμάζονται σε φάρμακα, νοσήλια και δαπάνες Υγείας μετά τη διαπίστωση ότι το έλλειμμα του ΕΟΠΥΥ έχει ξεφύγει από κάθε πρόβλεψη. 2. Κύριες συντάξεις. Από το 2015 αναμένεται να ενταθούν τα οικονομικά προβλήματα των ταμείων κύριας ασφάλισης, καθώς η κρατική χρηματοδότηση θα αφορά μόνο τη βασική σύνταξη, η οποία θα είναι κοινή σε όλα Ταμεία (360 ευρώ). Σύμφωνα με τον νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη από την 1η Ιανουαρίου 2015 καθιερώνεται βασική και αναλογική σύνταξη. Η βασική σύνταξη επιδοτείται από τον προϋπολογισμό, ενώ η αναλογική θα είναι το αποτέλεσμα των εισφορών του ασφαλισμένου σε ολόκληρο τον εργασιακό βίο του. Οι συντελεστές υπολογισμού ρίχνουν τις συντάξεις στο 60%, ενώ από το 2020 οι συντάξεις  μειώνονται στο 48% του βασικού μισθού. Η τρόικα έχει καταστήσει σαφές ότι στο μεσοδιάστημα δεν πρόκειται να υπάρξει πρόσθετη χρηματοδότηση στα ασφαλιστικά ταμεία, οπότε θα πρέπει να βρουν τρόπο να καλύψουν τα ελλείμματά τους. Ιδιαίτερα οξύ είναι το πρόβλημα του ΟΑΕΕ, λόγω της αδυναμίας των ελευθέρων επαγγελματιών να καταβάλλουν τις εισφορές τους. Συνεπώς η μείωση των παροχών εμφανίζεται ως μονόδρομος. 3. Εισφορές. Οι ενιαίες εισφορές θα αφορούν το σύνολο των ασφαλισμένων - ανά Ταμείο - είτε απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα είτε σε ΔΕΚΟ, τράπεζα ή σε επιχειρήσεις του δημοσίου τομέα. Δηλαδή καταργούνται οι ειδικές διατάξεις που διατηρούνταν μετά την ένταξη - παραδείγματος χάριν - των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ και προέβλεπαν διαφορετικές εισφορές και διαφορετικές παροχές. Οι ενιαίες εισφορές θα ισχύουν για όλους τους ασφαλισμένους ανά ταμείο κύριας ασφάλισης, π.χ. ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ κτλ. Οι προσαρμογές στο νέο καθεστώς ενδέχεται να γίνουν σταδιακά. Νέο πλήγμα στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως του ΙΚΑ θα προκαλέσει η ρύθμιση που επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας, που θα προβλέπει τη σταδιακή, εντός τριών ετών (2014, 2015 και 2016), μείωση κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες των εργοδοτικών εισφορών του ΙΚΑ (επιπλέον της μείωσης κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα που ήδη ισχύει μετά την κατάργηση του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας) και την κατάργηση των εισφορών υπέρ τρίτων-κοινωνικών πόρων. 4. Παροχές. Αντιστοίχως οι ενιαίες εισφορές θα σημάνουν ενιαίο σύστημα παροχών. Οι υφιστάμενες συντάξεις δεν θα θιγούν, ούτε θα αλλάξει το νέο σύστημα υπολογισμού των συντάξεων που εισήγαγε ο νόμος Λοβέρδου - Κουτρουμάνη. Άλλωστε ο νέος υπολογισμός των συντάξεων είναι σε άμεση σύνδεση με το ύψος των καταβαλλόμενων εισφορών στο σύνολο του εργασιακού βίου του ασφαλισμένου. Πάντως οι «ενιαίες συντάξεις» ανά Ταμείο θεωρείται βέβαιο ότι θα επηρεάσουν / μειώσουν τις συντάξεις των λεγόμενων «ευγενών ταμείων». Περικοπές θα υπάρξουν και σε παροχές όπως μητρότητας, ασθένειας κτλ.     5. Επικουρικές συντάξεις. Δημιουργούνται σε όλα τα Ταμεία «ατομικοί λογαριασμοί» ώστε οι συντάξεις να αντιστοιχούν απολύτως στις εισφορές που έχει καταβάλει ο ασφαλισμένος κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου του. 6. Εφάπαξ. Ένα έτος νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2014 και όχι από το 2015, θα εφαρμοστεί ο νέος τρόπος υπολογισμού για το εφάπαξ βοήθημα. Σύμφωνα με τον νέο υπολογισμό το εφάπαξ από Δημόσιο, ΔΕΚΟ και τράπεζες μετατρέπεται σε έντοκη επιστροφή εισφορών, ενώ στις παραμέτρους που θα λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του αναμένεται να είναι και η αξία των αποθεματικών των Ταμείων στις 31.12.2012. Συνταξιούχοι ηλικίας 26-50 ετών Ενδιαφέροντα επί μέρους στοιχεία για την ηλικία των συνταξιούχων και τα ποσά των συντάξεων που λαμβάνουν περιέχει η τέταρτη μηνιαία έκθεση του Ενιαίου Συστήματος Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων «Ηλιος» του υπουργείου Εργασίας και της ΗΔΙΚΑ ΑΕ για τον μήνα Σεπτέμβριο. Ξεχωριστή σημασία έχουν δύο κατηγορίες συνταξιούχων: 1. Οι συνταξιούχοι ηλικίας 51-60 ετών αγγίζουν το 12% του συνόλου. Πρόκειται για 309.400 άτομα, σε σύνολο 2.706.924 συνταξιούχων, τα οποία λαμβάνουν μέση σύνταξη από 959,66 ως 1.065,88 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι υψηλότερο από τη μέση σύνταξη του συνόλου των συνταξιούχων (περίπου 907 ευρώ). 2. Η κατηγορία των συνταξιούχων ηλικίας 26-50 ετών φθάνει συνολικά το 3%, ήτοι 90.447 άτομα, με μέση σύνταξη 701,92 ευρώ. Ωστόσο παραμένει αδιευκρίνιστο ποιοι συνταξιοδοτούνται στην πλέον παραγωγική αυτή ηλικία. Ενδεχομένως να είναι πρώην ένστολοι, μητέρες ανηλίκων, ανάπηροι και άγαμες θυγατέρες. Μένει στο υπουργείο Εργασίας να το διευκρινίσει. Μεγάλο πρόβλημα εισφορών Τα οικονομικά στοιχεία του ασφαλιστικού συστήματος είναι αποκαλυπτικά και δείχνουν ότι νοσεί. Το έλλειμμα στο τέλος του έτους θα φθάσει μόνο για το 2013 τα 2,5 δισ., έναντι 2,3 δισ. που είχε προϋπολογισθεί. Οι απώλειες εσόδων για τα Ταμεία μόνο από την αυξημένη ανεργία αναμένεται να αγγίξουν τα 7,5 δισ., έναντι 6,5 δισ. ευρώ  το 2012, ενώ στα περισσότερα Ταμεία οι εισφορές που καταβάλλονται δεν επαρκούν για την κάλυψη του κόστους των παροχών. Εξ αυτού του λόγου, το πρώτο πεντάμηνο του έτους (Ιανουάριος - Μάιος) τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν αντλήσει από τον προϋπολογισμό μεγαλύτερο ποσοστό της κρατικής χρηματοδότησης (45,1%) από αυτό που αναλογεί στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο (42%). «Το σύστημα αντιμετωπίζει πρόβλημα πόρων και όχι παροχών» επιμένει ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ κ. Σ. Ρομπόλης και σημειώνει πως «εφόσον δεν βρεθούν νέοι πόροι στήριξης των Ταμείων, θα είναι αναπόφευκτες οι περικοπές των παροχών τους». «Είναι κρίσιμο για το σύστημα να καλυφθεί το έλλειμμα εσόδων που δημιουργούν στα Ταμεία η ύφεση της οικονομίας, η ανεργία και η μείωση των αμοιβών» επισημαίνει ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ. Ήδη το ΙΚΑ αναζητεί «λύσεις» στον εσωτερικό δανεισμό μεταξύ των Ταμείων, ο ΟΑΕΕ βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο και επεξεργάζεται μειώσεις συντάξεων, ενώ η «μαύρη τρύπα» του ΕΟΠΥΥ (πρωτοβάθμια περίθαλψη), που εκτιμάται ότι θα φθάσει το 1,2 δισ. ευρώ, αναμένεται να επηρεάσει όλα τα ασφαλιστικά ταμεία που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του. Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα για τις συντάξεις διαβεβαιώνει το υπουργείο Εργασίας Δεν αναμένεται άλλη επιβάρυνση ούτε νέο μέτρο που να αφορά τις συντάξεις πέραν των ήδη προβλεπομένων υποχρεώσεων που απορρέουν από ψηφισμένους νόμους, διαβεβαιώνει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, με αφορμή δημοσιεύματα που αναφέρονται σε περαιτέρω μείωση συνταξιοδοτικών παροχών.(ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 08/09/2013 – ΠΑΠΑΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ)