Μίνι οδηγός επιβίωσης σε περίπτωση χρεοκοπίας. (Η γνώση είναι δύναμη). Απλά και κατανοητά για το τι πρόκειται να γίνει.

Εδώ και μόνο εδώ θα διαβάσετε για την «επόμενη» μέρα που μακάρι να μην έρθει.

Η χρεοκοπία της Ελλάδας, αν συμβεί, θα είναι κάτι το πρωτοφανές στα παγκόσμια πολιτικά οικονομικά και νομικά πρακτικά. Πριν προχωρήσουμε στο τι πρόκειται να γίνει ας υπενθυμίσουμε πως :

Επιτρέπεται η κατάσχεση της μέχρι σήμερα (οιονεί) ακατάσχετης δημόσιας περιουσίας συμπεριλαμβανομένων των πολεμικών εξοπλισμών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας που είναι αποφασιστικής σημασίας και όρος για την ίδια την ύπαρξη και υπόσταση του ελληνικού κράτους ! Αυτό είναι πρωτοφανές και δεν έχει ξανασυμβεί παρά μόνο σε πόλεμο όταν ένα κράτος ηττάται προσοχή : ΟΧΙ σε δανειακή σύμβαση αλλά σε πόλεμο !

Ιδιαίτερα το άρθρο 14 § 5 της ΣΔΔ

«ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».

Σαφώς οι δανειστές μας χρειάζονται χρόνο για να προετοιμάσουν το ύψος και το βάθος της αναδιάρθρωσης του χρέους (αυτό ισχύει και στην αναδιάρθρωση αλλά και στη χρεοκοπία). Πριν από αυτό όμως, πρέπει να πουληθεί ό,τι μπορεί να ενδιαφέρει τους δανειστές, ώστε να γίνει ο συμψηφισμός. Δεν θα αποφασίσουμε εμείς τι θα πουλήσουμε και σε ποιον θα το δώσουμε. Αυτά είναι τα γνωστά παραμύθια του κ. πρωθυπουργού…

Πώς και πόσο είναι εγγυημένες οι τραπεζίκές καταθέσεις ;

Στην Ελλάδα το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) έχει αναλάβει τον ρόλο του εγγυητή των καταθέσεων, καθώς σε περίπτωση που «σκάσει» κάποια τράπεζα αποζημιώνει τον καταθέτη με μέγιστο ποσό τις 100.000 ευρώ [σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 2(α) του ν. 3746/2009 - ΦΕΚ 27 Α΄ 16/02/2009]

Σε περίπτωση χρεοκοπίας σθεναρή άποψη μας είναι να ξεχάσετε τον παραπάνω νόμο, γιατί θα υπάρξουν ουκ ολίγοι λόγοι «ανωτέρας βίας» που θα αίρουν τον νόμο αυτό.
Στην πραγματικότητα θα χρεοκοπήσουν αμέσως όλες οι ελληνικές τράπεζες. Αποτέλεσμα, δέσμευση καταθέσεων με αβέβαιο μέλλον.
Η Θετικότερη (τραγική πάντα) εξέλιξη εδώ θα είναι Η Ελλάδα να μετατρέψει όλα τα χρέη της σε «Νέες Δραχμές», ή όπως αλλιώς θα θέλει να ονομάσει το νέο εθνικό μας νόμισμα, ο Πρωθυπουργός που αρέσκεται σε αισιόδοξες νεολογίες και κενολογίες, αφού αυτό τον δρόμο ακολουθούν όλες οι χώρες που χρεοκοπούν κατά πάγιο κανόνα. Το νέο αυτό νόμισμα θα υποτιμηθεί κατά προσέγγιση περίπου 50%, αφενός μειώνοντας αυτομάτως κατά το αντίστοιχο ποσοστό και όλα τα χρέη σε ευρώ* αλλά αφετέρου θα έχει τραγικές επιπτώσεις και μάλιστα στην καλύτερη των περιπτώσεων σε μισθούς αλλά και στις παραπάνω αναφερθείσες καταθέσεις εάν και εφόσον σωθούν κατά το ήμισυ έστω και έτσι !
Γιατί ταυτόχρονα η ελληνική κυβέρνηση θα κρατικοποιήσει όλες τις τράπεζες.

Επιπρόσθετα τα δανεικά παραμένουν και εκτιμώνται προφανώς και πιθανότατα όχι με δραχμές στην Ελλάδα από την στιγμή που τα Ελληνικά δικαστήρια δεν έχουν εδώ καμιά δικαιοδοσία σε σχέση με τις απαιτήσεις των δανειστών που θα εκδικάζονται στα Βρετανικά Δικαστήρια ! Και εδώ έχει νόημα ο αστερίσκος παραπάνω (*), όπου θα γίνει αλλαλούμ με απρόβλεπτα αποτελέσματα για το πόσο ποιοι που και τι θα πληρώνουν τα χρέη…

Έτσι νομικά ακραίο μάλιστα φαντάζει αλλά όχι και εκ πρώτης όψεως ανυπόστατο και διεκδίκηση ιδιωτικής περιουσίας με διασταλτική ερμηνεία της σύμβασης ! Από τη στιγμή που μπορεί να πλειστηριαστεί ,τρόπον τινά, ακόμα και η Ακρόπολη θα μπορούσε ο δανειστής να εγείρει την διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως (πλειστιριασμός) και σε ένα ωραίο π.χ. Ιδιωτικό ξενοδοχείο. Υποθετικά θα αποτελέσει θέμα δικαστικής διαμάχης η τελεσφόρηση ή μη του αιτήματος τούτου.

Για να αποφευχθούν οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπως έγινε το 2002 στην Αργεντινή, με τον πρόεδρο της χώρας να εγκαταλείπει το προεδρικό μέγαρο με ελικόπτερο από τη ταράτσα παρακαλώ (ελπίζουμε να μην έχουν αρχίσει εργασίες ανάπλασης των ταρατσών στα κυβερνητικά κτήρια) θα έχουμε ίσως μέχρι και τανκς στους δρόμους της Αθήνας (Στρατιωτικός νόμος).

Η χρεοκοπία της Ελλάδας θα ήταν μεγάλος αποσταθεροποιητικός παράγοντας και θα είχε επιπτώσεις στην πιστοληπτική ικανότητα και άλλων χωρών στην Ευρώπη» δήλωσε ο Αλάστερ Γουίλσον. Πρόσθεσε ότι μετά από μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας, στο στόχαστρο των αγορών θα έμπαινε η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, που συμμετέχουν και αυτές σε προγράμματα διάσωσης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αυτό είναι ένα επιχείρημα οτι μπορεί πρόσκαιρα και να μην πτωχεύουμε...

Ελπίδα ακόμη υπάρχει αλλά τα περιθώρια πλέον είναι οριακά.


Αλλά πως ; Η όποια κυβερνητική σύνθεση να λειτουργήσει επιστημονικά παλικαρίσια αναλογιζόμενη το βάρος της τεράστιας Ιστορικής ευθύνης και επουδενί ψηφοθηρικής.

Να κάνει επιστημονικό λογιστικό έλεγχο στο Δημόσιο και να απολύσει αξιοκρατικά τους άχρηστους. Να κόψει εξοργιστικούς μισθούς και επιδόματα 17ους και 18ους μισθούς πάραυτα ! Να ισοπεδώσει σε ένα τίμιο πλαίσιο αξιοκρατίας όλους έτσι τους μισθούς. Λύσεις εδώ έτοιμες στα συρτάρια υπάρχουν ! Να έρθει σε ολομέτωπη σύγκρουση με συνδικάτα τα οποία έχουν παρανοϊκά και εκβιαστικά αιτήματα. Τα αιτήματα ως παράδειγμα του κ. Φωτόπουλου και της Γενοπ Δεη είναι ήσσονος σημασίας από τη στιγμή που διακυβεύεται η ίδια μας η εθνική κυριαρχία. Να μη κάνουμε και λόγο και κατά το πόσο τίμια είναι…

Εάν δεν γίνουν αυτά μην νομίζετε πως έχουμε ελπίδα σωτηρίας…

http://www.eglimatikotita.gr

Ευριπίδης Μπίλλης: Τι θα ήταν καλύτερο από πλευράς μόνον οικονομίας;

Ερώτημα:
Τι θα ήταν καλύτερο από πλευράς μόνον οικονομίας;

(αν εξαιρέσουμε δηλαδή την υποδούλωση της χώρας και την μετατροπή της σε προτεκτοράτο με το μνημόνιο του ΓΑΠ)

1. Να γινόταν από την αρχή το κούρεμα του χρέους και το άνοιγμα του χρόνου αποπληρωμής (σε συμφωνία με τους δανειστές μας και με κατάλληλους χειρισμούς για να μην θιγούν ταμεία κτλ )

2. ή η «ηρωϊκή» προσπάθεια του ΓΑΠ να ανακτήσει «την αξιοπιστία» του και για να βγεί γρήγορα στις αγορές για δανεικά, όπως μας έλεγε;

Γράφω του και όχι της χώρας γιατί δείχνει να θεωρεί ότι μας έχει όλους εμάς τους «απαταιώνες» Έλληνες στο τσεπάκι του.

Για να απαντηθεί το ερώτημα θα πρέπει να διευκρινιστεί για ποιον ερωτάμε αν θα ήταν καλύτερα; Για τις αγορές του Πρωθυπουργού μας ή για τον Ελληνικό λαό. Παρατηρώ:

1. Με τη λύση ΓΑΠ, στην οποία επιμένει σήμερα με «παιδικό» πείσμα ο Πρωθυπουργός, (ίσως για να πείσει τον εαυτόν του, ότι «ήταν η μοναδική λύση»), όπως γνωρίζουμε βούλιαξε η Ελληνική Οικονομία, δημιουργήθηκε τεράστια ύφεση, τεράστια ανεργία, αύξηση τιμών και πληθωρισμός (μας τάζανε ότι ότι με την μείωση μισθών θα πέφτανε οι τιμές των προϊόντων που τα πλείστα είναι εισαγόμενα), δημιουργήθηκε οικονομικό αδιέξοδο των πολιτών που μειώθηκαν οι απολαβές τους όχι όμως και οι υποχρεώσεις τους και άρχισαν να κατάσχονται οι περιουσίες τους (και λόγω της ανεργίας), συνεχώς μειώνονται τα έσοδα του κράτους και η δυστυχία απλώθηκε σε όλη τη χώρα.

2. Το «κέρδος» ήταν μόνον για τις αγορές που θα πάρουν αμέσως 110 δις ευρώ του δανείου της τρόϊκας που «υπερήφανα» μας έλεγε ο ΓΑΠ ότι θα εξοφλούσε «αμ έπος αμ έργον» και θα έβγαινε στις αγορές. Φαίνεται βέβαια ότι από την αρχή οι αγορές είχαν άλλην γνώμη και τα δάνεια από τις αγορές θα μείνουν στα όνειρα του ΓΑΠ. Δεν είναι δα και τόσον «χαζές» οι αγορές για να δανείσουν μια χώρα εκεί που τη κατάντησαν.

3. Με την πορεία που ακολουθεί θα «ιδιωτικοποιήσει» την κρατική περιουσία υποτιμημένη όπως είναι, για μια «δεκάρα».
Μας είπε επίσης ότι το έκανε για να «σώσει» τις τράπεζες μας. Ουσιαστικά όμως ο δρόμος που διάλεξε χαντάκωσε και τις Ελληνικές τράπεζες γιατί και αυτές παρουσιάζουν την εικόνα της Ελληνικής οικονομίας, όπως την κατάντησε. Η μετοχή της ΕΤΕ που είχε φτάσει τα 35 ευρώ σήμερα στοιχίζει μόνον 5,5 ευρώ και είναι όριμο φρούτο για «αξιοποίηση».
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν οι μετοχές του ΟΤΕ κτλ, πράγμα που προφανώς ήταν ο στόχος «των αγορών» ώστε να «αξιοποιηθούν» εύκολα.

4. Εν ολίγοις, με τη λύση του ΓΑΠ όλα θα «αξιοποιηθούν», θα «ιδιωτικοποιηθούν» τουτέστιν θα ξεπουληθούν.

Όμως και πάλιν, δεν σώζεται η χώρα με τα 50 ή 100 δις τζάμπα ξεπουλήματος γιατί ήδη η χώρα μας χρωστα $400 δις δολλάρια, πολύ περισσότερα από ότι χρώσταγε όταν ανέλαβε ο ΓΑΠ.

<http://www.economist.com/content/global_debt_clock>

5. Στην τελευταία δ/νση μπορείτε μπορείτε να βρείτε ότι χώρες ως , η Ιταλία, το Βέλγιο, ακόμα και η Γαλλία, είναι σε ίδια αν όχι σε χειρότερη θέση από την χώρα μας (αν λάβουμε υπ όψη και το μέγεθος του χρέους τους).
Εκεί όμως δεν διανοήθηκαν οι αρχηγοί των κρατών να αποδεχθούν μέτρα ως αυτά του ΓΑΠ και να καταστρεψουν τις οικονομίες τους.

Εν ολίγοις, κανείς δεν βλέπει φώς με τη λύση ΓΑΠ εκτός από την επερχόμενη με μεγάλη καθυστέρηση αναδιάρθρωση και επιμήκυνση της εξόφλησης του χρέους.

Αργά όμως, γιατί για να πάρουν οι αγορές άμεσα 110 δις καταστράφηκε η οικονομία της χώρας με στόχο των αγορών το ξεπούλημα της.

6. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς πώς θα ήταν η χώρα αν ακολουθούσε από την αρχή τη λύση που συνέφερε τον Ελληνισμό και όχι τις αγορές.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι για να είναι κανείς Έλληνας πρέπει να αισθάνεται Έλληνας και να μην βλέπει ψυχρά τον λαό του ούτε να τον διασύρει διεθνώς ως απαταιώνα. Αυτός που το έκανε προφανώς δεν αισθάνεται Έλληνας.

7. Μάθαμε ακόμα ότι ο Πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις αρχές που ακολουθεί, σιγά σιγά η βήμα βήμα (ή step by step στην αγαπημένη του γλώσσα), δεν θα ανακοινώσει αμέσως όλες τις «αξιοποιήσεις» για να μην μας τρομάξει ή για να εμπεδώσουμε τι συμβαίνει. Όπως είπε και ο Noam Chomsky:

«Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.»

Και ο θεός πλέον σώζει την Ελλάδα.

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

http://heltios-economy.blogspot.com/2011/04/blog-post_16.html