Επικρατέστερο σενάριο είναι να δοθεί πίσω στους Στρατιωτικους το 40% του ποσού που κόπηκε.
Κάθε
μήνα θα αυξηθεί ο μισθός των ένστολων από 30 έως 400 ευρώ ανάλογα με
τον βαθμό και τα χρόνια υπηρεσίας σε όλους τους κλάδους. Στην κυβέρνηση
εκτιμούν ότι με αυτό το σενάριο θα ικανοποιήσουν εν μέρει και τους στρατιωτικους και τις ανάγκες του προϋπολογισμού για να μην εκτροχιαστεί.
Τα αναδρομικά θα δοθούν με βάση το νέο μισθολόγιο που θα διαμορφωθεί αλλά και σε δόσεις.
Από τα αναδρομικά θα αφαιρεθεί το επίδομα που είχαν πάρει ως κοινωνικό μέρισμα τον Ιούνιο.
ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΤΟ 2012
Για φαρσοκωμωδία του παλαιοκομματικού συστήματος μιλά «Το Ποτάμι», εξαπολύοντας επίθεση κατά πάντων: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ανακοίνωση του το κόμμα που ίδρυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης, εγκαλεί
τα κόμματα της συγκυβέρνησης αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση για
την παροχολογία και την στάση τους στο θέμα εκλογής Προέδρου της
Δημοκρατίας.
Σε μια καυστική αναφορά για τους «γαλάζιους κυβερνητικούς που τώρα
εξανίστανται με την επιπολαιότητα του ΣΥΡΙΖΑ» το Ποτάμι τους καλεί να
θυμηθούν ότι «πριν γίνουν υπουργοί ήταν και αυτοί στελέχη του
αντιμνημονιακού μετώπου».
Από τα πυρά του Σταύρος Θεοδωράκη δεν ξεφεύγουν ούτε οι αντιδράσεις
της Χ. Τρικούπη: «Ο Αλέξης Τσίπρας είπε όντως στη Θεσσαλονίκη "λεφτά
υπάρχουν", αλλά οι "κορυφαίοι" του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να παριστάνουν τους
έκπληκτους,! Ήταν η επίσημη προεκλογική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και κανείς
τότε δεν αντέδρασε, ούτε βέβαια ο κ. Βενιζέλος παρότι γνώριζε - με
λεπτομέρειες - ότι η χώρα ήταν με το ένα πόδι στη χρεοκοπία» αναφέρει
δηκτικά το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του. Επιπλέον, καλεί τα στελέχη του
ΣΥΡΙΖΑ να «μην πανηγυρίζουν» γιατί «αντιγράφουν τους Νεοδημοκράτες» ενώ
καλεί τα γαλάζια στελέχη «να μην εξανίστανται, η ασέβεια στο πνεύμα του
Συντάγματος ήταν δική τους πρακτική».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ποταμιού, «τόσο στο θέμα της
παροχολογίας όσο και σε αυτό της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας,
καθώς και επί των οικονομικών θεμάτων, όλοι ως αξιωματική αντιπολίτευση
τα ίδια υπόσχονται».
Και καταλήγει το Ποτάμι: «Είναι παλιά, λοιπόν, η φαρσοκωμωδία του
παλαιοκομματικού συστήματος, κομμάτι του οποίου είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ που
όσο πλησιάζει την εξουσία, δείχνει ότι δεν έχει μάθει τίποτα και δεν
έχει ξεχάσει τίποτα».
Στοιχεία
που να οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο τάφος της Αμφίπολης
ανήκει στον Ηφαιστίωνα παρουσίασε σε εισήγηση του ο Αναπληρωτής
Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου
Κύπρου, Θεόδωρος Μαυρογιάννης με θέμα «Ο τύμβος της Αμφιπόλεως: έλεγχος
των γεγονότων και
των πηγών της περιόδου 324-294 π.Χ.».
Η διάλεξη είχε ως στόχο να φωτίσει πτυχές των ανασκαφών,
«πάντα με το δέοντα σεβασμό στις ανασκαφικές εργασίες που επιτελούνται
από την αρχαιολόγο της 28ης Εφορείας Αρχαιοτήτων Κατερίνα Περιστέρη και
την ομάδα της», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής. Στα ερωτήματα
που τέθηκαν σε ποιον ανήκει το υπερμεγέθες επιτάφιο μνημείο, πότε και
από ποιον οικοδομήθηκε, ο κ. Μαυρογιάννης υποστήριξε, μέσα από την
οπτική γωνία της Ιστορίας των Ελληνιστικών Χρόνων, ότι ο Τύμβος Καστά
στην Αμφίπολη, είναι μακεδονικός τάφος και οικοδομήθηκε περί το 325
π.Χ. κατά παραγγελία του Αλεξάνδρου για τον Ηφαιστίωνα. Σημείωσε ότι η
διαφορετικότητα ιστορίας και αρχαιολογίας είναι αυτή που καθιστά δύσκολη
την απάντηση στα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται για τον
Τύμβο.
Η
παρουσίαση επικεντρώθηκε κατ’ αρχήν στα γεγονότα των ετών
325-320 π.Χ.,
με αφετηρία την αίσια επάνοδο από την Ινδία του στόλου του
Αλεξάνδρου υπό τον «Αμφιπολίτη» Νέαρχο στις εκβολές του ποταμού Τίγρη
(αρχές του 324 π.Χ.) και την απόφαση της Ώπιδος για την αποστρατεία.
Συνεχίστηκε με
τον αιφνίδιο θάνατο του «φιλαλέξανδρου» Ηφαιστίωνα τον
Οκτώβριο του 324
π.Χ. στα Εκβάτανα και κορυφώθηκε με τον θάνατο του ιδίου του
Αλεξάνδρου
στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα και με τα της ταφής
του στην Αίγυπτο, αρχικά στην Μέμφιδα και κατόπιν στην Αλεξάνδρεια,
οριστικά στο μαυσωλείο των ανακτόρων που ονομάστηκε Σήμα.
Στο δεύτερο μέρος εξετάστηκαν τρία δραματικά επεισόδια με
κίνητρο τη διαδοχή της βασιλείας του Αλεξάνδρου: Η δολοφονία του
«βασιλέως» Φιλίππου Γ΄ Αρριδαίου και της συζύγου του Ευρυδίκης με
διαταγή της Ολυμπιάδος το 317 π.Χ., η δολοφονία της Ολυμπιάδος από τον
Κάσσανδρο το 316 π.Χ. και τέλος η δολοφονία της Ρωξάνης, χήρας του
Αλεξάνδρου, και του ηλικίας 12/13 ετών παιδιού τους «βασιλέως»
Αλεξάνδρου Δ΄, με απόφαση
επίσης του Κασσάνδρου.
Το τελευταίο αυτό έγκλημα φέρεται να έλαβε χώρα στην
ακρόπολη της Αμφιπόλεως το 310/309 π.Χ., όπου μητέρα και γιος είχαν
τεθεί υπό αυστηρό περιορισμό από το 316 π.Χ. Και οι δύο
χρονολογικοί πυρήνες του ιστορικού προβλήματος (325-320 π.Χ., 320-315
π.Χ., μέχρι την
διακήρυξη της Τύρου από τον Αντίγονο Μονόφθαλμο) είχαν σκοπό
να υποβοηθήσουν μιαν λογική απάντηση στα κρίσιμα ερωτήματα που
προκύπτουν. Εξετάστηκε ο θάνατος του Αντιγόνου Μονοφθάλμου ο οποίος
πέθανε το 301 π.Χ. και ανακηρύχτηκε βασιλεύς μαζί με το γιο του Δημήτριο
Πολιορκητή το
306 π.Χ., μετά από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας στην Κύπρο
Λειτουργεί
και πάλι μετά από 49 ολόκληρα χρόνια το δημοτικό σχολείο των Άγιων
Θεοδώρων στην Ίμβρο. Το σχολείο είχε ανοίξει πρώτη φορά το 1951 και
έκλεισε τις πόρτες του το 1964. Το σχολικό κτίριο επισκευάστηκε με έξοδα
του Ιδρύματος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία προμήθευσε τα
βιβλία και όλο τον σχολικό εξοπλισμό. Το υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας
διόρισε δασκάλα την Άννα Κουζουμά, η οποία είχε φύγει από την Ίμβρο
πριν από 36 χρόνια και επανήλθε πρόσφατα. Θα διοριστεί και ένας ακόμη
δάσκαλος. Διευθύντρια του σχολειού ανέλαβε η Π. Βερβέρη, μόνιμη κάτοικος
του νησιού. Στο σχολείο εμφανίστηκαν μόλις τέσσερις μικροί μαθητές, η
5χρονη Μούσα Αυκί, η 8χρονη αδελφή της Σοφία, 0 6χρονος Δημήτρης Κάλπας
και ο 10χρονος Καν Καλέσι. Πρόκειται για παιδιά της ελληνικής κοινότητας
του χωριού, το οποίο απέχει περίπου 4 χλμ. από το διοικητικό κέντρο του
νησιού. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον άλλα οκτώ παιδιά θα εγγραφούν τις
επόμενες ήμερες.
Αν ο
κ. Σαμαράς θέλει να αποφύγει τις εκλογές και την εκλογική συντριβή
πρέπει να προχωρήσει σε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησής του. Να
συγκεντρώσει τους άξιους και να δώσει μία τελευταία μάχη με αξιοπρέπεια
και αυταπάρνηση. Αν χάσει, θα έχει τουλάχιστον να λέει ότι προσπάθησε
και απέτυχε. Σήμερα δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Με τους
λαϊκιστές που έχει μαζέψει η κυβέρνηση αυτή μοιάζει με θίασο
επιθεώρησης. Δεν υπάρχει άλλοθι για μία κυβέρνηση που έχει στις τάξεις
της την Σοφία Βούλτεψη, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο και τον Αργύρη
Ντινόπουλο.
Προφανώς και δεν είναι
λύση οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν θα βρούμε λύσεις στα
προβλήματά μας αν κάνουμε εκλογές κάθε δύο χρόνια. Από την άλλη πλευρά,
δεν μπορεί κάποιος να απαγορεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε όποιο άλλο κόμμα
νομίζει να διεκδικήσει την εξουσία. Ακόμη κι αν ο κ. Σαμαράς αποφύγει με
κάποιον τρόπο τις εκλογές σε αυτή την φάση, δεν μπορεί να παραμείνει
αιωνίως γαντζωμένος στην εξουσία. Παρά μόνο αν πείσει τον ελληνικό λαό
ότι είναι σε θέση να προσφέρει, κάτι για το οποίο η κυβέρνησή του δεν
πείθει αυτή την στιγμή.
Δεν μπορούν οι
άνθρωποι που έχει συγκεντρώσει να εμπνεύσουν τον λαό, να δώσουν λύσεις. Η
Τουρκία βγήκε από το τέλμα έχοντας στο υπουργείο Οικονομίας έναν
οικονομολόγο του διαμετρήματος του Κεμάλ Ντερβίς. Εμείς με ποιούς
προσπαθούμε; Χάθηκε ένας άνθρωπος σαν τον Στέφανο Μάνο ή ακόμη και ο
ίδιος ο Στέφανος Μάνος; Ο κ. Χαρδούβελης έχει περισσότερη εμπειρία; Δεν
θέλουν τον κ. Μάνο; Ας αναζητήσουν άλλους άξιους Έλληνες. Κι έχουμε
πολλούς τέτοιους. Ποιος ο λόγος να περιοριστούμε στους μέτριους;
Είναι προφανές ότι ο
κ. Σαμαράς επέλεξε τη συμμαχία με τους επίγονους του κ. Σημίτη. Μόνο που
η κρισιμότητα των στιγμών επέβαλλε μία άλλου είδους συμμαχία, αυτή με
τον ελληνικό λαό. Ποιος θα εμπνεύσει τους Έλληνες πολίτες; Πρόσωπα που
ξυπνάνε μνήμες από το παρελθόν του παλαιοκομματισμού στην Ελλάδα; Από τη
μία υπάρχει η Ελλάδα του νέου πρύτανη του Πανεπιστήμιου Αθηνών κ.
Φορτσάκη και από την άλλη η Ελλάδα με το τσεκούρι του κ. Βορίδη.
Διαλέγει κανείς και παίρνει. Προς το παρόν όλες οι επιλογές είναι από
την Ελλάδα εκείνη που δεν θέλουμε να ξέρουμε.
Από την κρίση αυτή δεν
μπορούμε να βγούμε με τον τρόπο που το προσπαθούν. Είναι φανερό από
όλους εκτός από τους ίδιους. Η χώρα τελματώνει μέρα με την ημέρα. Σε
λίγο καιρό δεν θα έχει την παραμικρή σημασία αν θα γίνουν εκλογές ή όχι.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα θα έρθει ένα πρωί που ο κ. Σαμαράς θα
φωνάξει τον κ. Τσίπρα και θα του παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου. Έτσι
απλά...
Ο κ. Τσίπρας δεν είναι
λεπρός. Αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι του ελληνικού λαού. Προσωπικά θεωρώ
ότι δεν είναι η κατάλληλη λύση για τη χώρα, αλλά αυτό έχει ελάχιστη
σημασία για την εξέλιξη των πραγμάτων. Το τι πιστεύω εγώ ή κάποιος
άλλος! Σημασία έχει τι πιστεύει ο ελληνικός λαός. Κι αυτή τη στιγμή ο
ελληνικός λαός έχει δώσει στον κ. Τσίπρα ένα ποσοστό ανάλογο με εκείνο
του κ. Σαμαρά. Αν ο κ. Σαμαράς θέλει πράγματι να κερδίσει έδαφος έναντι
των αντιπάλων του ο δρόμος που έχει πάρει δεν τον βοηθάει. Δεν παίζεται
έτσι το δημοκρατικό παιγνίδι. Ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσει τον κ.
Τσίπρα δεν είναι ο αποκλεισμός του από την… ΝΕΡΙΤ. Είναι μία αξιόλογη
και αξιόμαχη κυβέρνηση…
Συνηθίζουμε κάποιες εκφράσεις και τις λέμε με τη σιγουριά ότι είναι σωστές. Δείτε όμως πόσες είναι λάθος!
*«Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν» (και όχι: «όλους όσους…» διότι είναι υποκείμενο στο ρήμα που ακολουθεί, αλλά: «ευχαριστούμε όσους…» και «επικοινωνεί με όλους όσους εκτιμάει», επειδή εδώ το «όσους» είναι αντικείμενο του ρήματος).
*Αντίγραψε ό,τι βλέπεις (και όχι αντέγραψε ό,τι βλέπεις) γιατί είναι προστακτική σύνθετου ρήματος.
*π.μ. (=προ μεσημβρίας), μ.μ. (=μετά μεσημβρίαν και όχι μετά μεσημβρίας), π.Χ.(=προ Χριστού), μ.Χ. (=μετά Χριστόν και όχι μετά Χριστού).
*Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός (και όχι: περισσότεροι από ένας)
*Με πολλή αγάπη (όχι με πολύ αγάπη), πολλή δουλειά (όχι πολύ δουλειά) αλλά πολύς κόσμος, πολύ νερό, πολλοί άνθρωποι, πολλά πράγματα.
*Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας). *Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).
*πόσο πολλοί, τόσο πολλοί, πόσο πολλή (και όχι: πόσοι πολλοί, τόσοι πολλοί, τόση πολλή)
*κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ’ αρχήν», « Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε…»
*Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς)
*Οι μέθοδοι / παράμετροι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι / παράμετροι αυτοί). Οι παλαιές οδοί, οι κεντρικές είσοδοι, οι πολλές ψήφοι (και όχι: οι παλιοί οδοί, οι κεντρικοί είσοδοι, οι πολλοί ψήφοι)
*Η αναπληρώτρια διευθύντρια /υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής/υπουργός)
Κλητική: «κυρία Πρόεδρε» (και όχι: «κυρία Πρόεδρος)
*«15 Σεπτεμβρίου» ή «15 του Σεπτέμβρη» (και όχι: «15 Σεπτέμβρη»)
*Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: π.χ. «λανθασμένη έκφραση» (και όχι: «λάθος έκφραση»).
*«έχω απαυδήσει» (και όχι: «έχω απηυδήσει», αλλά: «είμαι απηυδισμένος»).
*«Γενετικό υλικό» και όχι γεννητικό. Αλλά «προγεννητικός έλεγχος» και όχι προγενετικός
*Εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω. Αλλά εξόκειλα, θα εξοκείλω, έχω εξοκείλει.
*Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).
*«Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο» (και όχι: απαντάται).
*«Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών» (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: «Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης».
*«Απολαύει της εμπιστοσύνης» (και όχι: απολαμβάνει).
*Το ρήμα προοιωνίζομαι δεν έχει ενεργητική φωνή. Π.χ. «Η τακτική αυτή προοιωνίζεται την ήττα» (και όχι «προοιωνίζει την ήττα»).
*Το «αυξάνω» χρησιμοποιείται πολύ συχνά λανθασμένα: « Τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνονται» (και όχι:«τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνουν», αλλά: «η κυβέρνηση αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας»). Ομοίως, «αυξάνονται οι συντάξεις» (και όχι: «αυξάνουν οι συντάξεις», αλλά «τα ταμεία αυξάνουν τις συντάξεις»).
*Τα ρήμα διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: «διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι…» ή: «πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι…» (και όχι: «πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι…»). «Θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία» (και όχι: «θα το λειτουργήσω»).
*Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρήμα είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).) Στον παρατατικό όμως, ασχολιόταν
*«Αυτός επανέλαβε (αόρ.) την προσπάθεια χτες» – «Εσύ επανάλαβε (προστκτ.) την προσπάθεια αύριο». Οι προστακτικές δεν παίρνουν χρονική αύξηση. Ομοίως, «παρήγγειλα ένα ποτό» – «παράγγειλέ μου ένα ποτό» (ποτέ στην προστακτική:παρήγγειλε ένα ποτό), «αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις» – «αντίγραψέ μου τις σημειώσεις», «αυτός απέρριψε την πρότασή του» – «εσύ απόρριψε την πρότασή του»
*Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).
*Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).
*Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).
*Τέως πρόεδρος: ο μέχρι πρo τινος πρόεδρος, ο προηγούμενος (από το σημερινό) πρόεδρο. Πρώην πρόεδρος: ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος.
*Το άρα δεν είναι σωστό να συνοδεύεται από το λοιπόν(όχι: «άρα λοιπόν») ούτε υποκαθίσταται από το άραγε(!)
*Δεν χρησιμοποιείται το «κύριος» ή το «κυρία» για πρόσωπα που έχουν πεθάνει (παρατίθεται απλώς το όνομα ή προηγείται το «αείμνηστος» ή «μακαρίτης», αν χρειάζεται)
*Δεν χρησιμοποιούμε το «κύριος» ή το «κυρία» όταν παρουσιάζουμε τον εαυτό μας (και όχι: «γεια σας, είμαι ο κύριος Βάγγος»). Η μόνη εξαίρεση του κανόνα που είναι ανεκτή είναι όταν μιλάμε σε μικρά παιδιά
*Το «κ.κ.» χρησιμοποιείται μόνο στο γραπτό λόγο . Γράφουμε «οι κ.κ. ομιλητές» αλλά εκφωνούμε «οι κύριοι ομιλητές» (και όχι: «οι κύριοι κύριοι ομιλητές»)
*Το «μέσα» μπροστά από «σ» γίνεται «μες» (αλλά όχι απαραίτητα, μπορεί να μείνει «μέσα»), ποτέ όμως «μεσ’». Π.χ. «Μεσ’ από το δάσος», αλλά «μες στο δάσος» ή «μέσα στο δάσος».
*Ψιλή κυριότητα (νομικός όρος) και όχι υψηλή κυριότητα
*Της προσεχούς προβολής (όχι της προσεχής προβολής) γιατί τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης/ -ης/ -ες, σχηματίζουν τη γενική ενικού του θηλυκού σε -ους
*Αντεπέξερχομαι στις δυσκολίες (και όχι ανταπεξέρχομαι) καθώς το ρήμα είναι σύνθετο από τα αντί+επί+εκ+έρχομαι.
* Ο ενδιαφέρων άνθρωπος (όχι ο ενδιαφέρον) και τον ενδιαφέροντα άνθρωπο (όχι τον ενδιαφέρον) Προσοχή στη διάκριση «σαν» και «ως»: το «σαν» χρησιμοποιείται για παρομοιώσεις , ενώ το «ως» χρησιμοποιείται για πραγματικές ιδιότητες.
Έτσι για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ενέργειες δικηγόρων, γιατρών κλπ που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματός τους, τότε λέμε «ενήργησε ως δικηγόρος», «θεωρεί, ως γιατρός».
Για ανάλογες ενέργειες ατόμου που δεν ασκεί το επάγγελμα χρησιμοποιούμε το «σαν» : «μίλησε σαν δικηγόρος» (χωρίς να είναι), «τον φρόντισε σαν γιατρός».
Σημειωτέον ότι το «ως» ακολουθείται από κατηγορούμενο που πρέπει να μπει στην κατάλληλη πτώση, π.χ. «η εκλογή του ως καθηγητή» (και όχι: «ως καθηγητής»), «οι ενέργειές του ως δικηγόρου», «η γνωμάτευσή του ως ιατρού».