Εγκύκλιος – σοκ του ΙΚΑ ακυρώνει περίπου 15.000 συνταξιοδοτικές αποφάσεις

Εγκύκλιος – σοκ του ΙΚΑ ακυρώνει, περίπου 15.000 συνταξιοδοτικές αποφάσεις διαδοχικής ασφάλισης με ασφαλιστικό χρόνο σε Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών και ΙΚΑ αναστέλλοντας τις διαδικασίες για πρόωρη συνταξιοδότηση, ενώ αυξάνονται τα όρια ηλικίας κατά 5 έως 7 έτη. Μεγάλες χαμένες και οι μητέρες με ένα ανήλικο παιδί. Την ανηφόρα τραβούν και πάλι τα όρια συνταξιοδότησης σύμφωνα με εγκύκλιο του ΙΚΑ. Προβλέπει αύξηση έως και 12 χρόνια για τη διαδοχική ασφάλιση. Χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι που έχουν διακόψει τις επιχειρήσεις τους, χάνουν την δυνατότητα να μπουν στα ευνοϊκά νέα όρια ηλικίας. Παράλληλα, αλλάζει ο τρόπος προσμέτρησης των πλασματικών ετών με συνέπεια να μειώνεται το τελικό ποσό της σύνταξης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, θα ανακληθούν όσες συνταξιοδοτικές αποφάσεις έχουν εκδοθεί με τον προηγούμενο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης ενώ όσες έχουν κατατεθεί τα προηγούμενα χρόνια και παραμένουν σε εκκρεμότητα θα εξεταστούν με τα νέα δεδομένα.
Επίσης όσοι αυτοαπασχολούμενοι ασφαλίστηκαν εκ νέου στο ΙΚΑ από την 1η Ιανουαρίου και μετά, θα λάβουν μειωμένη σύνταξη στα 62 και πλήρη στα 67, δηλαδή με αυξημένο όριο ηλικίας, ενώ ειδικά για τις μητέρες ανηλίκων εκτιμάται ότι το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, θα εκτοξευθεί από το 50ο στο 62ο έτος.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις η εγκύκλιος του ΙΚΑ θα έχει σαν αποτέλεσμα:
Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 5 έως 7 έτη για τις γυναίκες που συνταξιοδοτούνται με διαδοχική ασφάλιση από ΟΑΕΕ – ΙΚΑ με κριτήριο το πότε συμπληρώνουν το 55ο ή το 60ό έτος της ηλικίας τους.
Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για τους άνδρες έως 7 έτη για σύνταξη γήρατος, από τα 60 στα 67 αν ήταν στον ΟΑΕΕ και επιστρέψουν στο ΙΚΑ.
Αύξηση του χρόνου ασφάλισης ως τα 12.000 ένσημα για όσους επέστρεψαν από τον ΟΑΕΕ στο ΙΚΑ το 2013
Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης έως και 12 χρόνια για τις μητέρες που είχαν ανήλικο στις 5.500 ημέρες ασφάλισης, αλλά όταν επανασυνδέθηκαν με το ΙΚΑ το παιδί τους είχε ενηλικιωθεί.
Την άμεση απόσυρση της εγκυκλίου ζητά με ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ
“Καλούμε το Υπουργείο Εργασίας να αποσύρει την κατευθυντήρια οδηγία του και να εκδώσει άμεσα νέα για τη σωστή εφαρμογή του νόμου σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και το ΙΚΑ.
Η εγκύκλιος για τις προϋποθέσεις θεμελίωσης και κατοχύρωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αντίκειται ευθέως και υπερβαίνει την υπάρχουσα νομοθεσία, και επιπλέον δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στους εργαζόμενους με διαδοχική ασφάλιση”.
Με δήλωσή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Στρατούλης ζήτησε από το υπουργείο Εργασίας να σταματήσει μέσω δήθεν ερμηνευτικών εγκυκλίων να χειροτερεύει στην πράξη τις ίδιες τις αρνητικές διατάξεις νόμων.

Το "κούρεμα" σκοντάφτει στο ασφαλιστικό

Τα δυο τρίτα του δημόσιου χρέους οφείλονται στη χρηματοδότηση των ταμείων, λένε από το υπουργείο εργασίας

Σε 2,8 εκατομμύρια... λόγους «κολλά» η συζήτηση μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας για το νέο «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Τόσοι (2,8 εκατ.) εκτιμάται από αρμόδια στελέχη του υπ. Εργασίας ότι θα είναι οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα όταν θα πρέπει να κριθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους (2022). Όπως ρητά αναφέρεται στο τελευταίο επικαιροποιημένο Μνημόνιο (βλ. αναλυτικά σελ. 4, 5), θα πρέπει «να επιβεβαιωθεί ότι οι υπάρχουσες συνταξιοδοτικές δαπάνες βρίσκονται σε συμβατότητα με τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους και με την ανάλυση για τη βιωσιμότητα του χρέους με βάση τις παραμέτρους του συνταξιοδοτικού συστήματος και τη συνεισφορά του κράτους στο συ-νταξιοδοτικό σύστημα».

Στο ΔΝΤ εκτιμούν ότι είναι αδύνατον να υπάρξει μια αξιόπιστη αναδιάρθρωση του χρέους χωρίς να έχει συνυπολογιστεί η «τρύπα» στο ασφαλιστικό σύστημα της επόμενης δεκαετίας ή να έχει αποφασιστεί εκ των προτέρων ότι η «τρύπα» αυτή δεν θα επιβαρύνει μακροπρόθεσμα το δημόσιο χρέος. Άλλωστε, το ΔΝΤ ήδη γνωρίζει πως το μεγαλύτερο κομμάτι των δημοσίων δαπανών από φέτος κατευθύνεται στις συντάξεις.

Την ίδια στιγμή, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής 2015-2018 προβλέπει ότι η κρατική χρηματοδότηση στα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ κ.λπ.) θα πρέπει να μείνει καθηλωμένη σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα (γύρω στα 9,4 δισ. ευρώ), ενώ οι αυξανόμενες ανάγκες για συντάξεις και άλλες παροχές θα πρέπει να καλύπτονται από ολοένα και περισσότερο αυξανόμενα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές.

Πάνω σε αυτό, όμως, το σενάριο φαίνεται πως υπάρχει έντονη αμφιβολία από μεριάς στελεχών του ΔΝΤ, τα οποία βλέπουν τον «κίνδυνο» το κράτος να ξαναβάλει, και μάλιστα πολύ σύντομα, βαθιά το χέρι στην τσέπη των φορολογουμένων για να κλείσει τις «μαύρες τρύπες» των Ταμείων, αποφεύγοντας, έτσι, νέες περικοπές στις συντάξεις. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε νέα αύξηση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης και, άρα, του δημόσιου χρέους, εκτιμούν στο ΔΝΤ. Γι’ αυτό θεωρούν αδιανόητη οποιαδήποτε συζήτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους χωρίς να ενσωματωθεί στη μακροχρόνια πρόβλεψη για την πορεία του χρέους μια αντίστοιχη πρόβλεψη για την πορεία των συνταξιοδοτικών δαπανών, και προπαντός της κρατικής συμβολής σε αυτές.

Ο... επόπτης του ΔΝΤ

Την ακριβή σχέση μεταξύ δημόσιου χρέους και δημόσιων συνταξιοδοτικών δαπανών διερευνά, μεταξύ άλλων, από τις αρχές Μαΐου το ΔΝΤ, τοποθετώντας τον «δικό του» άνθρωπο, τον κ. Peter Ratcliffe, στο υπ. Εργασίας.

Τα στοιχεία που παρέλαβε ο κ. Ratcliffe από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του εν λόγω υπουργείου αφορούν το ύψος της κρατικής επιχορήγησης προς το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μεταξύ 2000 και 2014.

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, τα οποία έχει στη διάθεσή του το «Κ»:

«Τα χρήματα που εισέπράξαν τα ασφαλιστικά ταμεία από τον κρατικό Προϋπολογισμό εδώ και δεκαπέντε χρόνια ανέρχονται σε 199,7 δισ. ευρώ».

«Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στα 2/3 του δημόσιου χρέους της Ελλάδας σήμερα».

«Η επιβάρυνση του δημόσιου χρέους από τις συνταξιοδοτικές δαπάνες έγινε μέσω ολοένα και μεγαλύτερων ελλειμμάτων της γενικής κυβέρνησης, τα οποία χρηματοδοτούνταν με ολοένα και πιο ακριβό ξένο δανεισμό».

Πώς έγινε αυτό; Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες ίων ασφαλιστικών ταμείων αύξαναν ολοένα και περισσότερο τις δαπάνες του Προϋπολογισμού για να καλυφθούν, μιας και οι εκάστοτε ασφαλιστικές εισφορές και τα φορολογικά έσοδα κάθε άλλο παρά επαρκούσαν για κάτι τέτοιο. Αυτή η εξέλιξη οδηγούσε σε ολοένα και μεγαλύτερα ελλείμματα στη γενική κυβέρνηση, τα οποία καλύπτονταν με δανεισμό του κράτους από τις διεθνείς αγορές.

Το πιο αποκαλυπτικό έτος για αυτήν τη διελκυστίνδα συνταξιοδοτικών δαπανών - ελλείμματος - χρέους, λένε από το υπ. Εργασίας, ήταν το 2009.

Εκείνη τη χρονιά το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης ανήλθε στο αστρονομικό ύψος των 36 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ η κρατική χρηματοδότηση προς τα Ταμεία ανήλθε στα 19 δισ. ευρώ. Το δημόσιο χρέος είχε εκτοξευτεί στα 299 δισ. ευρώ, ακριβώς λόγω της συνεχούς επιβάρυνσης του κρατικού Προϋπολογισμού από τα ασφαλιστικά ταμεία. Από το 4% του ΑΕΠ το 2000, η κρατική χρηματοδότηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασε δέκα χρόνια μετά στο... 8,2% του ΑΕΠ, δηλαδή διπλασιάστηκε, έπειτα από σταδιακή αύξηση όλη αυτήν την περίοδο.

Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Πάνω από 10 δισ. ευρώ περικόπηκαν από τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων στο χρονικό διάστημα 2010-2014. Από αυτά, τα 7 δισ. ευρώ προήλθαν από τις περικοπές στις συντάξεις, λένε από την οδό Νίκης.

Κοσμοσυρροή για μαθήματα Ιστορίας

Η Μαρία Ευθυμίου διδάσκει καθημερινά στην Αθήνα και τα Σαββατοκύριακα στην επαρχία. Φωτογραφία: Βαγγέλης Ζαβός.

Από όλα τα μαθήματα του σχολείου η Ιστορία είναι το απωθημένο μου - αυτό που θα ήθελα να έχω διαβάσει προκειμένου να κατανοήσω σε βάθος τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση κρίσης και το πώς οδηγηθήκαμε έως εδώ. Θα μου πεις, τώρα που μεγάλωσα και το παραδέχτηκα, κανείς δεν με εμποδίζει να μελετήσω μόνη μου. Το πρόβλημα είναι ότι τότε, όπως και τώρα, δυσκολεύομαι να στρωθώ! Εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να ακούσω κάποιον να τη διηγείται χωρίς να περιμένει από εμένα να αποστηθίσω ημερομηνίες και ονόματα», λέει η 65χρονη Λουκία, ελεύθερη επαγγελματίας, ενώ βγάζει από τη σάκα της ένα χάρτη, μια κασετίνα με πολύχρωμα στυλό, μια βεντάλια και τα γυαλιά πρεσβυωπίας.

Βρίσκομαι στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Λυκείου Φιλοθέης, ανάμεσα σε 600 άτομα ηλικίας 40 και άνω, που αφιερώνουν ένα απόγευμα κάθε εβδομάδα για να παρακολουθήσουν δωρεάν τον κύκλο 19 τρίωρων μαθημάτων Παγκόσμιας Ιστορίας για ενηλίκους. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της αντιδημάρχου Κατερίνας Πετρίτση-Μουράντ που διοργανώνεται από τον Δήμο Φιλοθέης-Ψυχικού σε συνεργασία με τον Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τη Μορφωτική και Πολιτιστική Λέσχη Φιλοθέης.

Στο αμφιθέατρο δεν πέφτει καρφίτσα. Οι καρέκλες δεν φτάνουν για όλους, ωστόσο κανείς δεν αποχωρεί. Κάποιοι στέκονται όρθιοι στην είσοδο, άλλοι στριμώχνονται μπροστά από το κυλικείο, ενώ μερικοί έχουν προνοήσει και κουβαλούν μαζί τους αναδιπλούμενα σκαμπό! Στη σκηνή ανεβαίνει η Μαρία Ευθυμίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα SOS της διδακτικής μας ύλης», λέει η 59χρονη Λαρισαία που σπούδασε στη Σορβόννη του Παρισιού.
Πάνε οκτώ χρόνια από τότε που ξεκίνησε να παραδίδει αφιλοκερδώς μαθήματα σε ενηλίκους. «Πολύ πριν από την κρίση, ήμουν βέβαιη πως η Ελλάδα πάει προς συντριβή. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσα να βοηθήσω τον τόπο μου και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Παρότι είμαστε φιλομαθής λαός, δεν ξέρουμε Ιστορία γιατί τη διδασκόμαστε αποσπασματικά, χωρίς συνοχή. Πιστεύω ότι η γνώση είναι ένα εργαλείο που σε κινητοποιεί να σκεφτείς, να δράσεις και να βελτιώσεις τη στάση σου απέναντι στην κοινωνία. Επειτα σε εξελίσσει σε προσωπικό επίπεδο - εγώ διαβάζω επί 20 χρόνια και ακόμα νιώθω αμαθέστατη!»

Κρίνοντας από την ανέλπιστη ανταπόκριση του κόσμου, το εγχείρημα (το οποίο έχει δοκιμαστεί σε Αθήνα, Καισαριανή, Ηλιούπολη, Λάρισα, Ελευσίνα, Θήβα, Αντίρριο, Σάμο) έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία, προσελκύοντας, όπου το επιτρέπει ο χώρος, μέχρι και 900 άτομα τη φορά. Διόλου τυχαίο, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα μαθήματα απευθύνονται σε κάθε ενδιαφερόμενο, ανεξαρτήτως ηλικίας και επιπέδου γνώσεων. Στο εικοσάλεπτο διάλειμμα δημιουργούνται πηγαδάκια στο προαύλιο και εγώ σπεύδω να μάθω πού οφείλεται η μαζική προσέλευση του κόσμου και ποια ανάγκη ώθησε τον καθένα τους σήμερα εδώ.

«Τέτοιου είδους μαθήματα θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικά, ιδιαίτερα σε περιόδους εκλογών, για να αποφεύγονται οι ακραίες ψήφοι που προέρχονται από ανιστόρητους πολίτες. Ασε που πολλά από αυτά τα οποία ελέχθησαν στα προηγούμενα τρίωρα για τη δημιουργία του ανθρώπου και τη σημασία της θρησκείας στην Ιστορία είναι χρήσιμα για την κατανόηση των περασμένων αιώνων», λέει ο 52χρονος Παναγιώτης, δάσκαλος σε δημόσιο γυμνάσιο του Χαλανδρίου.

Η 47χρονη Χαρά, ανύπαντρη μητέρα και κάτοικος Κηφισιάς, παρακολουθεί κάθε Δευτέρα μαθήματα Ελληνικής Ιστορίας στη Φιλοσοφική ώστε το καλοκαίρι να βοηθήσει τον έφηβο γιο της στην προετοιμασία των εξετάσεων. «Εγώ τρέχω να μάθω τι εστί Σοβιετική Ενωση και ο πιτσιρικάς... το γκουγκλάρει. Τι να πεις, χάσμα γενεών!»

Ο Τάκης και η Τασία, ένα ζευγάρι 70χρονων από τα Μέγαρα, είδαν τα μαθήματα ως μια αφορμή να συνδυάσουν την εκδρομή με το αγαπημένο τους χόμπι: το διάβασμα. «Πλέκουμε, κολυμπάμε, παίζουμε μπιρίμπα, αλλά τίποτα δεν μας γεμίζει όσο το να αναπολούμε τα μαθητικά μας χρόνια μέσω αυτής της παράδοσης». Δεν λείπουν και οι πιο ιδιάζουσες περιπτώσεις, όπως ο Αντρέι, μετανάστης από τη Ρωσία. Τον πετυχαίνω την ώρα που ζητά από την καθηγήτρια μια απλούστερη βιβλιογραφία, γιατί «δεν τα πάω καλά με την ανάγνωση, αλλά είμαι αποφασισμένος να γίνω καλύτερος».

Οσο κι αν ψάξω, δεν καταφέρνω να βρω κάποιον νεαρό ανάμεσα στο πλήθος. «Οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για την Ιστορία, αλλά για την Μπιγιονσέ και τον φραπέ! Επιπλέον η Ελλάδα είναι μια γερασμένη χώρα - η πλειονότητα των κατοίκων είναι είτε ηλικιωμένοι είτε άνθρωποι που βγήκαν στη σύνταξη νωρίς και τώρα παλεύουν να καλύψουν τον ελεύθερο χρόνο τους», εξηγεί η κ. Ευθυμίου.

Εν ώρα μαθήματος, το οποίο συνοδεύεται από ανάγνωση κειμένων και μουσικά ακούσματα, δεν ενθαρρύνεται ο διάλογος διότι ο κόσμος είναι πολύς και προκαλείται αναταραχή. Ετσι, μετά τη λήξη, οι «μαθητές» πολιορκούν την καθηγήτρια με απορίες και διευκρινίσεις. «Μήπως μπορείτε να επαναλάβετε το τάδε; Ο διπλανός μου δεν μου δίνει να αντιγράψω», είναι μόνο μερικές από τις ατάκες τις οποίες συγκράτησα.

Εχει πια βραδιάσει και η κ. Ευθυμίου, που διδάσκει καθημερινά στην Αθήνα και τα Σαββατοκύριακα στην επαρχία, συνεχίζει το μάθημα με όρεξη. «Υπάρχει μια βαθύτερη ευγένεια πίσω από το προσωπείο της βαρβαρότητας που συχνά υιοθετούμε ως λαός. Είχα τη χαρά να γνωρίσω τις ωραίες πλευρές της ελληνικής κοινωνίας -του σεβασμού, του γνήσιου ενδιαφέροντος και της υπομονής- και να αντλώ δύναμη από αυτές», λέει. Ξεκίνησε κάνοντας 14 τρίωρα και με σκοπό να σταματήσει στα 6 χρόνια. Σήμερα μετράει αισίως 8 χρόνια και 19 τρίωρα. «Εχω πέσει σε μια γλυκιά παγίδα. Παραλύω μπρος στην επιθυμία του κόσμου που διψά για μάθηση. Δεν είμαι αισιόδοξη για την πορεία της χώρας - αυτό με πονάει και θέλω να διαψευσθώ. Οφείλω, λοιπόν, να συμβάλω σε αυτή την προσπάθεια. Θα είναι η ωραιότερη μέρα της ζωής μου όταν η Ελλάδα γίνει όπως της αξίζει: αξιοπρεπής, εργατική, έντιμη, γενναία και όμορφη. Ζητάω πολλά;»

Με το βλέμμα στο Δημόσιο και τα προαπαιτούμενα

Το ζήτημα της διαθεσιμότητας και των απολύσεων παραμένει στο προσκήνιο, με τους νέους υπουργούς να προβαίνουν σε δηλώσεις, σε μία προσπάθεια να βρεθεί η «χρυσή τομή» για την οριστική επίλυση του θέματος.
Χθες, ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος και οι πρυτάνεις των οκτώ πανεπιστημίων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων συμφώνησαν ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάθεσης της αξιολόγησης των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ κανένας διοικητικός υπάλληλος δεν χάνει τη δουλειά του.
Όπως έγινε γνωστό, στη συνέχεια, θα τηρηθεί η συμφωνία για την προκήρυξη 600 θέσεων διοικητικών υπαλλήλων που θα μπουν στη διαδικασία της κινητικότητας, δηλαδή δεν θα απολυθούν. Η ανάθεση της αξιολόγησης σε εταιρεία αναμένεται ότι θα ολοκληρωθεί ώς τις 30 Ιουνίου, οπότε θα ληφθούν και οι τελικές αποφάσεις επί του θέματος.
«Η διαθεσιμότητα στα ΑΕΙ έγινε χωρίς αξιολόγηση» ανέφερε ο νέος υπουργός Παιδείας και σε αυτό δέχτηκε συγχαρητήρια από την πλευρά των πρυτάνεων.
Ο κ. Λοβέρδος είπε ότι η αξιολόγηση θα γίνει με βάση διαδικασία του ΕΣΠΑ και με διεθνή στάνταρ και δείκτες, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα πελατειοκρατίας.
Οι πρυτάνεις από την πλευρά τους έθεσαν τα προβλήματα με τα κενά σε διοικητικούς υπαλλήλους. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Πάτρας Γ. Παναγιωτάκης είπε ότι φέτος η φύλαξη του ιδρύματος θα γίνει με εθελοντική εργασία, στην οποία θα συμμετάσχει και ο ίδιος, ενώ ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ Γ. Παντής ανέφερε ότι έχουν καταργηθεί ολόκληροι κλάδοι εργαζόμενων στα ΑΕΙ.
Στο μεταξύ, ένταση επικρατεί στον χώρο των ΑΕΙ, καθώς οι διοικητικοί υπάλληλοι των ιδρυμάτων κρατούν κλειστό το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και η διοίκηση της πανελλαδικής ομοσπονδίας τους συνεδριάζει σήμερα, για να λάβει αποφάσεις για το συγκεκριμένο θέμα.
Την ίδια ώρα, την προσήλωσή τους στη συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα σχετικά με τις απολύσεις στο Δημόσιο, ως υπουργείο που έχει επιτελικό ρόλο και εφαρμόζει όσα αποφασίζει το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης, εξέφρασαν συνεργάτες του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ταυτόχρονα τόνισαν ότι λόγω συνέπειας στις διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών της χώρας αποφεύχθηκε η απαίτηση που έθεσαν στην τελευταία διαπραγμάτευση για ακόμη 16.000 διαθεσιμότητες και 8.000 απολύσεις το 2015.
Παράλληλα, δόθηκε λύση και στο πρόβλημα που είχε προκύψει με τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα, η οποία, σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, «είναι απολύτως εναρμονισμένη με τον σχεδιασμό του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, που είχε προβλέψει», ενώ τις επόμενες ώρες αναμένεται και η σχετική ανακοίνωση του υπουργείου για την επανατοποθέτηση 600 διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ.
Την άποψη ότι η μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα είναι απαραίτητη, αλλά όχι κατ’ ανάγκη με χρήση ως βασικού μέτρου τις απολύσεις, εξέφρασε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σε σημερινή συνέντευξη Τύπου.
Όπως τόνισε ο κ. Χρυσοχοΐδης «η διαδικασία των απολύσεων δεν είναι μονόδρομος. Ένας είναι ο μονόδρομος, οι αλλαγές στο Δημόσιο, αλλιώς δεν θα πετύχουμε τους στόχους μας».
Παράλληλα, ανώτερος αξιωματούχος της ευρωζώνης δήλωσε από τις Βρυξέλλες ότι η ικανοποίηση των προαπαιτούμενων είναι βασική προϋπόθεση για την εκταμίευση των δύο δόσεων που εκκρεμούν προς την Ελλάδα.
Οι δόσεις που εκκρεμούν είναι αυτές του Μαΐου και του Ιουνίου, ύψους 1 δισ. ευρώ εκάστη, και η κάθε μία συνδέεται με την υλοποίηση έξι προαπαιτούμενων δράσεων. «Περιμένουμε να ικανοποιηθούν τα προαπαιτούμενα του Μαΐου. Πιστεύω ότι αυτό θα γίνει πριν από το τέλος του Ιουνίου», ανέφερε.
Ο ίδιος τόνισε ότι η επόμενη αξιολόγηση της τρόικας, η οποία, όπως είπε, συνδέεται με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, «δεν θα ξεκινήσει, αν προηγουμένως η Ελλάδα δεν έχει ικανοποιήσει τα 12 προαπαιτούμενα».

Νόμιμο το «χέρι» του Δημοσίου σε τραπεζικούς λογαριασμούς

Tο Δημόσιο, έπειτα από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, θα μπορεί να προβαίνει σε κατασχέσεις χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς, χωρίς να έχει ενημερωθεί ο οφειλέτης.

Στην κατάσχεση χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς (συντάξεις, μισθοδοσία κλπ) θα μπορεί να προχωρά πλέον το Δημόσιο, έπειτα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο τους πολίτες που αδυνατούν να...

ανταποκριθούν στις ήδη αυξημένες υποχρεώσεις τους.

Μάλιστα, το Δημόσιο θα μπορεί να προχωρά στην κατάσχεση, χωρίς να έχει ενημερωθεί προηγουμένως ο ενδιαφερόμενος οφειλέτης, ούτως ώστε να μπορεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη ή να πληρώσει την οφειλή του.

Η απόφαση αυτή ήρθε να ανατρέψει νωρίτερη, του ΣΤ΄ Τμήματος του ΣτΕ, στην οποία οι σύμβουλοι υποστήριζαν ότι δεν μπορεί το Δημόσιο, να «βάζει χέρι» σε τραπεζικούς λογαριασμούς για οφειλές προς το Δημόσιο εάν προηγουμένως δεν έχει ενημερωθεί ο οφειλέτης.

Μάλιστα, στο σκεπτικό τους υπενθύμιζαν στο υπουργείο Οικονομικών ότι σύμφωνα με τις Συνταγματικές επιταγές οι οφειλέτες πρέπει να ενημερώνονται από πριν ότι το Δημόσιο πρόκειται να προβεί σε κατασχέσεις χρημάτων που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς τους, ανεξάρτητα αν αυτές προέρχονται από μισθούς, συντάξεις ή οποιοδήποτε άλλη αιτία.

Όπως αναφέρει η νέα απόφαση, «ο οφειλέτης γνωρίζει ευθέως πότε το βεβαιωμένο χρέος του καθίσταται ληξιπρόθεσμο» και ότι «από την επόμενη της ημέρας κατά την οποία το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο, είναι δυνατή η λήψη σε βάρος του αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους».

Εάν ο οφειλέτης δεν είναι συνεπής συντάσσεται το κατασχετήριο το οποίο δεν κοινοποιείται στο οφειλέτη, παρά μόνο στην Τράπεζα, σύμφωνα με τον ΚΕΔΕ, ενώ όπως υποστηρίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη του κατασχετηρίου, αποσκοπεί στο να μην τρέξει και σηκώσει τα χρήματα του από την Τράπεζα.

Η δημιουργική επίκληση του Συντάγματος

Η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας: το νέο ύψιστο αγαθό

Σε πρόσφατη ομιλία του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Κωνσταντίνου Μενουδάκου, σε εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, πολίτες και νομικοί τον ακούσαμε να επικαλείται το έκτακτο των καταστάσεων που ζούμε ως αιτία της «νέας ανάγνωσης» από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο του Συντάγματος και της νομοθεσίας που προστατεύει...

το περιβάλλον, το πολυτιμότερο από τα συλλογικά αγαθά.

Της επίσκεψη αυτής στην πόλη μας, είχε προηγηθεί η επίσκεψη αξιωματούχων της τρόικας στο Συμβούλιο της Επικρατείας και λίγο μετά η έκδοση της απόφασης που επέτρεψε τη συνέχιση των εργασιών στις εγκαταστάσεις της «Ελληνικός Χρυσός» και την άμεση αποψίλωση με εντολή του ΥΠΕΚΑ μεγάλων εκτάσεων αρχέγονου δάσους στη Χαλκιδική. Δεν είναι συνηθισμένο ο πλέον υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Δικαιοσύνης να προβαίνει ευθαρσώς στην ομολογία ότι εξωτερικές συνθήκες, ήτοι πολιτικές, άρα και υποκειμενικές, οδηγούν σε μια διαφοροποιημένη, άρα εξίσου υποκειμενική, ερμηνεία του Συντάγματος.

Στο σημείο αυτό η δικαιοσύνη αποδέχεται την αρχή του τέλους της ισονομίας. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο, οι καιροί έχουν αλλάξει και απαιτούνται νέες σταθμίσεις εννόμων αγαθών. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν λογίζεται πλέον ως απόλυτη, αλλά σταθμίζεται ad hoc με την ανάγκη για «ανάπτυξη», όπως αυτή γίνεται αντιληπτή από την κρατούσα νεοφιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία. Η στροφή αυτή δικαιολογήθηκε από την ανάγκη ενίσχυσης της πιστοληπτικής αξιοπιστίας της χώρας μας, δηλαδή της συμμόρφωσης της χώρας μας με τους δημοσιονομικούς της στόχους, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των δανειστών της, και προκειμένου να συνεχίσουν τη χρηματοδότησή της.

Έτσι, εκ του παραθύρου, η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας αναγορεύτηκε σε ύψιστο δημόσιο συμφέρον, και στοιχίστηκε απέναντι στα συλλογικά αγαθά που ρητώς προστατεύει το σύνταγμα. Το σύνταγμα, σύμφωνα με τον πλέον αυθεντικό ερμηνευτή του, δεν είναι αυστηρό, αλλά ελαστικό, το σύνταγμα -με άλλα λόγια- μπορεί να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.

Τα «ατομικά» δικαιώματα των μεγαλοκαταθετών

Τις ίδιες μέρες αποκαλύφθηκε πως ένας άλλος -πρώην- ανώτατος δικαστικός λειτουργός, ο Ιωάννης Διώτης, την περίοδο που ήταν επικεφαλής του Σ.Δ.Ο.Ε. είχε στην κατοχή του μια λίστα με ονόματα Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία, η οποία, όπως πίστευε, ήταν «μη νόμιμης προέλευσης» και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αποδεικτικό στοιχείο, λόγο για τον οποίο δεν διενήργησε κανέναν έλεγχο σε σχέση με αυτήν.

Σ' αυτό το σημείο, ο κύριος Διώτης επικαλείται και τον κύριο Βενιζέλο, ο οποίος τότε ήταν υπουργός οικονομικών, που ομοίως, ενθυμούμενος την ιδιότητά του ως συνταγματολόγου, έδειξε να αποφαίνεται περί του μη νόμιμου χρήσης της συγκεκριμένης λίστας. Έχουμε λοιπόν, δυο ανθρώπους που έχουν εντρυφήσει στους νόμους και το σύνταγμα, οι οποίοι σε νέες, άσχετες με την ιδιότητα του νομικού, αρμοδιότητές τους, λειτούργησαν νομικά και όχι πολιτικά-εκτελεστικά, ως όφειλαν. Και οι δύο στην κατεύθυνση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των μεγαλοκαταθετών της Ελβετίας, όπως επιτάσσει, κατά την άποψή τους, το σύνταγμα.

Είναι, όμως, τα ονόματα μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα; Αν οι καταθέσεις έγιναν μέσω του διατραπεζικού συστήματος, τότε δεν καλύπτονται καν από το τραπεζικό απόρρητο, καθώς είναι διαρκώς στη διάθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, που οφείλει να ελέγχει την προέλευσή τους και να αναφέρει οποιαδήποτε ύποπτη συναλλαγή. Αν οι καταθέσεις στην Ελβετία έγιναν με μετρητά, τότε αυτοδικαίως μπορούν να δεσμευτούν, μέσω της δικαστικής συνδρομής, ως προϊόντα ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να αιτιολογηθεί πειστικά γιατί τα στοιχεία της λίστας Λαγκάρντ είναι περισσότερο "ευαίσθητα" προσωπικά δεδομένα από τις εικόνες των συλληφθέντων σε πρόσφατη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και γιατί η Αρχή που είναι αρμόδια για την διερεύνηση των εισοδημάτων των Ελλήνων δεν πρέπει να έχει ελεύθερη πρόσβαση στα οικονομικά τους στοιχεία.

Το χρέος στους δανειστές και το χρέος στις επόμενες γενιές

Κάπου εδώ εντείνεται ο προβληματισμός σε σχέση με το «νέο» ύψιστο δημόσιο συμφέρον, αυτό της πιστοληπτικής αξιοπιστίας της χώρας. Σαν να μην έφτανε το ότι η καινοφανής έννοια του δημόσιου συμφέροντος ανατρέπει ταχύτατα τα συλλογικά κεκτημένα και παραμερίζει τα συλλογικά αγαθά, σαν να μην έφτανε ότι η προτεραιότητα στην πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας εκτρέπει την ίδια την αποστολή του κράτους από την προστασία της κοινωνίας στην προστασία των συμφερόντων των εξωτερικών δανειστών του, αίφνης η πιστοληπτική αξιοπιστία λησμονείται όταν έχουμε να κάνουμε με τα ατομικά δικαιώματα μιας συγκεκριμένης ομάδας πολιτών, αυτής των μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού.

Την στιγμή που οι φοροδοτικές υποχρεώσεις απειλούν την επιβίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων και ο φόρος έχει χάσει την άλλοτε πρωταρχική λειτουργία του να χρηματοδοτεί το κοινωνικό κράτος, η δυνατότητα ουσιαστικής διερεύνησης των γκρίζων περιουσιών που, μάλιστα, φυγαδεύτηκαν και στο εξωτερικό φαντάζει αδιανόητη στους αρμόδιους. Κι ενώ το πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει, στο κύκνειο άσμα του χρησιμοποιεί όλη την εξουσία του, για να προστατεύσει την υψηλή πελατεία του, αφήνοντας ακόμα περισσότερο έδαφος στον ολοκληρωτισμό που, δυστυχώς, δεν εκπροσωπείται μόνο θεαματικά στα έδρανα της Βουλής.

Κι επανέρχομαι στα λόγια του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας πως το σύνταγμα δεν είναι άκαμπτο. Ωστόσο, η πρωταρχική λειτουργία ενός ευρωπαϊκού κράτους είναι η προστασία της αξίας του ανθρώπου. Σε μια χώρα που βράζει και σε μια κοινωνία που στενάζει κάτω από σκληρά μέτρα, ένας από τους τελευταίους δεσμούς του πολίτη με το κράτος είναι η αίσθηση της ισονομίας.

Έτσι, στους καιρούς της κρίσης, η Δικαιοσύνη έχει χρέος περισσότερο από ποτέ να μην είναι υποκειμενική, αλλά να είναι το ανάχωμα που θα εξασφαλίσει πως υπάρχουν ακόμα αρχές που πρέπει να υπηρετούνται απαρέγκλιτα. Ειδικά όταν πρόκειται για αγαθά που αποτελούν  την παρακαταθήκη μας στις επόμενες γενεές, όπως το περιβάλλον και η κοινωνική δικαιοσύνη, το ζητούμενο από τους δικαστικούς λειτουργούς είναι να μην είναι ελαστικοί.  Για το γεγονός ότι κινούμαστε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, οι ευθύνες των εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος, όπως και της Δικαιοσύνης, φοβάμαι πως θα κριθούν από την Ιστορία.

Ελεάννα Ιωαννίδου, δικηγόρος, μέλος των Οικολόγων Πράσινων

«Οι “μπράβοι” των 500 ευρώ χτύπησαν τις μανάδες μας»

O 44χρονος γραμματέας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αρχιμανδρίτης Βασίλειος Βαρβέλης, συντάραξε το ελληνικό Διαδίκτυο με ένα κείμενό του για τις καθαρίστριες. Κάτι παραπάνω ξέρει άλλωστε, αφού -όπως αναφέρει- «η μάνα μου καθαρίστρια, εγώ παιδί κι ανίψι καθαριστριών».
    
Σίγουρα δεν είναι ο ιερωμένος που έχουμε συνηθίσει: μιλάει μια γλώσσα απλή και...

καθημερινή, έχει ταξική συνείδηση κι είναι ορκισμένος αντιφασίστας. Αν δεν γνωρίζεις τον αρχιμανδρίτη Βασίλειο Βαρβέλη, νομίζεις ότι πρόκειται μάλλον για ευφάνταστο τρολ. Ευτυχώς για όλους μας, ο 44χρονος γραμματέας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι υπαρκτό πρόσωπο. Από την Παρασκευή, ένα ποστάρισμά του για τις καθαρίστριες κάνει τον γύρο του Διαδικτύου.

Η παρέμβαση

«Η μάνα μου καθαρίστρια, εγώ παιδί κι ανίψι καθαριστριών. Ελαμπαν τα σπίτια που δούλευε 6 μέρες την εβδομάδα και την έβδομη, την Κυριακή, (στην “αργία” της), να καθαρίσει και το δικό μας το σπίτι κι εμάς, να μαγειρέψει ένα πιάτο ζεστό φαγητό, να πλύνει, να απλώσει, να σιδερώσει, να μας αγκαλιάσει και να ξεκουραστεί. Αυτή η μάνα μου!

Αυτές οι Περιστεριώτισσες, οι μανάδες των φίλων μας, που ξεκινούσαν χαράματα νηστικιές, αφήνοντας τα παιδιά στους δρόμους, για να φτάσουν στην Εκάλη, στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό, με κρύο, με βροχή, με χιόνι, με ζέστη και να γίνουν “παραδουλεύτρες”, όπως τις έλεγαν οι “Κυρίες”, για να μας μεγαλώσουν, με το μεροκάματό τους, να μας μορφώσουν, να γίνουμε άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γίναμε!

Κι όταν επέστρεφε η μάνα απ΄ τη δουλεία, έχοντας μέσα στην τσάντα της τη βρεγμένη της ρόμπα που φορούσε όταν σφουγγάριζε με τα γόνατα τα πατώματα, μικρός εγώ, πολύ μικρός, τη ρώταγα με αγωνία:

- Μαμά, τι μου έφερες;
- “Κούραση, παιδί μου”, η απάντησή της. “Κούραση”.

Μεγαλώσαμε με τα ρούχα που έδιναν οι “Κυρίες” στη μάνα μας για ψυχικό. Δικό μας ρούχο δεν είχαμε. Αποφόρια. Μ’ αυτά ντυνόμασταν. Μανάδες ηρωίδες!

Σ’ αυτές τις μανάδες σήκωσε το χέρι του ο Φασισμός. Αυτές τις μανάδες χτύπησαν οι “μπράβοι” των 500 ευρώ. Αντί να φιλήσουν το χέρι τους, τις έστειλαν στα νοσοκομεία.

Αυτοί που σκότωσαν τον “αδελφό” μας και το “παιδί” μας, τον Γρηγορόπουλο,
αυτοί που προσφέρουν ασυλία στους ναζιστές, σάρκα από τη σάρκα τους,
αυτοί που πουλάνε πρέζα στις πιάτσες, για να μην ξυπνήσει ποτέ ο λαός,
αυτοί που εκδίδουν πόρνες, για να μαζεύουν τα ποσοστά,
αυτοί που φέρονται απάνθρωπα στους μετανάστες,
αυτοί που εκβιάζουν καταστηματάρχες,
αυτοί που πάντα υπηρετούν την εκάστοτε εξουσία πιστά. Οι ταγματαλήτες στην κατοχή, οι ασφαλίτες στη χούντα, για να λάβουν ως ανταπόδοση το “μέρισμά τους” τόλμησαν και σήκωσαν το βέβηλο χέρι τους, στις μανάδες μας.

Σ’ όλα αυτά τα ανθρωπάρια, με τους γυμνασμένους μυς και το ελάχιστο μυαλό, που με τη στάση και τη συμπεριφορά τους έφτυσαν τις ίδιες τις μανάδες τους, γυρίζω την πλάτη.

Σκληραίνω την καρδιά μου.
Δεν τους ευλογώ πια. Δεν μου βγαίνει.
Δεν έχω ευχή για αυτούς.
Ολοι αυτοί, θα με βρουν μπροστά τους, στον αγώνα.
Φωνάζω δυνατά: Ξυπνήστε όλοι, ξύπνα επιτέλους, λαέ του Θεού, πριν να είναι αργά»…

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου από efsyn