Οφέλη αλλά και «παγίδες» κρύβει η νέα ρύθμιση οφειλών έως και σε 120 δόσεις προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, που έχει τεθεί σε ισχύ από τις 5 Φεβρουαρίου.
Η ρύθμιση έχει πέντε «αγκάθια» που την καθιστούν δυσχερή για τους ασφαλισμένους, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταστεί εκ νέου το χρέος μη διαχειρίσιμο και μη βιώσιμο.
Συγκεκριμένα δεν υπάγονται οι οφειλές του 2017 και άρα υπάρχουν σοβαρά κωλύματα υπαγωγής για σημαντική μερίδα οφειλετών, οι οποίοι θα πρέπει να διατηρήσουν εις το ακέραιο «δύο ταχύτητες» καταβολών, δηλαδή τις τρέχουσες παράλληλα με αυτές του 2016.
Ο «γραφειοκρατικός» όγκος των δικαιολογητικών που πρέπει να συγκεντρώσει ο ενδιαφερόμενος για να τα υποβάλει ως συνοδευτικά της αίτησής του στην πλατφόρμα, με τον κίνδυνο της αποβολής του να αιωρείται διαρκώς. Αναγκαία κρίνεται η συνδρομή εξειδικευμένων συμβούλων (φοροτεχνικών/λογιστών, νομικών), ώστε να διασφαλίσει ο ενδιαφερόμενος ότι τουλάχιστον θα γίνει τυπικά αποδεκτή σε πρώτη φάση η αίτηση υπαγωγής του στη ρύθμιση (προτού εισέλθει στη φάση της αξιολόγησης).
Η μη πληρωμή 3 δόσεων οδηγεί σε οριστική αποβολή και σε ενεργοποίηση διωκτικών μέτρων (κατασχέσεις κλπ.). Και τούτο, διότι η ρύθμιση χορηγείται άπαξ ανά οφειλέτη. Ιδιαιτέρως αυστηρή θεωρείται και η πρόβλεψη περί αποβολής από τη ρύθμιση σε περίπτωση παράλειψης του οφειλέτη να υποβάλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, ΦΠΑ και Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (Α.Π.Δ.) εντός τριών μηνών από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους.
Ο αποκλεισμός από την υπαγωγή στη ρύθμιση των μη εχόντων κερδοφορία τη μία από τις τρεις τελευταίες χρονιές ή δύο από τις τρεις τελευταίες. Η δυσμενής οικονομική πορεία για την πλειονότητα των οφειλετών από το ξεκίνημα της μνημονιακής περιόδου (2010) θα «μπλοκάρει», όπως είναι εύλογο, την υπαγωγή στη ρύθμιση, απουσία οιασδήποτε κερδοφορίας
Η χορήγηση της δυνατότητας σε ελεύθερους επαγγελματίες να ανοίξουν ξανά τα βιβλία τους, εφόσον έκαναν διακοπή εργασιών στην εφορία μέχρι και το 2017, ώστε να ενταχθούν στην ρύθμιση χρεών με τις 120 δόσεις, ναι μεν είναι ευεργετική αλλά και ταυτοχρόνως επαχθής, αφού συνεπάγεται για την πλευρά του ενδιαφερομένου και την υποχρέωση καταβολής του αντίστοιχου τέλους επιτηδεύματος για κάθε μήνα που θα παραμένει ενεργός. Εάν αυτή η επανεκκίνηση δεν συνοδευτεί με την επίτευξη κάποιου στοιχειώδους τζίρου, τότε υπάρχει ο κίνδυνος δημιουργίας νέων χρεών.
«Η ρύθμιση, αν και εξαρχής πολλά υποσχόμενη, δεν θα μπορούσε, σε καμία περίπτωση, να συγκριθεί, από τη σκοπιά των κριτηρίων υπαγωγής των ενδιαφερομένων, με την πάλαι ποτέ «κραταιά» και ελαστική ρύθμιση των 100 δόσεων», επισημαίνει ο εργατολόγος Γιώργος Κουτσούκος.
«Η επιβαλλόμενη πλέον εκ του νόμου συνδυαστική αξιολόγηση της βιωσιμότητας της οφειλής και της εν γένει εισοδηματικής/περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη γέρνει τις περισσότερες φορές την «πλάστιγγα» σε βάρος του ενδιαφερόμενου, με την έγκριση -τελικώς- πολύ λιγότερων δόσεων από τις 120, ή ακόμη και με την απόρριψη της αιτήσεώς του για υπαγωγή».
Στη «Διαύγεια» έχει δημοσιευτεί η εγκύκλιος των 120 δόσεων, στην οποία ορίζεται ρητά ότι αίτηση για ρύθμιση μπορούν να υποβάλουν και οι αγρότες, καθώς και όσοι έχουν υποχρέωση καταβολής εισφορών ως αυτοαπασχολούμενοι, ανεξαρτήτως αν θεωρείται ότι δεν ασκούν, κατά τα τυπικά κριτήρια, επιχειρηματική δραστηριότητα (π.χ. ανταποκριτές ξένου τύπου).
Διευκρινίζεται ότι ρυθμίζονται και τα πρόστιμα των ταμείων που υπάγονται στην έννοια της Βασικής Οφειλής, ενώ επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών που αμφισβητούνται δικαστικά από τον οφειλέτη.
