Πάνω από 200 ηλεκτρονικές κατασχέσεις καταθέσεων μέσα σε 3 εβδομάδες

Περισσότερες από 200 ηλεκτρονικές κατασχέσεις καταθέσεων εισοδημάτων που καταβάλλονται μέσω των τραπεζών έχουν γίνει ως τώρα από την έναρξη της εφαρμογής του μέτρου των ηλεκτρονικών κατασχετηρίων.

Υπενθυμίζεται, ότι το μέτρο αυτό εφαρμόζεται πιλοτικά στις τέσσερις Δ.Ο.Υ Ηλιούπολης, Κηφισιάς, Πειραιά και Α' Αθηνών που συμμετέχουν στην πιλοτική εφαρμογή του μέτρου του e- κατασχετηρίου, με προοπτική το μέτρο αυτό να επεκταθεί σε όλες τις εφορίες μέσα στο πρώτο τρίμηνο του έτους.

Κατασχέσεις καταθέσεων έχουν υποστεί... μέχρι στιγμής όχι μόνο ιδιώτες, αλλά και ανώνυμες εταιρείες. Για τη διεκπεραίωση των εντολών ηλεκτρονικής κατάσχεσης έχουν δημιουργηθεί δύο κόμβοι. Ένας στη Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων (κόμβος ΥΟ), μέσω του οποίου οι ελεγκτικές υπηρεσίες υποβάλλουν τα ηλεκτρονικά αιτήματα κατάσχεσης και ένας στην εταιρεία «Τειρεσίας Α.Ε» η οποία διαβιβάζει τα αιτήματα σε όλες τις τράπεζες.

Η αρμόδια υπηρεσία φορολογικής διοίκησης υποβάλλει μέσω του κόμβου της ΓΓΠΣ κατασχετήριο αίτημα ηλεκτρονικά μέσω μηνυμάτων, προς τον κόμβο της εταιρείας Τειρεσίας, ο οποίος το παραλαμβάνει και το προωθεί αυτόματα, και χωρίς καμία επεξεργασία προς το πιστωτικό ίδρυμα στο οποίο απευθύνεται. Σύμφωνα με τη νέα διαδικασία, αν η τράπεζα βρει λεφτά στον τραπεζικό λογαριασμό του οφειλέτη έχει υποχρέωση να τα αποδώσει στο Δημόσιο άμεσα.

Στο μεταξύ σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών μόνο 10.000 πολίτες προσήλθαν φέτος στις εφορίες για να εξοφλήσουν τα τέλη κυκλοφορίας των ΙΧ οχημάτων τους συγκριτικά με 230.000 πέρυσι. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών ανέφεραν το στοιχείο, τονίζοντας τη μεγάλη βελτίωση που έχει επέλθει στις συναλλαγές με τις Δ.Ο.Υ μέσω των ηλεκτρονικών πληρωμών. Σημειώνεται ότι ήδη το 97% των φορολογικών δηλώσεων υποβάλλεται ηλεκτρονικά.

Από newsbomb

Η υπονόμευση του Κολοκοτρώνη από τους οπλαρχηγούς της Πάτρας

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821, οι επαναστατημένοι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά, προδιαγράφοντας το τέλος της τουρκικής κυριαρχίας στην Πελοπόννησο. Η άλωση της πόλης, αύξησε το κύρος και τη φήμη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και τον κατέστησε αδιαφιλονίκητο στρατιωτικό ηγέτη της Επανάστασης.
Προτάθηκε τότε η μετάβαση του Κολοκοτρώνη στην Αχαΐα, προς ανάληψη της πολιορκίας της Πάτρας. Ο Γέρος δέχθηκε με προθυμία. Όμως, οι προύχοντες της Αχαΐας αντέδρασαν, καθώς έβλεπαν ότι η τοπική τους επιρροή θα μειωνόταν επικίνδυνα, με την ανάληψη της αρχηγίας της πολιορκίας από έναν στρατηγό, που έφερε τις δάφνες της άλωσης της Τριπολιτσάς. Όταν μάλιστα πληροφορήθηκαν πως ο Κολοκοτρώνης άρχισε να στρατολογεί υπολογίσιμη δύναμη, ώστε να μεταβεί στην Αχαΐα, απείλησαν ότι θα κατέφευγαν στα όπλα, προκειμένου να εμποδίσουν την άφιξή του στην περιοχή. Τελικά, έπειτα από έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και μπροστά στο καθόλου απίθανο ενδεχόμενο η Πάτρα να μεταβληθεί σε πεδίο μάχης μεταξύ των Ελλήνων, ο Κολοκοτρώνης ανακλήθηκε!

Ο Ιωάννης Κωλέττης.

Τον Ιανουάριο του 1822, η νεοσύστατη κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, αντιλαμβανόμενη τον τεράστιο κίνδυνο, ο οποίος απειλούσε την Επανάσταση, μετά την εξόντωση του Αλή πασά (οπότε τα σουλτανικά στρατεύματα θα επιχειρούσαν εισβολή στην Πελοπόννησο), διόρισε τον Κολοκοτρώνη αρχηγό της πολιορκίας της αχαϊκής πρωτεύουσας. Ο Γέρος του Μοριά άρχισε συστηματική πολιορκία της πόλης και αντιμετώπισε με επιτυχία πολλές επιθετικές ενέργειες των Τούρκων.
Όμως, οι κοτζαμπάσηδες και ορισμένοι κυβερνητικοί, όπως ο Κωλέττης, υπουργός Στρατιωτικών, δεν επιθυμούσαν να αποκτήσει περισσότερη δόξα με την κατάληψη της Πάτρας. Τον διέταξαν λοιπόν, να εκστρατεύσει στη δυτική Στερεά Ελλάδα. Αδιαφορούσαν για το αν οι 12.000 Τούρκοι της Πάτρας μπορούσαν να εκμεταλλευθούν την ανέλπιστη ευκαιρία και να επιτεθούν στη βορειοδυτική Πελοπόννησο. Αγανακτισμένος ο Κολοκοτρώνης, μετέβη στην Κόρινθο, για να συναντήσει τον Κωλέττη. Μπροστά στην επιμονή του για συνέχιση της πολιορκίας της Πάτρας, ο ραδιούργος πολιτικός υποχώρησε φαινομενικά. Ωστόσο, διέταξε κρυφά τους υπόλοιπους αρχηγούς της πολιορκίας να αποχωρήσουν!
Ενόσω οι Έλληνες παρέμεναν τυφλωμένοι από τη διχόνοια, ο Δράμαλης πασάς, επικεφαλής 30.000 εμπειροπόλεμων ανδρών, ξεκίνησε από τη Λάρισα (τέλη Ιουνίου), αποφασισμένος να καταπνίξει την Επανάσταση στον Μοριά… Πέρασε την Αλαμάνα χωρίς να παρενοχληθεί από κανέναν, εισέβαλε στη Βοιωτία, πυρπόλησε τη Θήβα, κατέλαβε τη Χαλκίδα, προήλασε στην Αττική και από τον Κιθαιρώνα πέρασε στα Μέγαρα και στις 6 Ιουλίου, εγκατέστησε το στρατόπεδό του στην Κόρινθο.
Λίγες ημέρες πριν, μια επιστολή του Οδυσσέα Ανδρούτσου, η οποία έφθασε στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, προκάλεσε πανικό. Ο Στερεοελλαδίτης οπλαρχηγός έγραφε: «Σας στέλνω 30.000 Τούρκους να ομονοήσετε και κάμετέ τους ότι μπορέσετε…». Στις 6 Ιουλίου, η επιβεβαιωμένη είδηση πως ο Δράμαλης βρισκόταν στην Κόρινθο, παρέλυσε τους επαναστάτες. Οι κυβερνητικοί στρατιώτες, που ήταν συγκεντρωμένοι στο Αργος, σκορπίστηκαν, όταν πληροφορήθηκαν την εισβολή των Τούρκων. Επόμενη κίνηση του Δράμαλη ήταν να καταλάβει το φρούριο του Ακροκορίνθου, το οποίο εγκατέλειψε, χωρίς να ρίξει έναν πυροβολισμό, ο φρούραρχος Αχιλλέας Θεοδωρίδης.
Την ίδια στιγμή, ο πανικός στο ελληνικό στρατόπεδο αυξανόταν, από τις ανυπόστατες διαδόσεις. Η λαϊκή φαντασία είχε ανεβάσει τον αριθμό των Τούρκων στρατιωτών σε εκατοντάδες χιλιάδες. Όσο ο εχθρός πλησίαζε, τόσο μεγάλωνε το κύμα της αναρχίας και της φυγής. Η παντελής έλλειψη ψυχραιμίας, οι θρήνοι και οι σπαραγμοί, ήταν τα στοιχεία που κυριαρχούσαν. Τα κυβερνητικά στελέχη αναχώρησαν τη νύκτα της 5ης Ιουλίου, για τους Μύλους. Εκεί, κατέφυγαν σε δύο υδραίικα πλοία, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αποπλεύσουν το ταχύτερο δυνατό.
Ο Γέρος του Μοριά παρέβλεψε τις εναντίον του ενέργειες και οργάνωσε την άμυνα. Ενθάρρυνε τη Γερουσία και τη διαβεβαίωσε ότι θα συγκέντρωνε στρατό, για να αντιμετωπίσει τον εχθρό. Συνέστησε να μη φύγει κανένας από την Τριπολιτσά, για να μη μεταδοθεί παντού ο πανικός. Εξέδωσε αυστηρότατες διαταγές για γενική επιστράτευση. Έτρεξε από σπίτι σε σπίτι, για να ενθαρρύνει και τους τελευταίους διστακτικούς. Μίλησε, επικαλούμενος κάθε συναίσθημα, τη φιλοδοξία, την αγάπη, την πίστη, τον φόβο. Έφτασε στο σημείο να εκμεταλλευθεί και προλήψεις, για να πείσει τους φαντασιόπληκτους χωρικούς. Άφησε έντεχνα να διαρρεύσουν φήμες, πως είχε προχωρήσει σε οιωνοσκοπία και βεβαιώθηκε για την καταστροφή του Δράμαλη. Μέσα σε 24 ώρες, ο ηγέτης της Επανάστασης ξεσήκωσε ολόκληρη την Πελοπόννησο και εμφύσησε στον λαό το πνεύμα της μέχρι θανάτου αντίστασης. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση «πολεμούσε», εκδίδοντας προκηρύξεις. Σε αυτές, προσπαθούσε να μεταθέσει τις ευθύνες της επικείμενης καταστροφής στον Κολοκοτρώνη!
Ο τελευταίος βέβαια, φρόντισε να τη διαψεύσει, συντρίβοντας τους Τούρκους στα Δερβενάκια. Με τέτοιου είδους κυβερνήσεις πάντως, είναι απορίας άξιον πως ελευθερωθήκαμε.

Φορολογικές "ανάσες": Εκπτώσεις σε τεκμήρια και τέλη κυκλοφορίας

Φορολογικές "ανάσες" με στοχευμένες μειώσεις σε τεκμήρια διαβίωσης για τα αυτοκίνητα και τις κατοικίες, τέλη κυκλοφορίας, του ΦΠΑ στις νεόδμητες κατοικίες και αλλαγές στα πρόστιμα για φορολογικές παραβάσεις σχεδιάζει να δώσει το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με το Έθνος, μετά τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ 13% στην εστίαση μέχρι και το τέλος του 2014, τη μείωση του φόρου στις μεταβιβάσεις ακινήτων στο 3%, στο τραπέζι του οικονομικού επιτελείου βρίσκονται, σύμφωνα με πληροφορίες, σενάρια για μειώσεις φορολογικών επιβαρύνσεων, με όσο το δυνατόν μικρότερο δημοσιονομικό αντίκτυπο.
Ειδικότερα, εξετάζεται:
*Μείωση των τεκμηρίων για τα αυτοκίνητα. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, στο συρτάρι του ΥΠΟΙΚ βρίσκεται πόρισμα της Επιτροπής για τη φορολογία των αυτοκινήτων που προτείνει τη μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης των αυτοκινήτων κατά 30%. Μια μείωση της τάξης του 20%-30% των τεκμηρίων θα επιφέρει ανάλογη μείωση και του φόρου πολυτελούς διαβίωσης ο οποίος επιβάλλεται σε ΙΧ 1.929 κυβικών εκατοστών και άνω καθώς υπολογίζεται ως ποσοστό επί του ετήσιου τεκμηρίου (με συντελεστή 5% επί του τεκμηρίου για ΙΧ 1.929-2.400 κυβικών και 10% επί του τεκμηρίου για ΙΧ μεγαλύτερου κυβισμού). Με μια μείωση της τάξης του 30% το τεκμήριο διαβίωσης για ένα αυτοκίνητο 2000 κ.ε. 4ετίας από 8.800 ευρώ που ανέρχεται σήμερα θα μειωθεί στα 6.160 ευρώ, ενώ ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης που πληρώνει ο ιδιοκτήτης του από 440 ευρώ θα περιοριστεί στα 308 ευρώ.
*Μείωση των τεκμηρίων για τις κατοικίες. Ένα από τα σενάρια προβλέπει τη μείωση κατά 10% με 155 στα τεκμήρια για τις κατοικίες. Η εν λόγω μείωση αναμένεται να "ανακουφίσει" τους φορολογούμενους με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
*Αλλαγές στο σύστημα τελών κυκλοφορίας με μειώσεις στα τέλη για μεσαία και υψηλού κυβισμού αυτοκίνητα με στόχο να αναχαιτιστεί η μαζική κατάθεση πινακίδων. Από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν τεθεί σε καθεστώς ακινησίας περισσότερα από 1,2 εκατ. οχήματα. Ένα από τα σενάρια που εξετάζεται προβλέπει ότι σε όσα ΙΧ γίνει άρση ακινησίας οι κάτοχοί τους να μην καταβάλουν ολόκληρο το τίμημα των τελών του έτους αλλά μόνο των υπολειπόμενων μηνών.
*Κατάργηση ή μείωση του φόρου πολυτελείας. Πρόκειται για τον φόρο που επιβάλλεται σε εισαγόμενα καινούργια ή μεταχειρισμένα (με άδεια κυκλοφορίας μετά τις 15 Μαρτίου 2010) με εργοστασιακή αξία άνω των 20.000 ευρώ, σκάφη αναψυχής, κοσμήματα, γούνες. Ο φόρος αυτός επιβλήθηκε το 2010.
*Μείωση προστίμων. Τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την 1η Ιανουαρίου 2014 ακόμη και για πολύ μικρές παραβάσεις θεωρούνται εξοντωτικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ποσά με τα οποία θα επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι θα είναι τόσο δυσανάλογα του μεγέθους των εντοπιζόμενων φορολογικών παραβάσεων ώστε θεωρείται πλέον βέβαιο ότι εάν δεν περιοριστούν οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να βάλουν οριστικά "λουκέτο".
*Μείωση ΦΠΑ στις κατοικίες. Στο τραπέζι έχει πέσει πρόταση για μείωση από το 23% στο 13% του ΦΠΑ στις μεταβιβάσεις νεόδμητων κατοικιών πέραν της πρώτης, η οποία εξαιρείται καθώς και αλλαγές στους συντελεστές για φόρους κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών.
*Μείωση ΕΦΚ στο φυσικό αέριο. Η κυβέρνηση έχει ζητήσει από την τρόικα τη σταδιακή μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο (ΕΦΚ) ο οποίος είναι ο υψηλότερος στην Ευρώπη.

πηγή: Έθνος

Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί ο δήμαρχος να προχωρήσει σε απευθείας αναθέσεις

Με αφορμή την Πράξη 178/2012 του Κλιμακίου του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου ο δικηγόρος Δρ. Απόστολος Παπακωνσταντίνου δημοσιεύει στο νομικό περιοδικό Θεωρία και Πράξη Διοικητικού Δικαίου (τεύχος Δεκεμβρίου 2013), τη γνωμοδότησή του στην οποία εξετάζει εάν και υπό ποιους όρους είναι δυνατή η απευθείας ανάθεση εκ μέρους του Δημάρχου προμηθειών των Δήμων.
Ειδικότερα, επισημαίνεται ότι η διαδικασία της απευθείας ας ανάθεσης αποτελεί εξαιρετική διαδικασία. Επιπλέον, υπάρχει ειδική αρμοδιότητα Δημάρχου για τη συντέλεση της απευθείας ανάθεσης προμήθειας, μετά από γνώμη του Δημοτικού συμβουλίου και της Οικονομικής επιτροπής. Ο δήμαρχος μπορεί να προσφεύγει στην εξαιρετική διαδικασία της απευθείας ανάθεσης για προμήθειες του Δήμου, εφόσον η δαπάνη τους δεν υπερβαίνει κατ’ είδος και σε ετήσια βάση το συνολικό ποσό των 15.000 ευρώ περιλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Εξάλλου, ειδικώς το ζήτημα των προμηθειών των Δήμων ρυθμίζεται με το άρθρο 209 παρ. 1 του Ν 3463/2006 («Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων»). Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη: «Οι προμήθειες των Δήμων, των Κοινοτήτων, των πάσης φύσεως Συνδέσμων τους, των νομικών τους προσώπων δημοσίου δικαίου και των ιδρυμάτων τους διενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ενιαίου Κανονισμού Προμηθειών των ΟΤΑ (ΕΚΠΟΤΑ), όπως ισχύει, με την επιφύλαξη των ειδικών ρυθμίσεων του ΠΔ 370/1995 (ΦΕΚ Α΄ 199), όπως αυτές έχουν τροποποιηθεί από το ΠΔ 105/2000 (ΦΕΚ Α΄ 100) και των αντίστοιχων του ΠΔ 57/2000 (ΦΕΚ Α΄ 45)».
Με τις ανωτέρω διατάξεις η ρύθμιση των προμηθειών των Δήμων παραπέμπεται ευθέως στις ειδικότερες διατάξεις της υπ’ αριθμ. 11389/1993 Απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών («Ενιαίος κανονισμός προμηθειών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης»). Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 παρ. 6 ορίζεται: «“Διαδικασία μέσω διαπραγμάτευσης” ή “απευθείας ανάθεση” είναι η διαδικασία εκείνη στα πλαίσια της οποίας η αναθέτουσα αρχή προσφεύγει στους προμηθευτές της επιλογής της και διαπραγματεύεται τους όρους της σύμβασης με έναν ή περισσότερους από αυτούς». Περαιτέρω, στο άρθρο 23 του ΕΚΠΟΤΑ προβλέπεται: «1. Προμήθεια με “διαδικασία μέσω διαπραγμάτευσης” ή “απευθείας ανάθεση” μπορεί να γίνει εάν συντρέχει μια από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις περιπτώσεις των εδαφίων β΄ και γ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του παρόντος κανονισμού και της παραγράφου 20 του άρθρου 3 του Ν 1797/1988. Ειδικότερα η περίπτωση του εδαφίου (ζ) της παρ. 20 του άρθρου 3 του Ν 1797/1988 δεν εφαρμόζεται προκειμένου για προμήθειες που εμπίπτουν στις διατάξεις του ΠΔ 105/1988. 2. Προκειμένου να διενεργηθεί προμήθεια με διαδικασία μέσω διαπραγμάτευσης ή με απευθείας ανάθεση απαιτείται απόφαση του δημοτικού ή του κοινοτικού συμβουλίου το οποίο επιλέγει και τον προμηθευτή, αφού προηγηθεί γνωμοδότηση του αρμόδιου για την αξιολόγηση οργάνου. Η απόφαση πρέπει να αιτιολογείται δεόντως, με ρητή αναφορά στις περιπτώσεις που αναφέρονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου που οδήγησαν στην προσφυγή σ’ αυτή τη διαδικασία και να αναφέρονται, πέραν των στοιχείων (ονομασία και ταχυδρομική διεύθυνση) της αναθέτουσας αρχής, η αξία, η ποσότητα και η φύση των αγοραζομένων εμπορευμάτων, ο αριθμός των αιτήσεων συμμετοχής (σε περίπτωση αποτυχόντος διαγωνισμού), ο αριθμός των υποψηφίων που καλούνται να υποβάλουν προσφορά, ενδεχομένως δε, ο αριθμός των υποψηφίων που δεν προκρίθηκαν και οι λόγοι απόρριψης της υποψηφιότητάς τους … Σε περίπτωση που η απευθείας ανάθεση αφορά προμήθεια ή δαπάνη της οποίας δεν υπερβαίνει κατά είδος, σε ετήσια βάση, το ποσό των επτακοσίων πενήντα χιλιάδων (750.000) δραχμών συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ ή εκείνο που ορίζεται στην περίπτωση θ΄ της παραγράφου 20 του Ν 1797/1988 όπως αυτή κάθε φορά ισχύει, αρμόδιος είναι ο Δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας, μετά προηγούμενη γνώμη του αρμοδίου για την αξιολόγηση οργάνου»

Διαβάστε τη γνωμοδότηση του κ.  Απ. Παπακωνσταντίνου: ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ.

 

Σε σημείο υπό το μηδέν!

Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια επίπλαστης ευτυχίας που τα ζήσαμε εν υπνώσει κι επί πιστώσει. 

Χρόνια ανέμελα που, μέσα στις ηδονιστικές καταναλωτικές μας παραισθήσεις, αφεθήκαμε αμέριμνοι να γίνομε βορά στα γαμψά νύχια των αρπακτικών και των φαυλοκρατών «αιρετών» υπαλλήλων τους που μας κυβέρνησαν και που συνεχίζουν να μας κυβερνούν, μέχρι που πριν το καταλάβουμε, φθάσαμε πια σε σημείο υπό το μηδέν.

Σε σημείο υπό το μηδέν βρισκόμαστε όταν λιποθυμούν παιδιά από ασιτία, όταν μεγαλώνουν οι ουρές των συσσιτίων, όταν κινδυνεύομε να χάσουμε το κεραμίδι που έχομε πάνω από το κεφάλι μας, όταν πεθαίνουν άνθρωποι από τις αναθυμιάσεις μαγκαλιών, όταν οι αυτοχειρίες των πιο αδύναμων  από μας γίνονται καθημερινές πλέον ειδήσεις, αδιάφορα καταχωρισμένες στα ψιλά των εφημερίδων.  

Σε σημείο υπό το μηδέν βρισκόμαστε όταν αρχίζομε να αντιλαμβανόμαστε ότι όλα αυτά που μας έχουν συμβεί μέχρι σήμερα δεν είναι παρά μόνον η αρχή της κατηφόρας και καθώς  συνειδητοποιούμε ότι αυτά που διαδραματίζονται γύρω μας δεν είναι ένας απαίσιος εφιάλτης, αλλά η ζώσα, ζοφερή πραγματικότητα με την οποία καλούμαστε να συμβιβαστούμε.

Σε σημείο υπό το μηδέν βρισκόμαστε όταν κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει αν, πότε και πώς θα ξεσπάσει αυτή η υποβόσκουσα οργή που έχει αρχίσει να ξεχειλίζει τα σωθικά μας.

Τα θέματα των αμυντικών εξοπλισμών, της ληστείας στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μαζί με την άρνηση κάλυψης του πάλαι ποτέ τσάρου (sic) της Οικονομίας,  που είναι ετούτες τις μέρες στην επικαιρότητα, αν δεν είναι άλλο ένα άνοιγμα της ασφαλιστικής δικλείδας που θα δημιουργήσει συνθήκες εκτόνωσης της σωρευμένης οργής μας, ενδέχεται να υποδηλώνουν  ότι σπάνε μερικά από τα πολλά πυώδη αποστήματα που ταλαιπωρούν το κορμί της Ψωροκώσταινας.

Ο θεσμός της Δικαιοσύνης επιτέλους λειτουργεί, σκέφτονται οι πιο αισιόδοξοι. 

Αλλά τα πυώδη αποστήματα, θα αντέτειναν άλλοι, είναι μόνο το σύμπτωμα της ασθένειας, δεν είναι ο ιός! 

Ο ιός είναι ταυτοποιημένος και δεν είναι παρά η διαπλοκή των εξουσιών κατά παράβαση των θεμελιωδών συνταγματικών επιταγών. 

Ο ιός είναι η ατροφία όλων ανεξαιρέτως των θεσμών, που επιτρέπει τη μακροημέρευση των αρπακτικών και των υποτακτικών τους που μας κυβερνούν.

Οι λιγότερο αισιόδοξοι, οι περισσότερο πραγματιστές, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, επειδή, εύλογα εικάζομε ότι μόνο λειτουργοί της Δικαιοσύνης δεν μπορούν να είναι πολλοί από αυτούς που έχουν αναρριχηθεί στα ανώτερα κλιμάκια της δικαστικής εξουσίας εν μέσω του ευρύτερου καθεστώτος σήψης, της περιρρέουσας ηθικής κατάπτωσης και της διαφθοράς που ταλανίζει την κοινωνία μας. 

Γιατί άραγε, κάνει η Δικαιοσύνη σήμερα το καθήκον που συστηματικά παραμελούσε χρόνια τώρα, αναρωτιόμαστε ευλόγως οι περισσότερο υποψιασμένοι. 

Για κάποιους λόγους που είναι αδύνατο αυτή τη στιγμή να εκτιμηθούν, οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης αποφασίζουν αυτές τις μέρες να πετάξουν στην αρένα με τα θηρία κάποια από τα τρωκτικά που ανέκαθεν ροκάνιζαν τα θεμέλια της κοινωνίας μας και πάντα υπονόμευαν την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Όμως στην τροφική αλυσίδα, πάνω από τα τρωκτικά, ως γνωστόν, βρίσκονται τα αρπακτικά. 

Όσο τα αρπακτικά παραμένουν στο απυρόβλητο, δεν δικαιούμαστε ούτε να ενθουσιαζόμαστε με τις πρωτοβουλίες των ανακριτικών αρχών ούτε να ελπίζομε σε ένα καλύτερο μέλλον ούτε να κατευναζόμαστε απλά και μόνο επειδή ενδέχεται να δούμε πίσω από τα σίδερα κάποιους από αυτούς που κάποτε –μέσα στην τύφλωσή μας- φθονούσαμε ή θαυμάζαμε μέσα από τους δέκτες των τηλεοράσεών μας.

Μόνο αν το χέρι της δικαιοσύνης τολμήσει να ακουμπήσει τα αρπακτικά, τότε και μόνο τότε θα πεισθούμε κι εμείς οι καχύποπτοι κινδυνολόγοι, εμείς οι λαϊκιστές καταστροφολόγοι, ότι οι τελευταίες εξελίξεις δεν είναι, για άλλη μια φορά,  το άνοιγμα της βαλβίδας ασφαλείας που θα επιχειρήσει πάλι να εκτονώσει την οργή μας και που θα επιτρέψει στους εθνικούς Ολετήρες να συνεχίζουν να παρασιτούν εις βάρος της κοινωνίας μας.  

ΙΣΛΑΝΔΙΑ: Πως οι Βίκινγκς βγήκαν από την κρίση - Ντοκιμαντέρ ντοκουμέντο

Η έρευνα του Γιώργου Αυγερόπουλου για την τηλεοπτική του εκπομπή ΕΞΑΝΤΑΣ ,αφορά στα όσα έγιναν στην Ισλανδία.

Πως η χώρα αντιμετώπισε το οικονομικό της ναυάγιο. Πολλοί θα σπεύσουν και πάλι να μας “επιπληξουν” υποστηρίζοντας ότι συγκρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις. Δεν νομίζουμε .


Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%. Ωστόσο για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Χειρισμοί που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. Πλέον ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς. Πώς τα κατάφεραν οι απόγονοι των Βίκινγκς;

Ομολογία-σοκ του Ρεν: «Βάλαμε την Ελλάδα στο μνημόνιο για να σωθεί η Ευρώπη»

«Το 2010 δεν έγινε αναδιάρθρωση (κούρεμα) του ελληνικού χρέους, για να μη μεταδοθεί η οικονομική κρίση στα άλλα κράτη μέλη και στις ευρωπαϊκές τράπεζες» απάντησε μεταξύ άλλων ο Ευρωπαίος Επίτροπος Ολι Ρεν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, σχετικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.


Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την ερώτηση του κ. Χουντή και την απάντηση του κ. Ρεν:

«Το 2010, όταν η Ελλάδα μπήκε στο μνημόνιο, στόχος ήταν να σωθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες και τράπεζες. Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Όλι Ρεν, σε ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, πολύ αργά το βράδυ της Δευτέρας, στο πλαίσιο της ακρόασής του από την Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου που ερευνά τη λειτουργία και τα πεπραγμένα της Τρόικας.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην τοποθέτησή του αφού στηλίτευσε τη στάση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, κατηγορώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι «για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έκανε πως δεν έβλεπε την κρίση στην Ευρωζώνη, επιτρέποντας στους μαφιόζους των χρηματαγορών και στους οίκους αξιολόγησης, να απειλούν και να εκβιάζουν τις χώρες της Ευρωζώνης», επιτέθηκε στις πολιτικές των Μνημονίων που επιβάλλονται στην Ελλάδα, ρωτώντας τον Ευρωπαίο Επίτροπο αν «επιμένει στην εφαρμογή αυτής της συνταγής» και αν «πιστεύει ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγάλουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση».

Ο Επίτροπος Ρεν, στην τοποθέτησή του τόνισε με έμφαση ότι η βασική αιτία για την οποία η Ελλάδα δεν προχώρησε σε κούρεμα του χρέους της, ήταν για να μην μεταδοθεί η οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη και τις ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες άλλωστε κατείχαν και το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού χρέους.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος δήλωσε συγκεκριμένα ότι: «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010, και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχατε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να ‘αγοράσουμε χρόνο’ και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο».

Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: «Εγκληματίας ο Κολοκοτρώνης»

Ο Νάσος Θεοδωρίδης

Ο Νάσσος Θεοδωρίδης, κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, σε αρθρογραφία του για την επανάσταση του 1821:
• υποστηρίζει ότι ο Κολοκοτρώνης είναι ένας «επονείδιστος εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας»,
• χαρακτηρίζει «γελοίες ερμηνείες τα περί εθνεγερσίας» και
• αναφέρει την Ελληνική επανάσταση ως «κυρίαρχο εθνικιστικό μύθο, που θέλει γενικώς τους "Έλληνες" να ξεσηκώνονται κατά των “Τούρκων”».

Η παραμονή Θεοδωρίδη στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελούσε ντροπή για οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα.

Τι περιμένει ο κ. Τσίπρας και τον κρατάει ακόμα κοντά του;

Oλόκληρο το άρθρο:

Δεν χωράει αμφιβολία ότι φέτος η 25η Μαρτίου δίνει πολλές αφορμές για εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Σε αντίθεση με τον κυρίαρχο εθνικιστικό μύθο, που θέλει γενικώς τους "Έλληνες" να ξεσηκώνονται κατά των «Τούρκων» συλλήβδην, και που δυστυχώς διαιωνίζεται στα σχολεία αναπαράγοντας μια δηλητηριώδη κουλτούρα για τη συνύπαρξη των δύο λαών, χρέος κάθε ανθρώπου που επιθυμεί τη χειραφέτηση και την ελευθερία είναι να ερμηνεύει ορθά τα γεγονότα, δηλαδή ενταγμένα μέσα στο σωστό ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο.

Έτσι, αν αποτινάξουμε από το μυαλό μας τη σκουριά της εθνικιστικής ανάγνωσης της Ιστορίας, που μάλιστα φτάνει μέχρι το σημείο να αποκρύπτει ακόμη και σήμερα το όνειδος ενός επονείδιστου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι ορδές του Κολοκοτρώνη, δηλ. τη «σφαγή της Τριπολιτσάς», θα διαπιστώσουμε ότι οι εξεγερμένοι βαλκανικοί λαοί αναζητούσαν την πραγμάτωση ενός οράματος πολιτικής αυτοδιάθεσης, που τότε ταυτιζόταν με την «πολιτειακή συγκρότηση» και εθεωρείτο προϋπόθεση για την κοινωνική απελευθέρωση ενός λαού.

Δεν επιζητούσαν, δηλαδή, τη διαφυγή από μια απροσδιόριστη «σκλαβιά» στην οποία ήταν δήθεν υποδουλωμένη η καθημερινότητα τους, αφού ως γνωστόν στην πολυεθνική οθωμανική αυτοκρατορία υπήρχε πλήρης ελευθερία διδασκαλίας και ανάπτυξης θρησκευτικής και ευρύτερης πολιτισμικής συνείδησης, περιχαρακωμένης βεβαίως στα πλαίσια του «μιλιέτ», και έχοντας ως υποκείμενο της τις κοινότητες και όχι τα άτομα καθαυτά.

Συνεπώς ο ανικανοποίητος πόθος όλων των υπηκόων για εξέγερση και ριζική αλλαγή του ημιφεουδαρχικού συστήματος δεν στόχευε στην αντικατάσταση της ηγεσίας μιας χώρας από μια άλλη που θα προέρχεται από άτομα της «εθνικής ομάδας» των εξεγερμένων.

Κάτι τέτοιο δεν θα είχε κανένα νόημα, δεδομένου ότι αρκετοί Ρωμιοί Φαναριώτες συμμετείχαν ενεργά στη διαχείριση της εξουσίας στο πλευρό του σουλτάνου την ίδια στιγμή που εκατομμύρια Τούρκοι υφίσταντο την ίδια πολιτική περιθωριοποίηση με τους Ρωμιούς, μη έχοντας ούτε πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας ούτε φυσικά δικαίωμα ψήφου.

Ο πολυεθνικός ξεσηκωμός αποσκοπούσε κυρίως στην επίτευξη ενός περιζήτητου (και «εθνικά ουδέτερου») αγαθού που τα μεταγενέστερα δυτικά συντάγματα αποκάλεσαν εύστοχα «λαϊκή κυριαρχία» («Βουλγάροι κιι Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί, Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή»).

Το αίτημα του '21 ήταν η πολιτική ελευθερία ως δυνατότητα αυτοδιακυβέρνησης δίχως ετεροκαθορισμό από τη σουλτανική εξουσία, και όχι η εν στενή εννοία «εθνική απελευθέρωση», αφού η οθωμανική αυτοκρατορία δεν ήταν δομημένη πάνω σε ένα σύστημα διακρίσεων λόγω εθνικότητας.
Οι εξαιρέσεις σε αυτό τον κανόνα αφορούσαν μάλλον ζήλο, διαφθορά ή αυταρχισμό συγκεκριμένων εκπροσώπων της εξουσίας παρά το δομικό προφίλ του ίδιου του μοντέλου διακυβέρνησης.

Επιπλέον, οι Ρωμιοί άρχισαν να σφυρηλατούν συνείδηση αυτοπροσδιορισμού τους ως οντότητας που επιθυμεί τη δική της «πολιτειακή συγκρότηση» (με βάση τις νέες αξίες της ανερχόμενης αστικής τάξης) μόνο κατά τη διάρκεια των χρόνων του αγώνα, καθώς πρωτύτερα υπήρχαν απλώς διαφορές λόγω θρησκεύματος και γλώσσας, πράγμα σύνηθες και αδιάφορο μέσα στις αχανείς εκτάσεις της εποχής.

Άλλωστε, επί φεουδαρχίας το «έθνος» θεωρούνταν ως στοιχείο που «ενώνει» τους «από κάτω» συμβάλλοντας στην ανατροπή παρωχημένων θεσμών. Έπρεπε να κυλήσουν μερικές δεκαετίες για να γίνει αντιληπτό το δηλητηριώδες περιεχόμενο που φωλιάζει μέσα σε έναν τέτοιο φαντασιακό όρο.
Επομένως, το αίτημα για πολιτική ελευθερία, αποσυνδεδεμένο πλήρως από γελοίες ερμηνείες περί «εθνεγερσίας» (λες και ήταν στο ψυγείο ένα «έθνος» και κάποιος άνοιξε την πόρτα), είναι το μοναδικό στοιχείο που πρέπει να συγκρατήσει η αριστερά, προκειμένου να αντιπαρατεθεί στις σύγχρονες απόπειρες κατάλυσης της λαϊκής κυριαρχίας μέσω επιβολής δημοσιονομικής δικτατορίας από ανεξέλεγκτα θεσμικά κέντρα, που απειλούν κοινωνικές κατακτήσεις χωρίς οι λαοί να έχουν δυνατότητα να πάρουν πολιτικές αποφάσεις για θέματα που τους αφορούν.

Όμως τα κέντρα αυτά είναι επικίνδυνα και αυταρχικά όχι επειδή είναι «αλλογενή» και «ξένα», αλλά επειδή είναι καπιταλιστικά.

* Ο Νάσος Θεοδωρίδης είναι μέλος του ΣΥΝ και της Αντιεθνικιστικής Κίνησης.

ΠΗΓΗ: antipliroforisi.blogspot.gr

Στα ...ψυγεία χωρίς απαντήσεις το αίμα των ακριτών που πήραν οι γιατροί των Ενόπλων Δυνάμεων!

Ο Προμηθέας και οι γιατροί του έκαναν την δουλειά τους και παρείχαν στους κατοίκους ακριτικών νησιών στοιχειώδη προληπτική ιατρική. Η οποία μεταξύ άλλων περιελάμβανε και αιματολογικές εξετάσεις.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Τα μπουκαλάκια με το αίμα επέστρεψαν στην Αθήνα ,μπήκαν στα ψυγεία…κι έμειναν εκεί. Απαντήσεις οι ακρίτες ακόμη περιμένουν!

Τα πολλά και μεγάλα προβλήματα των νοσοκομείων σε συνδυασμό με το φόρτο δουλειάς κρατάνε τα μπουκαλάκια στα ψυγεία.
Κι ο Προμηθέας τσάμπα “ρούφηξε” τόσο αίμα;
http://www.onalert.gr/stories/sta-psygeia-xoris-apantiseis-to-aima-ton-akriton