Η άνοδος και η πτώση του προστατευτισμού των επαγγελμάτων

Το ελληνικό κράτος έχει ως γνωστόν οικοδομηθεί στη βάση της πελατειακής λογικής. Τρείς είναι οι ομάδες των συνήθων πελατών του πολιτικού μας συστήματος, οι οποίες απολαμβάνουν τη μέριμνα και τη φροντίδα του.
Κατά σειρά οι κρατικοί υπάλληλοι, στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα, μεγάλη μερίδα μεταξύ των επιχειρηματιών που έχουν δοσοληψίες με το κράτος και τα μέλη των προνομιούχων προστατευμένων συντεχνιών.
Εδώ θα ασχοληθούμε με τη τρίτη κατηγορία, με τα κλειστά επαγγέλματα. Ουσιαστικά πρόκειται για τη προστασία μεγάλης κλίμακας επαγγελμάτων του ιδιωτικού τομέα, μέσω διοικητικών περιορισμών, που ρυθμίζουν (βλέπε δυσχεραίνουν ή αποτρέπουν) την είσοδο νέων στο επάγγελμα, θέτουν χωρικούς και χρονικούς περιορισμούς στην άσκηση τους, υποχρεωτικές κατώτατες αμοιβές για κάθε παροχή υπηρεσίας, σύνδεση των αμοιβών με πλασματικά "αντικειμενικά" τιμολόγια, υποχρεωτική επιβολή - λήψη υπηρεσιών προς/από τους πολίτες, χωρίς να αιτιολογείται η χρησιμότητα της, προκειμένου να εξασφαλίζεται επαγγελματική "ύλη" και επιθυμητό ύψος απολαβών.
Το μετεμφυλιακό ελληνικό κράτος αισθάνθηκε την ανάγκη να "εξασφαλίσει" όλους εκείνους που συνέβαλαν ποικιλοτρόπως στην επικράτηση και παγίωση του. Όσους δεν κατάφερε να τους εντάξει στην ισόβια κρατική σίτιση, τους χορήγησε άδειες, οι οποίες τους έδιναν τη δυνατότητα να ασκούν κάποιο επάγγελμα για να βιοπορίζονται. Χωρίς την πολυπόθητη άδεια δεν επιτρεπόταν η άσκηση του επαγγέλματος. Και επειδή σε συνθήκες ανταγωνισμού ο βιοπορισμός δεν ήταν/είναι εύκολη υπόθεση, άρχισε να θέτει περιορισμούς στη χορήγηση νέων αδειών, προκειμένου να εξαφανίσει τον ανταγωνισμό και να "προστατεύσει" τα μέλη της κάθε εκλεκτής συντεχνίας.
Οι αιτούντες και απαιτούντες όμως εξασφάλιση ολοένα αυξάνονταν, αφού θεωρείται λογικό ο υποψήφιος εργαζόμενος να αναζητεί περιοχές ενασχόλησης όσο γίνεται μικρότερου κόπου και χαμηλότερου ρίσκου. Έτσι το κράτος άρχισε να θεσπίζει την υποχρέωση αδειοδοτήσεως σε κάθε είδους απασχόληση, ώστε να αυξήσει τον αριθμό εκείνων που μπορούσε να "εξυπηρετήσει". Χορηγούσε με δικά του αδιαφανή κριτήρια τις άδειες ασκήσεως επαγγέλματος, με επίσης αδιαφανή κριτήρια έπαυε να χορηγεί πρόσθετες, χαρακτηρίζοντας αυθαίρετα το επάγγελμα κορεσμένο. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να θεσπίζει την υποχρέωση αδειοδοτήσεως επαγγελμάτων, που στην ουσία δεν θα έπρεπε να θέτουν καμία προϋπόθεση ή απαίτηση από τους υποψήφιους να τα ασκήσουν. (βλέπε σωματεία φορτοεκφορτωτών λιμένων και λαχαναγορών, λεμβούχων, εκδοροσφαγέων, μεταφορέων Δ.Χ., θυρωρών, περιπτερούχων, λαχειοπωλών κλπ). Για να ασκήσει κάποιος ένα από τα «αδειοδοτημένα» επαγγέλματα, όφειλε να κατέχει την απαραίτητη πολυπόθητη άδεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα - καρικατούρα ή φιγούρα του παρακρατικού Γκοτζαμάνη στη δολοφονία του βουλευτή Γρ. Λαμπράκη. Στη σκηνή δεσπόζει το μέσο για τη δολοφονία, ήτοι η τρίκυκλη δημοσίας χρήσεως μοτσυκλέτα με καρότσα, η άδεια της οποίας του είχε εκχωρηθεί ως επιβράβευση για τη συμμετοχή του στο παρακρατικό μηχανισμό που διατηρούσε η αστυνομία. |
Με το πέρασμα του χρόνου, την ομαλοποίηση του πολιτικού περιβάλλοντος και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, το κράτος εκσυγχρονίστηκε και οι παρεμβάσεις του στο χώρο της εργασίας έγιναν πιο οργανωμένες, πιο εκλεπτυσμένες και παρουσιάστηκαν ως θεσμοθέτηση δικαίων και ωρίμων αιτημάτων των ιδίων των κλάδων των εργαζομένων. Για να εκτελέσεις μεταφορικό έργο κάθε μορφής απαιτείτο η χορήγηση αδείας. Για φορτηγά, για βυτιοφόρα, για υπεραστικά λεωφορεία (τα ΚΤΕΛ είναι "κλειστό επάγγελμα" για τους μη γνωρίζοντες), για ταξί. Έπειτα το επάγγελμα εκηρύσσετο κορεσμένο, η διοίκηση έπαυε να χορηγεί περαιτέρω άδειες και οι εντός των τειχών ευτυχείς, πέραν της δυνατότητας ενασκήσεως της εργασίας τους, αποκτούσαν και ένα άϋλο περιουσιακό στοιχείο, μεγάλης αξίας, το οποίο ήταν η άδεια τους.
Μια διοικητική πράξη δηλαδή, εξασφάλιζε στους δικαιούχους μεγάλη περιουσιακή αξία, την οποία μπορούσαν να ρευστοποιήσουν και να επιλύσουν το βιοποριστικό τους πρόβλημα δια βίου, αφού αυτή αποτελούσε προϊόν συναλλαγών και αγοραπωλησίας, ανάμεσα στους κατόχους της και σε εκείνους που επιθυμούσαν να εισέλθουν στο προστατευμένο αντικείμενο εξασφαλισμένης εργασίας και ο μόνος τρόπος για να το επιτύχουν ήταν η απόκτηση της από τη «δευτερογενή αγορά».
Για να ανοίξεις φαρμακείο δεν έφθανε να είσαι φαρμακοποιός, έπρεπε να μην απέχει η έδρα σου λιγότερο από "χ" μέτρα από το πλησιέστερο υπάρχον και να μη παραβιάζεται η αναλογία φαρμακείων ανά κατοίκους της περιοχής. (Κύριος οίδε με ποιά κριτήρια επελέγη η αναλογία και γιατί οφείλει να ανέρχεται σε 1/1000 ή 1/1500 π.χ.). Αφήνω ασχολίαστο το καθορισμό υποχρεωτικού ποσοστού κέρδους (35% παλαιότερα, 25 ή 28% σήμερα) επί των πωλήσεων. Η κάθε ισχυρή επαγγελματική ομάδα, αποκτούσε χαρακτηριστικά συντεχνίας και προσέφευγε στη πολιτική εξουσία, πιέζοντας, παρακαλώντας και εκβιάζοντας, για να να διευρύνει τα προνόμια της και να περιορίσει τον ανταγωνισμό και στο δικό της αντικείμενο.
Φτάσαμε στο σημείο οι ισχυρές συντεχνίες να "επιβάλλουν" το υποχρεωτικό της παρουσίας τους, να εξασφαλίζουν δηλαδή πρόσθετο εργασιακό αντικείμενο, ακόμη και εκεί που οφθαλμοφανώς είναι περιττή. Οι δικηγορικοί σύλλογοι, με πρωτοστατούντα τον Δ.Σ.Α, το Τ.Ε.Ε.( ο προαγωγός των μηχανικών), οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι, κατάφεραν και "έπεισαν" τους πολιτικούς να θεσμοθετήσουν ό,τι πιο ακραίο μπορεί να σκεφθεί ο ανθρώπινος νούς.
Τραγικό παράδειγμα η έως πρόσφατα υποχρεωτική παράσταση δικηγόρου στην αγοραπωλησία ακινήτου από τη πλευρά του πωλητή! Ομοίως η σύνδεση της αμοιβής του δικηγόρου κατά τη παράσταση με την αντικειμενική αξία του μεταβιβαζόμενου ακινήτου. Δηλαδή θεωρείται ότι όσο μεγαλύτερης αξίας είναι το ακίνητο, τόσο περισσότερο χρόνο διαθέτει ο δικηγόρος για να αναγνωστεί το συμβόλαιο! Το ίδιο ισχύει και για τους συμβολαιογράφους. Για τη σύνταξη συμβολαίου αξίας 100.000 €, η αμοιβή τους ανέρχεται σε 1000-1200 €. Για αξία 5.000.000 στις 50.000 €. Δηλαδή η πολιτεία αποδέχεται ότι η σύνταξη του συμβολαίου αγοραπωλησίας ενός καταστήματος στην οδό Ερμού, ή στη Γλυφάδα, απαιτεί πεντηκονταπλάσιο κόπο από τη σύνταξη άλλου, ενός διαμερίσματος τριών δωματίων στο Παγκράτι και πρέπει να αμειφθεί αναλόγως. Ομοίως για τους μηχανικούς.
Οι αμοιβές μελέτης συνδέθηκαν με την επιφάνεια του μελετούμενου χώρου, ακόμη και με τις πλασματικές αντικειμενικές αξίες, που καθορίζει το ΥΠΟΙΚ. Ευλόγως οι πολίτες εξ αυτού δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ μελέτης και της διεκπεραιωτικής διαδικασίας εκδόσεως αδείας οικοδομήσεως. Στα πάσης φύσεως προϊόντα, που αγοράζουμε καθημερινά, έχει ενσωματωθεί ένα ικανό κόστος μεταφοράς με φορτηγά ΔΧ. Για τις παραγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται η εκτέλεση του συνόλου του μεταφορικού έργου με τις αλυσίδες των μεταφορικών τους μέσων. Από την εποχή ιδρύσεως του ΟΠΑΠ και τη μονοπώληση του τζόγου από το κράτος, το εξασφαλισμένου ποσοστού μονοπωλιακό κέρδος ανέδειξε ως έπαθλο μεγάλου διαγκωνισμού τη χορήγηση μιας αδείας πρακτορείου ΠΡΟΠΟ. Τελειωμό δεν έχει η λίστα με τα "κλειστά" επαγγέλματα. Θα μπορούσα να τα παραθέτω μέχρι αύριο.
Μνημόνευσα όμως τα σημαντικότερα. Ο καθορισμός διοικητικών περιορισμών, απαγορεύσεων και η εξασφάλιση αμοιβών συγκεκριμένου ύψους για μια σειρά απασχολήσεων, δημιουργεί πολλαπλές στρεβλώσεις. Δεν επιτρέπει να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός και οι κανόνες της αγοράς για προσφορά και ζήτηση. Διατηρεί τις αμοιβές της παροχής της κάθε υπηρεσίας τεχνητά υψηλότερα, από όσο θα τις προσδιόριζε η ελεύθερη διαπραγμάτευση παρόχου και λήπτη. Δημιουργεί ένα σωρευτικό οικονομικό βάρος, το οποίο καλείται να αναλάβει υποχρεωτικά ο λήπτης. Αποτρέπει την άσκηση ελεύθερης επιλογής εργασίας, τη δυνητική δυνατότητα οιουδήποτε πολίτη να αποκτήσει ανεμπόδιστη πρόσβαση στην άσκηση του επαγγέλματος της αρεσκείας του, αφού σε πολλές περιπτώσεις τον υποχρεώνει να αναλάβει μεγάλα κόστη, για να προμηθευτεί τη πολυπόθητη άδεια από τη δευτερογενή αγορά. Λειτουργεί αποτρεπτικά για την είσοδο νέων ανθρώπων στο επάγγελμα της αρεσκείας τους, μειώνοντας κατά πολύ τις επιλογές εργασιακής αποκαταστάσεως των νεοεισερχομένων στη παραγωγή.
Ο νέος επαγγελματίας αποστερείται από το δικαίωμα να ζητήσει από το πελάτη του μικρότερη αμοιβή από τη προκαθορισμένη κατοχυρωμένη. Χάνει έτσι ένα σημαντικό όπλο, ίσως το σημαντικότερο, στη διεκδίκηση της δουλειάς. Γιατί να τον προτιμήσει ο πελάτης, αφού η απειρία του δεν αντισταθμίζεται από μικρότερο κόστος στη παροχή υπηρεσίας; Τέλος οδηγεί ασυναίσθητα στον εφησυχασμό και την ελάσσονα προσπάθεια του επαγγελματία, αφού δεν υφίσταται η πίεση του ανταγωνισμού και τα έσοδα είναι εξασφαλισμένα.
Το κόστος που επωμίζεται κάθε χρόνο από την διατήρηση του φαινομένου η ελληνική κοινωνία είναι μεγάλο. Μέχρι πρότινος, προτού ξεκινήσουν οι πολιτικές απελευθερώσεως, ανήρχετο σε 1,8% του ΑΕΠ. (υπολογισμός του ΙΟΒΕ και της ΕΕ – στοιχεία 2009). Ενδεικτικό παράδειγμα στρεβλώσεως αποτελεί η περίπτωση φίλου διπλωματικού υπαλλήλου, ο οποίος το 2008 μετατέθηκε από το προξενείο του Μόντρεαλ του Καναδά στη Θεσσαλονίκη. Για τη μεταφορά της οικοσκευής του σε εμπορευματοκιβώτιο κατέβαλε 900 $ από το Καναδά στο Πειραιά με πλοίο και 1.700 € ή 2.300 $ από το Πειραιά στη Θεσσαλονίκη με φορτηγό !!!
Το κράτος, εκτός από τη προστασία των συντεχνιών στο στίβο του επιχειρείν, μερίμνησε και για τη προικοδότηση των αντίστοιχων Ταμείων τους με πρόσθετους πόρους. Θεσμοθέτησε τις κρατήσεις «υπέρ τρίτων». Πρόκειται για εισφορές τις οποίες υποχρεούνται να καταβάλλουν εκείνοι που συναλλάσσονται με τα μέλη των συντεχνιών, αντ’ αυτών. Ο πελάτης του μηχανικού, προκειμένου να δεχτεί τη παροχή υπηρεσίας του, καλείται να πληρώσει για το ΤΣΜΕΔΕ - ΕΤΑΑ, για το ΤΕΕ, για το ΕΜΠ.
Ο πελάτης του δικηγόρου και του συμβολαιογράφου καλείται να πληρώσει για τον ΔΣ, για το Ταμείο Νομικών - ΕΤΑΑ κλπ. Ακόμη και ο ταξιδιώτης με πλοίο πληρώνει (περιλαμβάνεται στο αντίτιμο του εισιτηρίου) τέλος υπέρ ΝΑΤ, τέλος λεμβούχων και φορτοεκφορτωτών !!!
Η πλέον επονείδιστη εφαρμογή φόρου υπέρ τρίτων είναι το αγγελιόσημο. Μάλιστα αντί να καταργηθεί, υπάρχει η σκέψη να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής του και στο διαδίκτυο !!! Στα πλαίσια των μνημονιακών τους δεσμεύσεων οι κυβερνήσεις μετά το 2010 ανέλαβαν την υποχρέωση να απελευθερώσουν, εκτός από την αγορά της μισθωτής εργασίας, και τα "κλειστά" επαγγέλματα. Μετά από 40 μήνες αυτό δεν έχει γίνει ακόμη πλήρως επιτεύξιμο. Ο ζωογόνος αέρας του ανταγωνισμού θα αργήσει ακόμη να πνεύσει. Εκτός από μια μεγάλη λίστα «δευτερευόντων» επαγγελμάτων που πράγματι έπαψε να υπόκειται σε οιοδήποτε διοικητικό περιορισμό, στα σημαντικά επαγγέλματα, εκείνα που ασκούνται από μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες και προσπορίζουν σημαντικά εξασφαλισμένα έσοδα, οι αντιστάσεις είναι τεράστιες.

Έχει παραπεμφθεί σε Π.Δ. και υπουργικές αποφάσεις ο καθορισμός των προϋποθέσεων της "πλήρους απελευθερώσεως" για κάθε επάγγελμα χωριστά και μένει να παρακολουθήσουμε τη κατάληξη. Ως τώρα έχουμε γίνει μάρτυρες της λυσσώδους μάχης της κάθε συντεχνίας για τη διατήρηση, έστω τη μερική, των προνομίων της. Το είδαμε επί Ρέππα με τους ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων Δ.Χ., το είδαμε με τις αψιμαχίες Υπ.Υγείας - φαρμακοποιών και με τη λυσσασμένη αντίδραση των ιδιοκτητών ταξί απέναντι στο νομοσχέδιο Ραγκούση, που προωθούσε το πλήρες άνοιγμα και την ελεύθερη πρόσβαση του οιουδήποτε ενδιαφερόμενου στην αντίστοιχη παροχή μεταφορικού έργου, σε αντίθεση με το σχέδιο νόμου του προηγούμενου υπουργού Ρέππα, ο οποίος είχε προωθήσει μια νοθευμένη απελευθέρωση του κλάδου, αλλά και του διαδόχου του Βορίδη.
Ο Δ.Σ.Α. είναι πάντοτε μπροστάρης στον εκβιασμό κοινωνίας και κυβερνήσεων για διατήρηση των «κεκτημένων» των μελών του. Για μηχανικούς και δικηγόρους είναι αλήθεια πως καταργήθηκαν αρκετά προνόμια, μένουν όμως ακόμη αρκετά πράγματα να γίνουν. Μόλις προ μηνός ψηφίστηκε από τη Βουλή ο νέος Κώδικας δικηγόρων, η θεσμοθέτηση του οποίου αποτελεί ένα από τα τέσσερα προαπαιτούμενα για τη λήψη της επομένης δόσεως. Μεγάλη πίεση ασκείται στη κυβέρνηση να καταργήσει και τους φόρους υπέρ τρίτων. Πρόκειται για κονδύλια αρκετών δίς ετησίως, ακόμη και σήμερα που η οικονομική δραστηριότητα των «προστατευμένων» επαγγελμάτων δεν διάγει και τις καλύτερες ημέρες της. Είναι προφανές ότι η κατάργηση τους θα επιβαρύνει έτι περισσότερο τα Ταμεία και θα στερήσει κι άλλους πόρους σε μια ιδιαίτερα δυσχερή συγκυρία για τα έσοδα τους. Είναι όμως ανήθικες αυτές οι επιβαρύνσεις και σε κάθε περίπτωση πρέπει να εκλείψουν. Παρά τις μάχες οπισθοφυλακών εκ μέρους των θιγομένων συντεχνιών, επιβάλλεται να ολοκληρωθεί τελικώς η μεταρρύθμιση με πλήρη και πραγματική απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων, χωρίς αστερίσκους, ψιλά γράμματα και προσπάθειες στρεβλώσεων.
Τα κόμματα, οι πολιτικές ηγεσίες, οι βουλευτές, οφείλουν να σταματήσουν το λαϊκισμό και το κλείσιμο του ματιού προς τις θιγόμενες επαγγελματικές ομάδες και να πάψουν να καλλιεργούν αναχώματα υποσχέσεων προς αυτές. Θα ωφεληθεί η σύνολη κοινωνία. Θα μειωθούν οι τιμές, θα αυξηθεί η απασχόληση (σε μεταγενέστερο χρόνο, ακολουθώντας τα βήματα της ανάκαμψης), θα εξοικονομηθούν πόροι, θα εξαλειφθούν προνόμια και προνομιούχοι, θα λειτουργήσει ορθολογικότερα η αγορά εργασίας. Ο επαγγελματίας θα κληθεί να λειτουργήσει σε ένα πλήρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Δεν θα έχει εξασφαλισμένη πελατεία, ούτε κατοχυρωμένο ύψος αμοιβών. Θα πρέπει να προσπαθήσει, να κοπιάσει περισσότερο, να γίνει ανταγωνιστικός, προσιτός, ευγενής, προκειμένου να εξασφαλίσει εργασιακό αντικείμενο και αξιοπρεπείς αμοιβές . -

Τα «γεράκια του Ισραήλ» απέναντι στα... αρπαχτικά της Άγκυρας

 
Χωρίς επίσημες ανακοινώσεις προγραμματίζεται, από το Τελ- Αβίβ μεγάλη αεροναυτική άσκηση όπου τα μαχητικά τους θα εκπαιδευτούν στο να υπερασπιστούν τη Λευκωσία και να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τις τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει τέτοια άσκηση και η Άγκυρα έχει θορυβηθεί τρομερά από την πληροφορία αυτή. Πηγές αναφέρουν ότι η Τουρκία έθεσε σε πλήρη συναγερμό την Υπηρεσία Πληροφοριών που έχει και ζητά εδώ και τώρα απάντηση αν αληθεύουν τα όσα ακούγονται. Αν ισχύουν τα όσα ακούγονται, αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα για την Άγκυρα. Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Αχμετ Νταβούτογλου ξέρουν πολύ καλά ότι οι Ισραηλινοί απαντούν με την ισχύ των όπλων τους σε οποιαδήποτε κίνηση που τους θίgει ζωτικά και στρατηγικά συμφέροντα τους. Δεν απαντάει το Τελ- Αβιβ με ανακοινώσεις αλλά με αποφασιστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οι πληροφορίες θέλουν στην άσκηση αυτή, η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 13 και 14 Φεβρουαρίου, να συμμετέχουν 30-50 μαχητικά της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας και ισχυρές ναυτικές δυνάμεις που θα παρέχουν υποστήριξη με την αντιπυραυλική ομπρέλα που διαθέτουν. Το μέτωπο της άσκησης θα περιλαμβάνει ακόμα και τα νότια παράλια της Κύπρου, κάτι που θα επιτρέψει και την εμπλοκή των αντιαεροπορικών συστημάτων της Εθνικής Φρουράς, των πυραύλων Tor-M1 . Σύμφωνα με ένα από τα σενάρια της άσκησης που έχουν ακουστεί, τα μαχητικά του Ισραήλ θα πραγματοποιήσουν χαμηλές διελεύσεις στα ανοιχτά της Λεμεσού και της Πάφου, σε μία προσπάθεια να θέσουν σε δοκιμασία τα αντιαεροπορικά συστήματα της Κύπρου.
Σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας θα τεθεί και η αεροπορική βάση Αντρέας Παπανδρέου, η οποία ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για ανεφοδιασμό των μαχητικών του Ισραήλ. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Λευκωσίας με ανώνυμες δηλώσεις τους σε Κυπριακά μέσα απαντούν ότι η άσκηση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της αμυντικής συμφωνίας Κύπρου και Ισραήλ για την ασφάλεια των ενεργειακών εγκαταστάσεων των δύο χωρών και για αποστολές έρευνας και διάσωσης.

Απόστρατος επέστρεψε 200.000 ευρώ στο Δημόσιο μετά την απολογία του!

Μεγαλώνει ο κουμπαράς με τα ποσά που καταλήγουν στον ειδικό λογαριασμό υπέρ του Δημοσίου και προέρχονται από την υπόθεση με τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Ένας ακόμα κατηγορούμενος, πρώην στρατιωτικός αυτή τη φορά, επέστρεψε περίπου 200.000 ευρώ, που φέρεται να... αποτελεί προϊόν δωροδοκίας στο πλαίσιο της προμήθειας των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Ο κατηγορούμενος είχε επιστρέψει τα χρήματα στον ειδικό λογαριασμό του δημοσίου, ενώ απολογούμενος υποστήριξε πως δεν τα είχε ζητήσει από τον συγκατηγορούμενό του για την ίδια υπόθεση Παναγιώτη Ευσταθίου, ο οποίος και τον κατονόμασε στην απολογία του, αλλά του τα είχε δώσει με δική του πρωτοβουλία γνωρίζοντας ότι την περίοδο εκείνη αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Η κίνηση του κατηγορούμενου πρώην στρατιωτικού αξιολογήθηκε από τους ανακριτές κατά της Διαφθοράς Γαβριήλ Μαλλή και Γιάννη Σταυρόπουλο , οι οποίοι με τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα τον άφησαν ελεύθερο χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο.

Αντίθετα, άλλοι δύο στρατιωτικοί οι οποίοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι ύστερα από την απολογία Ευσταθίου, αρνήθηκαν ότι είχαν εισπράξει χρήματα και μετά την απολογία τους έφυγαν μεν ελεύθεροι αλλά με τον όρο να πληρώσουν ως εγγυοδοσία 30.000 ευρώ ο καθένας.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Αλλαγές στο εφάπαξ-Πόσα θα παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι

Με νέα δεδομένα θα υπολογίζεται το εφάπαξ από τα Ταμεία Πρόνοιας, σύμφωνα με το Εθνος. Η υπουργική απόφαση βρίσκεται ένα βήμα πριν από το Εθνικό Τυπογραφείο και αναμένεται η τελική συνεννόηση με την τρόικα, ώστε να πάρει την τελική μορφή της. Στόχος του υπουργείου Εργασίας είναι να περιοριστεί το εύρος των μειώσεων, ώστε να βρίσκεται σε ένα επίπεδο που θα κυμαίνεται γύρω στα 24.000 ευρώ.

Η προωθούμενη ρύθμιση επηρεάζει κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους, όπου καταβάλλεται προσπάθεια να περιοριστεί το εύρος των μειώσεων (δηλαδή να είναι περίπου 15% με 20%).

Εκτιμάται πως με τις αλλαγές κατά μέσο όρο το εφάπαξ του Δημοσίου θα είναι περίπου 24.000 ευρώ, ενώ πρέπει να σημειωθεί πως μέχρι την ανακοίνωση της απόφασης έχει «παγώσει» η καταβολή του βοηθήματος.

«Πονοκέφαλος» στο οικονομικό επιτελείο από τις αποφάσεις του ΣτΕ

ΠΟΙΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ

 

Γράφει η Ντία Μούλου 

Έντονο προβληματισμό έχουν προκαλέσει στο οικονομικό επιτελείο οι τελευταίες αποφάσεις-«βόμβες» του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που έχουν φέρει τα πάνω-κάτω, με τη λήψη ισοδύναμων μέτρων να θεωρείται επιβεβλημένη από τους δανειστές, προκειμένου να καλυφθούν «οι τρύπες» που προκύπτουν. 

Μετά τη δικαίωση δικαστικών και ενστόλων, την Πέμπτη ήρθε να προστεθεί ακόμη μία απόφαση-«σταθμός», σχετικά με τα ειδικά επιδόματα των πανεπιστημιακών, ενώ ανησυχία στο υπουργείο Οικονομικών δημιουργεί και το γεγονός πως ακόμη εκκρεμούν πολλές προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο. 
Κι όλα αυτά, ενώ παραμένει άγνωστο το πότε θα καθαρογραφούν οι συγκεκριμένες αποφάσεις κι ενώ πρέπει να βρεθούν έγκαιρα τα απαραίτητα κονδύλια, αφού τα ισοδύναμα μέτρα τίθενται ως «προαπαιτούμενο» για τη συμφωνία με την τρόικα. 

«Βροχή» δικαιώσεων από το ΣτΕ, ανησυχία στο ΥΠΟΙΚ 

Οι πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου δείχνουν μια τάση «αναστροφής» της μέχρι τώρα στάσης, που αφορούσε τη συνταγματικότητα των περικοπών που προέβλεπε το οικονομικό πρόγραμμα, ενώ ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί πόση «ζημιά» θα δημιουργήσουν στα κρατικά ταμεία. 
Την προηγούμενη εβδομάδα,το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική τη μείωση των μισθών όλων των Σωμάτων  (στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, κλπ), που έγινε αναδρομικά από τη 1η Αυγούστου 2012. Αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση πρέπει να επαναφέρει τους μισθούς τους στα επίπεδα πριν από τις μειώσεις και να αναπληρώσει τα χαμένα εισοδήματα από 1ης Αυγούστου 2012, γιατί οι μειώσεις αυτές είχαν εφαρμοστεί με αναδρομική ισχύ. 
Ωστόσο, προκειμένου να μην υπάρξει ισχυρό δικαστικό προηγούμενο για άλλες περιπτώσεις, το ΣτΕ μετά τη δικαίωση των ενστόλων, έσπευσε να «οριοθετήσει» την απόφαση, τονίζοντας ότι οι ένστολοι ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του κράτους και χρήζουν ειδικής προστασίας και μεταχείρισης σε σχέση με τους άλλους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. 
Στις αρχές του μήνα, δύο συνθέσεις του Μισθοδικείου  (με προέδρους την αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Μαρία Σαρπ και τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Γεώργιο Χρυσικό) είχαν κρίνει αντισυνταγματικές τις μειώσεις των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών, ενώ μία από τις συνθέσεις είχε αποφανθεί πως οι δικαστικοί πρέπει να έχουν αφορολόγητο το 25% των ακαθαρίστων αποδοχών τους, όπως συμβαίνει και με τους βουλευτές. 
Οι συγκεκριμένες αποφάσεις δημιουργούν σαφή προβλήματα στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, αφού το «κενό» που θα προκύψει υπολογίζεται σε περίπου 350 εκατ. ευρώ για τους ενστόλους και 150-200 εκατ. ευρώ για τους δικαστικούς. 
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση διαμηνύει πως η πλήρης επίδραση αυτών των αποφάσεων δεν έχει ακόμη εκτιμηθεί, ενώ σημειώνει ότι ούτως ή άλλως είχε δεσμευθεί ότι θα χορηγούσε μέρισμα από το πρωτογενές πλεόνασμα σε αυτές τις κατηγορίες. Ωστόσο όλα δείχνουν πως η τρόικα θα απαιτήσει νέα μόνιμα μέτρα, ώστε να κλείσει το «κενό» που προκύπτει. Αν όλα αυτά συνυπολογιστούν στα μεγέθη του 2013 τότε, οι δαπάνες τις γενικής κυβέρνησης μπορεί και να εκτροχιαστούν, ενώ σίγουρα εκτός στόχου βρίσκονται οι προβλέψεις για το 2014. 
Κι ενώ οι παραπάνω αποφάσεις για τους δικαστικούς και τους ενστόλους πρέπει να καθαρογραφούν, την Πέμπτη έφτασε στο γραφείο του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, η πρώτη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ με ημερομηνία δημοσίευσης 14 Ιανουαρίου, με την οποία κρίνεται αντισυνταγματική η φορολόγηση των ειδικών επιδομάτων που λαμβάνουν οι πανεπιστημιακοί για την ενημέρωση της βιβλιοθήκης τους και τη συμμετοχή σε συνέδρια, αφού αυτά δεν θεωρούνται εισόδημα. 
Σύμφωνα με το σκεπτικό της Απόφασης, κάθε παροχή που καταβάλλεται στο μισθωτό, με οποιαδήποτε ονομασία (επιχορήγηση, αποζημίωση, επίδομα κλπ.) που, κατά το νόμο ή από τη φύση της, προορίζεται να καλύψει δαπάνες στις οποίες αυτός υποβάλλεται για την εκτέλεση της υπηρεσίας που του έχει ανατεθεί ή την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεξαγωγή της, δεν αποτελεί προσαύξηση μισθού και δεν υποβάλλεται σε φόρο εισοδήματος, έστω και αν από την παροχή αυτή ωφελείται έμμεσα ο μισθωτός. Αυτό που μένει πλέον να διευκρινιστεί είναι από πότε το Δημόσιο πρέπει να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, όσα φορολόγησε παρανόμως, καθώς η προσφυγή επί της οποίας εκδόθηκε η Απόφαση έγινε το 2004, λόγω των σχετικών προβλέψεων νόμου του 2002. 
Επίσης, την Παρασκευή ήρθε ακόμη μία αποφάση-«χαστούκι», αφού το δεύτερο τμήμα του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το ειδικό τέλος μείωσης εκπομπών αερίων ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. 
Πιο συγκεκριμένα, οι σύμβουλοι της Επικρατείας έκριναν ότι το επίμαχο ειδικό τέλος αποτελεί φόρο, μιας και δεν έχει το χαρακτήρα ανταποδοτικού τέλους. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, το ΕΤΜΕΑΡ, προορίζεται για την αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Με άλλα λόγια, αποτελεί τη συνεισφορά όλων των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στη μείωση εκπομπών αερίων ρύπων μέσω προώθησης των ΑΠΕ και καθορίζεται ανά εξάμηνο με αποφάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, ενώ η επιβάρυνση των καταναλωτών αυξάνεται κάθε έξι μήνες και είναι διαφορετική για κάθε κατηγορία πελατών της ΔΕΗ. 
Η τελική απόφαση, λόγω της σοβαρότητας του θέματος, παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ, ενώ εάν όντως το ειδικό τέλος κριθεί αντισυνταγματικό σημαίνει πως πρέπει επιστραφούν στους καταναλωτές τεράστια ποσά, τα οποία ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παρόλα αυτά, είναι δύσκολο να υπολογιστεί για την ώρα το ακριβές ποσό, επειδή η χρέωση του ΕΤΜΕΑΡ είναι κλιμακούμενη. 

Ποιες υποθέσεις εκκρεμούν 

Αλλά ο «πονοκέφαλος» για το οικονομικό επιτελείο δεν σταματά εδώ. Στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας εκκρεμούν ακόμη οι προσφυγές των πανεπιστημιακών, που ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις σε αποδοχές και επιδόματα που τους επέβαλε ο νόμος του 2012 για τα λεγόμενα Ειδικά Μισθολόγια, αλλά και αυτές που αφορούν το «ψαλίδι» στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και των Ταμείων, που δεν λαμβάνουν επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό. 
Το ενδιαφέρον πάντως είναι κυρίως στραμμένο στις προσφυγές για το εφάπαξ, καθώς αν γίνουν δεκτές, θα προκαλέσουν μεγαλύτερη επιβάρυνση στα δημοσιονομικά από αυτή που προκλήθηκε από τη δικαίωση των ενστόλων. 
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα το ΣτΕ, γνωμοδοτώντας για τον υπολογισμό του εφάπαξ στο Ταμείο Αρωγής του Λιμενικού Σώματος, απεφάνθη ότι οι εφάπαξ παροχές οφείλουν να είναι ευθέως αναλογικές με τις εισφορές που έχουν καταβληθεί από τους εργαζομένους. Άρα, δεν μπορεί να είναι μικρότερες από τα ποσά που αναλογούν στις εισφορές που έχουν πληρωθεί με βάση τις αποδοχές τους. 
Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειωθεί πως το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει ήδη αποφανθεί ότι το εφάπαξ αποτελεί προσωπική περιουσία του ασφαλισμένου, έχει δημιουργηθεί από τις δικές του εισφορές και η όποια μείωσή του προσκρούει σε βασικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης.

Το κρύο δεν είναι τόσο κακό αν έχεις ιδέες όπως αυτή η οικογένεια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες μέρες έχουν  χτυπηθεί απο ένα πολικό ψύχος και οι πολίτες ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν αυτή την παγωνιά. Η χιονόπτωση δεν σταματά και οι θερμοκρασίες είναι κάτω απο το μηδέν. Γι΄αυτό αυτή η οικογένεια βρήκε έναν εντυπωσιακό τρόπο να διασκεδάσουν παρά τις πολικές θερμοκρασίες.
Ας δούμε τι έκαναν...

Το πρώτο βήμα έγινε με την αγορά αλουμινένιας φόρμας απο το το εστιατόριο Depot

Στην συνέχεια έριξαν νερό μέσα στις φόρμες και μετά έριξαν και διάφορα χρώματα.

Αυτά είναι αρκετά!

Με αυτό το κρύο δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πολύ για να παγώσουν και να γίνουν τούβά.

Τα τούβλα είναι έτοιμα....

Τώρα θα φτιάξουμε την βάση....


Το να φτιάχνεις ένα igloo είναι πάρα πολύ δύσκολο και ας νομίζουν οτι είναι εύκολο πολλοί..



Είναι έτοιμο!!!