ΓΚΟΛΑΝΤΙΕΣ Headline Animator
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015
ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ Η ΤΡΙΠΛΗ ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Κανονικά και χωρίς μειώσεις θα καταβληθούν στα τέλη Ιουλίου οι
συντάξεις του Αυγούστου για όλους τους συνταξιούχους. Η τριπλή μείωση
των συντάξεων -με 6% τον μήνα για τον Ιούλιο, τον...
Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο- θα γίνει με τις συντάξεις Σεπτεμβρίου. Όπως τονίζουν στελέχη του υπουργείου Εργασίας, η νέα εισφορά ασθενείας (6% από 4% στις κύριες συντάξεις και επιπλέον 6% από 0% στις καταβαλλόμενες επικουρικές) θα αρχίσει να παρακρατείται από τον Σεπτέμβριο. Άγνωστο είναι ακόμα αν η παρακράτηση θα γίνει σε δόσεις ή άπαξ. Η επιβάρυνση -απώλεια εισοδήματος- για τους συνταξιούχους θα είναι ανάλογη με το ύψος των συντάξεων. Για παράδειγμα, συνταξιούχος του Δημοσίου με κύρια σύνταξη 1.445,44 ευρώ και επικουρική 324,42 ευρώ, θα επιβαρυνθεί με επιπλέον 144,60 ευρώ στο τρίμηνο (επιπλέον 48,20 ευρώ τον μήνα έναντι των 58 ευρώ που πλήρωνε), ενώ χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ με 486,84 ευρώ κύρια σύνταξη και επικουρική από το ΤΕΑΥΕΚ - ΕΤΕΑ 236,75 ευρώ θα χάσει επιπλέον 72 ευρώ (24 ευρώ x 3 μήνες έναντι 19,50 ευρώ που πληρώνει κάθε μήνα έως σήμερα υπέρ του ΕΟΠΥΥ). Σημειώνεται ότι με το νέο μνημόνιο, οι 8 νέες μειώσεις στις συντάξεις επέρχονται με τα παρακάτω μέτρα: 1- Χαμηλότερα ποσά συντάξεων (με βάση αποκλειστικά τις εισφορές που έχουν καταβληθεί) θα δίνουν τα ασφαλιστικά ταμεία σε όλους όσοι συνταξιοδοτούνται από την 1η Ιουλίου 2015 και μόνο μετά τη συμπλήρωση της ηλικίας των 67 ετών θα λαμβάνουν ως συμπλήρωμα τη βασική - εγγυημένη από το κράτος σύνταξη ή τα όποια επιπλέον ποσά δίνονται έως το ύψος της κατώτατης σύνταξης. Το μέτρο αυτό σημαίνει ότι επιφέρει περιορισμό των «νέων» συντάξεων στο καθαρά ανταποδοτικό ποσό (χωρίς κανένα επιπλέον «μπόνους» προνοιακό ή άλλο όπως για παράδειγμα στις κατώτατες συντάξεις ή τα 220 ευρώ που δίνονται από το TEBE). Πρόκειται για ασφαλισμένους με 15 έτη ασφάλισης και κατά συνέπεια χαμηλές αποδοχές. Σήμερα, οι συνταξιούχοι με τα κατώτατα όρια λαμβάνουν σύνταξη 486,84 ευρώ. Για παράδειγμα: Στο TEBE με 15ετία στην 6η ασφαλιστική κατηγορία θα καταβάλλεται σύνταξη 420 ευρώ αντί 640 ευρώ. Στο IKA με 4.500 ημέρες ασφάλισης και συντάξιμες αποδοχές 700 ευρώ θα καταβάλλεται σύνταξη 315 ευρώ αντί 486 ευρώ. Σημαντικά μειωμένη θα είναι η σύνταξη κυρίως στις μητέρες με ανήλικο που συνήθως κάνουν χρήση της 15ετίας αλλά και οι δικαιούχοι σύνταξης λόγω θανάτου. 2- Πρόσθετες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό τον ερχόμενο Οκτώβριο προμηνύει το «πάγωμα» στα φετινά επίπεδα της κρατικής χρηματοδότησης των Ταμείων έως το 2021 σε συνδυασμό με τα διευρυνόμενα ελλείμματα της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν αυξηθούν τα έσοδα από τις εισφορές θα χρειαστεί να γίνει οριζόντια μείωση 8% σε όλες τις καταβαλλόμενες συντάξεις. 3- Μειώσεις περιμένουν και τους συνταξιούχους του ΟΓΑ και ΝΑΤ καθώς από 01.07.2105 μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση (ο ΟΓΑ αντλεί 3,5-4 δισ. ευρώ ετησίως) προκειμένου να εναρμονιστεί με τα επίπεδα του ΙΚΑ. Οι συντάξεις του ΟΓΑ από την 1/1/2016 που εφαρμοστεί το νέο ασφαλιστικό θα μειωθούν ακόμα και κατά 50%. Επίσης εναρμονίζονται οι εισφορές των αγροτών σύμφωνα με τα πρότυπα του ΙΚΑ εκτός αν ο ΟΓΑ συγχωνευθεί με άλλα ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ θα κληθούν να καταβάλουν τριπλάσιες εισφορές. 4- Από 01.07.2015 αυξάνονται οι εισφορές υγειονομικής περίθαλψης από 4% σε 6% και παρακρατούνται από τις κύριες συντάξεις . Η παρακράτηση υπολογίζεται στο μικτό ποσό πριν αφαιρεθούν οι μνημονιακές περικοπές. Δηλαδή σε μια κύρια σύνταξη 1250 ευρώ (αρχικό ποσό πριν τις περικοπές 1780 ευρώ) η παρακράτηση θα ανέρχεται σε 35,6 ευρώ το μήνα. 5- Μειώσεις θα επέλθουν και στις επικουρικές συντάξεις οι οποίες θα ξεκινήσουν από 1-7-2015 μέσω της επιβολής της εισφοράς υπέρ υγείας 6% . Ένας συνταξιούχος με επικουρική ύψους 200 ευρώ θα υποστεί μείωση 24 ευρώ . 6- Μειωσεις στις συντάξεις θα σημειωθούν με την πλήρη εφαρμογή του νόμου 3863/2010 από την 1-7-2015- με άξονα τη βασική σύνταξη των 360 ευρώ. Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων που θα εφαρμοστεί οδηγεί σταδιακά σε μειώσεις των συντάξεων από 7% έως και 25%. 7- Κατάργησή του ΕΚΑΣ έως τα τέλη του 2019. Θα προηγηθεί μια περικοπή για το 20% των δικαιούχων με τα υψηλότερα εισοδήματα και από το 2016 θα τεθεί σε εφαρμογή το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με χρηματοδότηση από την ανακατανομή όλων των προνοιακών επιδομάτων (τίθεται ο στόχος για εξοικονόμηση 900 εκατ. ευρώ). 8- Από 1ης Ιανουαρίου 2015 όλα τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται μόνον από τις δικές τους συνεισφορές. H ρύθμιση αυτή μεταφράζεται σε νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις.
Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο- θα γίνει με τις συντάξεις Σεπτεμβρίου. Όπως τονίζουν στελέχη του υπουργείου Εργασίας, η νέα εισφορά ασθενείας (6% από 4% στις κύριες συντάξεις και επιπλέον 6% από 0% στις καταβαλλόμενες επικουρικές) θα αρχίσει να παρακρατείται από τον Σεπτέμβριο. Άγνωστο είναι ακόμα αν η παρακράτηση θα γίνει σε δόσεις ή άπαξ. Η επιβάρυνση -απώλεια εισοδήματος- για τους συνταξιούχους θα είναι ανάλογη με το ύψος των συντάξεων. Για παράδειγμα, συνταξιούχος του Δημοσίου με κύρια σύνταξη 1.445,44 ευρώ και επικουρική 324,42 ευρώ, θα επιβαρυνθεί με επιπλέον 144,60 ευρώ στο τρίμηνο (επιπλέον 48,20 ευρώ τον μήνα έναντι των 58 ευρώ που πλήρωνε), ενώ χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ με 486,84 ευρώ κύρια σύνταξη και επικουρική από το ΤΕΑΥΕΚ - ΕΤΕΑ 236,75 ευρώ θα χάσει επιπλέον 72 ευρώ (24 ευρώ x 3 μήνες έναντι 19,50 ευρώ που πληρώνει κάθε μήνα έως σήμερα υπέρ του ΕΟΠΥΥ). Σημειώνεται ότι με το νέο μνημόνιο, οι 8 νέες μειώσεις στις συντάξεις επέρχονται με τα παρακάτω μέτρα: 1- Χαμηλότερα ποσά συντάξεων (με βάση αποκλειστικά τις εισφορές που έχουν καταβληθεί) θα δίνουν τα ασφαλιστικά ταμεία σε όλους όσοι συνταξιοδοτούνται από την 1η Ιουλίου 2015 και μόνο μετά τη συμπλήρωση της ηλικίας των 67 ετών θα λαμβάνουν ως συμπλήρωμα τη βασική - εγγυημένη από το κράτος σύνταξη ή τα όποια επιπλέον ποσά δίνονται έως το ύψος της κατώτατης σύνταξης. Το μέτρο αυτό σημαίνει ότι επιφέρει περιορισμό των «νέων» συντάξεων στο καθαρά ανταποδοτικό ποσό (χωρίς κανένα επιπλέον «μπόνους» προνοιακό ή άλλο όπως για παράδειγμα στις κατώτατες συντάξεις ή τα 220 ευρώ που δίνονται από το TEBE). Πρόκειται για ασφαλισμένους με 15 έτη ασφάλισης και κατά συνέπεια χαμηλές αποδοχές. Σήμερα, οι συνταξιούχοι με τα κατώτατα όρια λαμβάνουν σύνταξη 486,84 ευρώ. Για παράδειγμα: Στο TEBE με 15ετία στην 6η ασφαλιστική κατηγορία θα καταβάλλεται σύνταξη 420 ευρώ αντί 640 ευρώ. Στο IKA με 4.500 ημέρες ασφάλισης και συντάξιμες αποδοχές 700 ευρώ θα καταβάλλεται σύνταξη 315 ευρώ αντί 486 ευρώ. Σημαντικά μειωμένη θα είναι η σύνταξη κυρίως στις μητέρες με ανήλικο που συνήθως κάνουν χρήση της 15ετίας αλλά και οι δικαιούχοι σύνταξης λόγω θανάτου. 2- Πρόσθετες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό τον ερχόμενο Οκτώβριο προμηνύει το «πάγωμα» στα φετινά επίπεδα της κρατικής χρηματοδότησης των Ταμείων έως το 2021 σε συνδυασμό με τα διευρυνόμενα ελλείμματα της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν αυξηθούν τα έσοδα από τις εισφορές θα χρειαστεί να γίνει οριζόντια μείωση 8% σε όλες τις καταβαλλόμενες συντάξεις. 3- Μειώσεις περιμένουν και τους συνταξιούχους του ΟΓΑ και ΝΑΤ καθώς από 01.07.2105 μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση (ο ΟΓΑ αντλεί 3,5-4 δισ. ευρώ ετησίως) προκειμένου να εναρμονιστεί με τα επίπεδα του ΙΚΑ. Οι συντάξεις του ΟΓΑ από την 1/1/2016 που εφαρμοστεί το νέο ασφαλιστικό θα μειωθούν ακόμα και κατά 50%. Επίσης εναρμονίζονται οι εισφορές των αγροτών σύμφωνα με τα πρότυπα του ΙΚΑ εκτός αν ο ΟΓΑ συγχωνευθεί με άλλα ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ θα κληθούν να καταβάλουν τριπλάσιες εισφορές. 4- Από 01.07.2015 αυξάνονται οι εισφορές υγειονομικής περίθαλψης από 4% σε 6% και παρακρατούνται από τις κύριες συντάξεις . Η παρακράτηση υπολογίζεται στο μικτό ποσό πριν αφαιρεθούν οι μνημονιακές περικοπές. Δηλαδή σε μια κύρια σύνταξη 1250 ευρώ (αρχικό ποσό πριν τις περικοπές 1780 ευρώ) η παρακράτηση θα ανέρχεται σε 35,6 ευρώ το μήνα. 5- Μειώσεις θα επέλθουν και στις επικουρικές συντάξεις οι οποίες θα ξεκινήσουν από 1-7-2015 μέσω της επιβολής της εισφοράς υπέρ υγείας 6% . Ένας συνταξιούχος με επικουρική ύψους 200 ευρώ θα υποστεί μείωση 24 ευρώ . 6- Μειωσεις στις συντάξεις θα σημειωθούν με την πλήρη εφαρμογή του νόμου 3863/2010 από την 1-7-2015- με άξονα τη βασική σύνταξη των 360 ευρώ. Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων που θα εφαρμοστεί οδηγεί σταδιακά σε μειώσεις των συντάξεων από 7% έως και 25%. 7- Κατάργησή του ΕΚΑΣ έως τα τέλη του 2019. Θα προηγηθεί μια περικοπή για το 20% των δικαιούχων με τα υψηλότερα εισοδήματα και από το 2016 θα τεθεί σε εφαρμογή το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με χρηματοδότηση από την ανακατανομή όλων των προνοιακών επιδομάτων (τίθεται ο στόχος για εξοικονόμηση 900 εκατ. ευρώ). 8- Από 1ης Ιανουαρίου 2015 όλα τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται μόνον από τις δικές τους συνεισφορές. H ρύθμιση αυτή μεταφράζεται σε νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις.
Η Ελλάδα οδηγείται σχεδόν αναγκαστικά στη δραχμή
Απο την Ι.ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Καλησπέρα κι εύχομαι να είστε όλοι καλά!
Θα σας αποκαλύψω κάτι σχετικά με τη δραχμή, το οποίο γνωρίζω απόλυτα τεκμηριωμένα, από τέσσερις ανθρώπους όλους μέσα στην Ελλάδα, οι οποίοι γνωρίζουν ολόκληρη την αλήθεια σχετικά με τη δυναμική του χρέους.
Το κάνω διότι ακούω πάρα πολλές μεταφυσικές ιστορίες, από μορφωμένους ανθρώπους, για την επικρατούσα κατάσταση: Η Ελλάδα οδηγείται σχεδόν αναγκαστικά στη δραχμή, όχι από την (επιπέδου διαγωνίσματος γυμνασίου) πρόταση Βαρουφάκη-Λαφαζάνη, ούτε από την εναγώνια, αντιμέτωπη με το αίσχος της Γερμανίας αλλά και σπασμωδική διαπραγμάτευση του 2015.
Η οργανωμένη έξοδος στη δραχμή, ήταν ήδη βέβαιη από το 2010, όταν και προτάθηκε ή να υπάρξει ριζική φορολόγηση και πάταξη της διαπλοκής ή να γίνει συντεταγμένα έξοδος, με σημαντική φορολόγηση του πλούτου και με τη χώρα γεμάτη ακόμη χρήματα και ανθρώπους.
Σε αυτή τη θεώρηση δεν υπάρχει η "ευνοική μεταστροφή" της Ευρώπης ενάντια στη θέληση του "Σόιμπλε" (του διαρκούς γερμανικού κατεστημένου). Καμία σχέση και τα δυο σχέδια, με τις μισές παραγράφους σχεδίου Β (δραχμής), των Λαφαζάνη και Αλαβάνου.
Όλοι όσοι ("επίσημοι") διαψεύδουν αυτή την αλήθεια, και διαθέτουν οικονομική και ψυχολογική γνώση, είναι είτε "διανοούμενοι" του Ποταμιού και της διαπλοκής, είτε άνθρωποι με προσωπικές ευθύνες για την καταστροφή, είτε πολιτικοί που φοβήθηκαν την (ενδεχόμενη) έξοδο από το ευρώ, για να μη θιγεί η ιδεοληψία του πληθυσμού- είτε δραχμιστές που ονειρεύονται πως εάν απομακρυνθούμε από το ευρώ η Ρωσία επιτέλους θα μας λυπηθεί..
Τώρα, η έξοδος, αν γίνει, θα γίνει σχεδόν ασύντακτα και οι διαπλεκόμενοι, αήττητοι ακόμη, θα έρθουν να αγοράσουν τη χώρα, εκτός εάν ΑΠΌ ΤΩΡΑ, κινηθούμε όλοι μαζί για να υπάρξει καταρχήν κάθαρση της διαπλοκής και εκσυγχρονισμός της χώρας. Θυμίζω πως, ούτε η είσοδος στο ευρώ (ούτε συνεπώς η έξοδος) είναι αναγκαίο να συμβούν με δημοψηφίσματα.
Ι.Θ.
Άλλη η δουλειά του ναύτη κι άλλη του καντηλανάφτη
Η κατάρρευση των πολυμετοχικών KG Funds στη Γερμανία που επένδυαν στην ναυτιλία, συμπαρέσυρε και εξακολουθεί να κλυδωνίζει το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.
Οι Γερμανοί εφοπλιστές και πλοιοκτήτες έκτισαν έναν τεράστιο στόλο με πλοία κοντέινερ, ποντάροντας στο μεγάλο τονάζ της εξαγωγικής τους βιομηχανίας
Με απλά λόγια ο σχεδιασμός είχε ως εξής: «αφού έχουμε τόσα πολλά υλικά να μεταφέρουμε, γιατί να πληρώνουμε άλλους μεταφορείς και να μην κάνουμε το δικό μας στόλο; Γερμανικά εμπορεύματα θα μεταφέρονται με Γερμανικά πλοία, τα οποία θα κατασκευαστούν σε Γερμανικά ναυπηγεία, και οι Γερμανικές τράπεζες θα χρηματοδοτήσουν αυτό το γιγάντιο εγχείρημα, διασπέρνοντας τα οφέλη μέσω των πολυμετοχικών Funds στα Γερμανικά νοικοκυριά και τους αποταμιευτές».
Για να προσελκύσουν τα κεφάλαια των μικροκαταθετών και να αγοράσουν τα συγκεκριμένα πολυμετοχικά Funds, η Γερμανική κυβέρνηση έδωσε με νομοθετική ρύθμιση μεγάλες επιδοτήσεις και ευνοϊκή φορολογία.
Όμως η δουλειά δεν πήγε καλά, τα έσοδα από τα ναύλα δεν επαρκούσαν για να συντηρηθεί ο στόλος και ο σχεδιασμός της Γερμανικής ναυτιλίας κατέρρευσε με αποτέλεσμα τα φιλόδοξα Funds να χάσουν το 70% της αξίας τους και να κινδυνεύουν να μετατραπούν σε Lehman της Ευρώπης.
Για κάποιο διάστημα οι Γερμανικές τράπεζες έκρυβαν τους σκελετούς στα ντουλάπια τους, έως ότου αυτό δεν ξέφυγε της προσοχής των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΚΤ που τις ανάγκασε να εφαρμόσουν το σωστό μοντέλο αποτίμησης της τιμής των πλοίων και των ναυτιλιακών εταιριών.
Ο αναλυτής της Moody's Σβεν Μέτζλερ προσδιορίζει τη ζημιά σε 98 δισ. αφού η έκθεση τών δέκα μεγαλύτερων τραπεζών ήταν περίπου στο 1/3 από τα 475 συνολικά δισ.- αν και άλλοι αναλυτές ανεβάζουν το ποσό στο διπλάσιο. Η New York Times έγραψε πως οι Γερμανικές τράπεζες και οι πολιτικοί πρέπει να λογοδοτήσουν για τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή της μεταπολεμικής Γερμανίας που κατέστρεψε νοικοκυριά και παρέσυρε μικροαποταμιευτές να χάσουν τις οικονομίες τους. Η HSH Nordbank και η Commertzbank που απορρόφησε την πτωχευμένη θυγατρική της Shiffsbank στις ΗΠΑ, είναι σε καθεστώς εποπτείας από τήν Budesbank και την ομοσπονδιακή αρχή BAFIN.
Οι ευθύνες όμως δεν αποδόθηκαν, οι τράπεζες δεν τιμωρήθηκαν, το πολιτικό σύστημα δεν λογοδότησε και η συζήτηση περί ευθυνών ουδέποτε άνοιξε. Αντιθέτως οι Γερμανοί μικροκαταθέτες που έχασαν τις οικονομίες τους στη ναυτιλιακή κρίση δέν είδαν με καθόλου καλό μάτι την αγορά τών πτωχευμένων πλοίων από τους Έλληνες και Κύπριους εφοπλιστές που τα αγόρασαν κυριολεκτικά με πενταροδεκάρες. Τους έστρεψαν άλλωστε τα Γερμανικά ΜΜΕ (με πρωτοστάτη τη BILD) σε αυτό το σκεπτικό : «οι γύπες Ελληνες εφοπλιστές που εκμεταλευόμενοι την άσχημη συγκυρία, αντί πινακίου φακής απέκτησαν τα Γερμανικά πλοία».
Κάτι που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, - αν δεν σταθούμε στο συλλογισμό πως στις ελεύθερες οικονομίες όσοι διαθέτουν ρευστό αγοράζουν τις πτωχευμένες και κατασχεμένες περιουσίες όσων ήταν άτυχοι ή ανίκανοι να τις διατηρήσουν.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε τη ναυτιλιακή εταιρία Ελληνικών συμφερόντων Techomax που αγόρασε 10 πλοία έναντι 100 εκ.ευρώ ενώ η πραγματική τους αξία ανέρχεται πάνω από ένα δισ., ενώ πρόσφατα η τράπεζα Nordbank AG πώλησε στον όμιλο Navios συμφερόντων της Αγγελικής Φράγκου 14 ποντοπόρα πλοία αντί τιμήματος 225 εκ. δολαρίων και πραγματικής αξίας τουλάχιστον 1,2 δισ. ευρώ.
Στήν ουσία λοιπόν οι Έλληνες και Κύπριοι εφοπλιστές κατασπάραξαν τη Γερμανική ναυτιλία που πανικόβλητη πουλά τα πλοία της στο 15-20% της αξίας τους για να μειώσει τη χασούρα των εκτεθειμένων τραπεζών στα πολυμετοχικά Funds με αποδέκτη της ζημιάς εκατομμύρια μικροεπενδυτές.
Υπάρχει και μια σχετική φιλολογία περί της αντιπαλότητας της Γερμανικής κοινής γνώμης και των πολιτικών εναντίον της χώρας μας ως αντίκτυπο της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης των εφοπλιστών μας, αλλά αυτό φυσικά δεν ισχύει και είναι μια φτηνή εθνικιστική κορόνα στα χαμηλά ένστικτα διαφόρων εθνικιστών.
Άλλωστε δεν ευσταθεί γιατί οι ίδιες οι Γερμανικές τράπεζες κάλεσαν τους Έλληνες εφοπλιστές να αγοράσουν τα κατασχεμένα πλοία αναζητώντας αγοραστές με μεσολαβητές που έετειλαν και στέλνουν στην ακτή Μιαούλη και οι χρηματοπιστωτικοί Γερμανικοί οργανισμοί έχουν χορηγήσει τα περισσότερα δάνεια στην Ελληνική ναυτιλία, συνολικά 16,6 δισ. ευρώ, ακριβώς γιατί τήν εμπιστεύονται. Αναλογιστείτε πόσο σκληρό είναι για τις Γερμανικές τράπεζες να δίνουν δάνεια για να πουλήσουν τζαμπατζάν τις πτωχευμένες ναυτιλιακές επιχειρήσεις στους ανταγωνιστές τους, προκειμένου να μειώσουν τη χασούρα τους.
Η ελληνόκτητη ναυτιλία εμφανίζει συνολική χωρητικότητα 181,7 εκατ.dwt και ελέγχει 5.057 ποντοπόρα πλοία άνω τών 10.000 τόνων. Παράλληλα 522 πλοία 30 εκ.τόνων ή το 16,5% του υπό ναυπήγηση, διεθνώς, στόλου είναι Ελληνικών συμφερόντων. Άλλωστε η ελληνική ναυτιλία αντιπροσωπεύει το 18,8% του παγκόσμιου στόλου πλοίων χύδην φορτίου και με το 26,5% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων μεταφέρει το 65% του παγκόσμιου dwt αργού πετρελαίου.
Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να διδαχτούμε με αυτή την ιστορία, είναι πως αν γνωρίζεις και κάνεις καλά τη δουλειά σου αν διαθέτεις την απαραίτητη τεχνογνωσία και υπευθυνότητα, τότε θα απολαμβάνεις την εμπιστοσύνη όλων και τα κέρδη σου θα πολλαπλασιάζονται. Κάθε αστοχία των ανταγωνιστών θα μετατρέπεται σε πλεονέκτημα και η θέση σου θα γιγαντώνεται.
Όσο για τους Γερμανούς εφοπλιστές και τραπεζίτες, μπορούν να διδαχτούν από την ελληνική θυμοσοφία που εκφράζεται στους στίχους ενός παλιού λαϊκού τραγουδιού : «άλλη είναι η δουλειά του ναύτη και άλλη του καντηλανάφτη»....
Εμείς και οι άλλοι
Το πιο χαριτωμένο νεοελληνικό εμβατήριο δεν είναι πολεμικό αλλά ειρηνικό και μάλιστα ολίγον σκωπτικό: είναι το τραγουδάκι του μπαρμπα-Γιάννη Κανατά, του οποίου οι μεν στίχοι διαμορφώθηκαν από τον κόσμο στην Αθήνα, ενώ η μελοποίηση έγινε από στρατιωτικό μουσικό.
Ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς υπήρξε από τους ωραιότερους Αθηναίους και από τους χαρακτηριστικότερους Ελληνες της σύγχρονης περιόδου: κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, ξυπόλητος και σχεδόν ρακένδυτος, πουλούσε κανάτια που περιέφερε στην πρωτεύουσα και στο επίνειό της και έδειχνε σε υποψήφιους αγοραστές πάνω στο περίφημο γαϊδουράκι· τις Κυριακές όμως φορούσε ψηλό καπέλο και παπούτσια γυαλιστά, κρατούσε μπαστουνάκι με λαβή ασημένια και κυκλοφορούσε σε μέρη όπου μόνο πλούσιοι μπορούσαν να συχνάζουν. Φαίνεται πως με τα κανάτια είχε κάνει λεφτά τα οποία επένδυε σε αυτήν την οιονεί πρωτεϊκή μεταμόρφωσή του.
Ο κόσμος είχε ξετρελαθεί μαζί του. Η στρατιωτική ορχήστρα που ως γνωστόν εκτελούσε, τις αργίες, διάφορα φημισμένα κομμάτια στο Σύνταγμα μόλις εμφανιζόταν ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς σταματούσε οτιδήποτε και άρχιζε να παίζει το δικό του εμβατήριο· οι γυναίκες προσπαθούσαν να τον κάνουν να τις προσέξει, οι άντρες τον χαιρετούσαν με τέτοιον τρόπο ώστε να φανούν οικείοι του, τα παιδιά χοροπηδούσαν γύρω του και ούτω καθ' εξής. Αυτός παρέμενε ατάραχος: ψηλός, ευσταλής, με ευγενή χαρακτηριστικά και έμφυτους καλούς τρόπους, απολάμβανε τις εκδηλώσεις λατρείας των συμπολιτών του, χωρίς όμως να εκτρέπεται σε διαχύσεις. Πράγματι, δεν έδινε αφορμή σε σκάνδαλα και κουτσομπολιά: είναι βέβαιο ότι διατηρούσε σχέσεις με διάφορες δεσποινίδες και κυρίες αλλά ουδέποτε εξέθεσε καμία και μάλιστα στην κοινωνία της εποχής. Το πιο χαρακτηριστικό όμως ήταν η στάση του βασιλιά. Αυτόν ενδομύχως ενοχλούσε η «ανάκρουση» από τη στρατιωτική ορχήστρα ειδικού εμβατηρίου μόλις εμφανιζόταν ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς, διότι τούτο αποτελούσε προνόμιο βασιλικό. Ετσι, είρων καθώς ήταν, ευχαρίστως θα έβαζε στη θέση τους με δυο τρία καλοδιαλεγμένα λογάκια τόσο τον μπαρμπα-Γιάννη όσο και κάποιους από τους ένστολους θαυμαστές του. Φαίνεται όμως πως τον ανησυχούσε η προοπτική μιας τσουχτερής απάντησης από την πλευρά τού τελευταίου· προτιμούσε λοιπόν να του δείχνει συμπάθεια αλλά χωρίς πολλά πολλά. Από την πλευρά του ο μπαρμπα-Γιάννης σεβόταν τον ηγεμόνα εμφανώς αλλά χωρίς δουλικότητα και καιροσκοπισμό: οι δυο άντρες είχαν καταλάβει ο ένας τον άλλον.
Η βόμβα έσκασε ευθύς μετά τη λήξη του Ρωσοτουρκικού Πολέμου των ετών 1877 - 1878: ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς εξαφανίστηκε εν μιά νυκτί και μόνη από την πρωτεύουσα και ταχύπτερος τότε διαδόθηκε η φήμη, στην Αθήνα και στον Πειραιά, πως αυτός ο μοναδικός, αξιαγάπητος άνθρωπος ήταν... Βούλγαρος! Προφανώς η όχι και τόσο συνήθης αξιοπρέπεια του χαρακτήρα του τον είχε φέρει σε σύγκρουση με τις οθωμανικές αρχές και είχε αναζητήσει καταφύγιο στην Αθήνα. Μόλις όμως η πατρίδα του απελευθερώθηκε, το 1878, επέστρεψε και έζησε ήρεμα στη Σόφια όπως λέγεται ως τον θάνατό του. Η Αθήνα τού είχε δώσει την ευκαιρία να εκδηλώσει πτυχές του χαρακτήρα του που ίσως και ο ίδιος αγνοούσε. Οσο όμως και αν είχε καταλήξει να αισθάνεται εν πολλοίς περισσότερο Ελληνας από τους Ελληνες, ένιωθε την ανάγκη να ξαναζήσει και να πεθάνει εκεί όπου είχε γεννηθεί έστω και αν ό,τι ωραιότερο στη ζωή του το είχε βιώσει στη σκιά της Ακρόπολης και κοντά στις παραλίες του Πειραιά.
Η επιστημονική τεκμηρίωση ή, αντιθέτως, απόρριψη της παραπάνω φήμης περιμένει ακόμη τον ρηξικέλευθο νεοέλληνα ερευνητή· και βέβαια το όλο θέμα δεν είναι «περιθωριακό», όπως ανεξέλεγκτα θα νόμιζε κανείς, αλλά μεγάλης σπουδαιότητας. Συχνά, πράγματι, ξένοι που αφομοιώνονται σε έναν τόπο ενστερνίζονται περισσότερο τις εκεί αξίες και, γενικότερα, τον τρόπο ζωής από όσο οι γηγενείς. Οπως άλλωστε έχει από καιρό επισημανθεί, τούτο παρατηρείται σε όλον τον κόσμο αλλά στους Ελληνες πρώτα πρώτα και αμέσως μετά στους Αραβες: ο λαός μας, αν και δεν παρουσιάζει τάσεις αφομοίωσης άλλων, διαθέτει τεράστια αφομοιωτική ικανότητα. Αξίζει λοιπόν να θυμηθεί κανείς επί του προκειμένου ότι μια από τις ικανότερες και ευγενέστερες πολιτικές προσωπικότητες της μεσαιωνικής μας αυτοκρατορίας, ο Ιωάννης Αξούχ[ος], ήταν Τούρκος. Εδρασε επί Κομνηνών· με ενάργεια κατανόησε τα προβλήματα του κράτους, με αποτελεσματικότητα το υπηρέτησε και, επιπλέον, υπήρξε τόσο πιστός σε όσους τον ανέδειξαν ώστε του αναγνωρίστηκε το προνόμιο να ονομάζεται και Κομνηνός.
Οπωσδήποτε δεν ήταν ο μόνος: ο Θεοδόσιος Α' ο Μέγας, ο οργανωτής του μεσαιωνικού μας κράτους, ήταν από την Ισπανία· ο Ιωάννης Α' Τσιμισκής, ο πρώτος στην ουσία σταυροφόρος της Χριστιανοσύνης, ήταν πιθανότατα αρμενικής καταγωγής (η λέξη Τσιμισκής μπορεί να θεωρηθεί παραφθορά αρμενικής έκφρασης που σημαίνει «μικρό παπούτσι»)· ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος είχε μητέρα από οικογένεια σερβική, το όνομα της οποίας, Δραγάσης, είχε προσθέσει σε εκείνο της δυναστείας. Τέλος, αφότου οι Φράγκοι της Δ' Σταυροφορίας κατέλαβαν την Πελοπόννησο και ίδρυσαν εκεί «Νέα Γαλλία», το λαϊκό κίνημα που διασάλευσε την εξουσία τους δεν ήταν από Ελληνες «καθαρόαιμους» μα από Σλάβους εγκατεστημένους κοντά στην Καλαμάτα, οι οποίοι κατόρθωσαν κάτι σπάνιο στην Ευρώπη των φεουδαρχών: να καταλάβουν κάστρο και να το κρατήσουν.
Οπωσδήποτε η Ελλάδα δεν έχει την αποκλειστικότητα τέτοιων φαινομένων: οι περιπτώσεις του Ιταλού Ναπολέοντα και του Γεωργιανού Στάλιν, που, αντιστοίχως, πραγμάτωσαν τα αυτοκρατορικά όνειρα των Γάλλων και των Ρώσων, είναι πασίγνωστες. Αλλά και το χαρακτηριστικότερο τέκνο της Ισπανίας του 15ου αιώνα, ο Χριστόφορος Κολόμβος, δεν ήταν Ισπανός όπως δεν ήταν Ισπανός και ο Μαγγελάνος, ο οποίος υπό ισπανική σημαία συμπλήρωσε το έργο του. Ο Τσόρτσιλ, ο «καλύτερος Εγγλέζος» του δικού μας αιώνα, είχε μητέρα Αμερικανίδα, ενώ ο Ιμον ντε Βαλέρα, ο θεμελιωτής της σύγχρονης Ιρλανδίας, είχε όπως δείχνει και το όνομά του πατέρα Ισπανό. Και ο Αδόλφος, εξάλλου, κύριος υπέρμαχος του επιθετικού εθνικισμού, την περίφημη φράση «αν είχα γιο, θα ήθελα να είναι σαν και σας» δεν την είπε ούτε σε Γερμανό ούτε καν σε γερμανόφωνο αλλά σε γαλλόφωνο του Βελγίου, τον Λεόν Ντεγκρέλ...
... Ενώ, για να ξαναγυρίσουμε στα δικά μας, ο Γέρος, ο Κολοκοτρώνης, σύμφωνα με όσα αφηγήθηκε γνωστός συγγραφέας, όταν κατά την πολιορκία της Πάτρας χρειάστηκε πολεμιστή ικανό να επιτελέσει πράξη εντυπωσιακής γενναιότητας επέλεξε σημαιοφόρο ελληνικού σώματος που όμως ήταν... Μωαμεθανός! Αυτός πράγματι έκανε ό,τι του ζητήθηκε και επειδή οι Τούρκοι τον ρώτησαν πώς, Μουσουλμάνος αυτός, μάχεται την πίστη του, έδωσε την αστραφτερή απάντηση: «Ο Σταυρός είναι στον τόπο του και νικάει». Λίγοι μπόρεσαν να δώσουν διατύπωση επιγραμματικότερη της ιδεολογικής βάσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους από τον Σουμάνη ασχέτως από τα πριν και τα μετέπειτα αυτού του ενδιαφέροντος Τουρκαλβανού.
Στην πραγματικότητα, «μία τρίχα» κατά την ωραία αραβική έκφραση χωρίζει τον ξένο που θα αφομοιωθεί στο νέο του περιβάλλον και θα αναδειχθεί σε απολογητή και υπερασπιστή του από εκείνον ο οποίος θα παραμείνει ξένος και θα αποτελέσει στοιχείο διαλυτικό της κοινωνίας όπου δρα. Η Ιστορία μας, μαζί με τα ανωτέρω, προσφέρει και πολλά παραδείγματα αυτού του τελευταίου είδους, επήλυδων δηλαδή που ουδέποτε έγιναν πλήρως Ελληνες.
Ενας λαός ζει και δημιουργεί από την Αρχαιότητα ως σήμερα σε αυτόν τον τόπο: είχε δίκιο ο Παπαρρηγόπουλος. Ο λαός όμως αυτός δέχτηκε ανά τους αιώνας προσμείξεις, πολλές από τις οποίες αποδείχτηκαν θετικές. Η Ελλάδα δεν είναι απλώς μία χώρα αλλά μία διαχρονική δημιουργική παρουσία από την οποία απορρέει συγκεκριμένη στάση απέναντι στη ζωή. Δεν είναι λοιπόν αμελητέοι οι «ξένοι» που ενστερνίστηκαν τον δικό μας τρόπο σκέψης και δράσης. Αλλωστε όλοι οι άνθρωποι εξ ενός αίματος έγιναν: σημασία λοιπόν έχει σε τελική ανάλυση και όπως έλεγε ο Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως Σεβαστιανός το τι κρύβει καθένας στο κεφάλι και στην καρδιά του.
Ο κ. Δημήτρης Μιχαλόπουλος είναι διευθυντής του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών.
Ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς υπήρξε από τους ωραιότερους Αθηναίους και από τους χαρακτηριστικότερους Ελληνες της σύγχρονης περιόδου: κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, ξυπόλητος και σχεδόν ρακένδυτος, πουλούσε κανάτια που περιέφερε στην πρωτεύουσα και στο επίνειό της και έδειχνε σε υποψήφιους αγοραστές πάνω στο περίφημο γαϊδουράκι· τις Κυριακές όμως φορούσε ψηλό καπέλο και παπούτσια γυαλιστά, κρατούσε μπαστουνάκι με λαβή ασημένια και κυκλοφορούσε σε μέρη όπου μόνο πλούσιοι μπορούσαν να συχνάζουν. Φαίνεται πως με τα κανάτια είχε κάνει λεφτά τα οποία επένδυε σε αυτήν την οιονεί πρωτεϊκή μεταμόρφωσή του.
Ο κόσμος είχε ξετρελαθεί μαζί του. Η στρατιωτική ορχήστρα που ως γνωστόν εκτελούσε, τις αργίες, διάφορα φημισμένα κομμάτια στο Σύνταγμα μόλις εμφανιζόταν ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς σταματούσε οτιδήποτε και άρχιζε να παίζει το δικό του εμβατήριο· οι γυναίκες προσπαθούσαν να τον κάνουν να τις προσέξει, οι άντρες τον χαιρετούσαν με τέτοιον τρόπο ώστε να φανούν οικείοι του, τα παιδιά χοροπηδούσαν γύρω του και ούτω καθ' εξής. Αυτός παρέμενε ατάραχος: ψηλός, ευσταλής, με ευγενή χαρακτηριστικά και έμφυτους καλούς τρόπους, απολάμβανε τις εκδηλώσεις λατρείας των συμπολιτών του, χωρίς όμως να εκτρέπεται σε διαχύσεις. Πράγματι, δεν έδινε αφορμή σε σκάνδαλα και κουτσομπολιά: είναι βέβαιο ότι διατηρούσε σχέσεις με διάφορες δεσποινίδες και κυρίες αλλά ουδέποτε εξέθεσε καμία και μάλιστα στην κοινωνία της εποχής. Το πιο χαρακτηριστικό όμως ήταν η στάση του βασιλιά. Αυτόν ενδομύχως ενοχλούσε η «ανάκρουση» από τη στρατιωτική ορχήστρα ειδικού εμβατηρίου μόλις εμφανιζόταν ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς, διότι τούτο αποτελούσε προνόμιο βασιλικό. Ετσι, είρων καθώς ήταν, ευχαρίστως θα έβαζε στη θέση τους με δυο τρία καλοδιαλεγμένα λογάκια τόσο τον μπαρμπα-Γιάννη όσο και κάποιους από τους ένστολους θαυμαστές του. Φαίνεται όμως πως τον ανησυχούσε η προοπτική μιας τσουχτερής απάντησης από την πλευρά τού τελευταίου· προτιμούσε λοιπόν να του δείχνει συμπάθεια αλλά χωρίς πολλά πολλά. Από την πλευρά του ο μπαρμπα-Γιάννης σεβόταν τον ηγεμόνα εμφανώς αλλά χωρίς δουλικότητα και καιροσκοπισμό: οι δυο άντρες είχαν καταλάβει ο ένας τον άλλον.
Η βόμβα έσκασε ευθύς μετά τη λήξη του Ρωσοτουρκικού Πολέμου των ετών 1877 - 1878: ο μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς εξαφανίστηκε εν μιά νυκτί και μόνη από την πρωτεύουσα και ταχύπτερος τότε διαδόθηκε η φήμη, στην Αθήνα και στον Πειραιά, πως αυτός ο μοναδικός, αξιαγάπητος άνθρωπος ήταν... Βούλγαρος! Προφανώς η όχι και τόσο συνήθης αξιοπρέπεια του χαρακτήρα του τον είχε φέρει σε σύγκρουση με τις οθωμανικές αρχές και είχε αναζητήσει καταφύγιο στην Αθήνα. Μόλις όμως η πατρίδα του απελευθερώθηκε, το 1878, επέστρεψε και έζησε ήρεμα στη Σόφια όπως λέγεται ως τον θάνατό του. Η Αθήνα τού είχε δώσει την ευκαιρία να εκδηλώσει πτυχές του χαρακτήρα του που ίσως και ο ίδιος αγνοούσε. Οσο όμως και αν είχε καταλήξει να αισθάνεται εν πολλοίς περισσότερο Ελληνας από τους Ελληνες, ένιωθε την ανάγκη να ξαναζήσει και να πεθάνει εκεί όπου είχε γεννηθεί έστω και αν ό,τι ωραιότερο στη ζωή του το είχε βιώσει στη σκιά της Ακρόπολης και κοντά στις παραλίες του Πειραιά.
Η επιστημονική τεκμηρίωση ή, αντιθέτως, απόρριψη της παραπάνω φήμης περιμένει ακόμη τον ρηξικέλευθο νεοέλληνα ερευνητή· και βέβαια το όλο θέμα δεν είναι «περιθωριακό», όπως ανεξέλεγκτα θα νόμιζε κανείς, αλλά μεγάλης σπουδαιότητας. Συχνά, πράγματι, ξένοι που αφομοιώνονται σε έναν τόπο ενστερνίζονται περισσότερο τις εκεί αξίες και, γενικότερα, τον τρόπο ζωής από όσο οι γηγενείς. Οπως άλλωστε έχει από καιρό επισημανθεί, τούτο παρατηρείται σε όλον τον κόσμο αλλά στους Ελληνες πρώτα πρώτα και αμέσως μετά στους Αραβες: ο λαός μας, αν και δεν παρουσιάζει τάσεις αφομοίωσης άλλων, διαθέτει τεράστια αφομοιωτική ικανότητα. Αξίζει λοιπόν να θυμηθεί κανείς επί του προκειμένου ότι μια από τις ικανότερες και ευγενέστερες πολιτικές προσωπικότητες της μεσαιωνικής μας αυτοκρατορίας, ο Ιωάννης Αξούχ[ος], ήταν Τούρκος. Εδρασε επί Κομνηνών· με ενάργεια κατανόησε τα προβλήματα του κράτους, με αποτελεσματικότητα το υπηρέτησε και, επιπλέον, υπήρξε τόσο πιστός σε όσους τον ανέδειξαν ώστε του αναγνωρίστηκε το προνόμιο να ονομάζεται και Κομνηνός.
Οπωσδήποτε δεν ήταν ο μόνος: ο Θεοδόσιος Α' ο Μέγας, ο οργανωτής του μεσαιωνικού μας κράτους, ήταν από την Ισπανία· ο Ιωάννης Α' Τσιμισκής, ο πρώτος στην ουσία σταυροφόρος της Χριστιανοσύνης, ήταν πιθανότατα αρμενικής καταγωγής (η λέξη Τσιμισκής μπορεί να θεωρηθεί παραφθορά αρμενικής έκφρασης που σημαίνει «μικρό παπούτσι»)· ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος είχε μητέρα από οικογένεια σερβική, το όνομα της οποίας, Δραγάσης, είχε προσθέσει σε εκείνο της δυναστείας. Τέλος, αφότου οι Φράγκοι της Δ' Σταυροφορίας κατέλαβαν την Πελοπόννησο και ίδρυσαν εκεί «Νέα Γαλλία», το λαϊκό κίνημα που διασάλευσε την εξουσία τους δεν ήταν από Ελληνες «καθαρόαιμους» μα από Σλάβους εγκατεστημένους κοντά στην Καλαμάτα, οι οποίοι κατόρθωσαν κάτι σπάνιο στην Ευρώπη των φεουδαρχών: να καταλάβουν κάστρο και να το κρατήσουν.
Οπωσδήποτε η Ελλάδα δεν έχει την αποκλειστικότητα τέτοιων φαινομένων: οι περιπτώσεις του Ιταλού Ναπολέοντα και του Γεωργιανού Στάλιν, που, αντιστοίχως, πραγμάτωσαν τα αυτοκρατορικά όνειρα των Γάλλων και των Ρώσων, είναι πασίγνωστες. Αλλά και το χαρακτηριστικότερο τέκνο της Ισπανίας του 15ου αιώνα, ο Χριστόφορος Κολόμβος, δεν ήταν Ισπανός όπως δεν ήταν Ισπανός και ο Μαγγελάνος, ο οποίος υπό ισπανική σημαία συμπλήρωσε το έργο του. Ο Τσόρτσιλ, ο «καλύτερος Εγγλέζος» του δικού μας αιώνα, είχε μητέρα Αμερικανίδα, ενώ ο Ιμον ντε Βαλέρα, ο θεμελιωτής της σύγχρονης Ιρλανδίας, είχε όπως δείχνει και το όνομά του πατέρα Ισπανό. Και ο Αδόλφος, εξάλλου, κύριος υπέρμαχος του επιθετικού εθνικισμού, την περίφημη φράση «αν είχα γιο, θα ήθελα να είναι σαν και σας» δεν την είπε ούτε σε Γερμανό ούτε καν σε γερμανόφωνο αλλά σε γαλλόφωνο του Βελγίου, τον Λεόν Ντεγκρέλ...
... Ενώ, για να ξαναγυρίσουμε στα δικά μας, ο Γέρος, ο Κολοκοτρώνης, σύμφωνα με όσα αφηγήθηκε γνωστός συγγραφέας, όταν κατά την πολιορκία της Πάτρας χρειάστηκε πολεμιστή ικανό να επιτελέσει πράξη εντυπωσιακής γενναιότητας επέλεξε σημαιοφόρο ελληνικού σώματος που όμως ήταν... Μωαμεθανός! Αυτός πράγματι έκανε ό,τι του ζητήθηκε και επειδή οι Τούρκοι τον ρώτησαν πώς, Μουσουλμάνος αυτός, μάχεται την πίστη του, έδωσε την αστραφτερή απάντηση: «Ο Σταυρός είναι στον τόπο του και νικάει». Λίγοι μπόρεσαν να δώσουν διατύπωση επιγραμματικότερη της ιδεολογικής βάσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους από τον Σουμάνη ασχέτως από τα πριν και τα μετέπειτα αυτού του ενδιαφέροντος Τουρκαλβανού.
Στην πραγματικότητα, «μία τρίχα» κατά την ωραία αραβική έκφραση χωρίζει τον ξένο που θα αφομοιωθεί στο νέο του περιβάλλον και θα αναδειχθεί σε απολογητή και υπερασπιστή του από εκείνον ο οποίος θα παραμείνει ξένος και θα αποτελέσει στοιχείο διαλυτικό της κοινωνίας όπου δρα. Η Ιστορία μας, μαζί με τα ανωτέρω, προσφέρει και πολλά παραδείγματα αυτού του τελευταίου είδους, επήλυδων δηλαδή που ουδέποτε έγιναν πλήρως Ελληνες.
Ενας λαός ζει και δημιουργεί από την Αρχαιότητα ως σήμερα σε αυτόν τον τόπο: είχε δίκιο ο Παπαρρηγόπουλος. Ο λαός όμως αυτός δέχτηκε ανά τους αιώνας προσμείξεις, πολλές από τις οποίες αποδείχτηκαν θετικές. Η Ελλάδα δεν είναι απλώς μία χώρα αλλά μία διαχρονική δημιουργική παρουσία από την οποία απορρέει συγκεκριμένη στάση απέναντι στη ζωή. Δεν είναι λοιπόν αμελητέοι οι «ξένοι» που ενστερνίστηκαν τον δικό μας τρόπο σκέψης και δράσης. Αλλωστε όλοι οι άνθρωποι εξ ενός αίματος έγιναν: σημασία λοιπόν έχει σε τελική ανάλυση και όπως έλεγε ο Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως Σεβαστιανός το τι κρύβει καθένας στο κεφάλι και στην καρδιά του.
Ο κ. Δημήτρης Μιχαλόπουλος είναι διευθυντής του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)