Γράφει ο
Αντώνης-Mάριος Παπαγιώτης (από το
PRESS-GR)
Οι τελευταίες τηλεοπτικές, χθεσινές ομολογίες του κ. Βενιζέλου στον πρώην Κυρίαρχο των 8, με οδήγησαν σε κάποια συμπεράσματα, που επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σου.
Αρχικά, ο κ. Βενιζέλος επιβεβαίωσε εμμέσως -αλλά σαφώς- την αποκάλυψη του PRESS-GR, για τις θέσεις που έχει εκφράσει ο στενός συνεργάτης του και δήλωσε ότι αφής στιγμής η χώρα λάβει την 5η δόση, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συστηματικά το πρόβλημα του δημοσίου χρέους κι αν είναι εφικτό, να αναδιαρθρωθεί χωρίς να ζημιωθεί το ελληνικό και το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος -μετά και την σχετική βενιζέλεια παραδοχή- πια ότι η Κυβέρνηση ως τώρα (!) δεν είχε στρατηγικό σχέδιο επανεξόδου στις αγορές και από τούδε θα προσπαθήσει ο κ. Βενιζέλος να επιβάλει (με την αμέριστη στήριξη του Πρωθυπουργού) το δικό του πλάνο (το οποίο περιλαμβάνει πολλά στάδια που πρέπει να περαστούν με επιτυχία για να επιτεχυθεί η σταθερότητα, τόσο της Οικονομίας, όσο και η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής).
Την ίδια στιγμή, όμως, και δίχως να (συλ)λογίζεται τις συνέπειες, ο νέος υπουργός δεν δίστασε ν᾽...
αδειάσει τον προκάτοχό του (και ενδεχόμενα στο μέλλον να το κάνει με εντονότερο ρυθμό και με πιο ξεκάθαρο τρόπο), προσπερνώντας ότι βάσει του δικού του -του κ. Παπακωνσταντίνου- Μεσοπρόθεσμου πορεύεται.
Και γι᾽ άλλη μια φορά, ο κ. Βενιζέλος απέδειξε ότι η σχέση του με τον χρόνο κατά την πολιτική του διαδρομή, δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αφού βιάστηκε να δηλώσει "παρών" μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές του 2007, με αποτέλεσμα την απώλεια της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ και τώρα -αντιμετωπίζοντας άλλη συμπεριφορά απ᾽ αυτή που ανέμενε, από τους Ευρωπαίους εταίρους- βιάζει και βιάζεται να πείσει τους αγανακτισμένους (είτε πολίτες, είτε βουλευτές) ότι το Μεσοπρόθεσμο, όσο άγρια μέτρα κι αν περιλαμβάνει, είναι το απαραίτητο διαβατήριο για την ανάκαμψη της χώρας. Δυστυχώς, όμως για τον ίδιο τον υπουργό, η στιγμή που προσπαθεί να το κάνει είναι η χειρότερη δυνατή, με υπαιτιότητα του κόμματος που πιστά υπηρετεί.
Πάρα ταύτα, όμως, έδειξε -όπως και ο Πρωθυπουργός στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις Βρυξέλλες χθες- να μην ανησυχεί ιδιαίτερα για το αν θα ψηφιστεί από την πλειοψηφία των βουλευτών το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Μετά την γήτευση της κ. Βάσω Παπανδρέου, με τα πολλά ερείσματα στο βαθύ ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος έχει το θεσμικό, σωσίβιο μαξιλαράκι στο οποίο μπορεί να στηριχθεί στην περίπτωση που περισσότεροι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αρνηθούν να το (υπερ)ψηφίσουν. Ο έγκριτος συνταγματολόγος που επιμελήθηκε -μετά του έτερου κ. Παμπούκη- το Μνημόνιο Ι, δεν θα πρέπει να αμελείς ότι συνδιαμόρφωσε και το νυν Σύνταγμα σου. Σ᾽ αυτό και συγκεκριμένα στο 4ο Κεφάλαιο, που αναφέρεται στην Οργάνωση και λειτουργία της Βουλής, στο άρθρο 76 (Πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης) αναφέρεται:
H Bουλή δεν μπορεί να αποφασίσει χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών,
που όμως ποτέ δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το ένα τέταρτο
του όλου αριθμού των βουλευτών.
Σε περίπτωση ισοψηφίας επαναλαμβάνεται η ψηφοφορία και,
ύστερα από νέα ισοψηφία, η πρόταση απορρίπτεται.
Υπάρχει δηλαδή η ασφαλιστική δικλείδα των 120 θετικών ψήφων (δηλαδή τα 2/5 του Κοινοβουλευτικού Σώματος) και συνεπώς, η όλη συζήτηση για το αν θα περάσει τελικά το Μεσοπρόθεσμο γίνεται λόγω -κυρίως- της άγνοιας των δημοσιογράφων ή της ηθελημένης παράκαμψης της συγκεκριμένης συνταγματικής πραγματικότητας.
Επιπρόσθετα, μια σχετική είδηση που δεν έλαβε την έκταση που της αναλογούσε από τα ΜΜΕ, αλλά έχει τη σημασία της για τη θεσμική συνέχεια του Μεσοπρόθεσμου, είναι ότι οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισαν πως η σύμβαση δανεισμού της Ελλάδας δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές, αλλά ούτε και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις Διεθνείς Συμβάσεις. Χαρακτήρισαν συμβατές με το Σύνταγμα τις περικοπές στις αποδοχές και τις συντάξεις κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες, ενώ το ΣτΕ θα κρίνει εκ νέου τα όποια νέα μέτρα έρθουν, με βάσει τις συνθήκες και συγκυρίες που θα επικρατούν στο χρονικό εκείνο σημείο. Η απόφαση πάρθηκε έπειτα από πέντε μαραθώνιες διασκέψεις, σχεδόν με απόλυτη πλειοψηφία, ενώ παράλληλα κρίθηκε ότι το Μνημόνιο δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με την πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Η Ολομέλεια του ΣτΕ, επίσης, δεν "είδε" παραχώρηση εξουσίας σε ξένες δυνάμεις αναφορικά με την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και αντίθετα αποφάσισε πως η κυβέρνηση διατηρεί την κατ' άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της, για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας.
Eκ των παραπάνω, νομίζω οφείλεις "αγανακτισμένε", να προσέχεις τις αυθεντίες που ψηφίζεις για να υποθηκεύσουν για άλλη μια φορά το περιορισμένο μέλλον σου...
