Ο ύμνος του Νεοέλληνα (Έμμετρο)

Γιάννης Πρεβενιός

Τριάντα χρόνια ψέματα μου λέγατε αράδα,
στο πάτο την εφτάσατε την άμοιρη Ελλάδα;
Και τώρα θα με σώσετε μου λέτε από την κρίση,
μα όλοι πια γνωρίζουμε, άλλη είναι η λύση!!!

Ρεφραίν
Πάρτε δρόμο ρε λεχρίτες – άχρηστοι και λωποδύτες,
μιζαδόροι και λαμόγια – με τα ψεύτικα τα λόγια.
Άλλα λέτε πριν την κάλπη – πως θα ζούμε σε παλάτι,
κι άλλα κάνετε όταν βγείτε, θέτε το αίμα να μας πιείτε.

Μου φέρατε του ΔουΝουΤου να μη χρεοκοπήσω ,
μα μου έρχεται μα το θεό όλους σας να σας φτύσω.
Το πενιχρό εισόδημα πω πω τι ........ρεζιλίκι,
το κάνατε εν μια νυκτί να μοιάζει χαρτζιλίκι.

Ρεφραίν

Για μένα πια τα λόγια σας δεν έχουνε αξία,
μιλάτε σαν να ήρθατε απ’ άλλο γαλαξία.
Εσείς εκυβερνούσατε κι έχετε την ευθύνη,
η ιστορία αμείλικτη όλους σας θα σας κρίνει

Ρεφραίν

Χρεώσατε κάθε μωρό, πριν γεννηθεί ακόμα,
μας πήρατε και την μπουκιά πού ‘χαμε με στο στόμα.
Όλοι θα φύγετε από εδώ θαρρώ έρχεται η μέρα
να πάτε η στο διάολο, ίσως και παραπέρα.

Γιάννης Πρεβενιός

ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ..ΓΕΡΟΙ?

Περί κλειστών επαγγελμάτων

Πρωθυπουργός

το …κλειστότερο «κλειστό επάγγελμα»

Ο βασιλιάς του τζόγου

Όπως κάθε απόλυτος άρχοντας, έτσι και ο κ. Κόκκαλης απολαμβάνει τα προνόμια του βασιλιά του τζόγου ελέω Θεού και δίχως κανένα απολύτως έλεγχο. Σε χαλεπούς καιρούς ο ΟΠΑΠ υπέγραψε διετή σύμβαση με την Ιντραλοτ ανευ διαγωνισμού, η οποία θα (ΜΑΣ) κοστίσει 200 εκατ. ευρώ. καθώς περιλαμβάνει ένα τεράστιο ποσοστό (8%) επί των ετήσιων εσόδων των 9.800 τερματικών αυτόματης χρήσης (ΤΑΧ) με το οποίο θα αποζημιώνεται η Intralot για τη συντήρηση και υποστήριξή τους. Με λίγα λόγια στη χειρότερη περίπτωση, η Ιντραλοτ θα κερδίζει 25 εκατ. ευρώ ετησίως, έτσι απλά. Για να κατευνάσουν βέβαια τους ξένους έμπορους του τζόγου θα κάνουν και ένα άλλο διαγωνισμό το φθινόπωρο...εμεις να είμαστε καλά και τα λεφτά (ΜΑΣ) θα βρεθούν και γι’αυτούς. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τον επερχόμενο διαγωνισμό των 50.000 VLTs (φρουτάκια), τον οποίο αναμένεται να πάρει με συνοπτικές διαδικασίες, βάζοντας στα........
ταμεία της άλλα 250 με 500 εκατ. ευρώ τουλάχιστον. Κατά τ’ άλλα όταν υιοθετούνται αξίες όπως το χρήμα του τζόγου, τα φρουτάκια και άλλα πολλά....η αξιοκρατία, το νοικοκύρεμα και η δήθεν λιτότητα βγαίνουν απο το παράθυρο σε αυτή τη χώρα.
enet

Ειρήσθω/ Πού ‘ν τους διανοούμενους;

//

Κ Α Μ Α Ρ Ω Ν Α Μ Ε πως έχουμε τους περισσότερους κατά κεφαλήν μορφωμένους. Πληθώρα και περίσσευμα πτυχιούχων, ημεδαπών και αλλοδαπών πανεπιστημίων. Με μεταπτυχιακά και δοκτοράτα. Στρατιές επιστημόνων και καθηγητών πανεπιστημίων! Ψέματα;

Κ Ι ΕΛΠΙΖΑΜΕ, μαζί με τους γονιούς τους, που πλήρωσαν πρόθυμα πολλοί περιουσίες για να τους σπουδάσουν, την πρόοδο, την ανανέωση, την αναζωογόνηση, την ενδυνάμωση ΚΑΙ του τόπου, από το μορφωτικό τούτο πλεονέκτημα.

Με την προσωπική του καθενός ανέλιξη, πιστεύαμε ότι κι η πατρίδα θα κέρδιζε: «Παιδεία είν’ το μέλλον κι η μόρφωση η αποδοτικότερη επένδυση». Και για το κοινωνικό σύνολο.

Για την πατρίδα, το δημοκρατικό της πολίτευμα, το πολιτεύειν, τις αξίες, τους θεσμούς, τη λειτουργία του κράτους, την περηφάνια και την αυτοπεποίθηση του λαού. Ψέματα;

Π Ρ Ο Σ Δ Ο Κ Ι Ε Σ, λοιπόν, πολλές ότι, απ’ την τόση περίσσια ανωτάτης μορφώσεως, θα κερδίζαμε φωτισμένους και φωτοδότες διανοούμενους.

Άξιους, πρόθυμους και ικανούς να συμβάλουν, με τις ιδέες, τους στοχασμούς, τα επιχειρήματά τους, με την πειστικότητα και το προσωπικό τους παράδειγμα, στην αναμόρφωση, στην εξυγίανση, στην ορθολογιστικότερη, ηθικότερη, δημοκρατικότερη κι αξιοκρατικότερη βελτίωση της πολιτικής και των θεσμών της πολιτείας. Των «κυττάρων της δημοκρατίας», κομμάτων, πρωτίστως και της πολιτικής τάξης του τόπου. Ψέματα;

Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ άχρι τούδε, η απογοητευτική κατάσταση σ’ όλους αλίμονο τους τομείς του δημόσιου βίου διαψεύδει τις ελπίδες.

Ματαιώνει τις προσδοκίες. Αντί ανανέωσης και βελτίωσης, ζούμε την αναπαλαίωση επί τα χείρω: Διεύρυνση, μετάσταση κι εμβάθυνση της παρακμής. Το περίσσευμα μόρφωσης πορεύτηκε στην ιδιώτευση. Και στον ατομικισμό.

Κι όσο… παρέπεσε στον δημόσιο βίο, στα κόμματα, όχι μόνο δεν τάραξε τα λιμνάζοντα, όχι μόνο δεν αντιπάλεψε τη σαθρότητα, αλλ’ επί το πλείστον, κατέστησαν, συμφεροντολογικώς, γλοιώδεις θεραπαινίδες της κομματοκρατίας.

Κακέκτυπα των υπηρετουμένων κομματικών τους προϊσταμένων. Με λιμουζίνες, πούρα Αβάνας, γνώσεις των διαφορών ποιότητας… ουίσκι κι επιδεικνυόμενη γνώση… επιλογής ακριβών οίνων! Ψέματα;

Ζ Η Τ Ο Υ Ν Τ Α Ι, λοιπόν, κατεπειγόντως να ορθώσουν ανάστημα λόγου όσοι διέσωσαν εν αυτοίς την αυθεντικότητα, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τη συνείδηση για την κοινωφελή αποστολή του διανοούμενου. Να συνδράμουν τους ελάχιστους που δεν υπέστειλαν τη σημαία του καθήκοντος στα κεντρικά μαρμαρένι’ αλώνια του πολιτεύειν…

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ