Με Λύσσα !!!! (5000.000 δίσκοι)

Η Google τελικά γνωρίζει τα πάντα!!

Είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά παιχνίδια που σου προσφέρει η Google! Η αυτόματη συμπλήρωση της πιο δημοφιλούς μηχανής αναζήτησης – εφόσον την έχεις ενεργοποιήσει- μπορεί να σε κάνει να γελάσεις με την ψυχή σου αλλά και να βγάλεις συμπεράσματα για το τι ψάχνουν οι Έλληνες χρήστες! Αν για παράδειγμα γράψεις τη
φράση «πως θα…» βλέπεις ότι οι περισσότερες αναζητήσεις με αυτό τον συνδυασμό καταλήγουν στην λέξη «πάω», πιθανότατα σε κάποιον προορισμό! Ωστόσο -όπως μπορείτε να δείτε και στην παρακάτω εικόνα – ένα μεγάλος αριθμός χρηστών έχει και την εξής απορία και ζητά βοήθεια: «Πως θα καταλάβω αν με θέλει ένα αγόρι»»! Ακολουθούν το «πως θα βρω ΑΜΚΑ» και το «πώς θα υπολογίσω το χαράτσι της ΔΕΗ»!

Ποιες είναι οι οικονομικές συνέπειες της γαλλικής υποβάθμισης

Ο Νικολά Σαρκοζί μόνο από θαύμα μπορεί να παραμείνει σοβαρός διεκδικητής των προεδρικών εκλογών του Μάιου. Για πέντε χρόνια διαχειρίσθηκε την οικονομία και «πιστοποιημένα» την υποβάθμισε. Όμως στη συνέχεια θα σταθούμε κυρίως στις οικονομικές συνέπειες του
θέματος. Οι βασικές λοιπόν συνέπειες της υποβάθμισης σε ΑΑ+ από ΑΑΑ, της Γαλλίας, από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης S&P χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Κατ’ αρχήν πρόκειται για το χρήμα που γίνεται πιο ακριβό. Δηλαδή για τα επιτόκια δανεισμού.

Για το γαλλικό κράτος όταν δανείζεται για να χρηματοδοτήσει τα χρέη και ελλείμματα του.

Για τις περισσότερες ΔΕΚΟ, ασφαλιστικά ταμεία, όλους τους οργανισμούς με κρατική συμμετοχή ή ακόμη εκείνους που δανείζονται με την εγγύηση του Γαλλικού δημοσίου.

Δεύτερη εξίσου σημαντική συνέπεια, η μείωση των επενδύσεων χρήματος της εισροής κεφαλαίων στη χώρα. Τα μεγάλα διεθνή funds, των σίγουρων αποδόσεων, δεν πρόκειται πια να προτείνουν στους πελάτες τους να επενδύουν σε μια χώρα με μόνο ΑΑ. Ούτε βέβαια όσοι επενδύσουν θα επενδύσουν στην ίδια έκταση.

Τρίτη κατηγορία συνεπειών η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της Ευρωπαϊκής κρίσης. Για τον Ευρωπαϊκό μηχανισμό διαχείρισης του χρέους (ΕFSF) αυξάνονται μετά την Γαλλική υποβάθμιση οι πιθανότητες να δει το δικό του ΑΑΑ να υποβαθμίζεται και ταυτόχρονα μειώνονται οι πιθανότητες προσέλκυσης ξένων, κυρίως Νοτιοαμερικανικών και Ασιατών επενδυτών.

Ας δούμε πιο αναλυτικά κάθε μια από τις άμεσες συνέπειες της υποβάθμισης.

Το ΑΑΑ είναι η ασπίδα της οικονομίας που το κατέχει.

Η βαθμολόγηση γίνεται από ένα συνδυασμό οικονομικών δεδομένων(δημόσιο έλλειμμα, πιθανότητες ανάπτυξης, εξωτερικό εμπόριο, ισοζύγιο πληρωμών, κλπ).

Τον τελευταίο καιρό όποιον οικονομολόγο και να ρωτούσες η απάντηση ήταν μονότονα ταυτόσημη. Η Γαλλία δεν αξίζει παραπάνω από ΑΑ.

Γι αυτό εξάλλου το επιτόκιο δανεισμού του Γαλλικού κράτους στις δημοπρασίες 10 ετών ομολόγων ξεπερνούσε κατά 1% το αντίστοιχο γερμανικό (3.2%).

Το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί.

Το ταμείο απόσβεσης των κοινωνικών δανείων ή το περίφημο RFF, το σιδηροδρομικό δίκτυο της Γαλλίας, είναι οι μεγάλοι οργανισμοί, μέσω των οποίων δανειοδοτούνται, δήμοι, περιφέρειες, κοινωνικοί οργανισμοί και επιχειρήσεις. Σίγουρα το ΑΑΑ που σήμερα απολαμβάνουν θα χαθεί. Κατά συνέπεια θα μειωθεί και η δυνατότητά τους να δανείζουν, δηλαδή να χρηματοδοτούν μέσω επενδύσεων την ανάπτυξη της χώρας.

Το ίδιο θα ισχύσει και για το Ταμιευτήριο που είναι ο πνεύμονας χρηματοδότησης των δημοσίων έργων, που ήδη βρίσκεται σε δυσκολίες οι οποίες και θα αυξηθούν. Και στην Ελλάδα ξέρουμε καλά τι σημαίνει μείωση των οικοδομικών δραστηριοτήτων.

Εννοείται πως στο χρηματιστήριο θα μειωθεί η αξία, καθώς και η ευχέρεια χρηματοδότησης των επιχειρήσεων των οποίων το κράτος είναι μεγάλος ή βασικός μέτοχος. Αεροδρόμια, ΔΕΗ, ΟΤΕ, αυτοκινητοβιομηχανίες μεταξύ άλλων.

Κι ας μην ξεχνάμε τα περίφημα CDS , τα ασφάλιστρα κινδύνου. Αφού η χώρα υποβαθμίζεται, ο κίνδυνος χρεοκοπίας αυξάνεται, άρα τα ασφάλιστρα που πληρώνουν οι δανειστές της Γαλλίας για να προστατευθούν έναντι της χρεοκοπίας μεγαλώνουν. Το ίδιο ισχύει και για τα CDS των μεγάλων γαλλικών επιχειρήσεων του Δημοσίου.

Είναι φανερό λοιπόν ότι οι κεντρικές τράπεζες εκτός Ευρώπης αλλά και τα μεγάλα ιδιωτικά funds θα μειώσουν τις επενδύσεις τους σε Γαλλικά ομόλογα.

Το ίδιο θα κάνουν και οι μεγάλες ιδιωτικές Ελβετικές τράπεζες, που ήταν παραδοσιακά, οι καλύτεροι …πελάτες του Γαλλικού χρέους.

Και κάτι τελευταίο που μας ενδιαφέρει πιο άμεσα. Ο S&P έχει ανακοινώσει πώς έθεσε υπό παρακολούθηση την αξιολόγηση ΑΑΑ του ταμείου σταθερότητας (EFSF) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασικός μοχλός του ταμείου είναι και η Γαλλία. Η υποβάθμιση της καθιστά σχεδόν αναπόφευκτη την υποβάθμιση του ταμείου. Σε αυτή την περίπτωση η δυνατότητα προσέλκυσης κεφαλαίων εκτός Ευρωζώνης δυσχεραίνει ιδιαίτερα. Άρα ο βασικός μηχανισμός αντιμετώπισης του χρέους των αδυνάμων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, θα βρεθεί ο ίδιος σε μεγάλη δυσκολία

Αλλά ας ακούσουμε και μια άλλη φωνή. Το ινστιτούτο Bruegel, δηλαδή ό,τι πιο σοβαρό διαθέτει η Ευρώπη στην οικονομική ανάλυση, συνιστά ψυχραιμία.

Είναι πολύ πιθανό αναφέρουν πηγές του, η πραγματική οικονομία να έχει ήδη προεξοφλήσει μεγάλο μέρος των συνεπειών της υποβάθμισης, που λίγο πολύ αναμενόταν.

Η απώλεια του ΑΑΑ από τη Γαλλία, δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να υπάρχουν οργανισμοί ή επιχειρήσεις με ΑΑΑ στη Γαλλία. Ας κοιτάξουμε τι έγινε πρόσφατα στην Αμερική. Ο S&P υποβάθμισε τη χώρα, αλλά οι επιχειρήσεις και οργανισμοί με ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό διατηρούν το δικό τους ΑΑΑ. Και συνολικά η αμερικανική οικονομία συνεχίζει να δανείζεται εύκολα και να χρηματοδοτείται αποτελεσματικά.

Ας περιμένουμε λοιπόν χωρίς να εφησυχάζουμε! Πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν με τις παραπάνω διαπιστώσεις.

Όμως οι περισσότεροι εκφράζουν αυξημένες ανησυχίες κυρίως για την περίπτωση των Ευρωπαϊκών χωρών και θεσμών.

Αν όλο και περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες υποβαθμίζονται, αν το EFSF υποβαθμισθεί τότε το σύστημα διαχείρισης της κρίσης στην Ευρώπη πρέπει να αλλάξει εκ θεμελίων!

Από ποιους και πότε;

Υπάρχουν δύο Ελλάδες

του Σωτήριου Καλαμίτση

Είχα διαβάσει τον Αύγουστο του 2011 ότι ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος αποχωρεί οριστικά από τον επισκοπικό θρόνο την 01.09.2011 μετά από 35 χρόνια παραμονής στο αξίωμα. Γράφτηκε, μάλιστα, στον Τύπο ότι ο 72χρονος ιεράρχης δήλωσε πως κανείς δεν μπορεί να είναι ισόβιος σε μία τέτοια θέση και πρόσθεσε με έμφαση: «Η αποχώρησή μου είναι υπόθεση συνέπειας και όχι φυγής». Μπράβο του είπα μέσα μου. Να δώσει επί τέλους και..

κάποιος το παράδειγμα. Και διαβάζω σήμερα ότι ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος έκανε κάποια δήλωση. Δεν θυμάμαι τη δήλωση, διότι τη διέγραψα πάραυτα από τον σκληρό, αλλά μη αρτηριοσκληρυμμένο θέλω να πιστεύω, δίσκο του εγκεφάλου μου. Χαράχτηκε στη μνήμη μου μόνον το γεγονός ότι ο εν λόγω ιεράρχης είναι και πάλι μητροπολίτης.

Εν τέλει άλλα έλεγε τον Αύγουστο του 2011 και άλλα έκανε. Μολονότι αισθάνεται ότι ο Θεός τον έχει τάξει ισοβίως εκ δεξιών του για να ποιμαίνει το χριστεπώνυμο πλήρωμα από θέσεως επισκοπικού θρόνου και μόνον, μας ξεγέλασε λέγοντας ότι δίνει τόπο στα νιάτα. Ακριβώς όπως κάθε πολιτικάντης. Υπάρχει βέβαια και το ερώτημα πώς συμβαίνει να παραιτείται Μητροπολίτης από μία Μητρόπολη λόγω γήρατος και στη συνέχεια να εκλέγεται Μητροπολίτης σε άλλη Μητρόπολη. Είναι τούτο Κανονικόν; Αν είναι Κανονικόν, είναι και Θεάρεστον Άγιοι Πατέρες; Ή μήπως είσθε θιασώτες του Βουλγαράκη και της περιβόητης ρήσης του «το νόμιμον είναι και ηθικόν»;

Στη συνέχεια έπεσα πάνω σε ειδήσεις σχετικές με «θρησκευτικό τουρισμό». Εκεί κεραυνοβολήθηκα. Διάβασα, μάλιστα, ότι αυτού του είδους τον τουρισμό περιβάλλει με το κύρος του [εδώ γελάμε] και ο υφυπουργός Πολιτισμού Νικητιάδης. Ως προς τον Νικητιάδη δεν έχω να πω τίποτε. Είναι εφάμιλλος του Γιακουμάτου. Ο ένας έφτασε στο σημείο να προτείνει την εκμίσθωση των αρχαίων μνημείων σε ξένους, ώστε να εισρεύσει χρήμα, επειδή, προφανώς, τόσα χρόνια ως αντιπρόσωπος του Έθνους [εδώ πάλι γελάμε] δεν είχε ακούσει για εργοστάσια, επιχειρήσεις, αγροτική παραγωγή κ.λπ.

Ο άλλος ενηγκαλίσθη τον θρησκευτικό τουρισμό, ενώ το κόμμα του και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις [εδώ γελάμε για τρίτη φορά] χλεύαζαν τον οδεύοντα στο κελί τής φυλακής ηγούμενο Ευφραίμ, επειδή είχε μεταβεί στη Ρωσσία κομίζων την Αγία Ζώνη, την οποία, λέει, υπεβίβασε σε αντικείμενο εμπορίου. Αν ο Ευφραίμ εμπορεύτηκε την Αγία Ζώνη, γιατί ενοχληθήκατε σεις οι φλογεροί οπαδοί του θρησκευτικού τουρισμού; Με τα δικά σας μέτρα και σταθμά ο Ευφραίμ δεν έκανε τίποτε άλλο πέρα από ένα promotion του θρησκευτικού τουρισμού. Διαφήμισε την πραμάτεια του και περίμενε να κατακλύσουν οι τουρίστες τη Μονή Βατοπεδίου για να εισρεύσει χρήμα. Προς τί η χλεύη υποκριτές και Φαρισαίοι; Πώς αντιλαμβάνεσθε σεις τον δικό σας θρησκευτικό τουρισμό, ώστε να τον συγκρίνουμε με εκείνον του Ευφραίμ και να συναγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα;

Εν τέλει υπάρχουν, δυστυχώς, δύο Ελλάδες σ’ αυτόν τον τόπο.

Υπάρχει από τη μια μεριά η Ελλάδα της εθνικής μειοψηφίας του εργολαβοπολιτικού κατεστημένου, ήτοι των φοροαποφευγόντων επιχειρηματιών που κυβερνούν [Μπόμπολας, Κόκκαλης, Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Ψυχάρης, Κοντομηνάς, Μυτιληναίος, Κοπελούζος, Συγγελίδης και πολλοί άλλοι τα ονόματα των οποίων μου διαφεύγουν, αλλά πρέπει να είναι περί τους 300 τον αριθμόν] και των υπηρετών τους, ήτοι των καρφωμένων στις καρέκλες πρωθυπουργών, υπουργών, υφυπουργών, βουλευτών, περιφερειαρχών, δημάρχων, πάσης φύσεως διοικητών και συμβούλων, των εξωνημένων δημοσιογράφων και των λοιπών δημοσίων υπαλλήλων που πλαισιώνουν τα όργανα των κομμάτων εξουσίας κυρίως, οι οποίοι ενεργούν ή παραλείπουν κατ’ εντολήν ή κατά την εικαζομένη βούληση των εργολάβων. Συνελόντι επείν, υπάρχει η ισχνή, αλλά πανίσχυρη, Ελλάδα του Κουλούρη, του Άκη, του Τσουκάτου, του Γιωργάκη, του Μάκη, του Πάκη και του Αντωνάκη που καταπιέζει, ασχημονεί και απομυζά.

Από την άλλη υπάρχει η Ελλάδα των εργατών και υπαλλήλων, συνταξιούχων ή εν ενεργεία, και των φερομένων ως φοροδιαφευγόντων αγροτών και μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται μια ζωή για να αναθρέψουν σωστούς πολίτες πιστούς στην πατρίδα με αρχές και αξίες, πλαισιωμένων από ευάριθμους φωτεινούς ηγέτες ή επιχειρηματίες. Συνελόντι ειπείν, υπάρχει η ρωμαλέα Ελλάδα του Εμφιετζόγλου, του Τάσσου, του Χριστόδουλου, του Καμμένου, την οποία συγκροτεί η αλυσοδεμένη στα κάτεργα πλημμυρίδα του ελληνικού λαού.

Τελειώνοντας σκέφτηκα πως ίσως να μην είναι άρτιο τούτο το σημειωματάκι, επειδή ουδεμία αναφορά γίνεται στη Δικαιοσύνη. Θα περιοριστώ στην αντιγραφή ενός αποσπάσματος από το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη «Καραμανλής, off the record» [σελ. 177].

«Το σχεδιασμό για προσφυγή στις κάλπες παραλίγο να τινάξει στον αέρα ο εισαγγελέας Ζορμπάς με το πόρισμα που έστειλε στη δικαιοσύνη για τα ομόλογα. Ο εισαγγελέας Εφετών Γιώργος Κολιοκώστας το χαρακτήρισε όμως «μη σύννομο» (δεν είχε συνεδριάσει η ολομέλεια της Αρχής Ξεπλύματος Βρόμικου Χρήματος για να το επικυρώσει) και αντί της Βουλής ανέθεσε περαιτέρω έρευνα σε εφέτη-ανακριτή. Αν το είχε στείλει στο Κοινοβούλιο, ενεργοποιώντας της διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών, οι εκλογές θα είχαν τιναχτεί στο αέρα!».

[ΣΗΜ: για την ακρίβεια α] ο Ζορμπάς δεν ήταν εισαγγελέας εν ενεργεία, β] ο Κολιοκώστας δεν έστειλε το πόρισμα στη βουλή αυτοβούλως, αλλά κατ’ εντολή Σανιδά, την οποίαν υπεχρεούτο κατά νόμον να εκτελέσει, έστω και αν διαφωνούσε με αυτήν, γ] στη συνέχεια ο Αλογοσκούφης καρατόμησε τον Ζορμπά δια καταργήσεως της Επιτροπής, στην οποίαν αυτός προΐστατο. Ακριβώς όπως αργότερα ο Μπένι κατήργησε το ΔΣ της ΕΛ.ΣΤΑΤ., πλην του Προέδρου, επειδή βγήκαν στα φόρα τα μαγειρέματα με το έλλειμμα του 2009. Μας ξέφυγαν τα πρόσωπα; Καταργούμε τις θέσεις τους. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Όλα τα γουρούνια την ίδια τακτική ακολουθούν].

Ράιχενμπαχ: "Παγώστε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα"

Είναι ο επικεφαλής της ονομαζόμενης "Ομάδας Κρούσης" της Ε.Ε.

Προτείνει για την Ελλάδα, από τη μία τη συγκράτηση των μισθών, από την άλλη την αύξηση της παραγωγικότητας. Πιο συγκεκριμένα, προτείνει επιβολή πλαφόν 1.500 ευρώ για την καταβολή ολόκληρου του 13ου και 14ου μισθού, με παράλληλη διατήρηση των κατώτερων αμοιβών στα σημερινά επίπεδα.

Όσοι πιο συγκεκριμένα, το ξεπερνούν, θα παίρνουν τα Χριστούγεννα 1.500 ευρώ, το Πάσχα 750 ευρώ και επίδομα αδείας 750 ευρώ.

Οι περικοπές δεν θα αγγίξουν μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα με αποδοχές κάτω από το πλαφόν.

Ο κ. Ράιχενμπαχ, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα "Τύπος της Κυριακής" προχώρησε στην εκτίμηση ότι η Ελλάδα ως τα τέλη του 2013 μπορεί να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς.

Και αυτό διότι, όπως επισημαίνει, από το 2010 το μοναδιαίο κόστος εργασίας περιορίζεται ταχύτερα από ότι στην Ευρωζώνη.

Ακόμη, αν και αναγνώρισε ότι η παρατεταμένη ύφεση προκαλεί μεγάλες συνέπειες στους πολίτες σε εισοδηματικό, εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο, εντούτοις αυτό δεν τον εμπόδισε από το να ζητήσει να τεθούν φιλόδοξοι αλλά ρεαλιστικοί στόχοι και με χρονοδιαγράμματα.

Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη να βελτιωθεί η απόδοση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και η απορροφητικότητα των κοινοτικών κονδυλίων, κάτι στο οποίο θα συμβάλλει όπως λέει η ομάδα του, και ταυτόχρονα προαναγγέλλει τον περιορισμό των γραφειοκρατικών εμποδίων με σειρά παρεμβάσεων που θα συμφωνηθούν κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα.

Ξεχωριστή μνεία έκανε και στο δημόσιο, για το οποίο επισήμανε πως μια πραγματική κουλτούρα συντονισμού, όπως το διυπουργικό όργανο υπό τον πρωθυπουργό, αποτελεί κλειδί για την επιτυχία και πρόσθεσε ακόμη ως παράγοντες επιτυχίας την επαγγελματική διαχείριση του προσωπικού, την κινητικότητα του ανθρώπινου δυναμικού, την αποτελεσματική ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την επαγγελματική διαχείριση του προϋπολογισμού.

Πάντως, αναγνώρισε ότι πρόκειται για μακροχρόνια, σύνθετη και δύσκολη προσπάθεια που θα απαιτήσει σημαντικές αλλαγές στις δομές των ελληνικών υπουργείων, στις διαδικασίες, στις μεθόδους εργασίας και την νοοτροπία.

Πλαφόν 1.500€ σε δώρα - άδεια

Επιβολή «πλαφόν» 1.500 ευρώ για την καταβολή ολόκληρου του 13ου και 14ου μισθού με παράλληλη διατήρηση των κατώτερων αμοιβών στα σημερινά επίπεδα, προβλέπει το βασικό σχέδιο που θα τεθεί επί τάπητος. Μία τέτοια ρύθμιση εκτιμάται πως θα μπορούσε να ικανοποιήσει την τρόικα, χωρίς να επηρεάσει το εισόδημα των χαμηλόμισθων.

Ουσιαστικά φαίνεται πως θα γλιτώσουν όσοι αμείβονται με τα κατώτερα όρια της εθνικής συλλογικής σύμβασης, με το... ενδιαφέρον να μετατίθεται σε όσους καλύπτονται από κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Η κυβέρνηση επιθυμεί διακαώς μία συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, καθώς, στην αντίθετη περίπτωση, οι όποιες ρυθμίσεις θα πρέπει να περάσουν με νομοθετική παρέμβαση.

Την Τετάρτη -και ενώ η τρόικα θα έχει επιστρέψει στη χώρα- αναμένεται να πραγματοποιηθεί κρίσιμη συνάντηση των κοινωνικών εταίρων. Ωστόσο, τα περιθώρια επίτευξης συμφωνίας είναι περιορισμένα, με τη ΓΣΕΕ να καθιστά σαφές πως δεν συζητά οποιαδήποτε αλλαγή στην εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας (αυξήσεις, ωριμάνσεις, δώρα).

Σημειώνεται πως η τρόικα έχει θέσει θέμα μείωσης κατώτερων μισθών, πάγωμα αυξήσεων και ωριμάνσεων, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και μείωση μη μισθολογικού κόστους. Μέχρι τώρα το μόνο θέμα που φαίνεται πως μπορεί να υπάρξει συμφωνία των κοινωνικών εταίρων είναι η μείωση των εισφορών, ενώ ακόμα αναζητείται λύση κοινής αποδοχής για το μισθολογικό κόστος.

Ουσιαστικά τέσσερα είναι τα θέματα που θα ανοίξουν τις επόμενες μέρες:

1. Η επιβολή «πλαφόν» στον 13ο και 14ο μισθό. Αυτό πρακτικά σημαίνει τη διατήρηση τόσο των δώρων όσο και του επιδόματος αδείας χωρίς την ενσωμάτωση στους υπόλοιπους μισθούς. Ωστόσο, συζητείται η επιβολή ενός μισθολογικού ορίου πάνω από το οποίο θα δίνεται τμήμα μόνο του 13ου και 14ου μισθού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το ενδεχόμενο το όριο αυτό να είναι τα 1.500 ευρώ για το δώρο Χριστουγέννων και τα 750 ευρώ για το δώρο Πάσχα και το επίδομα αδείας. Δηλαδή όσοι μισθωτοί παίρνουν μέχρι 1.500 ευρώ θα συνεχίσουν να παίρνουν κανονικά τον 13ο και 14ο μισθό και δεν θα έχουν απώλειες.

Ωστόσο, όσοι υπερβαίνουν τα 1.500 ευρώ κινδυνεύουν να πάρουν δώρα και επίδομα αδείας μόνο για ένα τμήμα του μισθού τους. Σε μία τέτοια περίπτωση εργαζόμενος με μισθό 2.000 ευρώ θα δει το δώρο Χριστουγέννων να μειώνεται κατά 500 ευρώ.

2. Το πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα για μία τριετία. Στο διάστημα αυτό δεν πρόκειται να δοθεί καμία αύξηση στους μισθούς, ούτε καν η προβλεπόμενη από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας (2.5% τον Ιούλιο).

3. Η αναστολή των ωριμάνσεων. Δηλαδή οι εργαζόμενοι δεν θα παίρνουν τις αυξήσεις που προβλέπονται με τη συμπλήρωση των τριετιών.

4. Η καθιέρωση συγκεκριμένου ποσοστού «απόκλισης» των κλαδικών συμβάσεων από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. Στο «στόχαστρο» θα βρεθούν κυρίως συμβάσεις που υπερβαίνουν κατά 40% τις κατώτερες αποδοχές.

Για παράδειγμα, σε ένα κλάδο που οι μισθοί υπερβαίνουν κατά 50% την εθνική συλλογική σύμβαση ελλοχεύει ο κίνδυνος περικοπών με στόχο η απόκλιση να περιοριστεί στο 20% με 30%. Πάντως, το θέμα αυτό μπορεί να ρυθμιστεί χωρίς νέα νομοθετική παρέμβαση, καθώς σταδιακά κερδίζουν έδαφος οι επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας με αμοιβές χαμηλότερες από τις κλαδικές.

Ο γρίφος των εισφορών

Οσον αφορά στο μη μισθολογικό κόστος, όλες οι πλευρές βλέπουν θετικά τη μείωση των εισφορών, αρκεί να καλυφθούν οι απώλειες των Ταμείων. Μάλιστα το υπουργείο Εργασίας επεξεργάζεται εναλλακτικά σενάρια τόσο για το ποσοστό μείωσης των εισφορών (π.χ. 10% σε όσες επιχειρήσεις υιοθετήσουν την κάρτα εργασίας) όσο και για τον τρόπο αναπλήρωσης των απωλειών (αξιοποίηση των εσόδων από τους φόρους για τη στήριξη των Ταμείων).