Η απογραφή στο Δημόσιο

Iδιωτικοποιήσεις, υποβάθμιση της Παιδείας και της Υγείας, ενδεχόμενη εμπλοκή μας σε πολεμικά σχέδια των Ισραήλ και ΗΠΑ, λουκέτα, απολύσεις και ανεργία, ακρίβεια και διεύρυνση της φτώχειας, ύφεση και επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών και άλλα τέτοια «ωραία» βρίσκονται μπροστά μας. Ολα τούτα δεν είναι προϊόν αποτυχίας, αλλά επιτυχίας της πολιτικής της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οποιος σήμερα ακόμη πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους, είναι αφελής, αν δεν είναι μέρος του κόλπου. Η κρίση χρέους από την αρχή αξιοποιήθηκε ως ευκαιρία, που λέει και ο πρωθυπουργός, να «τελειώνουν» με τους εργαζομένους.

Ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που κάνουν σήμερα «γαργάρα» όλοι όσοι το προηγούμενο διάστημα έσκουζαν γύρω από αυτό: το θέμα με τον «τεράστιο» αριθμό δημοσίων υπαλλήλων που έχουν καταστρέψει την ελληνική οικονομία και κοινωνία. «Επιστημονική» έρευνα του ΕΒΕΑ τον Απρίλιο του 2010 έβρισκε ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είναι 1.100.000 και εκατοντάδες «παπαγαλάκια» έσκιζαν τα ρούχα τους για το ότι το νούμερο είναι μεγαλύτερο και φτάνει το 1,5 με 2 εκατομμύρια.

Πριν από μερικές μέρες ολοκληρώθηκε η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων: 625.738 μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και γύρω στους 140.000 με άλλες σχέσεις εργασίας. 625.738 λοιπόν και όχι 1,5 ούτε 2 εκατομμύρια. Λιγότεροι από τους μισούς από αυτούς που ξερνούσε η γκεμπελική προπαγάνδα μερόνυχτα ολόκληρα. Και μέσα σε αυτούς περιλαμβάνονται παπάδες, στρατιωτικοί και Σώματα Ασφαλείας, για τους οποίους τα γνωστά... πτηνά δεν είχαν ποτέ κάτι να πουν. Δεν αποτελούν, βλέπετε, τομείς που εποφθαλμιά η ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Ενέργεια κ.λπ.

Αλλά μήπως είναι πάρα πολλοί οι 625.738; Σύμφωνα με συγκριτική μελέτη του ΟΑΣΑ, το 2002 για το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων επί του συνόλου του εργατικού δυναμικού έχουμε και λέμε: Σουηδία 30%, Φινλανδία 22,4%, Γαλλία 21,2%, Μεγάλη Βρετανία 17,8%, Βέλγιο 16,8%, ΗΠΑ 14,7%, Ιταλία 14,4% και το αίσχος των κρατών, η ντροπή του πλανήτη, η Ελλάδα, κάπου στο βάθος με 11,4%...

Μήπως η μελέτη είναι λίγο παλιά; Πάμε, λοιπόν, με τα καινούργια νούμερα που προέκυψαν τον Αύγουστο του 2010: στην Ελλάδα περίπου 6% του πληθυσμού είναι δημόσιοι υπάλληλοι (625.738 στα 11.000.000), στη Γερμανία είναι 6% χωρίς τους στρατιωτικούς και έμμεσα μισθοδοτούμενους και στην Αγγλία 10%!

Η σπουδή στον γκεμπελισμό και στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν είναι αθώα. Τώρα που θα μπουν μπροστά η διάλυση σχολείων και νοσοκομείων και το γενικό ξεπούλημα (βλ. ΔΕΗ), πρέπει να έχει πειστεί η κοινή γνώμη π.χ. ότι τα σχολικά τμήματα πρέπει να είναι των 35 και 40 μαθητών και να μην τολμά κανείς να ζητήσει το αυτονόητο: μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών, γιατρών και νοσηλευτών και αν τους «πνίγει» το έλλειμμα, ας τα πάρουν από τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες. Ομως, ας θυμούνται ότι ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.

Επόμενοι στόχοι: Γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί

Φύλλο και φτερό θα κάνει η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών τα φορολογικά στοιχεία των γιατρών, των δικηγόρων και των μηχανικών, όπως αποφάσισε ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με τον γενικό γραμματέα πληροφοριακών συστημάτων, Δημήτρη Σπινέλη.

NEXT PLEASEEEEEE....

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

Ρεπορτάζ : Δημήτρης Ρηγόπουλος
(από την Καθημερινή)
Φαινομενικά λίγα έχουν αλλάξει στη λίστα με τα 500 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, που εκδίδουν από το 2003 οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ζια Τονγκ της Σαγκάης. Τα οκτώ από τα δέκα καλύτερα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι αμερικανικά, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ εξακολυθεί να βρίσκεται στην...
κορυφή για όγδοη συνεχή χρονιά και οι ανακατατάξεις στην πρώτη εικοσάδα μοιάζουν αμελητέες. Αλλά μιλάμε πραγματικά για μια σχεδόν στατική εικόνα; Οχι καθόλου. Μπορεί η αμερικανική κυριαρχία να θολώνει λίγο τα νερά, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει τη στασιμότητα, αν όχι την ελαφρά υποχώρηση, των βρετανικών πανεπιστημίων: το πέμπτο Κέμπριτζ έχασε μια θέση, η Οξφόρδη παρέμεινε στη 10η και στο σύνολο είχαμε δύο βρετανικά πανεπιστήμια λιγότερα στα πρώτα 500 του κόσμου. Την ίδια στιγμή η Κίνα αναδύεται δυναμικά. Από τα 16 κινεζικά πανεπιστήμια το 2004 φθάσαμε φέτος στα 34, ενώ συνολικά η Ασία τα πάει πολύ καλά με 106 ιδρύματα. Εθνικό «αυτομαστίγωμα» Αν έρθουμε στα καθ’ ημάς, έχουμε δύο ελληνικά πανεπιστήμια στον κατάλογο. Πρώτο ελληνικό πανεπιστήμιο αναδεικνύεται το Εθνικό και Καποδιστριακό της Αθήνας, που βρίσκεται στην τρίτη εκατοντάδα της λίστας, στη 221η θέση παγκοσμίως και στην 85η στην Ευρώπη, ενώ στην επόμενη κατηγορία (θέσεις 301 εως 400) συναντάμε το Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης, που είναι το 301ο στον κόσμο και 124ο στην Ευρώπη. Φυσικά, η λίστα της Σαγκάης είναι μια καλή ευκαιρία για ένα νέο γύρο εθνικού αυτομαστιγώματος. Εκ πρώτης όψεως τα αποτελέσματα δεν συνιστούν ελληνικό θρίαμβο. Αλλά μια πιο προσεκτική ματιά στον κινεζικό κατάλογο θα μας κάνει να αισθανθούμε λίγο καλύτερα. Γιατί, φυσικά, δεν έχει πολύ νόημα να συγκρίνεσαι με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τη Μεγάλη Βρετανία αλλά να βλέπεις τι κάνουν χώρες στο ίδιο βεληνεκές με σένα. Στην πρώτη εκατοντάδα, όπου η αρίθμηση είναι ακριβής και όχι ομαδική, δεν υπάρχει κανένα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα από τη νότια Ευρώπη. Αντίθετα, ο μοναδικός εκπρόσωπος της Μεσογείου είναι ένα πανεπιστήμιο από το Ισραήλ, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ που καταλαμβάνει φέτος την 72 θέση. Το Ισραήλ κατορθώνει να έχει τρεις ακόμα παρουσίες στην ομάδα πανεπιστημίων από το 100 μέχρι το 150, όταν στην ίδια κατηγορία δεν υπάρχει πανεπιστήμιο από πολύ μεγαλύτερες χώρες όπως η Ισπανία. Η χώρα της Ιβηρικής βλέπει τα δύο πρώτα της πανεπιστήμια στην ίδια θέση με το Καποδιστριακό της Αθήνας. Οι Πορτογάλοι, ευθέως συγκρίσιμοι με μας, τα πάνε πολύ χειρότερα. «Βάζουν» και αυτοί μεν δύο πανεπιστήμια στη λίστα (της Λισσαβώνας και του Πόρτο), αλλά στη χαμηλότερη κατηγορία, από τη θέση 401 μέχρι την τελευταία (500ή). Ασχημα φαίνεται να τα έχουν πάει και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας. Μοναδική παρουσία το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, επίσης στην τελευταία ομάδα ιδρυμάτων. Τα κριτήρια Οι άνθρωποι της «Λίστας της Σαγκάης» (ARWU) αξιολογούν 1.000 πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο με βάση τις ακαδημαϊκές και ερευνητικές τους επιδόσεις. Η ARWU χρησιμοποιεί έξι βασικούς δείκτες αξιολόγησης. Κατ’ αρχήν ο αριθμός των αποφοίτων και καθηγητών τους που έχουν κερδίσει Βραβείο Νομπέλ, ο αριθμός σημαντικών ερευνητών που διδάσκουν σε αυτά, ο αριθμός των άρθρων που έχουν δημοσιεύσει καθηγητές των πανεπιστημίων σε σημαντικές επιστημονικές επιθεωρήσεις, αντίστοιχες αναφορές σε εφημερίδες και, φυσικά, η απόδοση των φοιτητών. Οπως κάθε λίστα σε τόσο καχύποπτες εποχές έτσι και ο κατάλογος από τη Σαγκάη είναι εκτεθειμένος στην κριτική και στην αμφισβήτηση. Αλλά η μανία μας να τακτοποιήσουμε κάπως αυτόν τον μπερδεμένο κόσμο, μας κάνει να ξεχνάμε τέτοιου είδους λεπτομέρειες. Και οι «Τάιμς» κάνουν τη δική τους μέτρηση Δεν υπάρχει μόνο η «Λίστα της Σαγκάης». Αντίστοιχες έρευνες πραγματοποιούν δειθνώς και άλλοι φορείς, όπως η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου που δημοσίευσε πέρυσι τον κατάλογο με τα 200 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Το μόνο από τα ελληνικά πανεπιστήμια που είχε θέση στον σχετικό κατάλογο ήταν το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο κατέχει την 177η θέση ανεβαίνοντας μάλιστα μέσα σε ένα χρόνο 23 ολόκληρες θέσεις. Με άριστα το 100 και με βάση ένα σύνθετο σύστημα βαθμολογίας, το Πανεπιστήμιο Αθηνών πέτυχε επίδοση 56,7, ευρισκόμενο ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Α&Μ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών των «Τάιμς» τα προηγούμενα χρόνια, το 2008 το Πανεπιστήμιο Αθηνών βρισκόταν στην προτελευταία θέση της κατάταξης, το 2007 στη 247η, ενώ ακόμη παλαιότερα απουσίαζε από τους σχετικούς καταλόγους. Πάντως και η συγκεκριμένη μέτρηση έχει δεχθεί έντονη κριτική σχετικά με το κύρος και τη μεθοδολογία της

35 αλήθειες για τους άντρες

Πιστεύουν ότι είναι θεοί.Τους αρέσει ν' ακούνε (ο καθένας τους) ότι είναι καλύτερος εραστής που είχες ποτέ.
Ο καθένας τους φοβάται ότι είναι ο χειρότερος εραστής που είχες ποτέ.

1. Θα σε φλομώσουν στο παραμύθι προκειμένου να τους κάτσεις.
2. Αφού τους κάτσεις και σε έχουν θεωρήσει "ξεπέτα" θα ισχυριστούν ότι έχουν κακές σχέσεις με το τηλέφωνο. Και με το ίντερνετ. Και με κάθε μέσο επικοινωνίας γενικότερα.
3. Αν σε θεωρήσουν κατάλληλη για σχέση θα βρουν τρόπο να σου μιλήσουν ακόμη κι όταν έχουν σύσκεψη με το αφεντικό.
4. Δεν θα σου πουν ποτέ ότι η σχέση σας δεν έχει μέλλον (όταν στην πραγματικότητα δεν έχει ούτε παρόν).
5. Θα σου πουν όμως ότι χρειάζονται περισσότερο χώρο για να αναπνεύσουν και θα σου ζητήσουν να κάνεις λίγη υπομονή (μόνο που δεν θα σου πουν για πόσο).
6. Ξέρεις ότι σε αγαπάνε όταν σε συγκρίνουν με τη μαμά τους.
7. Όταν σε συγκρίνουν με τη μαμά τους το μόνο που σε σώζει είναι ότι είσαι νεότερη.
8. Όταν τσακώνονται μαζί σου, στην πραγματικότητα τσακώνονται μαζί της (ιδιαίτερα όταν μπροστά της τους κόβονται τα γόνατα).
9. Σε θέλουν περιποιημένη στο φουλ για να καμαρώνουν στο πλευρό σου...
10. ...Αλλά αγανακτούν όταν κάνεις να ετοιμαστείς περισσότερο από 15 δευτερόλεπτα.
11. Δεν θα απαντήσουν ποτέ ειλικρινά όταν τους ρωτήσεις αν έχεις παχύνει - μεταξύ μας, καλύτερα να μην τους κάνεις ποτέ αυτή την ερώτηση.
12. Λατρεύουν τα κόκκινα χείλη...
13. ...Αλλά σιχαίνονται το κραγιόν.