Λίγα λόγια για μένα! Έπονται οι ευχαριστίες...

Μιλάω πολύ...όταν θέλω...σε όποιον θέλω... Αγαπάω πολύ ή δεν αγαπάω...δεν έχω στο λεξιλόγιό μου το λίγο... Δεν φοβάμαι τη μοναξιά, την απολαμβάνω... Ενθουσιάζομαι εύκολα και κάνω πολλές τρέλες... Χαλάω άσκοπα χρήματα...ποτέ όμως δεν τα λυπάμαι... Έχω αρκετούς φίλους και μπορώ να κάνω τα πάντα γι' αυτούς...τα πάντα όμως...και το εννοώ!!! Αποζητώ το χάδι και την αγκαλιά όχι από ανασφάλεια μα από ανάγκη...
Λατρεύω τα χρώματα, το φως, τις αποδράσεις, τη δυνατή μουσική... Μοιράζομαι ότι έχω και δεν έχω με όποιον το ζητήσει... Δεν ντρέπομαι να πω "δεν ξέρω" και "συγγνώμη"... Χαμογελώ εύκολα όταν είμαι ευτυχισμένη!!!! Συγχωρώ πολύ...ξέρω πως είναι λάθος μου...αλλά έτσι είμαι... Παθιάζομαι με ότι κάνω... Δεν μ' αρέσει να χάνω... Γίνομαι γκρινιάρα όταν δεν έχω την προσοχή των ανθρώπων που αγαπώ... Όταν αγαπώ μου αρέσει να το φωνάζω...

Όταν πονάω επίσης κάνω το ίδιο... Πιστεύω στην δύναμη του ανθρώπου να κάνει τα πάντα!!! Ζω με τα πολλά και με φοβίζει να ζήσω με τα λίγα... Είμαι αισιόδοξη αν και απογοητεύομαι εύκολα!!! 

Κλαίω εύκολα... Έχω πολλά όνειρα απραγματοποίητα μα αυτό δεν με σταματάει από το να κάνω κι άλλα…Ένα από αυτά ξεκινά στη μέση της εβδομάδας...(θα τα πούμε)

Είμαι ενοχική, ψυχωτική, απροσάρμοστη, μα πάνω απ' όλα είμαι ο εαυτός μου... Δε μπορώ τα μέτρια συναισθήματα... Τα θέλω όλα η τίποτα...δίνομαι με όλο μου το είναι και το ίδιο ζητάω... Για μένα δεν υπάρχει μέση λύση... Όταν καταπιάνομαι με κάτι ή το ξεφτιλίζω ή το παρατάω εξ αρχής... Όταν δε γουστάρω κάποιον δεν αλλάζω γνώμη που να χτυπιέται σαν το χταπόδι .. Κατά τ' άλλα έχω ανοιχτές τις πόρτες μου για όλο τον κόσμο...αλλά αγκαλιάζω δύσκολα...

Δύσκολα μπαίνει στην καρδιά μου κάποιος και δυσκολότερα στο σώμα μου...

Έχω το χάρισμα να μπορώ να χειρίζομαι πολλούς ανθρώπους και καταστάσεις ταυτόχρονα...και επανέρχομαι...μιλάω πολύ...

Φοβάμαι πολύ το αύριο...όχι την μοναξιά...το αύριο γιατί είναι συγκεκριμένο...

Είμαι 38 χρονών και έγινα πρόσφατα μαμά.

Καλή αρχή και είμαι σίγουρη πως θα έχουμε πολλά κλικ! Τόσα όσα θα χρειάζονται για να ανοίξουμε σαμπάνιες!

Ιωάννα.

Νεος συντάκτης-συνδιαχειριστης στο BLOG μας!!!

Απο σήμερα 19 Μαίου 2015, το blog μας, ευρισκεται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει πως θα συνεργάζεται με την μαχόμενη συμπολεμιστρια στον χωρο των social media, ιατρό του εξωτερικού και πολυ αγαπημένη μας φίλη ,  ΙΩΑΝΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ.
Η Ιωάννα με την καυστική της πένα & το ανατρεπτικό της χιούμορ θα μας κρατά συντροφια σε καθημερινη βάση, σχολιάζοντυας, χλευάζοντας, κατακρινοντας και επικροτωντας την επικαιρότητά με τον μοναδικό δικό της τρόπο....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ

Ιωάννης Α.
Διαχειριστης

19 Μαΐου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

Δυστύχησα να ξέρω ιστορία για να υποφέρω, ευτύχησα να μάθω για να νοιώθω πιο υπεύθυνη Ελληνίδα γιατί κάποιοι μας έμαθαν να είμαστε μόνο καταναλωτές και μας πείραξε που κόπηκε ο βήχας την ώρα που της Ελλάδας μας της κόβεται η ανάσα!!!
Καταραμένη γεννήθηκα να ματώνει η μνήμη μου, από χαντζάρι βάρβαρου... Καταραμένη να ονειρεύομαι και να νοσταλγώ τόπους, πατρίδες Ελλήνων, που σφιχτά αλυσοδέθηκαν και διώξανε τα παιδιά τους...
Ο Πόντος μας, Αμάσεια, Κερασούντα, Αργυρούπολη, Τραπεζούντα, Σάντα, Νικόπολη, Σαμψούντα, Ματσούκα, Ίμερα, Χρώμνη, Μούζενα, Οινόη, Πλάτανα, Πουλαντζάκη, Σούρμενα, Σινώπη, Χαλδία...πόλεις, περιοχές που άνθισε ελληνισμός, σήμερα ζουν μέσα από τις μνήμες των απογόνων των προσφύγων, που επιβίωσαν από τη γενοκτονία των Νεότουρκων.
Να θυμάστε, μόνο το κράτος λέγεται Τουρκία!!! Η γη δεν έχει αυτό το όνομα... Είναι ο βορράς της Μικράς Ασίας, τα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου, το τελευταίο Βυζάντιο κι ένα από τα λαμπρότερα και ανθεκτικότερα κλωνάρια του Γένους μας...
Ζήτω η αδούλωτη Ποντιακή ψυχή!!!!!!!
Iωάννα Θεοδώρου.