Ποιοι νομίζουν ότι θα τρομοκρατήσουν τα μπλογκς;

Υπάρχει βεβαίως η αίσθηση ότι το παιχνίδι χόντρυνε, αλλά ερωτώ: Υπάρχει κανείς μεταξύ μας, στην μπλογκόσφαιρα, που θα αλλάξει τον τρόπο γραφής του μετά τη δολοφονία;
Ας πούμε: Όταν έρθει η επόμενη πρόταση του επόμενου Σάλλα για το επόμενο χάρισμα κρατικής περιουσίας, υπάρχει περίπτωση να μην το αναδείξουμε και να μην πάρει φωτιά το Ίντερνετ;
Όπως και οι παλιοί ....

κομμουνιστές, αγωνιζόμαστε για αρχές. Όπως και άλλοι πριν από εμάς αγωνιζόμαστε για την ελευθερία της πατρίδας μας. Και είμαστε χιλιάδες και κάθε μέρα προστίθενται κι άλλοι, κι άλλοι.
Δεν πιστεύω ότι επιχείρησε κάποιος “ιδεολογικά” να τα βάλει με το Ίντερνετ και τους μπλόγκερς. Κάτι συγκεκριμένο ήταν η αιτία του φονικού.
Αλλά και “ιδεολογικά” να πήγε για να “μας τρομάξει”, βασικά θα κάνει μια τρύπα στο νερό. Η πυρκαγιά του blogging έχει φτάσει σε τέτοια έκταση που τώρα πια δεν σβήνει με τίποτα. Για το λόγο ότι ο καθένας μας νιώθει εδώ μέσα, όχι μόνον στο antinews, αλλά και στο σύνολο των διαδικτυακών κοινοτήτων ενημέρωσης, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, πραγματικά ελεύθερος. Νιώθει να αναπνέει οξυγόνο ΑΛΗΘΕΙΑΣ στο δημόσιο λόγο, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ στα πιστεύω του καθενός και ΦΙΛΟΤΙΜΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ για μια καλύτερη χώρα.
Αυτός είναι ο λόγος που το Ίντερνετ και το blogging έχει γίνει ένα είδος εξάρτησης για όλους μας. Που σαν τρελοί πάμε κάθε τρεις και λίγο να δούμε ποια είναι η επόμενη ανάρτηση τι είπαν στα σχόλια οι φίλοι και σπεύδουμε να γράψουμε αυτό που έχουμε να πούμε εμείς.

Αυτό όλο το οξυγόνο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ που δίνει το Ίντερνετ στον κάθε ενεργό πολίτη, στο λαό ολόκληρο, δεν τρομοκρατείται δεν φιμώνεται! Απλώς δεν γίνεται!
Η άλλη λύση που έχουν δηλαδή είναι να ρίξουν μια ατομικη βόμβα και να μας εξαφανίσουν όλους. Έτσι, ναι, φιμώνεται. Αλλά ΜΟΝΟΝ έτσι.
Γιατί όλοι μέσα μας πιστεύουμε στην ΕΛΛΑΔΑ
http://ksipnistere.blogspot.com/2010/07/blog-post_1178.html

Τα Ίμια δεν είναι ελληνικά, αλλά η Ελλάδα τα διεκδικεί..

Το βιβλίο ιστορίας της τρίτης γυμνασίου, το βιβλίο που διδάσκονται τα ελληνόπουλα, το λέει με σαφήνεια: «Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις». Μάλιστα! Τα Ίμια δεν είναι ελληνικά, αλλά η Ελλάδα τα......
διεκδικεί. Αυτά διδάσκουμε στα παιδιά μας...

Το θέμα έφερε στην επιφάνεια η εφημερίδα «Παρόν». Κατά την ταπεινή μας άποψη δεν πρόκειται για ένα «μικρό θέμα», για μία «λεπτομέρεια» που δήθεν παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Είναι ένα ακόμη παράδειγμα ότι έχουμε γίνει «παιδική χαρά». Όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει. Λίγο ακόμη και θα γράφουν στα σχολικά μας βιβλία ότι στο όνομα του διεθνισμού και της ειρήνης η Ελλάδα θα πρέπει να φτάσει μέχρι την Λάρισα!

Δεν είναι το πρώτο περιστατικό που συμβαίνει με βιβλία που συγγράφουν για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας Έλληνες επιστήμονες. Είχε προηγηθεί η εκδοχή ότι η καταστροφή της Σμύρνης ήταν αποτέλεσμα του συνωστισμού των Ελλήνων στην προκυμαία. Αν αυτά δεν είναι δείγματα βλακείας, τότε πρόκειται για επικίνδυνα φαινόμενα που θα πρέπει οι αρμόδιοι να τα διερευνήσουν διεξοδικά.

Το βιβλίο γράφτηκε και στη συνέχεια ελέγχθηκε από κάποια Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας. Είτε δεν το είδε κανείς, είτε κάποιοι επέβαλλαν αυτή την άποψη. Και το ένα και το άλλο αδυνατούμε να τα πιστέψουμε. Ωστόσο, βλέπουμε με τα μάτια μας το αποτέλεσμα...

http://thenetwar.com/

Tελικά που γεννηθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ?

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ! Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αποκαλύπτω σήμερα ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη.


Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί «γραμμή», ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ «Τούρκων» της Ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο …σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού.

Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το …σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!



Σε πολλά φύλλα των τουρκόφωνων εφημερίδων καταχωρούνται όλο και πιο συχνά φωτογραφίες από συλλόγους και μειονοτικά σχολεία της Θράκης τα οποία επισκέπτονται το …σπίτι του μεγάλου ηγέτη!

Έχει γίνει πλέον της μόδας για κάθε «Τούρκο» της Θράκης! Μόνο που το προσκύνημα είναι σε μαϊμού μέρος…

Ο Κεμάλ, δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης (δεν ήταν «πρωτευουσιάνος» όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο Τουρκικός εθνικισμός), αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, την Χρυσαυγή, όπου μέχρι τα οκτώ περίπου χρόνια του φύλαγε αγελάδες και πρόβατα στους γύρω λόφους! Εκεί πήγε στο δημοτικό σχολείο.

Φυσικά σε καμιά τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν θα διαβάσετε αυτή την αλήθεια.

Όταν οι χριστιανοί ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες πρωτοήρθαν (1922) στο Σαρίγερ (σήμεραΧρυσαυγή), οι Τούρκοι του χωριού δεν είχαν φύγει ακόμα.
Έφευγαν σταδιακά κατά ομάδες και χρειάστηκε ένας περίπου χρόνος για να φύγει και η τελευταία οικογένεια.

Στο διάστημα αυτό συγκατοίκησαν χριστιανοί πρόσφυγες και ντόπιοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα, αναπτύχθηκαν και κάποιες φιλίες παρά τις εντάσεις της εποχής. Από τουςντόπιους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού έμαθαν οι Έλληνες ότι, ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στο χωριό αυτό και μέχρι περίπου οκτώ χρονών είχε μεγαλώσει εκεί. Μάλιστα, λίγα χρόνια πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών, στην Χρυσαυγή, ζούσε και η γριά μαμή που τον είχε ξεγεννήσει(η Φατμέ Χανούμ), η οποία πρέπει να πέθανε γύρω στο 1911.

Τότε, αρχές της δεκαετίας του 1920, ο τουρκικός εθνικισμός δεν είχε προλάβει ναδημιουργήσει το μύθο ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη

Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάτοικοι, πριν μεταναστεύσουν, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του.

Όμως, στη συνέχεια χωρίς να γνωρίζουν γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στηΘεσσαλονίκη. και έτσι ήταν πολύ φυσικό να γνωρίζουν όλοι και να λένε την αλήθεια.

Η αλήθεια αυτή αποσιωπήθηκε από τον καλπάζοντα τουρκικό εθνικισμό ο οποίος επιθυμούσε να παρουσιάσει τον Κεμάλ γεννημένο στην μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία άκμαζε και έλαμπε στα Βαλκάνια την εποχή εκείνη, και όχι σε ένα άγνωστο φτωχό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά.

Τούρκοι πρόσφυγες που έφυγαν με την Ανταλλαγή των Πληθυσμών από το παλιό Σαρίγερ γνώριζαν την αλήθεια και παρά τα ψέματα του τουρκικού εθνικισμού, ερχόντουσαν πριν το 1981, ατομικά κυρίως, για προσκύνημα στον αληθινό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Υπήρχε μάλιστα ένας ντόπιος αγελαδάρης ο Κωνσταντίνος Γιαμουτζής, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά την αληθινή ιστορία και αυτός συνόδευε τους επισκέπτες από την Τουρκία στο Σαρίγερ και τους έδειχνε τα ερείπια του σπιτιού.

Αργότερα άρχισαν να έρχονται και με λεωφορεία από την Τουρκία. Το τελευταίο ήρθε το καλοκαίρι του 2007. Πολλοί επισκέπτες Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και την επιβεβαιώνουν, ότι δηλαδή ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά στο χωριό αυτό.
Φαίνεται ότι και κάποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν τολμούν να την αποκαλύψουν.
Το έτος 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε την Χρυσαυγή (το κτίριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (σχετικό ρεπορτάζ στην εφημ. Θεσσαλονίκης ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ, 10 Μαίου 1981) συνοδευόμενοι και από Τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο.
Ο ίδιος ήξερε την αλήθεια και γι’ αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Στάθηκε με σεβασμό και τράβηξε πολλές φωτογραφίες.
Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του:«γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε το λόγο…»

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ! ! !

Αλλά, ακόμα και αν ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, τότε σύμφωνα με μαρτυρία που διασώθηκε από την ίδια την αδερφή του, την Μακμπουλέ «ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε σε αυτό το σπίτι, αλλά σε ένα άλλο, σε κοντινή γειτονιά» (βλ.Μουσταφά Κεμάλ, Χ. Χριστοδούλου, Θεσσαλονίκη 2007, σ. 28). Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση το.μουσείο έχει στηθεί σε ΛΑΘΟΣ ! ! σπίτι.

Η απάντηση βρίσκεται στο φανφαρόνικο κλίμα της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης που επικρατούσε την δεκαετία του 1930, όπου πολλές υπερβολές καιχειρονομίες φιλίας ανταλλάσσονταν μεταξύ των Ελληνικών (κυρίως) και Τουρκικών κυβερνήσεων. Ο τουρκικός εθνικισμός-με την ανοχή του ιδίου του Κεμάλ-είχε ήδη ανακηρύξει ως πόλη γέννησής του τη Θεσσαλονίκη και δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους της Ελλάδας να απομυθοποιήσει τον μύθο. Δεν θα είχε άλλωστε καμία σημασία για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.

Το 1934 η Ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι-μαϊμού, μία πινακίδα όπου αναφερόταν ότι «εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ».

Και σαν να μην έφτανε αυτό, το 1937 η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά, σε μία συμβολική κίνηση προς την …φίλη Τουρκία, έδωσε εντολή στο δήμο Θεσσαλονίκης να αγοράσει το μαϊμού-σπίτι από τον Ελληνική οικογένεια (Σεραφειμίδου, έμποροι υποδημάτων), που το κατοικούσε.

Όταν η οικογένεια αρνήθηκε να το πουλήσει προφανώς από εθνική ευαισθησία, τότε το κράτος προχώρησε στηνυποχρεωτική απαλλοτρίωσή του…
Μετά, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Μερκουρίου, ενημέρωσε επίσημα με επιστολή του την κυβέρηση του Ισμέτ Ινονού, ότι χαρίζει το σπίτι στο Τουρκικό κράτος.

Οι Τούρκοι χαρούμενοι για την ανέλπιστη Ελληνική δωρεά, πήραν το μαϊμού–σπίτι και στη συνέχεια έφεραν μαϊμού έπιπλα και άλλες απομιμήσεις από το ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και …ρούχα του Κεμάλ και τα εκθέτουν πλέον στο μουσείο δίνοντας την εντύπωση στον σημερινό επισκέπτη του μουσείου, ότι τα μαϊμού έπιπλα και οι φορεσιές χρησιμοποιήθηκαν μέσα σε αυτό το σπίτι, από τον ίδιο τον Κεμάλ.

Έτσι, η όλη υπόθεση θυμίζει μ ά λ λ ο ν θεατρικό σκηνικό σε κωμωδία…στην οποία συνέβαλε και το Ελληνικό κράτος.

http://elpidablog.blogspot.com/2010/07/blog-post_6512.html