Δεν εχουν πλεον λογο υπαρξης...η αυτοκτονια τους ειναι η μονη λυση.
ΓΚΟΛΑΝΤΙΕΣ Headline Animator
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Ελλάς το μεγαλειο μας!!!!
Το ταξί παντού στην Ευρώπη, είναι πανάκριβο. Για παράδειγμα στο Μόναχο μια διαδρομή μέχρι το αεροδρόμιο της πόλης, αντίστοιχη με τη διαδρομή έως το Ελ. Βενιζέλος, κοστίζει τρεις φορές περισσότερο απ' ότι εδώ! Διαρκεί γύρω στα 40 λεπτά, χρόνος αρκετός για ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Θα περίμενα ο συνομιλητής μου, που είναι οδηγός και ιδιοκτήτης του ταξί, να είναι ευχαριστημένος με τη δουλειά του, αφού το κόμιστρο που εισπράττει είναι υψηλότατο. Ο ίδιος όμως υποστηρίζει πως το μεροκάματο επαρκεί απλώς να διαβιεί η τετραμελής οικογένεια του. Μέχρι εκεί. Δεν υπάρχουν περιθώρια για διασκέδαση, ταξίδια, έξτρα αγορές, έκτακτα έξοδα.
Η αλήθεια είναι πώς το κόστος της ζωής στην πλούσια Βαυαρία είναι πολύ υψηλό, ενώ τα μεροκάματα έχουν συμπιεστεί, με συνέπεια να έχει μειωθεί η δουλειά. Όμως το πραγματικό πρόβλημα του, όπως λέει ο ίδιος, είναι οι φόροι. Σχεδόν το 50% της είσπραξης πάει στο κράτος! Κατ' αρχήν είναι ο ΦΠΑ που αποδίδει κάθε μήνα, γύρω στα 1000 ευρώ, όπως προκύπτει από τις αποδείξεις που υποχρεωτικά κόβει. Είναι επίσης οι φόροι που πληρώνει μέσω της φορολογίας των (πανάκριβων) καυσίμων, όπως και οι φόροι που επιβαρύνουν τις επισκευές και τη συντήρηση του αυτοκινήτου του.
Κυρίως όμως είναι ο φόρος που πληρώνει στο τέλος του χρόνου, τεκμαρτός μεν, σε κλίμακα όμως που προκύπτει από τα χιλιόμετρα που έχει κάνει στη διάρκεια όλης της χρονιάς. Μάλιστα αν θελήσει να ταξιδέψει για διακοπές με το ταξί του, θα το δηλώσει στον κράτος, θα αφαιρεθούν τα χιλιόμετρα μεν, αλλά θα πληρώσει ένα σημαντικό αντίτιμο, όχι λιγότερο από 150- 200 ευρώ! Με άλλα λόγια ο γερμανός φίλος αποδίδει ετησίως στο κράτος από 14 έως 18 χιλιάδες ευρώ, πλέον των φόρων σε καύσιμα και επισκευές.
Είναι δε αδιανόητο να κλέψει. Συνεργεία της εφορίας θα τον ελέγξουν, αντιγράφοντας επί τόπου από το GPS του ταξί ηλεκτρονικά, όλες τις διαδρομές του τελευταίου 48ωρου και συγκρίνοντάς τις με τις αποδείξεις που έχει κόψει. Το πρόστιμο αν παρανομήσει είναι επαχθές και ο κίνδυνος αφαίρεσης της άδειας μεγάλος. Επίσης κάθε 18 μήνες θα αντιγραφούν στον υπολογιστή της εφορίας όλα τα δεδομένα από την κάρτα μνήμης του ταξιμέτρου!
Και αν φοβάστε μήπως σας έκλεψε, αρκεί να πάτε με την απόδειξη πληρωμής στην τροχαία. Αναγράφει που σας πήρε, που σας πήγε, πόσα χιλιόμετρα και πόση ώρα έκανε. Με βάση τα στοιχεία αυτά η αστυνομία υπολογίζει αν η χρέωση ήταν σωστή ή όχι. Αν όχι, σε 24 ώρες θα του έχει αφαιρεθεί η άδεια για 6 μήνες! Σε περίπτωση υποτροπής θα του αφαιρεθεί δια παντός!
Οποιαδήποτε προσπάθεια για συγκρίσεις με τα καθ' ημάς απλώς είναι απογοητευτική!
Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων
Άρθρο 38
Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων
1. Από 1.10.2010 θεσπίζεται «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων» (ΕΑΣ) η οποία τηρείται σε «Λογαριασμό» με οικονομική αυτοτέλεια, στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) το οποίο συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 149 του ν.3655/2008 (Α 58).
2. Η «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων» παρακρατείται μηνιαία κατά την καταβολή της σύνταξης από τις συντάξεις κύριας ασφάλισης των συνταξιούχων του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και καθορίζεται ως εξής:
α.Για συντάξεις από 1.401,00 € έως 1.700,00 €, ποσοστό 3%
β.Για συντάξεις από 1.701,00 € έως 2.300,00 €, ποσοστό 5%
γ.Για συντάξεις από 2.301,00 € έως 2.900,00 €, ποσοστό 7%
δ.Για συντάξεις από 2.901,00 € και πάνω, ποσοστό 9%
3.Για την πρώτη κατηγορία το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της εισφοράς δε μπορεί να υπολείπεται των χιλίων τετρακοσίων ευρώ (1.400€). Σε κάθε περίπτωση το τελικό ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της εισφοράς δε μπορεί να υπολείπεται του ανώτατου ποσού της σύνταξης που προκύπτει μετά την παρακράτηση της εισφοράς για την αμέσως προηγούμενη κατηγορία. Στις περιπτώσεις καταβολής στο ίδιο πρόσωπο περισσοτέρων της μίας κύριας σύνταξης λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των συντάξεων αυτών. Το Κέντρο Ελέγχου της Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. ενημερώνει τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης για το ποσό της παρακράτησης. Η παρακράτηση γίνεται από το Φορέα που χορηγεί το μεγαλύτερο ποσό σύνταξης.
4. Τα ποσά που παρακρατούνται με ευθύνη του Δημοσίου και των Φ.Κ.Α. αποδίδονται στο «Λογαριασμό» του ΑΚΑΓΕ το αργότερο μέχρι το τέλος του επομένου, από την παρακράτηση, μήνα. Τα ποσά του Λογαριασμού της «Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων» διατίθενται για την κάλυψη των ελλειμμάτων των κλάδων κύριας σύνταξης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.
5 Η λογιστική λειτουργία του «Λογαριασμού» της «Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων» είναι η ίδια με αυτή που ισχύει για το ΑΚΑΓΕ. Τα κεφάλαια του «Λογαριασμού» επενδύονται στο «Κοινό Κεφάλαιο Τραπέζης Ελλάδος».
6. Mε κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζεται η διαδικασία χρηματοδότησης των κλάδων σύνταξης των Φ.Κ.Α. και ο τρόπος απόδοσης της «Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων».
7. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζεται το ποσό που διατίθεται σε κάθε Οργανισμό.
8. Μετά την 1.1.2015 τα ποσά της «Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων» μεταφέρονται στο ΑΚΑΓΕ και αποτελούν έσοδο του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών.
Το πάρτυ τελείωσε… τα κεφάλια μέσα
Το πάρτυ τελείωσε… τα κεφάλια μέσα
Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες… Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε… να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι. Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ……
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα…
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV’s, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε….
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π….ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων …. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Γεννήθηκαν αργά.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
Αναφορικά με τις αναστολές συντάξεων
Διαβάζοντας προσεκτικά το νομοσχέδιο Λομβέρδου και αντρέχοντας στο "περιβόητο" άρθρο 16, προσπαθώ να κατανοήσω την τεκμηρίωση του εν λόγω άρθρου (αναστολή συντάξεων και επικουρικών για εργαζόμενους συνατξιούχους πριν τα 55).Ας πούμε λοιπόν πως προσπαθούν μέσω αυτού, να θεσπίσουν αντικίνητρα πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.Μ' αυτό όμως δεν επιλύεται μέσω της αυξήσεως των ορίων ηλικίας και της υποχρεωτικής παραμονής?Μήπως προσπαθώντας να δημιουργήσουν "οικονομίες κλίμακας" για τους συνταξιούχους, τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην "παραοικονομία" από την μιά και από την άλλη στερείται το κράτος μεγάλου ποσού ασφαλιστικών εισφορών, που αγόγγυστα συνεισφέρει ή επιθυμεί να συνεισφέρει στο μελλον, η εν λόγω κοινωνική τάξη?
Γιατί κακά τα ψέμματα, ελάχιστοι θα προβούν στην αναστολή του συνόλου των "συνταξίμων" αποδοχών,εφόσον σταθμίζοντας τις καταστάσεις, και την κρίση στην αγορά εργασίας, εκτιμήσουν προς οφελος του οικογενειακού τους συμφέροντος.
Μήπως όμως έτσι, δημιουργούμε και στρατειές "εγκλωβισμένων" 50άρηδων(που καλώς ή κακώς, δεν παρανόμησαν φεύγοντας νωρίτερα) που ουσισατικά δεν θα συνεισφέρουν πουθένα στην παραγωγικότητα της χώρας?
Εξαλλου και για τις περιπτώσεις που καταλαμβάνουν θέσεις νεων ανέργων, ας έχουν τη δυνατότητα να καταπιαστούν με καποιο ελευθερο επάγγελμα, πληρωνοντας κανονιλα τις εισφορές τους και με προοπτική να προσλαμβάνουν επιπλέον προσωπικό......
Ειναι προτιμότερο από το να κάθονται ή να προαγεται η παραοικονομία και το "μαύρο" χρήμα.....
Ας το ξανασκεφτούν οι συμβουλάτορες του Υπουργού...πριν να είναι αργά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)