ΕΙΔΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ λόγω θανάτου μέχρι 28/2/2013

ΕΤΑΑ – Τομέας Ασφάλισης Νομικών

Σας ενημερώνουμε ότι θα διενεργηθεί ειδική απογραφή συνταξιούχων λόγω χηρείας, παιδιών άνω των 12 ετών που λαμβάνουν σύνταξη από μεταβίβαση λόγω θανάτου καθώς και των προσώπων που συνταξιοδοτούνται με τις διατάξεις των άγαμων θυγατέρων μέχρι 28/2/2013 κατόπιν σχετικής ειδοποίησης μέσω ταχυδρομείου.

Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία - Θα εκπλαγείτε!

Οι κινηματικοί γεωμετρικοί μηχανισμοί των αρχαίων Ελλήνων
 

Εισαγωγή

Ο κυβιστής του Πλάτωνος

Ο τριχοτόμος του Νικομήδη

Το μεσολάβιον του Ερατοσθένη

Ο ελλειψογράφος του Πρόκλου

Κατηγορίες Εκθεμάτων

πηγη : http://kotsanas.gr/gr/index_ekthemata.html

Από τον Φεβρουάριο η παρακράτηση των συντάξεων - Τα ποσοστά

Ξεκινά από τον Φεβρουάριο η παρακράτηση 5% έως 20% στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ που καταβάλλει ο ΟΑΕΕ.
Σε ανακοίνωση του Ταμείου επισημαίνεται πως τα αναδρομικά για τη σύνταξη του Ιανουαρίου (που είχε καταβληθεί χωρίς περικοπή) θα παρακρατηθούν σε τέσσερις δόσεις (συντάξεις Φεβρουαρίου έως και Μαΐου).
Συγκεκριμένα προβλέπονται τα εξής:

• Για ποσό μηνιαίας σύνταξης ή αθροίσματος από 1.000,01 έως 1.500 ευρώ μείωση 5% στο σύνολο του ποσού. Το ποσό της σύνταξης που μένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.000,01 ευρώ.
• Για ποσό μηνιαίας σύνταξης ή αθροίσματος από 1.500,01 και έως 2.000 ευρώ γίνεται μείωση κατά 10% στο σύνολο του ποσού. Το τελικό ποσό της σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.425,01 ευρώ.
• Για ποσό μηνιαίας σύνταξης ή αθροίσματος από 2.000,01 και έως 3.000 ευρώ γίνεται μείωση κατά 15% στο σύνολο του ποσού. Το ποσό της σύνταξης που μένει δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού των 1.800,01 ευρώ.
• Για ποσό μηνιαίας σύνταξης ή αθροίσματος από 3.000,01 και άνω γίνεται μείωση κατά 20% στο σύνολο του ποσού. Το τελικό ποσό της σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται των 2.550,01 ευρώ.

Σημειώνεται πως αυτές οι περικοπές ισχύουν σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ για τον υπολογισμό του ποσού υπολογίζονται τόσο οι κύριες όσο και οι επικουρικές συντάξεις. Οσον αφορά την ημερομηνία καταβολής της σύνταξης στον ΟΑΕΕ, δεν αλλάζει η διαδικασία και τα χρήματα θα καταβάλλονται την πρώτη εργάσιμη ημέρα του μήνα.

Η πόλη κάτω από τα κύματα: Παυλοπέτρι

Μία από τις αρχαιότερες βυθισμένες πόλεις,λίγα λεπτά από την Παντάνασσα στα Νότια της Λακωνίας, αναδημιουργήθηκε ψηφιακά, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Ένα λιμάνι, σπίτια με κήπους, ρούχα απλωμένα στις αυλές, δρόμοι και πλατείες, συνθέτουν μία πόλη με στοιχεία από τον αστικό τρόπο ζωής. Μόνο που εδώ μιλάμε για την εποχή του Χαλκού!

Το Παυλοπέτρι ήταν μια πόλη με άριστη ρυμοτομία, που περιλάμβανε ένα πολύ καλά κατασκευασμένο οδικό δίκτυο. Ανεξάρτητες και μη οικίες μέχρι και δύο ορόφων, συνυπήρχαν με δημόσια κτίρια. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης του νερού που σύμφωνα με τα ευρύματα περιλάμβανε κανάλια και υδρορροές.”

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη του κόσμου”, δήλωσε ο Δρ. Τζον Χέντερσον, καθηγητής υποθαλάσσιας αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Νότινγχαμ. Αυτά που ανακάλυψαν ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Βρήκαν μια πόλη με κτίρια, πλατείες, δρόμους και μνημεία.

Ο βυθός είναι γεμάτος με διασκορπισμένα αγγεία. Στην ίδια περιοχή εντοπίστηκε μεγάλο κτίριο, μήκους 35 μέτρων, που μάλλον αποτελούσε έδρα και κατοικία της πολιτικής ηγεσίας της πόλης. Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν την απάντηση στο ερώτημα γιατί βυθίσθηκε η πόλη. Υπάρχουν τρεις θεωρίες. Η πρώτη είναι ότι ανέβηκε σταδιακά η στάθμη της θάλασσας, η δεύτερη ότι υποχώρησε το έδαφος και η τρίτη ότι βυθίσθηκε από τσουνάμι.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; Στα σκουπίδια φορολογικά αρχεία λόγω «λουκέτου» της ΔΟΥ…‏

Η ελληνική πραγματικότητα ξεπερνάει τα όρια της παράνοιας.

Τα προσωπικά στοιχεία όσων υπάγονταν στην Εφορία της Σητείας βρίσκονται στην κυριολεξία πεταμένα στον κάδο απορριμμάτων που είναι τοποθετημένος έξω από την υπηρεσία.

Περαστικοί που δεν πίστευαν στα μάτια τους, κοιτάζοντας καλύτερα βρήκαν ανάμεσα στα σκουπίδια πληθώρα βεβαιώσεων οφειλών, πληρωμών, ενημερότητες, ακόμα και κλασέρ ολόκληρα με αναλυτικά στοιχεία φορολογουμένων! Σύμφωνα με το Cretalive.gr, οι κάδοι γέμισαν με προσωπικά στοιχεία εκατοντάδων πολιτών… Το θέμα πραγματικά «γεννά» πλήθος ερωτημάτων…

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_8088.html#ixzz2Ib84X6oS

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ‏

Πάνε λοιπόν 4-5 χρόνια από τότε που η Ισλανδία έγινε η πρώτη χώρα που “κατέρρευσε”, ως επακόλουθο της σκηνοθετημένης “κρίσης”. Τα μετέπειτα γεγονότα έδειξαν οτι η Ισλανδία ήταν απλώς το πειραματόζωο πάνω στο οποίο έγινε το  μεγάλο πείραμα για το πως διαλύεις εν μια νυκτί μια χώρα με υψηλό βιοτικό και κοινωνικό επίπεδο.Πώς όμως η Ισλανδία αντιμετώπισε το κραχ και σε τί κατάσταση βρίσκεται σήμερα;...

*  Νέο Σύνταγμα από τους πολίτες
Με μια πρωτοφανή για τη σύγχρονη Ευρώπη συλλογική διαδικασία και συμμετοχή των πολιτών αναθεώρησε πλήρως το Σύνταγμά της. Το νέο σύνταγμα εκπονήθηκε από μια Συντακτική Συνέλευση την οποία αποτελούσαν 25 πολίτες οι οποίοι εκλέχθηκαν με καθολική ψηφοφορία ανάμεσα σε 522 υποψηφίους. Προβλέπει το δικαίωμα στην πληροφόρηση, την πρόσβαση του κοινού στα επίσημα έγγραφα (άρθρο 15), τη δημιουργία μιας επιτροπής για τον έλεγχο της λογοδοσίας της κυβέρνησης (άρθρο 63), το δικαίωμα για άμεσες διαβουλεύσεις (άρθρο 65). Μόλις το 10% των ψηφοφόρων μπορεί να ζητήσει δημοψήφισμα για νόμους που ψήφισε η Βουλή, καθώς και για το διορισμό του πρωθυπουργού από το Κοινοβούλιο.

*  Surprise! Η Ισλανδία δεν έσωσε καμμία χρεωκοπημένη Τράπεζά της
Τη στιγμή που στις υπόλοιπες χώρες οι Τράπεζες διασώθηκαν με τα λεφτά των φορολογουμένων, στην Ισλανδία έγινε ακριβώς το αντίθετο: Η Ισλανδία άφησε τις Τράπεζες να χρεωκοπήσουν (όπως κάθε ιδιωτική εταιρεία) και επιπλέον θέσπισε νέους και πολύ αυστηρούς κανόνες που ισχυροποίησε το δίχτυ ασφαλείας των πολιτών απέναντί τους. Τη στιγμή που όλοι οι άλλοι είχαν σαν πρώτο μέλημα την “αποπληρωμή των διεθνών πιστωτών” η Ισλανδία επέβαλε ένα αυστηρότατο προσωρινό πλαίσιο ελέγχου διακίνησης των κεφαλαίων.

*  Oι υπεύθυνοι στην ψειρού
Η Ισλανδική δικαιοσύνη δίκασε και έστειλε στη φυλακή πολιτικούς, τραπεζίτες και όποιον άλλον συμμετείχε στο πάρτυ, την κλεψιά και τη ρεμούλα.  Βέβαια, καμμία σχέση με το απίστευτο ελληνικό μπουρδέλο και το τι εχει γίνει εδώ τα τελευταία 30 χρόνια. Ένας ειδικός εισαγγελέας λοιπόν, με τις απαραίτητες υποδομές στην άμεση διάθεσή του, ανέλαβε την δικαστική διερεύνηση των ενόχων για την κρίση, και έστειλε στη Δικαιοσύνη τους τραπεζίτες, τους κερδοσκόπους και όποιον "τσέπωσε" καθ΄οιονδήποτε τρόπο δημόσιο χρήμα. Επίσης ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στα αδικήματα όλων εκείνων που προκάλεσαν την κατάρρευση του ισλανδικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στην προσπάθειά του αυτή είχε τη συνδρομή πρώην υψηλόβαθμων αστυνομικών που ήταν ειδικοί στον εντοπισμό επικίνδυνων εγκληματιών και άλλων...

*  Νέα Κοινωνική Πολιτική
Ψηφίστηκαν αυστηρότατοι νόμοι που αύξησαν θεαματικά την προστασία του κοινωνικού συνόλου από μελλοντικά παρόμοια φαινόμενα. Ήδη η Ισλανδία κατέχει το αυστηρότερο “δίχτυ κοινωνικής προστασίας” των πολιτών της από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Ακόμα, έχει πλέον τους ισχυρότερους νόμους για θεσμούς όπως η ελευθερία της πληροφόρησης παγκοσμίως! Το νέο Σύνταγμα προβλέπει επίσης την ανάπτυξη μιας οικονομίας στηριγμένης σε συντριπτικό ποσοστό σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.


*  Τα αποτελέσματα
Το φοβερό είναι οτι με όλα αυτά, η Ισλανδία όχι μόνο δεν έχει πλέον ύφεση αλλά έχει κάνει εντυπωσιακή οικονομική πρόοδο:  Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε ύφεση, η Ισλανδία παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 2,1% το 2011 και 2,7% για το 2012, με το ποσοστό ανεργίας να είναι μόλις 6%!!! Η χώρα μάλιστα κατάφερε να κάνει πρόωρη αποπληρωμή του χρέους της προς το ΔΝΤ. Ακόμα και το ίδιο το ΔΝΤ (που προηγουμένως είχε “προβλέψει” καταστροφή) αναγκάστηκε να χαρακτηρίσει την Ισλανδία ως “ένα σημαντικό μάθημα στους καιρούς της οικονομικής κρίσης”.

Το οικονομικό θαύμα της Ισλανδίας εξηγείται με τα παρακάτω απλά λόγια του Προέδρου της Ισλανδίας, Olafur Grímsson:

 - “Η διαφορά είναι ότι στην Ισλανδία αφήσαμε τις τράπεζες που αδυνατούσαν να ανταποκριθούν να χρεωκοπήσουν. Όπως θα γινόταν με κάθε ιδιωτική εταιρεία. Εμείς δεν δώσαμε χρήματα των φορολογουμένων για να τις σώσουμε. Το κράτος και οι πολίτες δεν έχουν καμμια υποχρέωση να αναλαμβάνουν την ευθύνη αυτή”.

Πώς ο καπνός από τα τζάκια σκότωσε 4.000 Λονδρέζους το 1952 Το διαβάσαμε από το: Πώς ο καπνός από τα τζάκια σκότωσε 4.000 Λονδρέζους το 1952

Η οικονομική κρίση εκτός από όλες τις άλλες, έχει και περιβαλλοντικές συνέπειες. Καθώς όλο και περισσότεροι ανάβουν πλέον το τζάκι τους, όχι πλέον για... συντροφιά, αλλά προκειμένου να ζεσταθούν, με αποτέλεσμα να το καίνε συνεχώς, ένα νέφος καλύπτει, από τις απογευματινές κυρίως ώρες, τις γειτονιές της Αθήνας. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Λονδίνο το 1952, με συνέπεια το θάνατο 4.000 ανθρώπων.

Τον Δεκέμβριο του 1952 ο καπνός από τα τζάκια κάλυψε για πέντε ολόκληρες ημέρες το Λονδίνο με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πάνω από 4.000 πολίτες. Σε εκείνες τις πέντε ημέρες, όπου η ορατότητα ήταν αδύνατη ακόμα και για τους πεζούς που κρατούσαν φανάρια, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και αμέτρητοι άλλοι υπέφεραν από αναπνευστικά προβλήματα.

Σύμφωνα με «Τα Νέα» η πρωτεύουσα της Μεγάλης Βρετανίας είχε πνιγεί και άλλες φορές στην αιθαλομίχλη, αλλά τα όσα εκτυλίχθηκαν στις 5 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς δεν είχαν προηγούμενο.

Λόγω του κρύου και των έντονων χιονοπτώσεων, οι Λονδρέζοι έκαιγαν μεγάλες ποσότητες ξύλων στα τζάκια και τεράστιες ποσότητες καπνού εκλύονταν στον ουρανό.

Υπό κανονικές συνθήκες, αυτό δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα, καθώς ο καπνός θα διασκορπιζόταν στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, την ίδια εκείνη περίοδο, σχηματίστηκε ένας αντικυκλώνας με αποτέλεσμα μίας θανάσιμης παγίδας.

Τι συνέβη; Ο αντικυκλώνας έσπρωχνε τον αέρα προς τα κάτω θερμαίνοντάς τον. Δεδομένου ότι όταν ο αέρας στο έδαφος είναι ζεστότερος από εκείνον υψηλότερα δημιουργείται η λεγόμενη αναστροφή, με αποτέλεσμα να παγιδεύεται ο ζεστός καπνός που έβγαινε από τις καμινάδες.

Εκτός από τον καπνό στα σπίτια, το φαινόμενο της αναστροφής είχε ως αποτέλεσμα να παγιδευτούν μικροσωματίδια και άλλοι ρύποι από βιομηχανίες, τόσο κοντά στο Λονδίνο όσο και από πιο μακριά, που οι άνεμοι είχαν μεταφέρει στην περιοχή.

Σε συνδυασμό με άλλες μετεωρολογικές παραμέτρους, όπως η ηλιοφάνεια και οι υγροί άνεμοι, δημιουργήθηκε ένα στρώμα αιθαλομίχλης ύψους 100-200 μέτρων, ενώ απελευθερώθηκαν τόνοι σωματιδίων, διοξειδίου του άνθρακα, υδροχλωρικού οξέως και φθοριούχων συστατικών, ενώ εκτιμάται ότι 370 τόνοι διοξειδίου του θείου μετατράπηκαν σε 800 τόνους θειικού οξέως.

Μάλιστα, το γεγονός ότι εξαιτίας του φαινομένου βρήκαν το θάνατο 4.000 άτομα, οδήγησε την βρετανική κυβέρνηση στην απαγόρευση λειτουργίας τζακιών μέσα στην πόλη. Θεσπίστηκαν μία σειρά από νόμοι με κυριότερο τη Νομοθετική Πράξη περί Καθαρού Αέρα. Η σχετική νομοθεσία απαγόρευσε στους κατοίκους αστικών περιοχών και καίνε ξύλα στα τζάκια των σπιτιών τους.

Ανήσυχοι οι επίστημονες για το νέφος από τα τζάκια που «πνίγει» την Αττική

Ανησυχία προκαλεί στους επιστήμονες η συνεχής καύση ξύλου στο Λεκανοπέδιο, καθώς την περασμένη Κυριακή οι ποσότητες των μικροσωματιδίων ΡΜ10 που μετρήθηκαν σε διάφορα σημεία της Αθήνας ήταν υπερτριπλάσιες από τις φυσιολογικές.

Από ότι φαίνεται η οικονομική κρίση πέρα από όλες τις άλλες, έχει και περιβαλλοντικές συνέπειες. Ολο και περισσότεροι αντικαθιστούν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με τζάκια και ξυλόσομπες με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας.

Ημερήσιο Δελτίο Τιμών Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης  :

http://env.ypeka.gr/deltia/g1220400.html

Ο ΤΟΙΧΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΥΣΤΕΡΙΑ...

 

 

 

Αττική οδός: 1 εκατ. ευρώ τον χρόνο για κάθε χιλιόμετρο!‏

Το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ δαπανάται ετησίως για την συντήρηση κάθε χιλιομέτρου της Αττικής Οδού! Εξήντα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο είναι τα ετήσια έξοδα συντήρησης της Αττικής Οδού. Οι άνθρωποι ξοδεύουν κάθε ημέρα εκατόν εξήντα τέσσερις χιλιάδες τριακόσια ογδόντα τρία ευρώ για την συντήρηση ενός καινούργιου δρόμου. Αν υπήρχε Άγιος Βασίλης αυτό θα ζητούσα! Μία σύμβαση ανάλογη με αυτή που υπέγραψε το ελληνικό δημόσιο με τους εργολάβους για την Αττική Οδό!
 

Είναι απολύτως βέβαιο ότι τέτοια σύμβαση δεν πρόκειται να υπογραφεί άλλη φορά στο μέλλον. Ούτε και έχει γίνει άλλη φορά στο παρελθόν. Και δεν μιλάμε μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Η ιδιαιτερότητα αυτής της σύμβασης σε σχέση με άλλες είναι ότι η απόσβεση του έργου δεν προβλέπεται σε σχέση με τα συνολικά έσοδα, όπως θα ήταν το λογικό, αλλά με βάση τα μερίσματα και κατ' επέκταση τα καθαρά κέρδη που δηλώνει η κοινοπραξία των εργολάβων. Δηλαδή, έσοδα μείον έξοδα. Ο εργολάβος δηλώνει τα όποια έξοδα επιθυμεί και το κράτος περιμένει πότε ο εργολάβος θα αποσβέσει το έργο. Δηλαδή, ποτέ! Ή αλλιώς, θα τελειώσει η σύμβαση και ο εργολάβος ακόμη θα ισχυρίζεται ότι κινδύνεψε να χάσει το σπίτι του!
Η αλήθεια, όμως, είναι λίγο διαφορετική: Η Αττική Οδός κατασκευάστηκε κατά κύριο λόγο με λεφτά του ελληνικού δημοσίου και με δάνεια που πήραν μεν οι κατασκευαστές, για τα οποία, όμως, εγγυήθηκε κάποιος τρίτος! Μαντέψτε ποιος! Το ελληνικό δημόσιο. Προσέξτε! Σε ένα έργο που κόστισε 1,3 δισ. ευρώ οι εργολάβοι έχουν βάλει μόλις 174 εκατ. ευρώ. Πήραν μεν και δάνεια, αλλά γι' αυτά εγγυήθηκε το ελληνικό δημόσιο. Όταν θα βρείτε μία ανάλογη σύμβαση που τα λεφτά της κατασκευής τα δίνει σχεδόν όλα το δημόσιο και η απόσβεση του ιδιώτη συνεταίρου του έργου υπολογίζεται με βάση τα καθαρά κέρδη και όχι μόνο τα έσοδα, τότε ελάτε να κερδίσετε έναν συλλεκτικό τόμο της μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας.
Εξήντα εκατομμύρια ευρώ έξοδα συντήρησης τον χρόνο; Τι έχουν βάλει μέσα σε αυτά τα έξοδα; Πότε το ελληνικό δημόσιο έχει ζητήσει έρευνα από κάποιον ανεξάρτητο ερευνητή για να μας πει τι αφορούν αυτά τα έξοδα; Την απάντηση την ξέρετε ήδη. Ποτέ! Το ελληνικό δημόσιο έκανε μία χαριστική σύμβαση με τους εργολάβους και από τότε δεν τους έχει ενοχλήσει στο ελάχιστο. Το αντίθετο, κατά καιρούς συζητά το ενδεχόμενο να τους επιβραβεύσει για τις υπηρεσίες τους με την απευθείας ανάθεση των μελλοντικών επεκτάσεων της Αττικής Οδού! Τι ζητάνε οι εργολάβοι; Μόνο την παράταση αυτής της καταραμένης σύμβασης...
Για το ζήτημα αυτό εγείρει θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει απόλυτο δίκιο να φωνάζει. Το άδικο ανήκει σε όσους έχουν ανεχτεί αυτή την πρωτοφανή σύμβαση. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ένα πράγμα μπορεί μόνο να γίνει από εδώ και πέρα, από την στιγμή που το δημόσιο θα πρέπει να σεβαστεί την υπογραφή του: Να πραγματοποιηθεί ένας ανεξάρτητος και σε βάθος έλεγχος για τα έξοδα που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Αν τα έξοδα αυτά δεν συνηθίζονται σε ανάλογες δραστηριότητες, τότε θα πρέπει κάποιος να δώσει εξηγήσεις. Κι αυτό διότι τα έξοδα συνδέονται άμεσα με τον χρόνο επιστροφής του έργου στο ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή, σε όλους μας.
Με άλλα λόγια, αν οι κατασκευαστές έχουν πάρει στην πραγματικότητα πίσω τα χρήματά τους και ένα λογικό κέρδος, τότε θα πρέπει να αποχωρήσουν από την διαχείριση της Αττικής Οδού. Όπως άλλωστε προβλέπεται από την σύμβαση που έχουν υπογράψει. Το επόμενο ερώτημα είναι ποια πιθανή βλάβη έχει υποστεί το ελληνικό δημόσιο από την χαρακτηριστική απροθυμία των εκάστοτε αρμοδίων υπουργών να ζητήσουν την εν λόγω έρευνα. Την απάντηση την γνωρίζουμε ήδη. Το θέμα είναι να βρεθεί ένας τρόπος για να λειτουργήσουν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Να λειτουργήσει και η Αττική Οδός με τους ίδιους όρους που λειτουργούν τα συγχρηματοδοτούμενα έργα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

«Ρίξε τα τείχη Μακρυγιάννη…»

του Στέλιου Συρμόγλου

Η χθεσινή εικόνα του κοινοβουλευτικού μας βίου, δεν επιτρέπει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις και προσχηματικές δικαιολογίες ως απόρροια της αυταπάτης μας…Η αθλιότητα της μεθόδευσης συγκάλυψης ενός ακόμη πολιτικού σκανδάλου ολκής, καταδείχνει ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι αρθρωμένο και δομημένο να υπηρετεί κομματικά συμφέροντα και πρόσωπα αμφιβόλου όχι απλώς ικανότητας, αλλά και εντιμότητας.

Η νομοθετική εξουσία είναι υποταγμένη στην κομματική λογική, που θέλει “προβατοποιημένους” τους πολίτες και αθύρματα και αβούλευτους τους βουλευτές. Τους θέλει υποχείρια και φερέφωνα ενός κομματικού κατεστημένου, μιας προσωποπαγικής αρχηγικής αντίληψης, που με τη δαμόκλεια σπάθα της διαγραφής και του εξοβελισμού των διαφωνούντων βουλευτών, κρατά “ανόθευτη” και “αδιαπραγμάτευτη” την εμπεδωμένη νοοτροπία της συμπόρευσης με τις επιταγές της πολιτικής συγκυρίας και τον απροκάλυπτο ευτελισμό των θεσμών και της κατάφωρης προσβολής της νοημοσύνης του λαού.

Βουλευτές της “συντεταγμένης ξευτίλας” και της περιχαράκωσης ευκαιριακών κομματικών συμφερόντων, “φλερτάρουν” με τη παρανομία και την παραβίαση της Συνταγματικής τάξης. προκειμένου να υπηρετήσουν ενίοτε άνομα και πασιδήλως συγκυριακά κομματικά έως επιχειρηματικά συμφέροντα. Και το “σκηνικό” συμπληρώνει η “εύπεπτη” έως αποβλακωτική ενημέρωση των τηλεοπτικών εκπομπών, ως “πυλώνας” στήριξης ενός πολιτικού συστήματος με στοιχεία γροτέσκο, αλλά κυρίως με διαχειριστές της εξουσίας απογυμνωμένους από αιδημοσύνη και μασκαρεμένους με τη θρασύτητα των φοβισμένων ταυτόχρονα από το εύρος των ίδιων των πράξεών τους…

Οπότε και ανάλογα αδίστακτη είναι η αντίδρασή όλων αυτών των οψίπλουτων, χρυσοκάνθαρων και εν πολλοίς τυχάρπαστων της πολιτικής, που βρίσκονται σε μόνιμο και ασφυκτικό εναγκαλισμό με την ανασφάλεια της απώλειας των κεκτημένων και των προνομίων…Κι ας διακρίνονται για την πολιτική τους αμβλυωπία, τη χήνεια αντίληψη και τη γενικότερη ελαφρόνοια…

Οταν ο Μακρυγιάννης με τον Καλλέργη κάνανε τη επανάσταση της 3ης Σεπτέμβερη 1843 κατά του Οθωνα, ζητώντας Σύνταγμα, η Αμαλία σε κάποια έκρηξη της, λέει στον Καλλέργη: “Ελληνες παράξενοι και ωραίοι, αλλόκοτοι, μα πάντα γοητευτικοί”. Είναι άγνωστο αν ήταν η κρίση ή το πάθος της για τον Καλλέργη ή, τέλος πάντων, η εντύπωση της για τις αντιφατικότητες των Ελλήνων.΄Οπως κι αν είναι, ο λόγος της έχει βάση και εξηγεί τη σημερινή αθλιότητα του πολιτικού συστήματος. Είναι γεγονός ότι δεν μπορεί να “πιάσει” κάποιος τον Ελληνα εύκολα. Εκεί που είμαστε πιστοί και αφοσιωμένοι, ανταρτεύουμε. Εκεί που αγαπάμε με πάθος, ξαφνικά κατεβάζουμε ρολά. Εκεί που ηλεκτριζόμαστε από μιαν ιδέα, από ένα πρόσωπο, από ένα ιδανικό, μας πιάνει η παραζάλη και το κακό.

Κι όσο όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με τους ξένους, τρωγόμαστε μεταξύ μας και συχνά τα ξαναβρίσκουμε, μάλιστα κάποιες φορές “παρά φύσιν”, όπως επιβάλλει το ελάχιστο συμφέρον μας. Και εύγλωττο παράδειγμα η συμπόρευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μια εκτρωματική πολιτική σύμπραξη με πεισιθανάτια βέβαια προοπτική..Όταν όμως πίσω από τα καμώματά μας ενεδρεύει το ξένο και μακροπρόθεσμο συμφέρον, κάποιαν ώρα χανόμαστε.

Εξυπνη και κουτσομπόλα ράτσα. Εχουμε τα αυτιά μας ορθάνοιχτα να ακούμε ό,τι μας κολακεύει. Το μυαλό μας το στέλνουμε να βοσκήσει χορτάρι…Κάπου εκεί βρίσκεται η αχίλλεια φτέρνα μας. Ειμαστε κι ευρωχωριάτες. Αρπαζόμαστε από την ξιπασιά κι εξαντλούμε όλο το πλάτος της αλαζονείας. Αυτό που πραγματικά μας συγκινεί το απωθούμε. Αλλωστε, οι βαθιές συγκινήσεις απαιτούν και αυστηρή προσαρμογή. Εμείς θέλουμε απλωσιά. Ανεση κινήσεων, ξεγνοιασιά, την ίδια ώρα που άλλοι δουλεύουν μεθοδικά και προσεκτικά. Κάποτε είμασταν φιλόσοφοι. Τώρα γίναμε θυμόσοφοι. Ειδικά από την εποχή που στο πολιτικό προσκήνιο εμφανίστηκε το ΠΑΣΟΚ, οι Ελληνες κάναμε σκυταλοδρομία πολιτικών βερμπαλισμών. Για μας, όταν η δημοκρατία χάνεται είναι θρήνος και σωστά. Τη διεκδικούμε αγωνιστικά, αν βέβαια αντιληφθούμε ότι “χάθηκε” και δεν μας συνεπαίρνει η πολιτική κοροιδία.. Όταν πάλι την αποκαταστήσουμε, ξεσπάμε και σ’ ένα παραμιλητό τέτοιο, που ξεχνάμε την ίδια και το μέλλον της. Μιλάμε για τα πιο περίεργα πράγματα με μια σπάνια ευκολία.

Θέλουμε πάντα ισότητα στο υλικό αποτέλεσμα. Ξεχνάμε πάντα τις άνισες διαδρομές που διανύουμε από τη σύλληψη των ιδεών και των επιδιώξεων, ως το αποτέλεσμα. Εκεί, λοιπόν μας…σβερκώνουν. Μας μιλάνε οι Πιλάτοι για την ισότητα του τελικού αποτελέσματος, που δεν θα έρθει ποτέ.

Σε τούτη τη χώρα και οι πιο προωθημένες θέσεις του πνεύματος άλλων λαών, χρησιμποιήθηκαν ως Δούρειοι Ιπποι για την αυτοκατάλυση της Τροίας-Ελλάδας. Με τον λαό να παραμένοι ξεριζωμένος, μέσα στην ίδια του την εστία ανέστιος! Πολύ μαυρίλα πλάκωσε σε τούτη τη χώρα των Ρωμιών. Τα τελευταία ειδικά τρία χρόνια, δεν έχει μείνει κολυμπηθρόξηλο όρθιο.

Χάσαμε τον εαυτό μας…Χάσαμε τον Ελληνα μέσα μας. Χάσαμε την αξιοπρέπειά μας. Κινδυνεύουμε να χάσουμε και την εθνική μας συνείδηση. Εχουμε ωστόσο ένα πολιτικό σύστημα, που μας εκρέφει με τα ξυλοκέρατα του μηδενός…

Εναν πρωθυπουργό Μυνχάουζεν και μυθοπλάστη, που χρήζει της παρακολούθησς κάποιου ειδικού ψυχοτόμου…Εναν πρωθυπουργό που με τρόπο κυνικό επιδεικνύει την ασέβεια του στους θεσμούς και στο Σύνταγμα, προωθώντας προς κύρωση στη Βουλή πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ωσάν να τον “εισάγαμε” με τη σατραπική του λογική, για την κάλυψη του πρωθυπουργικού θώκου, από κάποιο κρατίδιο της Αφρικής. Εναν πρωθυπουργό που προκλητικά παραβιάζει τη μυστικότητα της ψήφου, μόλις χθές, στη Βουλή και κάνει επίδειξη της πρωθυπουργικής του δύναμης. Εναν στρεψοδίκη αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος παραληρεί και επειγόντας χρειάζεται ψυχοδιαγνωστικής αντιμετώπισης και μιας “χαμένης” στη μετάφραση της πολιτικής αδολεσχίας, αξιωματικής αντιπολίτευσης κι όχι μόνο, που επιβεβαιώνει με την παρουσία της το συνασπισμό των μετρίων και των βλακών στο προσκήνιο της πολιτκής…

Ρίξε τα τείχη Μακρυγιάννη κι έλα να κλάψουμε. Ό,τι πιο όμορφο είδαν τα μάτια μου σε τούτο τον τόπο είναι τα δάκρυα!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_8974.html#ixzz2IayTWox9

Μια αληθινή ιστορία - Η Υποσμηναγός Ναζλίγκιουλ αυτοκτόνησε? Μήπως τη σκοτώσαμε εμείς?

Η δημοσιογράφος Αϊσέ Αρμάν της εφημερίδας «Χουριέτ» στις 25 Νοε 2012 έγραψε το άρθρο "Η Υποσμηναγός Ναζλίγκιουλ αυτοκτόνησε? Μήπως τη σκοτώσαμε εμείς?" Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία που δείχνει το τρόπο σκέψης των Τούρκων, που τολμούν να μιλούν και να δίνουν ακόμα και μαθήματα δημοκρατία στη χώρα μας. Μετάφραση Χαράλαμπος Καραγκιοζούδης 

Πέθανε σε ηλικία 29 ετών, στην Καισάρεια. Η Ναζλίγκιουλ ήταν στρατιωτικός και την απέβαλαν από το στράτευμα. Το σκεπτικό: ανηθικότητα και απειθαρχία. Την επόμενη ημέρα αυτοκτόνησε. Έβγαλε το όπλο της, το στήριξε στα στήθη της και πάτησε τη σκανδάλη. Άφησε πίσω στον κόσμο ένα 4χρονο όμορφο αγοράκι και έφυγε απ’ αυτόν τον κόσμο. Ένας άνθρωπος, μια μητέρα, για ν’ αφήσει το παιδί της και να φύγει, πραγματικά πρέπει να αισθάνθηκε πολύ ανήμπορη. Πρέπει να μην ήταν σε θέση να βρει ένα δρόμο διεξόδου. Την θλίψη της τη νιώθω στην καρδιά μου. Επειδή ξέρω τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σ’ αυτή τη χώρα. Αι στο διάολο!! Καταδικάστε τους υπευθύνους για το θάνατο της Ναζλίγκιουλ. Στο διάολο για τον ανδρισμό τους, στο διάολο για την  ηθική τους. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται «αυτοκτονία». Όταν μια γυναίκα την κατηγορείτε για ανηθικότητα, δεν την στριμώχνετε τόσο στη γωνία… Ως ένας ολόκληρος όχλος ανδρών, με τις αξίες σας για τη γελοία ηθική σας, που καταρρέει, τι ρωτούσατε… Γιατί παντρεύτηκες? Γιατί χώρισες? Γιατί έχεις την επιμέλεια του παιδιού? Γιατί ο Αρίφ σου στέλνει μηνύματα? Τι υπάρχει ανάμεσα σε σένα και τον Εβρέν? Μετά από τα μαθήματα Εθνικής Ασφαλείας, γιατί συνομιλούσες με τους πολίτες εκπαιδευτές? Αυτοί οι άνδρες γιατί σε έψαχναν? Τι έκανες μ’ αυτούς? Γιατί μακιγιάρεσαι? Δηλαδή αυτά τα αφήνετε έτσι, χωρίς επιλογή. Είναι σαν να τη λέτε «πέθανε». Γι’ αυτό το λόγο σας αναθεματίζω εσάς !!

Κοίταξα από εκείνο το λόφο. Πήγα σ’ εκείνο το λόφο στην Καισάρεια, στο λόφο όπου αυτοκτόνησε η Ναζλίγκιουλ. Στάθηκα ακριβώς πάνω στο σημείο (που αυτοκτόνησε) και κοίταξα από το λόφο την Καισάρεια. Και είπα: «Γιατί το έκανες αυτό Ναζλίγκιουλ, γιατί έβλαψες τον εαυτό σου?» Αλλά ποιο το όφελος. Την επόμενη ημέρα που την απέβαλαν από το στράτευμα, φεύγει από το σπίτι, λέει στη μητέρα της ότι πάει να παραδώσει το όπλο της, όμως ενώ βρισκόταν στο δρόμο, την ψάχνει ένας συνάδελφός της στον οποίο απαντά «έρχομαι», όμως δεν εννοούσε την Αεροπορική Βάση, αλλά πηγαίνει σ’ εκείνο το λόφο. Αφήνει το αυτοκίνητό της στο χώρο του παρκινγκ. Είναι ντυμένη με μια βαμβακερή μπλούζα, ένα παντελόνι Τζην και μπότες στα πόδια. Στο τέλος του παρκινγκ υπάρχει περίφραξη, τα δέντρα μέχρι κάτω και περνάει πίσω από την περίφραξη. Σύμφωνα με τους μάρτυρες το σκηνικό έχει ως εξής: Σκύβει, βγάζει το όπλο από τη τσέπη της και τραβάει τη σκανδάλη.

Έπεσε δίπλα στο όπλο. Αυτή τη στιγμή στέκομαι ακριβώς στο σημείο που στάθηκε και αυτή. Πατώ πάνω στο γκαζόν που πάτησε και αυτή. Προσπαθώ να το φανταστώ: «Σε τι ψυχική κατάσταση να ήταν για να τραβήξει τη σκανδάλη? Τι είδους καταπίεση να ήταν αυτή? Τι είδους μοναξιά ήταν αυτή? Τι είδους απελπισία ήταν αυτή?». Κλαίω για τη Ναζλίγκιουλ.  Κλαίω για το γιο της. Κλαίω για τα χρόνια που δεν έζησε. Γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι? Πως μπορεί να έφτασε σ’ αυτό το σημείο? Φυσικά από το θάνατο κάποιοι θα επωφεληθούν. Αι στο διάολο. Μιλώ με τους υπεύθυνους του χώρου στάθμευσης. «Ακούγοντας τον πυροβολισμό έτρεξα αμέσως» λέει και «βλέπω μια ψηλή γυναίκα που φορούσε τζην και μπότες να βρίσκεται πεσμένη στο έδαφος. Ζούσε. Είχε πέσει δίπλα στο όπλο. Ακριβώς ανάμεσα στα στήθη της υπήρχε μια οπή, από την οποία έτρεχε αίμα. Αγκομαχούσε. Την πήρα στην αγκαλιά μου. Δεν μου είπε τίποτα. Έτσι και έμεινε. Έπειτα το αγκομαχητό της σταμάτησε και ο παλμός της έφυγε. Έχασε τη ζωή της..»

Τελευταία το μαθαίνει η μάννα. Εκείνη την ώρα η μητέρα της Ναζλίγκιουλ, βρίσκεται στο σπίτι και μαζεύει χαρτοκιβώτια. Ο μικρός Εγκεμέν τρέχει και κινείται εκεί γύρω. Η μητέρα δεν ξέρει ακόμη ότι έχασε την κόρη της. Εκείνη τη στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν η Μιλλέτ, η οποία βολιδοσκοπεί αν η μητέρα έμαθε για την πικρή είδηση. Επειδή η είδηση για την αυτοκτονία της Ναζλίκγιουλ, μετά από 20 λεπτά δόθηκε στο διαδίκτυο. Και αυτή (η μητέρα) είναι η τελευταία που μαθαίνει την είδηση. Ωστόσο το προηγούμενο βράδυ, λέγοντας η Ναζλίγκιουλ στη μητέρα της ότι την έδιωξαν από το Στρατό, λέει η μητέρα: «Ωχ, λυτρώθηκα άγγελε μου. Θα γυρίσουμε στο Οσμανιγιέ  στην επαρχία Μπαχτσέ (ιδιαίτερη πατρίδα) και θα περνάμε άνετα». Και της ευχαριστούσε η σκέψη, ότι η κόρη της θα άρχιζε μια νέα ζωή. Όμως ένας ο οποίος δεν είναι στρατιωτικός, δεν γνωρίζει την κατάσταση του στρατού. Και αυτοί που ξέρουν, δεν μιλάνε. Κατά την προετοιμασία αυτού του άρθρου, φυσικά συνομίλησα με γυναίκες. Η Νεβίν Νταστάνογλου, είναι μια φωτισμένη δασκάλα από το Καρς. Είναι μια φαρμακωμένη μητέρα, μια μητέρα η οποία πήγε να λιώσει και η οποία στέκεται στα πόδια της με χάπια. Και οι δυο αδερφές της,  η Νιλ και η Γκιουλντανέ. Εκτός απ αυτές τις τρεις γυναίκες, συνομίλησα και με μια γυναίκα Αξιωματικό, που την έδιωξαν και αυτήν από το Στρατό για τους ίδιους λόγους και που τα αρχικά της είναι «Μ.Υ». Όμως θα έπρεπε να συνομιλήσω και με τους άνδρες. Όμως, αφού το όνομα της Ναζλίγκιουλ υποτίθεται ότι ενεπλάκη σε υπόθεση ανηθικότητας και ήταν η αιτία της αποβολής της, δεν θα έπρεπε να υπάρχει και το όνομα τουλάχιστον ενός άνδρα? Για παράδειγμα το ΓΕΕΘΑ, δεν θα έπρεπε να συνομιλήσει μ’ αυτά τα στελέχη που της έστελναν μηνύματα αγάπης από τον Η/Υ? Τι κρίμα, οι άνδρες που εμπλέκονται σ’ αυτή  την υπόθεση, δεν φάνηκαν τόσο γενναίοι όσο οι γυναίκες. Ο ένας είπε: «Είμαι παντρεμένος, έχω παιδιά, αμάν μην με ανακατεύετε» και ο άλλος ήταν στη γωνία και παρακολουθούσε από τη χαραμάδα… Ντροπή σας ρε τέτοιοι άνδρες. Αυτή η γυναίκα πέθανε. Το βάρος για κάθε τι θα πέσει πάνω της. Πίεσε τη σφαίρα στο ίδιο της το σώμα και έφυγε. Ντροπή σας.

Μιλάμε με τη μητέρα Νεβίν Ναστάνογλου. Δεν είναι αρκετό το κόστος που πληρώνουν οι γυναίκες σ’ αυτή τη χώρα, λόγω της υποκριτικής ηθικής.

Τι παιδί ήταν η Ναζλίγκιουλ? Πληθωρική, ταλαντούχα και πολύ έξυπνη. Ο καθένας ήθελε να την μιμηθεί. Μόνη της πέτυχε στο Λύκειο με τις θετικές επιστήμες. Σε όλα είχε επιτυχίες. Μετά άρχισε να λέει «θα πάω στις Ακαδημίες της Πολεμικής Αεροπορίας». Κάθε πρωί ξυπνούσε στις 04:00Ω και έκανε τροχάδην, κάμψεις, κοιλιακούς, μονόζυγο. Αν έβαζε κάτι στο μυαλό της θα το έκανε, δεν παραιτούνταν.

Υπήρχε κάποιος στην οικογένεια για να την ενθαρρύνει για το Στρατό? Όχι δεν υπήρχε.

Εσείς ζούσατε στην επαρχία «Μπαχτσέ» του Οσμανιγιέ, εκεί υπάρχουν γυναίκες στο Στρατό? Δεν ξέρω από που βγήκε αυτή η αγάπη για το Στρατό. Χωρίς να δυσκολευτεί μπήκε στις Ακαδημίες της Πολεμικής Αεροπορίας. Πώς να μην υπερηφανευτούμε. Μεταξύ 360 ατόμων, μόνο 8 ήταν κορίτσια.

Άλλαξε η προσωπικότητά της σ’ αυτά τα 4 χρόνια (της Σχολής)? Όχι. Η κόρη μου ήταν πάντα επαναστάτης. Κατά κάποιο τρόπο δεν περνούσε απαρατήρητη. Και οι άνδρες την πρόσεχαν.

Το ότι ήταν όμορφη, ήταν ένα χαρακτηριστικό που τη δυσκόλευε στη δουλειά της? Δυστυχώς ναι. Ήταν πολύ ψηλή, όμορφη, είχε ωραίο σώμα, ήταν για επίδειξη... Φορούσε ρούχα που την πήγαιναν και δεν της άρεσαν τα παλιά πράγματα. Έκανε μακιγιάζ, συνομιλούσε με άνδρες, ήταν κοινωνική, ήθελε να πηγαίνει με μηχανή στη δουλειά της, αυτά ήταν που την κατέστρεψαν. Φυσικά αυτοί ήταν και οι λόγοι που την απέβαλαν από το Στρατό. «Εσύ γιατί μιλάς μ’ αυτό τον άνδρα? Γιατί ανταλλάσεις μηνύματα μ’ αυτόν τον άνδρα?»

Μετά την αποφοίτησή της που μετατέθηκε? Ως Ανθυποσμηναγός πήγε στη Μαλάτεια. Εδώ γνωρίστηκε με τον Ερμάν, τον πρώην σύζυγό της. Και αυτός ήταν Αεροπόρος και αυτή Αεροπόρος. Η δικιά μας ήταν ανώτερη από τον Ερμάν. Όμως νομίζαμε ότι στο Στρατό ένας Υπαξκός δεν μπορεί να παντρευτεί με Αξκό. Η Ναζλίγκιουλ ζητούσε βοήθεια από το Δκτή των Υλικών και εκεί στη συνεργασία γνωρίστηκαν και επειδή την παρακολουθούσαν, παντρεύτηκαν στα γρήγορα το 2006 και το 2008 γεννήθηκε ο Εγκεμέν. Όταν το παιδί ήταν 10 μηνών, άρχισαν το δικαστικό αγώνα για χωρισμό.

Έπειτα…. Τι να σας πω.. Ένα Νοέμβριο εδώ γεννήθηκε η Ναζλίγκιουλ και κοίτα πως τα έφερε η μοίρα, ένα Νοέμβριο να πεθάνει και πάλι εδώ.

Γιατί γεννήθηκε εδώ? Ήμουν δασκάλα, την περίοδο του Κενάν Εβρέν με μετέθεσαν στην Καισάρεια. Παντρεύτηκα ένα δάσκαλο που σαν και εμένα τον είχαν μεταθέσει και εκείνον εδώ. Το 1983 γέννησα την κόρη μου εδώ. Και χθες ήταν τα γενέθλιά της…

Εσείς, τι καταλάβατε σχετικά με την αποβολή της από το Στρατό? Μου είπαν «ότι έχουν υποψίες για δύο άτομα». Ο ένας είναι μικρότερός της και ο άλλος ήταν ένας άνδρας πάνω στο χωρισμό του. Με ρώτησαν χίλιες ερωτήσεις. Άκουσαν τις τηλεφωνικές συνομιλίες, πήραν τα μηνύματά της. Ήταν «πολύ ταπεινωτικό», είπε, για τη Ναζλίγκιουλ. Μου έκαναν ερωτήσεις όπως γιατί παντρεύτηκε, γιατί χώρισε, τι είδους προβλήματα είχε με τον άνδρα της, σε ποιόν είναι η επιμέλεια του παιδιού, γιατί έστελνε μηνύματα στον Αρίφ, όταν πήγαινε στα μαθήματα Εθνικής Ασφάλειας γιατί μιλούσε με τους πολίτες δασκάλους (εκπαιδευτές) κλπ. Και ένας στα χέρια του κρατούσε κάτι φωτογραφίες που ανήκαν σ’ αυτήν, αλλά τι ακριβώς ήταν και τι δεν ήταν, δεν ξέρω.

Κατά τη γνώμη σας ποια είναι η αιτία αυτών των πραγμάτων? Μακάρι να ήξερα. «Γιατί ο Αρίφ σου έστελνε μηνύματα? Γιατί συνομιλείς με τον Εβρέν, ο οποίος βρίσκεται πάνω στο στάδιο του χωρισμού?». Αυτός είναι ο καημός τόσο μεγάλων ανδρών!! Από τον Ιούλιο και μετά άρχισαν την κόρη μου να την πιέζουν. Στις 6 Νοε της είπαν «Εσένα σε έδιωξαν από το Στρατό» και στις 07 Νοε αυτοκτόνησε.

Την ημέρα που την έδιωξαν από το Στρατό… Εκείνη την ημέρα ήταν υπηρεσία. Όμως το απόγευμα κατά τις 17:00 ήρθε και χτύπησε την πόρτα και της είπα: «Ναζλί εσύ δεν είσαι σήμερα υπηρεσία?». Και μου είπε: «Μητέρα, εμένα με έδιωξαν από το Στρατό». Τότε είπα «Καλορίζικα, λυτρώθηκε ο άγγελός μου». Γέλασε και μου λέει: «Μητέρα δεν στενοχωρήθηκες?  Όχι, της είπα, τώρα ανακουφίστηκα. Αναστέναξε, κάθισε δίπλα, άπλωσε τα πόδια της και είπε: «Έφυγε ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου». Στάθηκα δίπλα της χωρίς να πω αχ, βαχ και μάλιστα μπορώ να πω πως δεν ήθελα ούτε και να ξαναπαντρευτεί. Έλεγα «θα ζήσουμε μαζί». Για μένα αυτά που έλεγε ο κόσμος περί ανηθικότητας, από το ένα αυτί έμπαιναν και από το άλλο έβγαιναν, ποιος ξέρει καλύτερα από εμένα την κόρη μου? Είπα «θ’ ανοίξουμε δικαστικό αγώνα, θα βρούμε το δίκιο μας». Μετά αρχίσαμε να μιλάμε για τα πράγματα, έπιπλα κλπ. Ποια θα μείνουν, ποια θα φύγουν. Είπα θα πάρουμε το ψυγείο και τα ρούχα μας και τα άλλα ας μείνουν…

Θα στέλναμε τον Εγκεμέν στην Κων/πολη. Δηλαδή στη συνομιλία σας δεν υπήρχε κάτι το μη φυσιολογικό… Όχι. Την Παρασκευή το μωρό, τον Εγκεμέν, θα τον στέλναμε στην Κωνπολη, σε μια διαφημιστική εταιρία. Είχαμε στείλει φωτογραφίες, είχαν γίνει αποδεκτές και μας είπαν θα μιλήσουμε. Είχαμε πάρει και τα εισιτήρια. Εγώ θα τους περίμενα εδώ και με την επιστροφή τους από την Κων/πολη, θα φεύγαμε για το Οσμανιγιέ. Την επόμενη μέρα δε, θα παρέδιδε το όπλο…

Εκείνο το πρωί τι έγινε? Ξύπνησε. Της έδωσα τις κάρτες μου για να βγάλει λεφτά από την τράπεζα. Φίλησε το μωρό της και είπε: «Πάω να παραδώσω το όπλο μου και επιστρέφω». Έφυγε. Στο δρόμο λένε ότι την έψαξε ο Αρίφ, που την είπε: «έλα και σε περιμένουμε». Αυτή απάντησε «Έρχομαι αμέσως». Ωστόσο δεν ήταν στο δρόμο, αλλά στο σημείο που αυτοκτόνησε. Είναι ένα μέρος πέντε λόφων για πικνίκ. Το πρωί γύρω στις 08:30 ρίχνει μια σφαίρα στα στήθη της και πέφτει στο γρασίδι.

Ποια εξήγηση δίνεται σ’ αυτό το τέλος? Δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Τον Ιούλιο πήρε πόζα (προήχθη?) και πριν από δυο μέρες πήρε τη στολή της. Όπου υπήρχε γλέντι, εκεί ήταν και η Ναζλίγκιουλ. Υπήρχε ένας χορός σε στυλ gangnam που άνοιγε με το παιδί μου και ήταν πολύ χαριτωμένη. Μετά άρχισε να τη φθείρει. Και αυτή η τελευταία έρευνα τα έκανε όλα δύσκολα και ένοιωσε παγιδευμένη σε μια γωνιά. Σε μας όμως δεν το έδειχνε. Ήταν καλή ηθοποιός. Ίσως να σκέφτονταν τι θα κάνει στην πολιτική της ζωή. Ωστόσο είχε δίπλωμα μηχανικού βιομηχανίας, ενώ είχε εκπαιδευτεί και ως πιλότος. Δουλειά θα έβρισκε.

Πως ειδοποιηθήκατε? Ένα σωρό άνθρωποι πήραν τηλέφωνο, ένα σωρό ανόητα πράγματα έλεγαν και το έκλειναν. «Που είναι η Ναζλίγκιουλ, είναι εκεί?» Μετά ένας λύκος έπεσε μέσα  μου (πήρα κουράγιο) κοίταξα στο ίντερνετ και είπα: «Αυτή μήπως είναι η κόρη μου η Ναζλί?» Στις κραυγές μου έτρεξαν οι γείτονες αλλά δεν μου έλεγαν τίποτε για την κόρη μου. Το απόγευμα είδα την κόρη μου στη νεκροφόρα. Ήταν πολύ όμορφη και ήρεμη ξαπλωμένη. Με φάρμακα στέκομαι στα πόδια μου. Δυο ημέρες μετά το γεγονός, είχα χειρουργική επέμβαση στην καρδιά μου.

Αν γυρίσουμε στην αρχή, θα την επιτρέπατε τώρα να πάει στο Στρατό? Με κανένα τρόπο!! Ολόκληρη κοπέλα, να βρίσκεται κάτω από το χώμα!! Επειδή το αποφάσισαν μερικοί άνδρες. Την απόφαση την πήραν δυο Τχες και ένας Λγος. Πως μπόρεσαν να πάρουν μια απόφαση για το αν η Ναζλί είναι ηθική ή όχι? Από το ύψος της φούστας (μίνι) φαίνεται η ανηθικότητα? Είναι από τα έγγραφα, από την συνέντευξη? Τι είναι? Δεν είναι αρκετό το τίμημα που πληρώνουν σ’ αυτή τη χώρα οι γυναίκες, λόγω της υποκριτικής ηθικής !!

Υστερόγραφο: Την ημέρα που αυτοκτόνησε η Ναζλίγκιουλ, όλα σβήστηκαν στο facebook και άφησαν φυσικά μόνο ένα τραγούδι της Σεζέν Ακσού. Κοιτάει για μια τελευταία φορά την Καισάρεια και πυροβολεί τη σφαίρα στα στήθη της. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι «τελευταία ματιά». Είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον 17χρονο Ερτάλ Ερέν, που εκτελέστηκε με ένα ειδικό νόμο της 12ης Σεπ. Τα λόγια του είναι πολύ θλιβερά: «Αμάν, θεέ μου κάηκα, σαν σφαίρα κομματιάστηκα, στο μυαλό μας έμειναν εκείνα τα μάτια, της τελευταίας ματιάς…»

Μ.Υ. Μοιράστηκα την ίδια τύχη με την Ναζλίγκιουλ. Παραλίγο ν’ αυτοκτονήσω και εγώ.

Μια γυναίκα γιατί θέλει να γίνει στρατιωτικός? Είναι κάτι που έρχεται μέσα από τον άνθρωπο. Μπορώ να σας πω για μένα που ξέρω και που έλεγα «θα γίνω Αξιωματικός». Περισσότερο από το κάθε τι, ήθελα να πετύχω στις Ακαδημίες της Πολεμικής Αεροπορίας…

Και γιατί όχι στο Στρατό Ξηράς ή στο Ναυτικό,  αλλά στην Αεροπορία? Αυτή την ερώτηση έκαναν και σε μένα. Και απαντούσα «Θέλω να γίνω το καλύτερο, γι’ αυτό και έκανα εδώ τα χαρτιά μου» Αν δεν  καταφέρω να γίνω αυτό, δεν υπάρχει τίποτε άλλο για να γίνω. Στο πανεπιστήμιο πέτυχα και στο τμήμα Χημικών μηχανικών, αλλά ούτε που έκανα τα χαρτιά μου για εγγραφή.

Μπαίνοντας, συναντήσατε κάποιες δυσκολίες? Όχι. Φυσικά ήμουν αθλήτρια. Από πλευράς φυσικής κατάστασης δεν δυσκολεύτηκα καθόλου αλλά και δεν έδωσα το δικαίωμα στη Σχολή  για απειθαρχία.

Την περίοδο που κάνατε τα χαρτιά σας, ποιοι ήταν οι όροι για να γίνει μια «γυναίκα - Αξκός?» Για να επιλεγεί μια γυναίκα για Αξκός, ήταν σημαντικό να είναι όμορφη. Και αυτό δεν το έκρυβαν. Έλεγαν: «Αφού παίρνουμε γυναίκες, ας είναι και έξυπνες και όμορφες». Στη δική μου τη σειρά όλες οι γυναίκες ήταν και ταλαντούχες και πολύ όμορφες. Σ’ εκείνη την περίοδο, μεταξύ 8.000 υποψηφίων κοριτσιών, μπήκα στην πρώτη δεκάδα και είχα βγει και στις εφημερίδες.

Εκείνα τα 4 χρόνια, πόσο δύσκολα ήταν για μια γυναίκα? Το στρατιωτικό είναι δύσκολο. Είσαι σε μια συνεχή σχέση ανώτερος-κατώτερος, υπάρχει ιεραρχία, υπάρχουν πράγματα λογικά αλλά και μη λογικά. Όμως κατά κάποιο τρόπο συμβιβάζεσαι. Και εγώ πάντα αυτό έκανα. Αλλά φυσικά όταν σε ένα μέρος η πλειονότητα είναι άνδρες, για τη μειοψηφία είναι δύσκολο. Στις Ακαδημίες της Πολεμικής Αεροπορίας, μεταξύ 256 σπουδαστών οι 13 είναι γυναίκες. Είσαι στρατιωτικός αλλά είσαι και γυναίκα και γύρω σου υπάρχουν άνδρες. Πρέπει να είσαι προσεκτική. Δεν μπορείς να φοράς σορτς, ανοικτό ντεκολτέ . Ότι και αν κάνεις όμως, κάποιοι σε ερωτεύονται, κάποιοι γίνονται επιθετικοί. Όμως ο πραγματικός εφιάλτης άρχισε μετά τη Σχολή.

Μια μέρα μου έκλεισαν την πόρτα κατάμουτρα.

Πως έζησες ένα εφιάλτη? Έκανα μεταπτυχιακές σπουδές και προετοιμαζόμουν να γίνω και επιτελής (να δώσει εξετάσεις για ΑΣΠ). Ήμουν Ειδικότητας Μεταφορών. Ήμουν στο βαθμό του Σμηναγού, έμενα στα ΣΟΑ και ήμουν αρραβωνιασμένη με έναν πολίτη. Μια μέρα μου έκλεισαν την πόρτα. Για μένα το στρατόπεδο ήταν το σπίτι μου κι ο Στρατός η οικογένειά μου, Δεν ήξερα τι σημαίνει πολιτική ζωή. Χωρίς καν να μου αιτιολογήσουν τους λόγους, με έδιωξαν. Εκ των υστέρων έμαθα «Ανηθικότητα και απειθαρχία». Και εγώ όπως η Ναζλίγκιουλ, ήθελα ν‘ αυτοκτονήσω. Σκέφτηκα να πηδήξω από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας στην οποία καθόμουν. Ήμουν τόσο απελπισμένη..

Ένα λεπτό αυτό μπορείς να μας το εξηγήσεις… Ήταν Ιούνιος του 2011. Και λένε: «η Δκση του τμήματος Μεταφορών θα πραγματοποιήσει καταμέτρηση οπλισμού και την καταμέτρηση θα την κάνεις εσύ  Μ.Υ.»,  «όπως διατάξετε» είπα. Και εκείνη τη στιγμή με ρώτησαν: «Που είναι το δικό σου το όπλο?». Στην «αποθήκη» τους είπα και μου είπαν «να το φέρεις και αυτό» και τους το πήγα. Στη συνέχεια με φώναξε ο Δκτής της Μονάδος και μου είπε: «Μ.Υ. εσένα σε διώχνουμε από το Στρατό». Έπαθα σοκ και είπα «Τι έχω κάνει Διοικητά μου?» και μου απάντησε «Εμείς δεν ξέρουμε». Με τη βοήθεια ενός δικηγόρου, κάνε τ΄ απαραίτητα έγγραφα προς τη Γενική Γραμματεία του ΓΕΑ και θα ενημερωθείς. Αυτά!! Έφυγα και δεν χαιρέτησα κανένα. Το έγγραφο διακοπής της σχέσης μου με το Στρατό, ήταν από όλους υπογεγραμμένο. Τους άφησα το όπλο, μου πήραν την ταυτότητα και μου έκλεισαν την πόρτα κατάμουτρα.

Στη συνέχεια τι έκανες? Άνοιξα δικαστικό αγώνα με το ΓΕΑ.

Ποια ήταν τελικά η ιστορία? Ένας άνδρας διαμαρτυρήθηκε για μένα. Υποτίθεται για ανηθικότητα. Ότι κοιμάμαι  μ’ όποιον βρεθεί μπροστά μου και παίρνω άνδρες στα ΣΟΑ. Αυτός ήταν ο λόγος. Όμως ποιος ήταν αυτός που παραπονέθηκε, ποιοι έδωσαν καταθέσεις, τι είπαν, αυτοί δεν υπάρχουν. Όλα είναι μυστικά. Ένα τέτοιο πράγμα στο Στρατιωτικό Διοικητικό Δικαστήριο, που να μην μπορείς να υπερασπισθείς ούτε και τον εαυτό σου? Και τους είπα: «Αν υπάρχει κάποια ανηθικότητα που έχω κάνει, αποδείξτε το!!» Ούτε απέδειξαν κάτι, αλλά ούτε καν με ρώτησαν κάτι.

Πως γίνεται ένα τέτοιο πράγμα? Να όμως που γίνεται. Χωρίς αποδείξεις και χωρίς στοιχεία, με έφεραν να κοιμάμαι με τον κάθε τυχόντα. Θα μπορούσε να υπάρχει κάτι πιο ταπεινωτικό απ αυτό?

Εννέα άτομα, μέσα σε 10 χρόνια

Κατά τη γνώμη σου ποιες είναι οι αιτίες όλων αυτών? Πριν γνωριστώ με τον άνδρα μου, είχα σχέση με ένα Λοχαγό. Ήμασταν μερικούς μήνες μαζί. Άρχισε να με δέρνει. Ζήτησα να χωρίσουμε. Και μου είπε: «Εμένα καμιά γυναίκα δεν με κλώτσησε (απέρριψε). Αν θελήσω εγώ θα φύγω». Είχε ψυχολογικά προβλήματα. Εγώ προσπαθούσα ν’ απομακρυνθώ αλλά εκείνος ερχόταν πάνω μου. Μου ασκούσε ψυχική και σωματική βία. Αυτό λέγεται το σύνδρομο του «mobbing». «Εσένα δεν θα σε αφήσω στο Στρατό, θα σε διώξω» μου έλεγε. Θα πω «ότι κοιμάσαι με τον καθένα». Εγώ το θεωρούσα αδύνατο, όμως το έκανε.

Μ’ αυτόν τι έγινε? Τίποτα. Επειδή αυτός είναι άνδρας. Ούτε το όνομά του δεν έχουν αποκαλύψει. Όταν ένα άτομο κάνει παράβαση, δεν πρέπει να είναι και το άτομο που τον κατηγορεί? Ένας άνδρας. Αυτός γιατί δεν είναι στη μέση? Όχι. Χωρίς να με δικάσουν, κεκλεισμένων των θυρών παίρνουν καταθέσεις  και με την υπογραφή τριών ανθρώπων, σε κατηγορούν για ανηθικότητα.

Με 13 χρόνια υπηρεσία, γίνεται να σε πετάξουν στα σκουπίδια? Ναι. Ακόμα θέλουν να τους πληρώσω και 82.000 ΤΛ ως αποζημίωση. Για μένα η Ακαδημία της Πολεμικής Αεροπορίας, είναι λεφτά για ξόδεμα. Αφού υπάρχει μια απειθαρχία μου, κάνε μου μια προειδοποίηση, βάλε με στη φυλακή, βγάλε με και αν δεν γίνομαι άνθρωπος, τότε διώξε με. Χωρίς καμιά προειδοποίηση, χωρίς ποινές για θέματα πειθαρχίας, χωρίς καν επίπληξη, με διώχνεις…

Εγώ τώρα σε ρωτώ, σαν να ρωτούσα την Ναζλίγκιουλ που αυτοκτόνησε εξαιτίας της αποβολής της για ανηθικότητα. Εσύ είσαι η μόνη που μπορεί να την νιώθεις καλύτερα, που λέμε. Στη Σχολή ήμουν αρχηγός της Ναζλίγκιουλ. Ήταν από μένα 3-4 χρόνια μικρότερη. Δεν μπορείς να αντιληφθείς πόσο όμορφη κοπέλα ήταν, γεμάτη ζωή, χαρούμενη, μια κουκλίτσα. Όλοι κάναμε καμιά απομίμηση και ρίχναμε πολύ γέλιο. Μπορώ να πω σε αντιστάθμισμα της πίεσης που ζούσαμε.

Εντάξει αλλά γίνεται ν’ αφήνεις πίσω ένα παιδάκι 4 ετών και ν’ αυτοκτονείς? Γίνεται. Και εγώ ήμουν έτοιμη να το κάνω. Οι πολίτες αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν. Έγινα Αξιωματικός που λένε και μετά από τόση υπερηφάνεια, να σε πετάνε για κάποιο ανόητο λόγο από το Στρατό, είναι σαν να πετάνε τη ζωή σου στα σκουπίδια. Σκέφτεσαι το κάθε τι, ακόμη και την αυτοκτονία. Εμένα με έσωσε ο αρραβωνιαστικός μου. Αν δεν υπήρχε αυτός, σήμερα δεν θα ήμουν στη ζωή. Μετά την αποβολή δεν μπορούσα να συνηθίσω στην πολιτική ζωή. Δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Ένας στρατιωτικός, είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσει μια καινούργια ζωή, σαν πολίτης. Και τη Ναζλίγκιουλ, την είδα τελευταία φορά σε μια εκπαίδευση…

Τι συζητήσατε? Μού είπε: «Αδερφή, αγάπησα έναν μικρότερο από εμένα στο βαθμό. Έβαλαν πίσω μας πληροφοριοδότες και (για να μην εκτεθούμε) παντρευτήκαμε στα γρήγορα. Είχαμε λίγο χρόνο που γνωριζόμασταν και ήμασταν σε ένα είδος φλερτ, μετά όμως καταλάβαμε ότι δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί. Το τίμημα το πλήρωσα με το χωρισμό. Όμως έχω στον κόσμο ένα χαριτωμένο αγοράκι». Κρίμα, πολύ κρίμα. Νιώθω πόσο πολύ καταπιεσμένη ήταν η Ναζλίγκιουλ. Και ενώ έπρεπε να της είχαν πάρει το όπλο, δεν το πήραν. Και την επόμενη μέρα αντί να παραδώσει το όπλο, προτίμησε ν’ αυτοκτονήσει. Εγώ το έχω ψάξει. Τα τελευταία 10 χρόνια, 9 άτομα αυτοκτόνησαν μ’ αυτό τον τρόπο. Επειδή έρχεσαι στο τελευταίο σημείο. Σε φέρνουν στο τελευταίο σημείο…
http://eaaslarisas.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1482.html