Λύση - πακέτο από Ε.Ε.

Λύση - πακέτο για την αντιμετώπιση της κρίσης σε Ελλάδα, Ισπανία και Κύπρο φαίνεται να προκρίνουν Βερολίνο και Παρίσι, επιδιώκοντας μία συνολική «απάντηση» στην  κρίση χρέους στον ευρωπαϊκό Νότο. 

Η γερμανίδα καγκελάριος επιλέγει σύμφωνα με πληροφορίες αυτή τη λύση για να μην απευθυνθεί τρεις φορές στο Κοινοβούλιο, που κατά το Σύνταγμα επιβάλλεται να εγκρίνει τα νέα πακέτα βοήθειας.
Αυτός είναι ο λόγος -σύμφωνα με το Reuters - για τον οποίο, ενώ η Ισπανία είναι έτοιμη να υποβάλει αίτημα για την παροχή βοήθειας, η Γερμανία προσπαθεί να την πείσει να καθυστερήσει.
Τη δρομολόγηση σημαντικών αποφάσεων για την Ελλάδα και την Ισπανία σηματοδότησαν και οι χθεσινές δηλώσεις Ολάντ, ο οποίος δήλωσε ότι πρέπει να ληφθούν αποφάσεις εντός των επόμενων εβδομάδων και για τις δύο χώρες.
Για την Ελλάδα, σύμφωνα με το περιοδικό Focus, οι διαπραγματεύσεις στην παρούσα φάση φαίνεται να έχουν κολλήσει, επειδή οι δανειστές δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους.
«Κάθε φορά που διαπιστωνόταν ότι οι διαπραγματεύσεις για την συνέχιση της δανειακής βοήθειας προς την Αθήνα παραπαίουν, οι υποψίες έπεφταν στους Έλληνες που εφέροντο ως ένοχοι», παρατηρεί το περιοδικό στην ηλεκτρονική του έκδοση.

Ελάχιστος φόρος 1.000 ευρώ στους επαγγελματίες

Το σενάριο προβλέπει την αντικατάσταση του σημερινού τέλους επιτηδεύματος των 500 ευρώ με έναν ελάχιστο ετήσιο φόρο επιτηδεύματος 1.000 ευρώ, ο οποίος θα συμψηφίζεται με τον φόρο εισοδήματος που θα προκύπτει από την εφαρμογή του ενιαίου φορολογικού συντελεστή 35% στο συνολικό καθαρό εισόδημα κάθε ατομικής επιχείρησης και κάθε ελεύθερου επαγγελματία

Πρόταση για την επιβολή ενός ελάχιστου φόρου 1.000 ευρώ στους ελεύθερους επαγγελματίες με ταυτόχρονη κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος των 500 ευρώ, εξετάζεται στο υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να συμπληρωθεί το φορολογικό πακέτο των 3 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σενάριο που έχει συζητηθεί στο υπουργείο προβλέπει την αντικατάσταση του σημερινού τέλους επιτηδεύματος των 500 ευρώ με έναν ελάχιστο ετήσιο φόρο επιτηδεύματος 1.000 ευρώ. Μάλιστα, η πρόταση προβλέπει ότι ο ελάχιστος φόρος θα συμψηφίζεται με τον φόρο εισοδήματος που θα προκύπτει από την εφαρμογή του ενιαίου φορολογικού συντελεστή 35% στο συνολικό καθαρό εισόδημα κάθε ατομικής επιχείρησης και κάθε ελεύθερου επαγγελματία.
Αυτό σημαίνει ότι αν ο φόρος εισοδήματος που αναλογεί για τον ελεύθερο επαγγελματία είναι χαμηλότερος των 1.000 ευρώ, τότε ο φορολογούμενος θα πληρώνει συνολικό φόρο 1.000 ευρώ. Στην περίπτωση που ο φόρος είναι μεγαλύτερος των 1.000 ευρώ, τότε ο ελεύθερος επαγγελματίες - επιτηδευματίας θα καταβάλλει μόνον τον φόρο που προκύπτει.
Επιχείρημα
Το επιχείρημα που προβάλλουν οι εισηγητές της συγκεκριμένης πρότασης είναι ότι με την επιβολή ενός «κεφαλικού» φόρου το Δημόσιο θα διασφαλίσει τα φορολογικά έσοδα που ενδέχεται να χάσει από την αύξηση της φοροδιαφυγής που θα προκαλέσει η επιβολή φόρου 35% από το πρώτο ευρώ στο καθαρό εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών και ατομικών επιχειρήσεων.
Αυτό που φοβούνται στο υπουργείο Οικονομικών είναι ότι επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, που ασκούν ατομικά τις δραστηριότητές τους, θα επιδιώξουν να μειώσουν ακόμη περισσότερο τα καθαρά εισοδήματά τους, αποφεύγοντας να εκδώσουν αποδείξεις ή καταχωρίζωντας ανύπαρκτες δαπάνες στα βιβλία τους, ώστε να αποφύγουν την πληρωμή των πολύ μεγάλων ποσών φόρου εισοδήματος που θα προκύπτουν πλέον από την επιβολή του συντελεστή 35% στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα.
Με την επιβολή του ελάχιστου ποσού φόρου των 1.000 ευρώ εκτιμάται, δηλαδή, ότι θα διασφαλιστεί η είσπραξη «τετραψήφιου» ποσού φόρου εισοδήματος ακόμη κι από μικρομεσαίους επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες με ατομικές επιχειρήσεις οι οποίοι θα δηλώσουν ετήσια καθαρά εισοδήματα χαμηλότερα των 3.000 ευρώ. Επιπλέον, με το μέτρο αυτό, θα διασφαλιστεί η είσπραξη φόρου εισοδήματος 1.000 ευρώ ακόμη κι από επιτηδευματίες που θα δηλώνουν μηδενικό εισόδημα ή ζημιές.
Πηγές από το υπ. Οικονομικών αναφέρουν ότι η επιβολή ενός ελάχιστου φόρου επιτηδεύματος συμψηφιζόμενου με τον φόρο εισοδήματος ισχύει και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Στην Αυστρία επιβάλλεται ετήσιος ελάχιστος φόρος 1.900 ευρώ σε κάθε ελεύθερο επαγγελματία, με τη μορφή ενός ετήσιου τέλους άσκησης επαγγέλματος.
Παράδειγμα
Για να γίνει κατανοητό πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει η συγκεκριμένη πρόταση παραθέτουμε το εξής παράδειγμα: Ελεύθερος επαγγελματίας δηλώσει ετήσιο καθαρό εισόδημα 2.500 ευρώ, ο φόρος εισοδήματος που θα πρέπει να πληρώσει κανονικά, με την εφαρμογή του συντελεστή 35%, θα είναι 875 ευρώ (2.500 ευρώ Χ 35% = 875 ευρώ).
Στην περίπτωση αυτή, η φορολογική επιβάρυνση του επαγγελματία θα προσαυξάνεται κατά 125 ευρώ, ώστε να φθάσει στο επίπεδο του ελάχιστου φόρου των 1.000 ευρώ. Στην περίπτωση που ο επαγγελματίας δηλώσει εισόδημα 5.000 ευρώ, τότε ο φόρος εισοδήματος που θα πρέπει να πληρώσει με βάση τον συντελεστή 35% θα είναι 1.750 ευρώ (5.000 ευρώ Χ 35% = 1.750 ευρώ). Από τη στιγμή που ο φόρος είναι υψηλότερος από τα 1.000 ευρώ του ελάχιστου φόρου, τότε ο επαγγελματίας θα πληρώνει μόνο τον αναλογούντα φόρο των 1.750 ευρώ.

ΠΟΜΙΔΑ: Ζητά αυτοματοποιημένη διαδικασία έκδοσης ΠΕΑ

Την καθιέρωση αυτοματοποιημένης διαδικασίας έκδοσης Πιστοποιητικών Ενεργειακής Απόδοσης, με κατάταξη των κτιρίων σε βαθμίδες ενεργειακής συμπεριφοράς, ανάλογα με το έτος κατασκευής τους και με κόστος έως 20 ευρώ που θα χρηματοδοτεί το «Πράσινο Ταμείο» του ΥΠΕΚΑ, προτείνει η ΠΟΜΙΔΑ με επιστολή προς τον υπουργό αναπληρωτή ΠΕΚΑ Σταύρο Καλαφάτη και τον ειδικό γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος Σάκη Κουρουζίδη.

Η ΠΟΜΙΔΑ τονίζει ότι τα στατιστικά στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα το ΥΠΕΚΑ για τις δεκάδες χιλιάδες ενεργειακές επιθεωρήσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής και ιδιαίτερα η κατηγοριοποίηση των επιθεωρηθέντων κτιρίων, σε σχέση με τη χρονική περίοδο κατασκευής τους, θεμελιώνουν το αίτημα για αυτόματη κατάταξη ανάλογα με το έτος κατασκευής, χωρίς γραφειοκρατικές και κοστοβόρες διαδικασίες για τους πολίτες.

Παράλογες αξιώσεις της τρόικας με στόχο ένα νέο «κούρεμα»

Oι τροϊκανοί προβάλλουν συνεχώς νέα εμπόδια στην διαπραγμάτευση απαιτώντας διαρθρωτικές αλλαγές με αντάλλαγμα τη δόση   Επιμένουν για μείωση αποζημιώσεων και τριετίες

Προβληματισμός και ανησυχία επικρατεί στην ελληνική κυβέρνηση από τις συνεχείς πιέσεις των δανειστών για λήψη ακόμα πιο επώδυνων μέτρων προκειμένου να οριστικοποιηθεί το πακέτο των 11,5 δισ. 
Οι τροϊκανοί προβάλλουν συνεχώς νέα εμπόδια στην διαπραγμάτευση απαιτώντας διαρθρωτικές αλλαγές με αντάλλαγμα τη δόση.
Οι μεγαλύτερες ενστάσεις εκφράζονται από την πλευρά του ΔΝΤ και του κ. Πολ Τόμσεν. Κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου εκφράζουν φόβους ότι το Ταμείο επιδιώκει να οδηγήσει σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική πλευρά, ώστε στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα, να καταγραφεί αδυναμία συμφωνίας και να ανοίξει επισήμως η συζήτηση για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις νέες απαιτήσεις του ΔΝΤ περιλαμβάνονται επιπλέον περικοπές ύψους 2 δισ. ευρώ, ανεβάχζοντας έτσι αυτόματα το συνολικό ύψος των μέτρων.
Παράλληλα, οι δανειστές χρησιμοποιούν σε βάρος της χώρας μας και την πίεση του χρόνου, διαμηνύοντας πως θα κάτσουν στην Αθήνας μέχρις ότου επιτευχθεί συμφωνία.
Γνωρίζουν ωστόσο πως τα χρονικά περιθώρια για την Ελλάδα είναι περιορισμένα και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κλείσει τη συμφωνία μέσα στην εβδομάδα, ώστε να ψηφιστούν τα μέτρα πριν τη Σύνοδο Κορυφής στις 18 Οκτωβρίου.

«Η διαπραγμάτευση συνεχίζεται μόνο με την τρόικα και όχι σε πολιτικό επίπεδο», τόνισε ο Γιάννης Στουρνάρας, εξερχόμενος του Mεγάρου Μαξίμου, όπου είχε συνεργασία για θέματα οικονομικής πολιτικής με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Η δήλωση αυτή έρχεται μετά τα δημοσιεύματα που θέλουν τον πρωθυπουργό να ζητά πολιτική λύση από τους εταίρους μας και παρέμβασή τους ώστε να ξεπεραστεί η εμπλοκή στις συζητήσεις με την τρόικα.

Επιμένουν για μείωση αποζημιώσεων και τριετίες
Η Τρόικα επανήλθε χθες στο θέμα των αποζημιώσεων, ασκώντας αφόρητες πιέσεις για τη μείωση του κόστους τους.

Στη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, οι εκπρόσωποι των δανεικών ζήτησαν η απαίτησή τους να υλοποιηθεί με δύο τρόπους είτε με τη μείωση του ποσού της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, ή με μείωση του χρόνου προειδοποίησης από τους έξι που είναι το μάξιμουμ στους τέσσερις μήνες για την καταβολή της μισής αποζημίωσης.
Μαζούχ και Μόρς αλλά κυρίως ο Τόμσεν ισχυρίζονταν ότι το ύψος της αποζημίωσης στην Ελλάδα ξεπερνάει κατά πολύ τον μέσο όρο της ΕΕ και θεωρείται από τα υψηλότερα.
Από την πλευρά του ο κ. Βρούτσης "απέκρουσε" τους δανειστές με τα εξής επιχειρήματα:
Ότι έχει ήδη μειωθεί το κόστος της αποζημίωσης λόγω της μείωσης των μισθών και επίσης ότι αν μειωθεί περαιτέρω το κόστος της αποζημίωσης – το μόνο που συγκρατεί τους εργοδότες να μην προχωρούν σε μαζικές απολύσεις – τότε η ανεργία που ήδη βρίσκεται μια ανάσα από το 25% θα εκτοξευτεί σε τρομακτικά ποσοστά.
Όσον αφορά στον κατώτατο μισθό, η τρόικα επανήλθε στο αίτημά της να μειωθούν οι αυξήσεις που προκύπτουν από τις τριετίες (χρονοωρίμανση) ενώ ζήτησε να νομοθετηθεί η αλλαγή του τρόπου καθορισμού του κατώτατου μισθού με την καθοριστική συμμετοχή της κυβέρνησης έως το τέλος Οκτωβρίου. Όπως όλα δείχνουν, η συρρίκνωση των τριετιών, θα μειώσει κατά πολύ το εισόδημα χαμηλόμισθων εργαζόμενων που δουλεύουν πάνω από 15 χρόνια.

Financial Times: Η λαϊκή οργή "χτυπάει κόκκινα''

''Στην Ελλάδα, τα ραπίσματα της λιτότητας που έχουν μεταδοθεί από τους χαμηλόμισθους και τους ανέργους στις τάξεις των επαγγελματιών, έχουν τροφοδοτήσει το νεοναζιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής, που πλέον κατατάσσεται τρίτο στις δημοσκοπήσεις, μετά την ΝΔ και τον Σύριζα''.
Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο:Η λαϊκή οργή "χτυπάει κόκκινα" στο Νότο
''Η πολιτική αντεπίθεση ενάντια στην διαχείριση της κρίσης στην ευρωζώνη που πάρα πολλοί φοβούνταν, υπήρξε –τους τελευταίους 4 μήνες τουλάχιστον- το «σκυλί που δεν γαυγίζει».
Οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι επανειλημμένα πήγαν στις κάλπες και φλέρταραν με κόμματα κατά του ευρώ στην αριστερά και την δεξιά, για να διαλέξουν όμως εντέλει συντηρητικούς ηγέτες που δεσμεύονταν να παραμείνουν στο 2ετές σχέδιο σοβαρής βραχυπρόθεσμης λιτότητας, με αντάλλαγμα την υπόσχεση μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και ευμάρειας.
Στην Ιρλανδία, οι ψηφοφόροι στήριξαν το νέο σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας της ευρωζώνης τον Μάιο σε δημοψήφισμα. Ένα μήνα αργότερα, οι Έλληνες ψηφοφόροι προτίμησαν την κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία από τον ανερχόμενο αντι-μνημονιακό Σύριζα. Και τον περασμένο μήνα, οι Ολλανδοί έδωσαν τα μεγαλύτερα νούμερα σε δύο κεντρώα κόμματα, ενώ επί μήνες έλεγαν ότι προτιμούν τις αντι-ευρωπαϊκές περιθωριακές ομάδες.
Καθώς όμως ξεσπούν σε όλη την νότια περιφέρεια της ευρωζώνης μεγάλης κλίμακας και ενίοτε βίαιες διαδηλώσεις, οι χρηματαγορές και οι ρυθμιστές υποχρεώνονται να αναρωτηθούν πόσο ακόμη μπορεί να αντέξει το πολιτικό κέντρο.
Βετεράνοι παρατηρητές της ΕΕ αναφέρουν ότι η κοινότητα έχει ξαναπεράσει ανάλογες ταραχώδεις περιόδους -από την απόρριψη του συνταγματικού συμφώνου της ΕΕ μέχρι τον εξοστρακισμό της Βρετανίας και της Ιταλίας από τον προ του ευρώ συναλλαγματικό μηχανισμό- και πάντα βρήκε τον τρόπο να ξαναφέρει το ευρωπαϊκό δημιούργημα σε τροχιά, συχνά μέσω ανώτερων συνδιαλλαγών που εντέχνως παρακάμπτουν την πολιτική απόρριψη.
Αυτή την φορά όμως, οι αντιλαϊκές πολιτικές που δρομολογούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν άμεση και όλο πιο οδυνηρή επίπτωση στους πολίτες, που ανάλογη δεν είχαν οι παλαιές θεωρητικές συζητήσεις για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Για πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες, το πιο αναπάντεχο σοκ ήλθε από την Πορτογαλία. Το μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων 16 μηνών υπήρχε διακομματική πολιτική υποστήριξη και δημόσια συναίνεση για τα όλο πιο σκληρά πακέτα μέτρων λιτότητα και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Όμως, καθώς η οικονομία βυθίζεται με ρυθμό 3% τον χρόνο και η ανεργία ανέρχεται στο 16% σχεδόν, η σκληρή προσπάθεια της κεντροδεξιάς κυβέρνησης να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα -μειώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών και αυξάνοντας των εργαζομένων- προκάλεσε πολυήμερες διαδηλώσεις και διέρρηξε την διακομματική ομοφωνία.
Το αποτέλεσμα, λένε αξιωματούχοι, είναι ότι αυτό που πολλοι περιμένουν αλλά λίγοι παραδέχονται: Το πρόγραμμα διάσωσης της Πορτογαλίας πιθανόν θα παραταθεί πλέον για ένα χρόνο, μέχρι τα μεσα 2015.
Τα προβλήματα της Πορτογαλίας, ωχριούν σε σύγκριση με τις αναταραχές σε Ισπανία και Ελλάδα. Οι διαδηλώσεις στους δρόμους της Μαδρίτης και των Αθηνών δεν είναι κάτι νέο. Αλλά όσο οι περικοπές βαθαίνουν και η οικονομική δυσπραγία συνεχίζεται ασταμάτητα, αυτό που κάποτε ήταν μια οικία μορφή πολιτικής απόρριψης, ξαφνικά μεταλλάσσεται σε επικίνδυνες, ίσως, μορφές.
Στην Ισπανία, γίνεται με την μορφή της αναπτέρωσης του περιφερειακού εθνικισμού, με την εντυπωσιακή εκδήλωση λαϊκής στήριξης για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Οποιος γνωρίζει την ιστορία της Ισπανίας, αντιλαμβάνεται το πώς δηλητηριάζει η μακραίωνη διαμάχη ανάμεσα στο κέντρο και τα «έθνη» των Καταλανών και των Βάσκων, την σημερινή πολιτική.
Και στην Ελλάδα, τα ραπίσματα της λιτότητας που έχουν μεταδοθεί από τους χαμηλόμισθους και τους ανέργους στις τάξεις των επαγγελματιών, έχουν τροφοδοτήσει το νεοναζιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής, που πλέον κατατάσσεται τρίτο στις δημοσκοπήσεις, μετά την ΝΔ και τον Σύριζα.
Οι πολιτικοί ηγέτες κάποτε πίστευαν ότι η Χρυσή Αυγή θα εξαφανιστεί γρήγορα, όταν ο κόσμος «φρικάρει» με τις κραυγαλέες ναζιστικές εικόνες και την βία κατά των μεταναστών. Όμως η δημοτικότητα του κινήματος συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς οι αποπροσανατολισμένοι και απεγνωσμένοι Έλληνες αναζητούν οποιαδήποτε απάντηση, εκτός από το φάρμακο που τους γράφουν οι πολιτικοί ηγέτες.
Μπορεί και αυτό το ξέσπασμα να περάσει. Όπως όμως σημειώνεται σε μια μελέτη του Open Europe, του think-tank που επικρίνει την τρέχουσα θέση της ΕΕ, και οι τρεις χώρες ίσως βιώσουν πολλά χρόνια επίπονης οικονομικής προσαρμογής για να ανταγωνιστούν τους πρωταθλητές της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία. Πόσο ακόμη μπορούν να αντέξουν;''