Τα 17 ελληνικά Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που ανέδειξε η Unesco

Μία ξενάγηση σε εκπληκτικά 17 εκπληκτικά Μνημεία της χώρας μας!

  Η Ελλάδα έχει συνυπογράψει από το 1981 τη Συνθήκη της UNESCO για την προστασία των μνημείων και χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς.

Χάρη στη γεωγραφική της θέσης, υπήρξε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών που έχουν αφήσει παντού τα ίχνη τους, από την αρχιτεκτονική μνημείων και των οικισμών, μέχρι τις διατροφικές συνήθειες.

Η UNESCO με την καθιέρωση του θεσμού των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς θέλησε να προστατεύσει και να αναδείξει μνημεία, ομάδες κτισμάτων και χώρους με ιστορική, αισθητική, αρχαιολογική, επιστημονική, εθνολογική ή ανθρωπολογική αξία.

Το Visit Greece μας ξεναγεί στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της χώρας μας. Το πρώτο μνημείο της ελληνικής επικράτειας που εντάχθηκε στον κατάλογο της UNESCO ήταν ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνος, το 1986. Ο κατάλογος έκτοτε αυξήθηκε εντυπωσιακά. Σήμερα περιλαμβάνει δεκαεπτά μνημεία σε όλη τη χώρα.

1. Ναός του Επικούρειου Απόλλωνος στις Βάσσες (1986)

Στο κέντρο της Πελοποννήσου, στις Βάσσες της αρχαίας Φιγαλείας, σε υψόμετρο 1130 μέτρων στέκει αγέρωχος και αειθαλής ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα. Εμπνευστής και κατασκευαστής του ναού θεωρείται ο Ικτίνος, μέγας αρχιτέκτονας της αρχαιότητας, που μαζί με τον Καλλικράτη σχεδίασε τον Παρθενώνα. Τον ναό μπορείτε να προσεγγίσετε από την Ηλεία, μετά από μια μαγευτική διαδρομή δίπλα στον ρου του ποταμού Νέδα, ή από την Τρίπολη και τη Μεγαλόπολη.

Δείτε εδώ την ιστορία του και ένα εκπληκτικό βίντεο.

2. Αρχαιολογικός χώρος Ακροπόλεως Αθηνών (1987)

Στο βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, που δεσπόζει στο κέντρο της σύγχρονης Αθήνας, βρισκόταν το σπουδαιότερο και μεγαλοπρεπέστερο ιερό της αρχαίας πόλης, αφιερωμένο, κατά κύριο λόγο, στην προστάτιδα θεά της, την Αθηνά. Με τον ιερό αυτό χώρο σχετίζονται οι σημαντικότεροι μύθοι της αρχαίας Αθήνας, οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές, οι παλαιότερες λατρείες της πόλης αλλά και ορισμένα από τα καθοριστικά για την ιστορία της γεγονότα. Τα μνημεία της Ακρόπολης, αρμονικά συνδυασμένα με το φυσικό περιβάλλον, αποτελούν μοναδικά αριστουργήματα της αρχαίας αρχιτεκτονικής, που εκφράζουν πρωτοποριακούς συσχετισμούς ρυθμών και τάσεων της κλασικής τέχνης και επηρέασαν την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία για πολλούς αιώνες αργότερα.

3. Αρχαιολογικός Χώρος Δελφών (1987)

Στους πρόποδες του Παρνασσού, στο υποβλητικό φυσικό τοπίο που σχηματίζεται ανάμεσα σε δύο θεόρατους βράχους, τις Φαιδριάδες, βρίσκεται το πανελλήνιο ιερό των Δελφών και το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας. Οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης, όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, συναντήθηκαν οι δύο αετοί που έστειλε ο Δίας από τα άκρα του σύμπαντος για να βρει το κέντρο του κόσμου, και για πολλούς αιώνες αποτελούσαν το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας του αρχαίου ελληνισμού. Η ιστορία των Δελφών χάνεται στην προϊστορία και στους μύθους των αρχαίων Ελλήνων.

4. Ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο (1988)

Στην ενδοχώρα της Επιδαύρου, σε μία περιοχή με ήπιο κλίμα και άφθονα πηγαία ιαματικά νερά, βρισκόταν το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Ήταν το κύριο ιερό της μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Επιδαύρου, αλλά η φήμη του και η αναγνώριση της σημασίας του γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια της Αργολίδας και θεωρήθηκε από όλους τους Έλληνες ο τόπος όπου γεννήθηκε η ιατρική. Περισσότερα από διακόσια ιαματικά κέντρα σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο θεωρούνταν ιδρύματά του. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα.

5. Άγιον Όρος – Άθως (1988)

Το Άγιον Όρος είναι η ανατολικότερη από τις τρεις χερσονήσους της Χαλκιδικής. Έχει μήκος περίπου 60 χλμ., πλάτος 8 μέχρι 12 χλμ. και καλύπτει μια έκταση περίπου 360 τ.μ. Γύρω από την ονομασία και την παλαιότερη ιστορία του Όρους υπάρχουν πολλοί και διάφοροι θρύλοι και παραδόσεις. Οι αρχαίοι ονόμαζαν Ακτή ολόκληρη τη χερσόνησο. Οι πηγές αναφέρουν την ύπαρξη επτά πολισμάτων κατά τους προχριστιανικούς χρόνους: Σάνη, Θύσσος, Κλεωναί, Δίον, Ολόφυξος, Ακρόθωοι, Απολλωνία. Κατάλληλος σαν τοποθεσία ο Άθως συγκέντρωσε ήδη από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους πολλούς μοναχούς, που προέρχονταν από όλα τα σημεία της αυτοκρατορίας.

6. Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (1988)

Στην καρδιά της Ρόδου, στη μεσαιωνική πόλη, πλανιέται ένα άρωμα ολοζώντανο και μυστηριακό, φερμένο μέσα από τους αιώνες. Το περιβόητο Τάγμα των Ιωαννιτών Οσπιταλιέρων Ιπποτών άφησε για πάντα την σφραγίδα του στο νησί. Αν περπατήσει κάποιος στην πάντα ζωντανή πολιτεία, θα ακούσει τον καλπασμό των αλόγων και τους ψιθύρους της ιστορίας.Η πολιτεία δεν ερήμωσε και δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Αποτελεί μια από τις σπάνιες επιβιώσεις του μεσαιωνικού κόσμου, που στέκει αλώβητη, με όλο της το σφρίγος και την ωραιότητα.

7. Μετέωρα (1988)

Τα Μετέωρα αποτελούν, μετά το Άγιο ΄Ορος, το μεγαλύτερο και με συνεχή παρουσία από την εποχή της εγκατάστασης των πρώτων ασκητών μέχρι σήμερα μοναστικό σύνολο στον ελλαδικό χώρο. Από τις ιστορικές μαρτυρίες συμπεραίνουμε ότι οι μονές των Μετεώρων ήταν στο σύνολό τους τριάντα. Από τις τριάντα αυτές μονές οι έξι λειτουργούν έως σήμερα και δέχονται πλήθος προσκυνητών. Υπάρχουν όμως και πολλά μικρότερα μοναστήρια εγκαταλελειμμένα. Τα περισσότερα από αυτά είχαν ιδρυθεί στον 14ο αι. Η ονομασία Μετέωρα είναι νεότερη και δεν αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς. Το όνομά τους το οφείλουν στον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, κτήτορα της μονής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (Μεγάλο Μετέωρο), ο οποίος ονόμασε έτσι τον «πλατύ λίθο›, στον οποίο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1344.

8. Παλαιοχρηστιανικά και βυζαντινά μνημεία Θεσσαλονίκης (1988)

Ο κατάλογος των μνημείων περιλαμβάνει την Ροτόντα, τον ναό του Αχειροποίητου, το ναό του Αγίου Δημητρίου, τη Μονή Λατόμου, το ναό της Αγίας Σοφίας, την Παναγία των Χαλκέων, το ναό των Αγίων Αποστόλων, το ναό του Αγίου Νικολαόυ Ορφανού και το Ναό του Αγίου Παντελεήμονα.

9. Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά (1989)

Μια επίσκεψη στο Μυστρά, έξι χιλιόμετρα ΒΔ της Σπάρτης, μεταφέρει τον ταξιδιώτη σε άλλη διάσταση, στην εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η βυζαντινή καστροπολιτεία της Πελοποννήσου, αλώβητη από το χρόνο, γοητεύει με την ακαταμάχητη ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα υπέροχα μνημεία της: τα «Παλάτια των Παλαιολόγων», οι κατοικίες των ευγενών (Λάσκαρη, Φραγκόπουλου), οι επιβλητικές εκκλησίες (Αγίου Δημητρίου, Παντάνασσας) και τα μοναστήρια (Περιβλέπτου, Βροντοχίου) συνθέτουν ένα σκηνικό μεγαλείου αλλοτινών εποχών.

10. Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας (1989)

Στη δυτική Πελοπόννησο, στην πανέμορφη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού, άνθισε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, τον Δία. Απλώνεται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του κατάφυτου Κρονίου λόφου, μεταξύ των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου, που ενώνονται σε αυτή την περιοχή. Παρά την απομονωμένη θέση της κοντά στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, η Ολυμπία καθιερώθηκε στο πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. Εδώ γεννήθηκαν οι σπουδαιότεροι αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, οι Ολυμπιακοί, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Δία, ένας θεσμός με πανελλήνια ακτινοβολία και λάμψη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η απαρχή της λατρείας και των μυθικών αναμετρήσεων που έλαβαν χώρα στην Ολυμπία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι τοπικοί μύθοι σχετικά με τον ισχυρό βασιλιά της περιοχής, τον ξακουστό Πέλοπα, και τον ποτάμιο θεό Αλφειό, φανερώνουν τους ισχυρούς δεσμούς του ιερού τόσο με την Ανατολή όσο και με τη Δύση.

11. Αρχαιολογικός χώρος Δήλου (1990)

Στους αρχαίους χρόνους, ο μύθος της γέννησης του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος έκανε το νησί ιερό: κανένας θνητός δεν θα επιτρεπόταν να γεννηθεί στα χώματά του. Και, εφόσον επρόκειτο για λίκνο αθανάτων, κανένας θνητός δεν θα επιτρεπόταν ούτε να πεθάνει εκεί. Έτσι, εκτός από τη σπουδαιότητα που είχε ως θρησκευτικό και οικονομικό κέντρο, το νησί διατηρούσε και μια αποκλειστικότητα: ακόμα και στην περίοδο της μεγάλης άνθησης της Δηλιακής Συμμαχίας, οι γυναίκες που επρόκειτο να γεννήσουν, όπως και όσοι και όσες φαίνονταν να πλησιάζουν το τέλος της ζωής τους, στέλνονταν στο γειτονικό νησί της Ρήνειας. Όλος ο τότε γνωστός κόσμος αναγνώριζε την ιερότητα του νησιού και ήξερε τη μοναδικότητά του. Σήμερα, το νησί παραμένει μοναδικό σε ολόκληρο το γνωστό κόσμο: πουθενά δεν υπάρχει ένας τόσο μεγάλος φυσικός νησιωτικός αρχαιολογικός χώρος, τόσο μεγάλης σπουδαιότητας.

12. Μονή Δαφνίου, Μονή Όσιου Λουκά και Νέα Μονή Χίου (1990)

Το μοναστηριακό συγκρότημα της Νέας Μονής, το επιφανέστερο μνημείο των μεσαιωνικών χρόνων στη Χίο, ιδρύθηκε στα μέσα του 11ου αι. με αυτοκρατορική χορηγία. Η Ζωή και η Θεοδώρα, κόρες του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η΄ και ανηψιές του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, καθώς και ο αυτοκράτωρ Κων/νος Θ΄ ο Μονομάχος, τρίτος σύζυγος της Ζωής, στάθηκαν οι χορηγοί για την κατασκευή του μνημείου. Η ίδρυση της μονής συνδέεται με μοναστική παράδοση, σύμφωνα με την οποία στη θέση όπου κτίσθηκε το Καθολικό είχε βρεθεί από τρεις Χιώτες ασκητές θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, κρεμασμένη σε κλάδο μυρσίνης.

13. Αρχαιολογικός χώρος Ηραίου Σάμου (1992)

Η αρχαία Σάμος (Πυθαγόρειο) εθεωρείτο μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας. Τόσο σε αυτήν όσο και στο χώρο του Ηραίου, τα παλαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα χρονολογούνται στην 4η χιλιετία π.Χ. Η περίοδος της ακμής της Σάμου τοποθετείται χρονικά στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. Το νησί ήταν μεγάλη ναυτική δύναμη και απέκτησε εμπορικές σχέσεις με τη γειτονική Μικρά Ασία και τις Μεσογειακές χώρες. Οι Σάμιοι ίδρυσαν αποικίες στην ακτή της Ιωνίας, στη Θράκη και τη Δύση.

14. Αρχαιολογικός χώρος Αιγών (Βεργίνα) (1996)

Η ανασκαφή του Καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικου και των συνεργατών του στη Μεγάλη Τούμπα του χωριού Βεργίνα Ημαθίας, στην Κεντρική Μακεδονία, έφερε το 1977 στο φως τη σημαντικότερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Στη θέση της σημερινής Βεργίνας, στις υπώρειες των Πιερίων, υπήρξε η πρώτη αρχαία πρωτεύουσα του Μακεδονικού Βασιλείου, οι Αιγές. Ο χώρος των Βασιλικών Τάφων με το σύγχρονο στέγαστρό του φιλοξενεί σήμερα την κυρίως ανασκαφή, καθώς και την έκθεση των σημαντικότερων ευρημάτων από τους τάφους.

15. Αρχαιολογικοί χώροι Μυκηνών και Τίρυνθας (1999)

Τα πρώτα αρχαιολογικά σπαράγματα υποδεικνύουν ότι η περιοχή των Μυκηνών κατοικήθηκε ήδη από την 7η χιλιετία π.Χ., από τους προϊστορικούς χρόνους. Με θέση οχυρή και δεσπόζουσα, ανάμεσα στους κωνικούς και ήρεμους λόφους του Προφήτη Ηλία και της Σάρας και άφθονο νερό, αποτέλεσε ιδανικό τόπο για να εγκατασταθεί και να προστατευτεί ο άνθρωπος. Η μεγάλη ακμή των Μυκηνών, με τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική, τα γραπτά μνημεία και τον εκλεπτυσμένο πολιτισμό, ήταν στην ύστερη Εποχή του Χαλκού, ανάμεσα στο 1350 και το 1200 π.Χ.

Η οχύρωση του λόφου της Τίρυνθας (στο 8ο χλμ. του δρόμου Άργους – Ναυπλίου), που προφυλάσσει το ανακτορικό συγκρότημα, είναι τόσο εντυπωσιακή κατασκευή, ώστε οι αρχαίοι Έλληνες δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ολοκληρώθηκε από ανθρώπινο χέρι. Έτσι, αρχιτέκτονες της Τίρυνθας θεωρήθηκαν οι Κύκλωπες, που έφερε μαζί του από τη μακρινή Λυκία ο μυθικός ιδρυτής της πόλης, ο Προίτος. Με την Τίρυνθα συνδέονται όλοι οι μεγάλοι ήρωες που διαθέτουν υπερφυσικές δυνάμεις. Ο Βελλερεφόντης, ο Περσέας, ο Ηρακλής. Πράγματι, η κατασκευή του τείχους είναι αδιανόητη και αποτελεί πρόκληση για τη λογική, ακόμα και του σημερινού επισκέπτη. Στέκεται κανείς εκστατικός μπροστά στην τέλεια συναρμογή αυτών των τεράστιων ογκόλιθων, μη μπορώντας να κατανοήσει ούτε πώς, ούτε ποιοι μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τέτοιον μηχανικό άθλο.

16. Ιστορικό κέντρο (Χώρα), Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και Σπήλαιο Αποκαλύψεως στην Πάτμο (1999)

Η Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο αποτελεί ίσως το σημαντικότερο μοναστηριακό συγκρότημα του Αιγαίου Πελάγους. Ιδρυτής της μονής υπήρξε ο όσιος Χριστόδουλος (1088), ο οποίος με χρυσόβουλλο του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού έλαβε το νησί της Πάτμου απαλλαγμένο από φορολογικές υποχρεώσεις. Xτισμένη στην κορυφή βουνού, προφανώς στη θέση του ναού της Aρτέμιδος και μίας παλαιοχριστιανικής βασιλικής, η μονή περιβάλλεται από ακανόνιστο ορθογώνιο αμυντικό περίβολο που χρονολογείται από το τέλος του 11ου αι. μέχρι τον 17ο αι.

17. Παλαιά Πόλη Κέρκυρας (2007)

Η στρατηγική γεωγραφική θέση της Κέρκυρας, στην είσοδο της Αδριατικής θάλασσας, προσδιόρισε από πολύ νωρίς τον ιδιαίτερο ρόλο που επρόκειτο να διαδραματίσει το νησί στην πλοκή της ιστορίας της Μεσογείου. Η Κέρκυρα, στο δρόμο των καραβιών και των μετακινήσεων, υπήρξε διαχρονικά αντικείμενο συνεχών διεκδικήσεων από όλους τους κατά καιρούς κυρίαρχους, πρωταγωνιστώντας σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της πολιτικής ιστορίας της Ευρώπης.

Οι αλλαγές στο μισθολόγιο Δημοσίου και ο χρόνος εφαρμογής τους – Ποιοι οι συντελεστές των αποδοχών των Δημ. υπαλλήλων

Την καθιέρωση νέων κατώτατων εισαγωγικών μισθών στο Δημόσιο, χαμηλότερων περίπου κατά 12% σε σύγκριση με τους ισχύοντες σήμερα, προβλέπουν οι αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου τομέα που προωθεί η κυβέρνηση σε συμφωνία με την τρόικα.

Οι νέοι κατώτατοι βασικοί μισθοί θα κυμαίνονται από 684 έως 958 ευρώ το μήνα...και θα καταβάλλονται για 2 χρόνια σε όσους προσλαμβάνονται από το 2015 και μετά στο Δημόσιο.

Οι υπάλληλοι που θα λαμβάνουν τους νέους αυτούς χαμηλότερους εισαγωγικούς μισθούς δεν θα είναι μόνιμοι αλλά «δόκιμοι», δηλαδή θα προσλαμβάνονται δοκιμαστικά. Με τη συμπλήρωση 2 ετών εργασίας στο Δημόσιο θα κρίνονται για το έργο που έχουν επιτελέσει κι αν το αποτέλεσμα είναι θετικό θα μονιμοποιούνται, αλλιώς θα απολύονται.

Αναλυτικά, σύμφωνα με το σχέδιο για τις αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου, για το οποίο εμφανίζονται να έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και τρόικα:

1. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 θα καθιερωθεί ο θεσμός του «δόκιμου υπαλλήλου». Σύμφωνα με το θεσμό αυτό, όποιος προσλαμβάνεται στο Δημόσιο από το 2015 και μετά θα εργάζεται δοκιμαστικά για 2 χρόνια λαμβάνοντας προσωρινά ένα νέο κατώτατο βαθμό Ζ’ και εισπράττοντας κάθε μήνα ένα βασικό μισθό, ο οποίος θα είναι χαμηλότερος από τον ισχύοντα σήμερα εισαγωγικό μισθό, περίπου κατά 12%.

Ο μικτός βασικός μισθός του «δόκιμου» υπαλλήλου θα προσδιορίζεται με βάση τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή με βάση το ποσό των 586 ευρώ το μήνα. Ο μηνιαίος αυτός μισθός θα ονομάζεται «δόκιμος μισθός».

Σήμερα, με βάση το ισχύον μισθολόγιο, όποιος προσλαμβάνεται στο Δημόσιο κατατάσσεται στο βαθμό ΣΤ’ και λαμβάνει μικτό εισαγωγικό βασικό μισθό 780 ευρώ αν ανήκει στην κατηγορία Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ), 858 ευρώ (780 ευρώ Χ συντελεστή 1,1) αν ανήκει στην κατηγορία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ), 1.037 ευρώ (780 ευρώ Χ συντελεστή 1,33) αν ανήκει στην κατηγορία Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) και 1.092 ευρώ (780 ευρώ Χ συντελεστή 1,4) αν ανήκει στην κατηγορία Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ). Με το νέο σύστημα, όσοι προσλαμβάνονται στο Δημόσιο από την 1η-1-2015 και μετά θα χαρακτηρίζονται «δόκιμοι» υπάλληλοι και θα λαμβάνουν βαθμό Ζ’.

Για όσους «δοκίμους» εντάσσονται στην κατηγορία Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ), θα ισχύει, ουσιαστικά, ο κατώτατος μισθός των 586 ευρώ το μήνα του ιδιωτικού τομέα προσαρμοσμένος όμως στα δεδομένα του Δημοσίου.

Αυτό σημαίνει ότι, επειδή στο Δημόσιο καταβάλλονται κάθε χρόνο 12 μισθοί αντί 14 (τα Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα θερινής αδείας έχουν καταργηθεί), κάθε «δόκιμος» δημόσιος υπάλληλος της κατηγορίας ΥΕ θα λαμβάνει μηνιαίο βασικό μισθό που θα προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό του ποσού των 586 ευρώ επί το 14 και εν συνεχεία από τη διαίρεση του γινομένου με το 12, οπότε στην πραγματικότητα θα δικαιούται ως μικτό βασικό μισθό ένα ποσό της τάξεως των 684 ευρώ μηνιαίως (586 ευρώ Χ 14 / 12 = 684 ευρώ με στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη μονάδα).

Από κει και πέρα, για τον προσδιορισμό των βασικών μισθών των «δόκιμων» υπαλλήλων των κατηγοριών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ), Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) και Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) θα λαμβάνονται υπόψη, αντίστοιχα, οι συντελεστές 1,1, 1,33 και 1,4, οι οποίοι προσδιορίζουν τις σχέσεις μεταξύ των εισαγωγικών μισθών των τριών αυτών κατηγοριών με τον εισαγωγικό μισθό της κατηγορίας ΥΕ. Δηλαδή:

* Ο βασικός μισθός του «δόκιμου» υπαλλήλου της κατηγορίας ΔΕ θα ανέρχεται σε 752 ευρώ το μήνα (684 ευρώ Χ 1,1 = 752 ευρώ με στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη μονάδα).

* Ο βασικός μισθός του «δόκιμου» υπαλλήλου της κατηγορίας ΤΕ θα ανέρχεται σε 910 ευρώ το μήνα (684 ευρώ Χ 1,33 = 910 ευρώ με στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη μονάδα).

* Ο βασικός μισθός του «δόκιμου» υπαλλήλου της κατηγορίας ΥΕ θα ανέρχεται σε 958 ευρώ το μήνα (684 ευρώ Χ 1,4 = 958 ευρώ με στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη μονάδα). Στο βαθμό Ζ’ και στο μειωμένο κατά 12% περίπου εισαγωγικό μισθό θα παραμένει ο «δόκιμος» υπάλληλος για 2 χρόνια. Μόλις συμπληρώνει 2 χρόνια, εφόσον κρίνεται άξιος και ικανός να συνεχίσει να υπηρετεί στο Δημόσιο, θα μονιμοποιείται και θα λαμβάνει πλέον το βαθμό ΣΤ’ και τον κανονικό εισαγωγικό μισθό που αντιστοιχεί στην κατηγορία του, δηλαδή 780 ευρώ αν είναι ΥΕ, 858 ευρώ αν είναι ΔΕ, 1.037 ευρώ αν είναι ΤΕ και 1.092 ευρώ αν είναι ΠΕ. Από κει και πέρα θα συνεχίζει κανονικά τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη.

2. Η «προσωπική διαφορά» την οποία λαμβάνουν με τις συνολικές μηνιαίες αποδοχές τους περίπου 60.000 υπάλληλοι σε διάφορα υπουργεία, μεταξύ των οποίων και οι εφοριακοί, οι τελωνειακοί, οι υπάλληλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι εργαζόμενοι στο Γενικό Χημείο του Κράτους, οι υπάλληλοι της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής κ.ά. θα καταργηθεί από το 2016.

Πρόκειται για τη λεγόμενη «υπερβάλλουσα μείωση», η οποία δεν έγινε στους συγκεκριμένους υπαλλήλους από την 1η-1-2011 όταν εφαρμόστηκε το ενιαίο μισθολόγιο, καθώς τότε συμφωνήθηκε να θεσπιστεί ανώτατο όριο 25% στις περικοπές συνολικών αποδοχών που προέκυπταν. Επειδή δε στους υπαλλήλους αυτούς προέκυπταν, με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, πολύ μεγάλες περικοπές αποδοχών, άνω του 25% και μέχρι 54%, η θέσπιση του πλαφόν στο 25% είχε ως συνέπεια να διατηρήσουν με τη μορφή της «προσωπικής διαφοράς» το πλέον του 25% ποσό μείωσης των συνολικών αποδοχών τους.

Η «προσωπική διαφορά», λοιπόν, προβλέπεται πλέον να καταργηθεί από την 1η-1-2016 με συνέπεια οι 60.000 υπάλληλοι που τη λαμβάνουν να υποστούν νέες μειώσεις στις συνολικές αποδοχές τους. Η εξοικονόμηση που προκύπτει από την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» υπολογίζεται σε 200 εκατ. ευρώ περίπου.

Από την 1η-7-2015 θα τεθεί σε ισχύ πιλοτικά στο υπουργείο Οικονομικών πρόγραμμα ανακατανομής της «προσωπικής διαφοράς». Δηλαδή το ποσό της «διαφοράς» αυτής θα αφαιρεθεί από τις αποδοχές ορισμένων υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών (εφοριακών, τελωνειακών κ.ά.) και θα προστεθεί στις αποδοχές άλλων υπαλλήλων του ίδιου υπουργείου με βάση κριτήρια αξιολόγησης και με βάση τα προσόντα των εργαζομένων.

Η καθολική εφαρμογή του νέου ενιαίου μισθολογίου, όπως θα διαμορφωθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή από 1η-1-2016.

Τι θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι έως το τέλος του 2014

Μπορεί σε πολιτικό επίπεδο οι εξελίξεις να είναι ραγδαίες, ωστόσο η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη για την οικονομική καθημερινότητα των φορολογουμένων που θα πρέπει να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους έως το τέλος της χρονιάς.

Ειδικότερα, μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες που απομένουν μέχρι να εκπνεύσει το 2014, οι φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν την τέταρτη δόση του ΕΝΦΙΑ που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου. Υπενθυμίζεται ότι εντός του 2015 υπάρχουν ακόμη δύο δόσεις της συγκεκριμένης επιβάρυνσης στην ιδιοκτησία.


Παράλληλα, σύμφωνα με την τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών, οι φορολογούμενοι μπορούν, έως τις 19 Δεκεμβρίου, να κάνουν διορθώσεις στο έντυπο Ε9 μέσω της ειδικής εφαρμογής του Τaxisnet. Οι τυχόν διαφορές στον φόρο θα συμψηφίζονται στις επόμενες δόσεις του ΕΝΦΙΑ.

Επιπλέον, μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να εξοφλήσουν οι ιδιοκτήτες Ι.Χ. τα τέλη κυκλοφορίας για το 2015. Υπολογίζεται ότι περίπου 5.000.000 κάτοχοι Ι.Χ. αυτοκινήτων και μοτοσικλετών θα πρέπει να καταβάλουν εφάπαξ τα τέλη κυκλοφορίας, τα οποία κυµαίνονται από 22 έως 1.320 ευρώ ανάλογα µε τον κυβισµό του κινητήρα κάθε οχήµατος και τους ρύπους.

Σημειώνεται ότι, σε περίπτωση εκπρόθεσμης πληρωμής, επιβάλλεται πρόστιμο διπλάσιο της αξίας που αντιστοιχεί στην κατηγορία του οχήματος. Υπενθυμίζεται ότι από το 2012 έχει καταργηθεί το γνωστό αυτοκόλλητο στο αυτοκίνητο και ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει μαζί του την απόδειξη πληρωμής, την οποία θα πρέπει να φυλάει για πέντε χρόνια.

Κατάθεση πινακίδων

Εάν οι ιδιοκτήτες Ι.Χ. δεν «βγαίνουν», μπορούν να καταθέσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας στις κατά τόπους εφορίες, φαινόμενο που παρατηρείται, συνήθως, κατά το διάστημα πριν από την Πρωτοχρονιά.

Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται να προσκομιστούν είναι:

- άδεια κυκλοφορίας αυτοκινήτου

- πινακίδες

- φωτοτυπία της δήλωσης εισοδήματος, όπου να αποδεικνύεται ποιος είναι ο κάτοχος του Ι.Χ.

- απόδειξη πληρωμής των τελών κυκλοφορίας του τρέχοντος έτους

- υπεύθυνη δήλωση ότι το αυτοκίνητο θα σταθμεύσει σε κλειστό ιδιόκτητο χώρο και όχι σε δημόσιο δρόμο.

Zougla.gr