Οι 10 πιο εθιστικές τροφές.....

Το ξέρετε ότι δεν πρέπει, όμως πώς να αντισταθείτε στη μυρωδιά του φρεσκοψημένου τσουρεκιού ή στην εικόνα μιας λαχταριστής σοκολατόπιτας όταν μπαίνετε σε έναν φούρνο; Γιατί μας είναι αδύνατον να αντισταθούμε σε όλες αυτές τις τόσο γευστικές τροφές; «Κανείς δεν ‘λιγουρεύεται’ να φάει σπανάκι ή μπρόκολο», λέει η καθηγήτρια ψυχολογίας Ashley Gearhardt, από το Πανεπιστήμιο του Michigan, η οποία συμμετέχει σε εκτενή έρευνα, η οποία θέτει την τροφή -ή τα επεξεργασμένα χημικά που ονομάζονται στις μέρες μας τροφή- στην ίδια κατηγορία με την κατάχρηση φαρμάκων.

Πώς γίνεται ένα σακουλάκι πατατάκια ή ένα τόσο δα cupcake να είναι εθιστικά; Οι γυναίκες, μάλιστα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εθιστούν, καθώς, σύμφωνα με την ψυχολόγο, είναι εκείνες που στην αρχή περιορίζουν την παρόρμησή τους να καταβροχθίσουν ένα λαχταριστό σνακ, όμως τελικά δεν τα καταφέρνουν και «πέφτουν με τα μούτρα». Με αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλός τους μπαίνει σε εθιστική διαδικασία και αποκτά ανθυγιεινή σχέση με την κάθε ουσία. Ποιες είναι, λοιπόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες οι πιο εθιστικές τροφές, τις οποίες θα πρέπει να καταναλώνουμε με μέτρο;
Λευκό ψωμί
Ξέρετε ήδη πως πρόκειται για ένα από τα τρόφιμα που θα πρέπει να αποφεύγετε, ειδικά αν πρόκειται για συσκευασμένο ψωμί (π.χ. του τοστ), καθώς περιέχει εξευγενισμένο αλεύρι, χωρίς δημητριακά. Προτιμάτε το ψωμί ολικής άλεσης.
Donuts
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η ζάχαρη είναι η πιο εθιστική από τις τρεις ουσίες που αναφέρθηκαν παραπάνω, ενώ δεν είναι λίγες οι έρευνες που έχουν επιβεβαιώσει ότι κάθε φορά που καταναλώνουμε ζάχαρη ο οργανισμός εκλύει ντοπαμίνη σε υπερβολικό, μη φυσιολογικό βαθμό.
Ζυμαρικά
Για πολλούς αποτελούν το πιο αγαπημένο τρόφιμο, όταν μάλιστα «λούζονται» με βούτυρο, λιπαρές σάλτσες, αλάτι και τυρί, γίνεται και ένα από τα πιο επικίνδυνα για εθισμό. Προσπαθήστε να τα καταναλώνετε στην «ιταλική» προτεινόμενη δόση, δηλαδή σε σκεύος όχι μεγαλύτερο από ένα φλιτζάνι. Επίσης, προτιμάτε να τα μαγειρεύετε al dente, ώστε να μειώνεται το γλυκαιμικό τους φορτίο.
Cupcakes
Και γενικώς κέικ με γλάσο. Οι τροφές αυτές είναι επίσης πολύ εθιστικές -και επικίνδυνες για τον οργανισμό- καθώς περιέχουν υπερβολικά μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, η οποία συνδέεται με προβλήματα παχυσαρκίας, διαβήτη και του μεταβολικού συνδρόμου.

Πατατάκια
Τα πατατάκια έχουν υπερβολικά υψηλές ποσότητες λιπαρών και αλατιού, ακόμα και αν επιλέγετε αυτά που ψήνονται στον φούρνο. Κάποια, μάλιστα, περιέχουν και ζάχαρη. Αν θέλετε να μασουλήσετε κάτι τραγανό για βραδινό, φτιάξτε μία σαλάτα με λάχανο και καρότο στην οποία θα προσθέσετε ελάχιστο αλάτι.
Μπισκότα
Υπάρχει λόγος που το βάζο με τα μπισκότα στο σπίτι δεν είναι ποτέ γεμάτο. Σύμφωνα με έρευνα, έστω κι αν απλά κοιτάζει κανείς τα μπισκότα, ο οργανισμός του εκλύει ντοπαμίνη. Φανταστείτε τι γίνεται όταν τα τρώτε! Οι ειδικοί λένε πως ο εγκέφαλος τότε τονώνεται πολύ με την «ορμόνη της χαράς», προκαλώντας σας να φάτε κι άλλα. Ωστόσο, και τα μπισκότα είναι από τα τρόφιμα που περιέχουν τις τρεις εθιστικές ουσίες (αλάτι, ζάχαρη και λιπαρά). Πόση ισχυρή θέληση πρέπει να έχει κάποιος για να τους αντισταθεί;
Σοκολάτα
Διαχειριστείτε αυτό το εξαιρετικό τρόφιμο με φροντίδα: Λίγη σοκολάτα κάνει καλό. Σε μεγάλες ποσότητες και τακτική κατανάλωση, όμως, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μπορεί να γίνει πιο εθιστική ακόμα και από ναρκωτικό. Προτιμάτε σοκολάτες με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε κακάο και όχι αυτές που βλέπετε στις διαφημίσεις, οι οποίες είναι γεμάτες λιπαρά και ζάχαρη, ουσίες που έχουν πολύ μικρή θρεπτική αξία.
Τηγανιτές πατάτες
Ο εφιάλτης του ατόμου που προσπαθεί να κάνει δίαιτα και το όνειρο της βιομηχανίας τροφίμων. Το αποκορύφωμα της υπερσυγκέντρωσης ζάχαρης, λιπαρών και αλατιού –ειδικά αν πρόκειται για προτηγανισμένες και κατεψυγμένες πατάτες. Οι επιστήμονες λένε πως πέρα από τρομερά εθιστικές, οι τηγανιτές πατάτες διαθέτουν και υψηλή περιεκτικότητα του καρκινογόνου ακρυλαμίδιου. Τα καλά νέα είναι πως υπάρχουν και ασφαλέστεροι τρόποι για να τις απολαύσετε, π.χ. στον φούρνο ή βραστές.
Καραμέλες και ζαχαρωτά
Ο καθηγητής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Florida Dr. Mark Gold, ο οποίος ερευνά τον εθισμό στο φαγητό εδώ και 30 χρόνια, έχει βρει ότι τα ζαχαρώδη τρόφιμα, στα οποία ο άνθρωπος εκτίθεται ήδη από την κοιλιά της μητέρας του αλλά και στην παιδική ηλικία, τον κάνουν να θέλει μεγαλώνοντας να καταναλώνει όλο και περισσότερα γλυκά. Λέει, λοιπόν, ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ τι ταΐζουμε τα παιδιά, αν δεν θέλουμε να τα εθίσουμε στο φαγητό και δη στη ζάχαρη.
Παγωτό
Έχει βρεθεί πως το πιο εθιστικό τρόφιμο για την πλειοψηφία των ανθρώπων είναι το παγωτό –πρόκειται για αυτό στο οποίο είναι σχεδόν αδύνατον για τους περισσότερους να αντισταθούν. Και δεν είναι περίεργο; Αν υπάρχει στην κατάψυξη, εκεί θα στραφεί κάποιος που είναι ψυχολογικά πεσμένος. Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι το απόλυτο σνακ, αλλά και τους χειμερινούς δεν είναι λίγοι αυτοί που το προτιμούν, χωμένοι κάτω από κουβέρτες, μπροστά στο τζάκι. Έρευνες, όμως, δείχνουν ότι η μεγάλη κατανάλωση τροφών τόσο επεξεργασμένων όσο το παγωτό μπορεί να μειώσει σημαντικά την όρεξη για κατανάλωση άλλων, πιο θρεπτικών και υγιεινών τροφών, κι αυτό γιατί το παγωτό μετατοπίζει στον ανθρώπινο εγκέφαλο το σημείο ρύθμισης της ηδονής. Κι όταν γίνει αυτή η μετατόπιση, ο μόνος τρόπος να αντεπεξέλθει κανείς στον εθισμό είναι… περισσότερο παγωτό!

Συγκέντρωση ε.ε και ε.α. στελεχών των ΕΔ και των ΣΑ στα Χανιά.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα με μεγάλη και απροσδόκητη επιτυχία, στα Χανιά της Κρήτης η εκδήλωση διαμαρτυρίας των εε και εατελεχών των ΕΔ και των ΣΑ. Αν και ορισμένοι προσπάθησαν για το αντίθετο, περίπου 2,5 χιλιάδες Συνάδελφοι παρευρέθησαν και διαδήλωσαν. Ο ίδιος ο αντιπεριφερειάρχης δήλωσε εντυπωσιασμένος από τη συμμετοχή και τον παλμό. Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σε κοινή ανακοίνωση του Συντονιστικού πιθανότατα την Παρασκευή 19 Απρ 2013.

(www.ert.gr) Χανιά: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των αποστράτων στη Δημοτική Αγορά. Μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή είχε η συγκέντρωση που πραγματοποίησαν στις 4 το απόγευμα στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς οι απόστρατοι και οι εν ενεργεία στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στις συντάξεις και στους μισθούς τους, αλλά και για την υπερβολική, όπως τονίζουν, φορολόγησή τους. Μετά τη συγκέντρωση, πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης των Χανίων, με κατάληξη το κτίριο της αντιπεριφέρειας.

(www.neakriti.gr) Μαζική συγκέντρωση των αποστράτων στα Χανιά. Μεγαλειώδη χαρακτήρισε, για τα δεδομένα της περιφέρειας, την συγκέντρωση που πραγματοποίησε  σήμερα στην πλατεία Ελευθερίας στα Χανιά, το προεδρείο των απόστρατων και εν ενεργεία στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας. Κρατώντας Ελληνικές σημαίες και πανό διαμαρτυρήθηκαν για τις περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς τους αλλά και για την υπερβολική όπως τονίζουν φορολόγηση τους. "Λείπαμε από τα σπίτια μας για 100άδες ημέρες όταν δουλεύαμε και τώρα δεν έχουμε όχι μόνο να πάρουμε μια σοκολάτα στα εγγόνια μας αλλά έχουμε φθάσει στην επαιτία" υποστηρίζουν κάποιοι εξ αυτών. "Έχουμε δεχτεί περικοπές έως 45-50%, πως θα επιβιώσουμε ," τονίζουν με απογοήτευση και απορία και προσθέτουν "αυτήν την φορά οι ένστολοι έχουν δεχτεί την μεγαλύτερη απαξίωση." Μετά τη συγκέντρωση στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς, πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης των Χανίων, με κατάληξη το κτίριο της αντιπεριφέρειας. Νωρίτερα πάντως  οι πρόεδροι των Ενώσεων Αποστράτων στην συνέντευξη τύπου που έδωσαν στα Χανιά  άφησαν ανοιχτό  το ενδεχόμενο δημιουργίας, είτε νέου κόμματος, είτε προσπάθειας αναγέννησης του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας. Ο πρόεδρος της ΕΑΑΝ  είπε ότι υπάρχουν πιέσεις από πάρα πολλούς απόστρατους για την δημιουργία κόμματος ή προσχώρησης στον ΣΕΕ. Ο Κ. Ιατρίδης από την πλευρά της Ενώσεως Αποστράτων Αεροπορίας επεσήμανε ότι τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δημιούργησαν την κρίση και δεν μπορούν να είναι αυτά που θα δώσουν λύση.

(www.prismanews.gr) Απόστρατοι και ένστολοι βγήκαν στους δρόμους - Δυναμικό συλλαλητήριο στα Χανιά. Δυναμικό συλλαλητήριο, ενάντια στις δραματικές περικοπές και στα στα μέτρα της κυβέρνησης, πραγματοποίησαν στη Κρήτη τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των Ενόπλων δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας! Το συλλαλητήριο, το πρώτο που πραγματοποιήθηκε σε επίπεδο Κρήτης, έλαβε χώρα στα Χανιά και συγκεκριμένα στην πλατεία της δημοτικής αγοράς στις 16:00. Η Κρήτη στέλνει το δικό της μήνυμα. Ένα μήνυμα ομοψυχίας, αποφασιστικότητας και ελπίδας, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Συντονιστικού Οργάνου Δράσεων, το οποίο συστάθηκε προκειμένου να συντονίζει ενέργειες, να οργανώνει δράσεις, να προσδιορίζει τους στόχους και τους τρόπους που αυτοί θα επιτευχθούν, απέναντι στις επιθέσεις και τις αδικίες που υφίστανται τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά κυρίως για να πολεμήσει την απαξίωση και αποδυνάμωση που επιχειρείται στην Εθνική Άμυνα και στην Εσωτερική Ασφάλεια της χώρας.

Αυτοί με τα κουστούμια, όμως, νομίζουν ότι ένας στρατιωτικός δεν έχει πρόβλημα....

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Συζύγου συναδέλφου

Πήρα το θάρρος μετά από μια επιστολή που διάβασα από μία σύζυγο στρατιωτικού να στείλω και εγώ το δικό μου μήνυμα, με την παράκληση να τη δημοσιοποιήσετε ....

Είμαστε και εμείς στην ίδια μοίρα… μόνο που τα δικά μου τα παιδιά είναι 5 και 6 χρονών και δεν πηγαίνουν ακόμα φροντιστήρια .. αν και να ήταν μεγαλύτερα δεν θα πηγαίνανε πάλι γιατί το δάνειο του σπιτιού είναι 650 ευρώ και του αυτοκινήτου που κάθε χρόνο κάνουμε και από μία επιμήκυνση είναι 200 ευρώ. Σύνολο 850 ευρώ… ο σύζυγος παίρνει 1050 μετά από 12 χρόνια υπηρεσίας. Άρα μου μένουν 200 ευρώ να μπορέσω να πάρω μερικά πράγματα από το σούπερ μάρκετ... μιας και σε αυτό είναι αυξημένες οι τιμές.

Έχω την τύχη να εργάζομαι τετράωρη στον ιδιωτικό τομέα και λέω έχω την τύχη γιατί με δυσκολία βρήκα και αυτήν.... εμείς έχουμε μεταθέσεις και δεν μας προτιμούν.....

Πριν αγοράσουμε το διαμέρισμα όπως και πολύ άλλοι ήμασταν μια χαρά.... είχε μόνο ο σύζυγος τη δική του δουλειά και δεν μας έλειπε τίποτα. Το ψυγείο μας ήταν πάντα γεμάτο. Δυστυχώς τώρα δεν έχει ούτε τα απαραίτητα..... από της 30 του μήνα μέχρι τη 10 έχουμε 50 ευρώ για να συνεχίσουμε τον μήνα!!

ΚΥΡΙΟΙ ΜΟΥ, ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΜΗΝΑΣ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΑΛΑ?

Αλλά δεν τους ενδιαφέρει.... δεν ντρέπομαι που οι γείτονες με δίνουν φαγητό για τα παιδιά μου.... γιατί ξέρω ότι δεν θα πεινάσουν…Ο άντρας μου ντρέπεται που στο σούπερ μάρκετ δίνουν στα παιδιά μου σοκολάτες κάθε φορά που πηγαίνουμε, αλλά εγώ όχι γιατί ξέρω ότι δεν μπορώ να τους πάρω. Η ψυχολογία του και το ηθικό του έχει πέσει πολύ..... Οι τράπεζες στέλνουν εξώδικα..... αλλά ποιος θα τα πληρώσει? Έχω βάλει 3 στην άκρη μέχρι τώρα....Δεν είμαστε στον τόπο μας και στις υπηρεσίες αναγκάζομαι να παίρνω γυναίκα να προσέχει τα παιδιά για να μπορέσω να πάω στη δουλειά.. ποιος πληρώνει ΚΥΡΙΟΙ την κυρία να τα προσέχει?? με τα 300 ευρώ τα δικά μου πρέπει να πληρώσω νερό, κινητό, κοινόχρηστα, ΔΕΗ!! Δεν φτάνουν όμως για τους λογαριασμούς..... Τα γνωρίζετε αυτά....

Αυτοί με τα κουστούμια, όμως, νομίζουν ότι ενας στρατιωτικός δεν έχει πρόβλημα....

Ήρθε τον προηγούμενο μήνα η ΔΕΗ να μας κόψει το ρεύμα…γιατί δεν δέχονται διακανονισμό για 200 ευρώ.. θέλουν τα 130 μπροστά και τα υπόλοιπα σε μια δόση.. αν είχα δεν θα σας τα έδινα κύριε?? Λέει ο σύζυγος, και η απάντηση ποια ήταν? Στρατιωτικός είστε κύριε, δεν έχετε?

Τέλος πάντων να μην σας κουράζω όπως οι περισσότεροι έτσι και εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε γάλα, ούτε τυρί για τα παιδιά μας..

Ποιος μπορεί όμως να καταλάβει τη δική μου ψυχολογία....? Ποιος μπορεί να μου δώσει δύναμη για να μπορέσω να σταθώ δίπλα στον άντρα μου.... που κάθε φορά που έχει υπηρεσία μου λέει την ίδια κουβέντα…τι πάω αφού δεν την πληρώνομαι..Ποιος μπορεί να εξηγήσει στα παιδιά γιατί οι φίλοι μας έρχονται με σακούλες με ψώνια στο σπίτι μας. Έχω φτάσει ένα βήμα πριν την τρέλα! Μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό εσείς που οι τρόικα σας έβαλε τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι? Που υπάρχει δημοκρατία και δεν την βλέπουμε? Μπορείτε να μου εγγυηθείτε ότι η τράπεζα δεν θα με αφήσει στους δρόμους? Μια τελευταία ερώτηση.. γιατί στο δεξί χέρι φοράνε την ελληνική σημαία? Αφού την απαγόρευσε η τρόικα!! Περικοπές στους μισθούς και ας υπάρχουν άνεργοι στα ίδια μας τα σπίτια. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.. Εύχομαι εσείς με τα μεγάλα τα κεφάλια και τα μακριά κουστούμια να έχετε και εσείς παιδιά που να σε λένε μαμά – μπαμπά πεινάω, δώσε με κάτι και εσεις να κλαίτε γιατί το ψυγείο είναι άδειο.. έτσι θα καταλάβεται πως περνάμε!
http://www.sysmed.gr

Ό,τι ράβουμε στο σχολείο, ξηλώνεται πολλές φορές στο σπίτι

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, θυμάμαι όμως κάτι που μου συνέβη μες στην τάξη. Ήταν η εποχή που κυβερνούσε τούτον τον ταλαίπωρο τόπο ο «αρχιερέας της διαπλοκής» και τα σπιθαμιαία τσιράκια του. Είχαν αποθρασυνθεί τα κομματικά «στελέχια», διόριζαν, έκλεβαν, εκβίαζαν, διέλυαν την πατρίδα, γιατί νόμιζαν ότι θα κυβερνούν και θα βυσσοδομούν δία βίου. Κατά τις θλιβερές νεοδημοκρατικές παρενθέσεις, ανενόχλητοι και το ίδιο ισχυροί και αναιδείς, απολάμβαναν την σοδειά των χρόνων εξουσίας και ακόνιζαν τα νύχια τους για την επικείμενη… επανάταξη. 

Τέλος πάντων. Διδάσκω στην Στ’ Δημοτικού το μάθημα «Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή». Συζητούμε με τους μαθητές την σπουδαιότητα της εργασίας. Επιμένω στην ευλογία και τη χαρά του κόπου-«τα αγαθά κόποις κτώνται»- να κατανοήσουν οι μαθητές αυτό που μας άφησε παρακαταθήκη ο ελευθερωτής μας, Γέρος του Μοριά, Θοδωρής Κολοκοτρώνης:

 «Παιδιά μου… να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το υπόλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι». (Από το περίφημο λόγο στην Πνύκα, το 1838. Ας προσεχθεί ότι ο Κολοκοτρώνης συνδέει τα «γράμματα» με την ελευθερία. Και μιλούσε για τα «γράμματα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι αγιάζουνε», όπως λέει ο ποιητής και όχι για τα σημερινά «άθεα γράμματα», που μας επέβαλλαν οι ημιμαθείς, «οι ξεθυμασμένοι φυλετικά Έλληνες», όπως τους ονόμαζε ο Μυριβήλης). 

Συζητούμε, λοιπόν, για την αξία της εργασίας με τους μαθητές μου και τις αρετές που πρέπει να την δορυφορούν, εντιμότητα, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, γιατί «πάσα επιστήμη χωριζόμενη αρετής πανουργία εστί».

 Την επομένη μέρα μια μαθήτριά μου, μου λέει αυθόρμητα: 

 «-Κύριε, ο μπαμπάς μου είπε ότι αυτά που λέτε είναι ανοησίες». (Έτσι ακριβώς. Κάνουν τεράστιο λάθος οι γονείς που υποτιμούν και χλευάζουν, μπροστά στα παιδιά τους, τους δασκάλους ή καθηγητές. Η μειωτική εικόνα του δασκάλου λειτουργεί αρνητικά στην μάθηση και ενσπείρει στα παιδιά εριστικότητα και επιθετικότητα επί δικαίων και αδίκων. Χάνεται ακόμη η αρετή του σεβασμού. 

Ο άγιος Χρυσόστομος γράφει: «… ει γαρ αδελφόν ου δει κρίνειν, πολλώ μάλλον διδάσκαλον», δηλαδή, «αν δεν πρέπει να κατακρίνουμε κάποιον αδελφό-συνάνθρωπο, πολύ περισσότερο δεν πρέπει να κατακρίνουμε τους δασκάλους». Λόγοι όμως δικαιοσύνης επιβάλλουν να τονίσουμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, για την «προκλητική» στάση των παιδιών υπεύθυνοι είναι και οι δάσκαλοι, οι ράθυμοι και οι αδιάφοροι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν ψέγουμε τον δάσκαλο ενώπιον του παιδιού, αλλά πηγαίνουμε στο σχολείο και ζητούμε εξηγήσεις).

 Και συνεχίζει η μαθήτρια: «Μου είπε ότι σήμερα για να βρεις δουλειά πρέπει να έχεις βύσμα. Εγώ έχω. Μεγάλωσε είσαι και μη σε νοιάζει. Θα σε βολέψω». Ήταν κομματόσκυλο, τρανό και χωμένο στον βούρκο, έως τις τρίχες της κεφαλής, ο «συνετός» πατέρας. Διορίστηκε ο ίδιος στο Δημόσιο, διαπρέποντας στην αφισοκόλληση και την δουλοπρέπεια στα «πράσινα» μεγαλοερπετά και φρόντισε να μεταγγίσει και στο παιδί του την εμετική, σκωληκοειδή τακτική του. 

Τι να του πεις αυτού του παιδιού; Το κατέστρεψε ο ίδιος ο γονέας του. Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε σήμερα στο σχολείο με την γλώσσα των παιδιών. Μας κουβαλούν από το σπίτι τις βρισιές που εκτοξεύουν οι γονείς τους στο σπίτι, φαινόμενο λυπηρότατο, το οποίο αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε δραστικά οι δάσκαλοι, γιατί κινδυνεύουμε να βρεθούμε εκτεθειμένοι με την κατηγορία της «λεκτικής βίας». Εκεί καταντήσαμε. 

Γράφει η απαράμιλλη Γαλάτεια Σουρέλη σε ένα κείμενό της στο βιβλίο «Αγιότητα: Ένα λησμονημένο όραμα»: <>. Άφησα τελευταίες τις τουρκοσαπουνόπερες. Ας το καταλάβουμε όλοι μας ότι πρόκειται για ύπουλο εξισλαμισμό. Ό,τι δεν μπόρεσαν να κάνουν οι Τουρκοκρατίες με τα παιδομαζώματα και τις εξωμοσίες, γίνεται τώρα μέσω της τηλεόρασης. Οι ψηφίδες μπαίνουν, μία μία, στις θέσεις τους. Ασκέρια λαθρομεταναστών μουσουλμάνων, τζαμιά στην Αθήνα, εθισμός στην γλώσσα, την τουρκική, την οποία ακούν τα παιδιά νυχθημερόν στο σπίτι, περισσότερο από την φωνή των γονιών τους, αφαίρεση από τα σχολικά βιβλία εικόνων και κειμένων που μιλούν για σφαγές Μουσουλμάνων (Τουρκοαιγυπτίων, Τουρκαλβανών) εις βάρος Ορθοδόξων Ελλήνων, κατάργηση ιθαγένειας, θρησκειολογία αντί για ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών, διά του οποίου επιβάλλεται από την Γ’ Δημοτικού να μαθαίνουν τα παιδιά για τον Μουσουλμανισμό, και αποκαλύπτεται το σχέδιο μετατροπής της πατρίδας μας, ανεπαισθήτως, σε μουσουλμανική αποικία. Προσθέστε τον εκπατρισμό χιλιάδων νέων μας – τα καλύτερα μυαλά λεηλατούνται – και την προδοσία των κομματικών νάνων και αρλεκίνων. (Κοινό υπουργικό συμβούλιο Ελλάδος-Τουρκίας, γεγονός που ποτέ δεν έγινε με την Κύπρο, χώρα ελληνική). 

Φέτος στην Στ’ Δημοτικού, στην οποία διδάσκω – μαθαίνουμε την νεοελληνική ιστορία, από την άλωση της Πόλης ως τις μέρες μας- το γεγονός στο οποίο δίνουμε βαρύτητα είναι η Ευλογημένη Επανάσταση του ’21. Ερωτώ: Είναι δυνατόν να διδάσκεις στο σχολείο την Έξοδο του Μεσολογγίου, το ηρωικότερο ίσως κατόρθωμα της ιστορίας μας, και στο σπίτι να ξηλώνονται όσα πέτυχες, γιατί οι γονείς του παιδιού εισπνέουν τις αναθυμιάσεις του Σουλεϊμάν του Γενοκτόνου μας; «Έρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη… Μην αφήσεις τον άθεο να πάρη το στερνό θησαυρό!», λέει ο Παλαμάς. Και ο στερνός και αδιατίμητος θησαυρός μας είναι μες στο σπίτι μας. Τα παιδιά μας.

Δημήτρης Νατσιός, Παιδεία

Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/7934, Ἀντίβαρο

Δημητρης Νατσιός

Οι εκ γενετής αριστούχοι

Ποτέ μην αναβάλλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις μετά από δύο μήνες….
Είχαμε ασχοληθεί (πριν δύο μήνες) με τους ανθρώπους που ήταν μέτριοι ή κακοί μαθητές και κατάφεραν να διαπρέψουν στο κλάδο τους, καθώς και με τους ανθρώπους που είχαν ελλιπή (ή μηδενική) μόρφωση και επίσης πέτυχαν να αφήσουν το στίγμα τους. Σε αυτούς τους τελευταίους θα πρέπει να προσθέσουμε την Έμμα Γκόλντμαν και τον Ιάκωβο Καμπανέλλη.

Μέσα στο χάος των κειμένων που κείτονται στο γραφείο μου και παντού τριγύρω, ανακάλυψα και το απαραίτητο τέλος της τριλογίας των «Μεγάλων στο Σχολείο». Και καλό είναι να τελειώνεις μια δουλειά –ακόμα και μετά από δυο μήνες.


Ανάμεσα στα μεγάλα πνεύματα της ανθρωπότητας βρίσκονται πολύ περισσότεροι καλοί και άριστοι μαθητές, απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, εξαιτίας του τόσο διαδεδομένου μύθου για τους «κατοπινά επιτυχημένους», αλλά πρωτύτερα «κακούς μαθητές».

Ας δούμε κάποιους από αυτούς ξεκινώντας από τους «νέγρους του κόσμου», όπως αποκάλεσε ο Τζον Λένον τις γυναίκες. Γιατί, σίγουρα, ήταν πολύ πιο δύσκολο για μια γυναίκα να αναδειχτεί μέσα σε αυτόν τον “man’s man’s world”. Πόσο μάλλον πριν εκατό χρόνια!

Κι όμως. Ο μόνος άνθρωπος που έχει πάρει δύο νόμπελ, σε διαφορετικές επιστήμες, είναι μια γυναίκα, η Μαρία Σκλοντόβσκα.

Το όνομα της πιθανότατα δε θα σας λέει τίποτα, αφού η Μαρία έγινε γνωστή με το όνομα του συζύγου της, του Πιέρ Κιουρί.

Η Μαρία γεννήθηκε στη Βαρσοβία, σε μεσοαστική οικογένεια –ο πατέρας της ήταν καθηγητής γυμνασίου. Τριών χρονών, παρακολουθώντας τη μεγάλη της αδελφή που προσπαθούσε να μάθει να διαβάζει, η Μαρία πήρε ένα βιβλίο και, έτσι απλά, ξεκίνησε να διαβάζει κάτι στους γονείς της. Εκείνοι ξαφνιάστηκαν τόσο που δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν.

Τότε η μικρή, παρεξηγώντας τη σαστιμάρα τους, άρχισε να ψελλίζει: «Μη θυμώνετε… Δεν το ήθελα… Δε φταίω, ούτε η Μπρόνια φταίει, έγινε επειδή… Είναι πολύ εύκολο.»

Η Μαρία δεν ήταν μόνο η καλύτερη στην τάξη της, αλλά ήταν και μικρότερη από τους συμμαθητές της κατά δύο χρόνια. Το μνημονικό της ήταν απερίγραπτο. Το χάρισμα της απόλυτης συγκέντρωσης σχεδόν τρομαχτικό.

Διάβαζε τα πάντα, όποιο βιβλίο έπεφτε στα χέρια της. Τέλειωσε το σχολείο πριν τα δεκάξι, αλλά επειδή η οικονομική κατάσταση της οικογένειας της είχε επιδεινωθεί κατά πολύ, προοριζόταν να γίνει γκουβερνάντα ή –στην καλύτερη περίπτωση- δασκάλα.

Εκείνη δεν μπορούσε να αποδεχτεί κάτι τέτοιο. Έκανε αίτηση για να σπουδάσει στο Παρίσι και οι επιδόσεις της ήταν τέτοιες ώστε κέρδισε μια πλήρη υποτροφία.

Στο πανεπιστήμιο γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγο της, Πιερ. Το 1903 πήραν μαζί το νόμπελ φυσικής και το 1911 πήρε –μόνη της, και νομίζω ότι ήταν η πρώτη γυναίκα- το νόμπελ χημείας.

Παρεμπιπτόντως –και δυστυχώς- ο Πιέρ και η Μαρί Κιουρί ήταν τα πρώτα θύματα της ραδιενέργειας, αφού όταν απομόνωσαν το πολώνιο και το ράδιο δεν έπαιρναν καμία προφύλαξη.

Άριστη μαθήτρια, πάντα «η νεότερη, η κοντύτερη και η καλύτερη στην τάξη της», ήταν και η Ρόζα Λουξεμπουργκ, η «Σπαρτακίστρια», η οποία πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (και δολοφονήθηκε γι’ αυτό).

 Μεγαλοφυέστερη από τους μεγαλοφυείς ήταν η Αιμιλία του Σατελέ (1706-1749), η «θεϊκή αγαπημένη του Βολτέρου». Σε ηλικία δέκα χρονών είχε μάθει λατινικά και αρχαία ελληνικά. Μετέφρασε την Πολιτική του Αριστοτέλη και την Αινειάδα, ενώ ταυτόχρονα ασχολείτο και με τα μαθηματικά.

Δώδεκα χρονών διάβαζε, έγραφε και μιλούσε άπταιστα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά, καθώς και δυο-τρεις νεκρές γλώσσες. Μεγαλώνοντας έκανε πειράματα φυσικής, έγραφε βιβλία για τον απειροστικό λογισμό (του Νεύτωνα ή του Λάιμπνιτς;), μετέφραζε έργα του Σοφοκλή και μυθιστορούσε.

Πέθανε σαραντατριών χρονών και ο Βολτέρος έγραψε γι’ αυτήν: «Ήταν ένας μεγάλος άνθρωπος, με ένα μοναδικό λάθος: Ότι ήταν γυναίκα».

Το ίδιο λάθος είχε πληρώσει πολύ ακριβά πριν αρκετούς αιώνες η Υπατία της Αλεξάνδρειας, αλλά για εκείνη δεν έχουμε στοιχεία των σχολικών της επιδόσεων.

Κάτι περισσότερο από αριστούχος, κάτι περισσότερο από μεγαλοφυής, ένα θαύμα, ήταν και ο Μότσαρτ, αλλά εκείνος δεν πήγε ποτέ σχολείο. Όχι πως ενδιαφέρει κανέναν αν ήταν καλός στην ορθογραφία.

Αριστούχος σε όλα τα μαθήματα ήταν ο Μαξ Πλανκ, ο θεμελιωτής της κβαντομηχανικής. Ήταν ο αγαπημένος των καθηγητών και των συμμαθητών του. Πέρα από τα μαθήματα ήταν εξαιρετικός και στη μουσική. Έτσι, όταν τέλειωσε το γυμνάσιο (παίρνοντας το ανώτερο απολυτήριο, το Αμπσολουτόριουμ) ο Μαξ δεν ήξερε τι να σπουδάσει. Μουσική, κλασική φιλολογία ή επιστήμες;

Από τις σπουδές της φυσικής τον απέτρεψε ένας «ειδικός», με το επιχείρημα ότι στη φυσική είχαν πλέον όλα ερευνηθεί και ανακαλυφτεί! Εν έτει 1875 ο ειδικός πίστευε ότι δεν υπήρχε τίποτα καινούριο να ανακαλυφτεί στη φυσική. Αυτός σίγουρα παίρνει το νόμπελ κοντοφθαλμίας.

Ευτυχώς, για τον Πλανκ και τη φυσική, αποφάσισε να ακολουθήσει τον κλάδο των επιστημών. Είκοσι ενός χρονών ήταν διδάκτορας. Το 1918 πήρε το νόμπελ. Ήταν ένας από τους πρώτους που αναγνώρισε τη σημασία της θεωρίας του Αϊνστάιν. Και σε αντίθεση με πολλούς άλλους Γερμανούς επιστήμονες και διανοούμενους στάθηκε ενάντια στους εθνικοσοσιαλιστές εξ αρχής.

«Ευτυχισμένους καιρούς», ονόμαζε τα παιδικά του χρόνια ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο… Λένιν). Ο Λένιν ήταν πάντα άριστος μαθητής. Σε όποιο σχολείο πήγαινε έκανε εντύπωση για την ασυνήθιστη μνήμη του, την ταπεινοφροσύνη του και την αυτοσυγκέντρωση. Ήταν εξαιρετικός σκακιστής και πιανίστας («Αν δεν σταματήσω να ακούω την Appassionata δε θα ξεκινήσει ποτέ η επανάσταση», είχε πει μετά από πολλά χρόνια). Ένας καθηγητής του τον είχε χαρακτηρίσει «ανησυχητικά ευφυή».
Ίσως ο Λένιν να μην είχε γίνει επαναστάτης, έτσι έλεγε ο ίδιος, αν δεν είχε εκτελεστεί ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Σάσα.

Ο Σάσα ήταν το πρότυπο του Βλαντιμίρ. Το 1887 αποκεφαλίστηκε, επειδή είχε λάβει μέρος στην απόπειρα δολοφονίας του τσάρου Αλέξανδρου του Γ΄. Ο Λένιν ήταν τότε 17 χρονών και έδινε απολυτήριες εξετάσεις. Παρά το ισχυρό ψυχικό τραύμα κατάφερε να πάρει χρυσό μετάλλιο για τις επιδόσεις του σε αυτές τις εξετάσεις.

Απ’ τη στιγμή που βρέθηκε στο πανεπιστήμιο ξεκίνησαν οι συλλήψεις του και σύντομα βρέθηκε για ένα χρόνο στην υπέροχη Σιβηρία. Πως τους ξεπλήρωσε την εκτέλεση του αδελφού του το γνωρίζουμε όλοι.

(Ερώτηση: Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος είχε μικρότερο αδελφό;)

Εξαιρετικός μαθητής, πάντα πρώτος στην τάξη του, ήταν και ο Λέων Δαβίδοβιτς Μπροντσάικ (ψευδώνυμο Λέων Τρότσκι), ο δημιουργός και ανώτατος αρχηγός του Κόκκινου Στρατού.

Ο Τρότσκι ήταν γιος ενός φτωχού Εβραίου αγρότη. Μεγάλωσε σε ένα μικρό ουκρανικό χωριό, αλλά σε ηλικία εννιά ετών, ο πατέρας του τον έστειλε σε συγγενείς στην Οδησσό.

Και εκείνος ήταν πρώτος μαθητής, αλλά όχι τόσο φιλήσυχος όσο ο Λένιν. Ήταν υποκινητής μαθητικών εξεγέρσεων και πολλές φορές αποβλήθηκε γι’ αυτό. Αμέσως μετά το σχολείο (το απολυτήριο με τιμητική διάκριση παρά τη διαγωγή του) άρχισε για τον Τρότσκι η εποχή των διωγμών, των φυλακίσεων, της εξορίας.

Όπως είπαμε δημιούργησε τον Κόκκινο Στρατό και συνέβαλε τα μάλα στην επανάσταση, αλλά μετά το θάνατο του Λένιν βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν άλλο αριστούχο μαθητή, τον «πατερούλη» Στάλιν, ο οποίος και τον εξόντωσε.
Ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι (τώρα καταλαβαίνετε γιατί όλοι τους είχαν ψευδώνυμα) γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου στο Γκόρκι της Γεωργίας. Οι γονείς του ήταν δουλοπάροικοι και η μητέρα του ονειρευόταν να δει κάποια μέρα το «Ζόζο» της παπά του χωριού. Έτσι ο Στάλιν ξεκίνησε από νωρίς τις θεολογικές σπουδές!

Στη σχολή πνευματικών της Γεωργίας κατάφερε να ξεχωρίσει, παρ’ όλο που δυσκολευόταν με τη ρωσική γλώσσα. Ήταν άριστος μαθητής, αλλά διέφερε πολύ από το μαθητή Λένιν, ο οποίος διακρινόταν για τη μετριοφροσύνη του. Ο Στάλιν ήθελε να ξεχωρίζει από τους άλλους μαθητές και να τους κουμαντάρει –και μάλλον ποτέ δεν το ξεπέρασε αυτό.

Δεκατεσσάρων χρονών κέρδισε μια υποτροφία για τη θεολογική σχολή της Τιφλίδας. Εκεί πιάστηκε πολλές φορές να διαβάζει απαγορευμένους συγγραφείς, όπως τον Βίκτωρα Ουγκό.

Δεκαεννιά χρονών γνώρισε το Μαρξισμό και έγινε μέλος μιας –παράνομης- σοσιαλιστικής οργάνωσης. Μισό χρόνο αργότερα εγκατέλειψε τη σχολή του. Έτσι δεν έγινε ποτέ ο «παπάς του χωριού», αλλά κυβέρνησε τη Σοβιετική Ένωση για τριάντα χρόνια –και έστειλε πολλούς να συναντήσουν το Δημιουργό τους.

Ο κατάλογος με τους αριστούχους μαθητές είναι τεράστιος: Καντ, Βολτέρος, Ντεκάρτ, Ροβεσπιέρος, Χέγκελ, Σίλλερ, Ναπολέων, Κιρκεγκάαρντ, Σοπενχάουερ, Ένγκελς, Νίτσε, Φλωμπέρ, Όσκαρ Ουάιλντ, Φρόιντ, Χεμινγουέι, Σαρτρ κα.

Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονταν από μεσοαστικές –στη χειρότερη περίπτωση- οικογένειες.

Όπως είδαμε και στα προηγούμενα κείμενα είναι σπάνιες οι περιπτώσεις των παιδιών που γεννιούνται σε φτωχές οικογένειες (ή δεν τα καταφέρνουν καθόλου καλά στο σχολείο) και στη συνέχεια της ζωής τους καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Εξαιτίας, όμως, της πόλωσης επιβεβαίωσης, αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις τις θυμόμαστε πιο εύκολα από τον κανόνα.

Μια τέτοια εξαίρεση ήταν και η Μάργκαρετ Θάτσερ, η κόρη του μπακάλη που έκανε την Αγγλία σούπερ-μάρκετ.

Συμπερασματικά –και επαναλαμβάνοντας τα λόγια του «εικαστικού»: «Στο δυτικό κόσμο όλοι έχουμε απεριόριστες δυνατότητες, αλλά ελάχιστες πιθανότητες.»

Tο τέλος του διεστραμμένου «εγώ».

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου.

Το βλέμμα του φόβου που δεν το φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα.

Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο.

Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα.

Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.

Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα.

Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα.

Πού πάμε;

Τι θα μας συμβεί;

Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί;

Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι;

Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα;

Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ' αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια;

Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου;

Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι;

Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;

Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της
Ελλάδας.

Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει.

Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής;

Οι εφορίες της διαφθοράς;

Τα νοσοκομεία με το φακελάκι;

Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος;

Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;

Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε.

Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ -πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί.

Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες.

Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια.

Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα.

Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά.

Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής.

Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.

Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε.

Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας.

Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε.

Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος.

Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.

Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry.

Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά
ουσιαστικοί.

Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια
ζωή που είναι κοινή.

Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια
τρέντι.

Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια.

Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους.

Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί
πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι.

Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.

Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν.

Παρουσία μας, πάντα.

Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση.

Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας
εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.

Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες
σχέσεις.

Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά.

Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι.

Θα χτυπηθεί το Δημόσιο.

Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί.

Θ' απολυθούν κάποιοι απ' αυτούς που μπήκαν με  ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια.

Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του  Λάμπρου Κατσώνη».

Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα  είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το
επίδομα.

Φοβάμαι, όπως όλοι.

Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα.

Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό.
Φοβάμαι.

Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε. 

Πώς θα ρυθμίσετε τα στεγαστικά δάνεια

«Ανάσα» σε περίπου 200.000 νοικοκυριά αναμένεται να δώσει η ρύθμιση για τα ενήμερα στεγαστικά δάνεια, δηλαδή για τα δάνεια που πληρώνονται κανονικά και δεν είναι σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών.

Για να ενταχθεί κάποιος στην ρύθμιση θα μετρήσουν ο αριθμός των δόσεων που οφείλει, η μέχρι τώρα τραπεζική του εικόνα, το εισόδημα του και η περιουσιακή του κατάσταση.

Οι άνεργοι θα μπορούν να μην πληρώνουν την δόση για όσο διάστημα έχουν μηδενικό εισόδημα ενώ το δάνειο τους θα τοκίζεται με 1 -1.5%. Παράλληλα όσοι έχουν ληξιπρόθεσμές οφειλές τότε θα ισχύουν τα όσα αναφέρει ο νόμος Κατσέλη. Αφορούν περίπου 200.000 μισθωτούς, συνταξιούχους και όσους έχουν «μπλοκάκια» με εξαρτημένη εργασία.

Το υπουργείο Ανάπτυξης αναμένεται να αποστείλει εντός των ημερών το νομικό κείμενο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μέχρι το τέλος του Μαΐου θα έχει ψηφιστεί. Αξίζει να σημειωθεί πως τα δάνεια σε καθυστέρηση είναι 90 δισ. ευρώ, ενώ τα 55 δισ. ευρώ είναι κόκκινα δάνεια, δηλαδή με καθυστέρηση άνω των 90 ημερών.

Οι κυριότερες αλλαγές και ρυθμίσεις του νομοσχεδίου είναι:

-Αυξάνεται το εισοδηματικό κριτήριο, πάνω από 25.000 ευρώ και χαμηλότερα από 35.000 ευρώ ανά νοικοκυριό.

-Δημιουργούνται δύο ή τρεις κλίμακες εισοδήματος. Προϋπόθεση είναι το εισόδημα αυτό να είναι μειωμένο, λόγω κρίσης, 35% σε σχέση με το 2010.

-Ως εισόδημα θεωρείται το φορολογητέο συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών που καταλαμβάνει ο δανειολήπτης ως εργαζόμενος.

-Άνεργοι. Θα πληρώνουν μηδενική δόση για όσο διάστημα έχουν μηδενικό εισόδημα αλλά η κεφαλαιοποίηση των τόκων αυτής της περιόδου θα γίνεται με επιτόκιο κατά πάσα πιθανότητα με 1,5%.

-Τετραετής περίοδος χάριτος με πληρωμή τοκοχρεωλυτικής δόσης, δηλαδή τόκος που θα είναι 1,5% συν πολύ μικρό μέρος του κεφαλαίου.

-Στη διάρκεια της τετραετούς περιόδου χάριτος, αν το εισόδημα του δικαιούχου αυξηθεί, υποχρεούται σε ένα μήνα να το γνωστοποιήσει στην τράπεζα.

-Μία φορά το χρόνο η τράπεζα έχει το δικαίωμα να καλεί το δανειολήπτη για έλεγχο εισοδήματος και περιουσιακών στοιχείων.

-Στη ρύθμιση μπαίνουν όρια κινητής και ακίνητης περιουσίας αλλά και ανεξόφλητου υπόλοιπου δανείου.

-Αφορά ενήμερους δανειολήπτες με ενυπόθηκα δάνεια αντικειμενικής αξίας έως 180.000 ευρώ.