ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΞΥΠΝΗΣΕ

Απόφαση – σταθμός! Εργατικό ατύχημα η απόπειρα αυτοκτονίας λόγω εργοδοτικής πίεσης

Αποτελεί εργατικό ατύχημα η απόπειρα αυτοκτονίας, εφόσον είναι αποτέλεσμα συνεχούς σφοδρής πιέσεως του εργοδότη για πρόσθετη εργασία, έκρινε ο Άρειος Πάγος και επιδίκασε σε εργαζομένη το ποσό των 60.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη.

Παράλληλα, κρίθηκε από την Δικαιοσύνη ότι η καταγγελία της σύμβασης που ακολούθησε έγινε από λόγους εμπάθειας και εκδίκησης, με αποτέλεσμα να είναι παράνομη και καταχρηστική.
Ειδικότερα, πενηντάχρονη εργάτρια αλλαντοποιίας στη Βόρεια Ελλάδα προσελήφθη το 1993 στο τμήμα παραγωγής και εν συνεχεία απασχολήθηκε σε διάφορες θέσεις μέσα στην ίδια επιχείρηση. Τον Απρίλιο του 2008 ζητήθηκε από την εργαζομένη να απασχοληθεί επιπρόσθετα και παράλληλα με τον καθαρισμό των χώρων άλλης επιχείρησης του ιδίου ομίλου μέχρι να προσληφθεί καθαρίστρια. Η εργαζομένη αντέδρασε έντονα και αρνήθηκε την παράλληλη απασχόληση. Όμως οι πιέσεις από την εργοδοτική πλευρά συνεχίστηκαν. Τον Ιούνιο του 2008 ο νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης την κάλεσε στο γραφείο του και της ζήτησε πάλι να εργάζεται παράλληλα στην δεύτερη επιχείρηση του ομίλου. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της επιχείρησης της ζήτησε επιτακτικά να συμμορφωθεί, την απείλησε ότι αν δεν υπακούσει θα απολυθεί και την εξύβρισε. Λόγω της εντάσεως υπό την οποία έγινε η παραπάνω συνάντηση, η εργαζομένη, μετά την αποχώρησή της από το γραφείο του νόμιμου εκπροσώπου, πήγε στην κουζίνα και αφού πήρε ένα μαχαίρι αυτοτραυματίσθηκε με αυτό στο αριστερό της χέρι, κόβοντας, στο εσωτερικό του βραχίονα, τις φλέβες της, στο ύψος αμέσως μετά τον καρπό. Μετά τον τραυματισμό της μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου έγινε συρραφή του τραύματός της και εξήλθε, ενώ έλαβε αναρρωτική άδεια δύο μηνών.
Μετά την δίμηνη αναρρωτική άδεια, τον Αύγουστο του 2008 η εργαζομένη επέστρεψε στην επιχείρηση και τρεις μήνες μετά καταγγέλθηκε η εργασιακή της σύμβαση. Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε εφετειακή απόφαση που είχε δεχθεί ότι οι συνθήκες εργασίας ήταν εκτάκτως δυσχερείς και ασυνήθιστες και είχαν προκαλέσει υπέρμετρη καταπόνηση του οργανισμού αυτής, η οποία είχε πολλές φορές διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες αυτές, χωρίς όμως να δίνεται λύση στο πρόβλημά της. «Η συνεχής δε πίεση για την εκτέλεση των καθηκόντων της, η απαίτηση του εργοδότη για αύξηση του όγκου της εργασίας της, με την ανάθεση και άλλης εργασίας σε διαφορετικό μάλιστα εργοδότη, η επιμονή του προς τούτο και η απειλητική και εξυβριστική συμπεριφορά του, προκάλεσαν την ψυχολογική και νευρική κατάπτωση της εργαζομένης, εν όψει μάλιστα και του κινδύνου που αντιμετώπιζε να απολέσει την εργασία της σε περίπτωση πραγματοποιήσεως της απειλής, αφού ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να αντεπεξέλθει στην εκτέλεση όλων των καθηκόντων της, της οικονομικής ανάγκης που είχε για την εργασία της και τις εξ αυτής αποδοχές και της αδυναμίας της ή τουλάχιστον της μεγάλης δυσχέρειας εξευρέσεως άλλης εργασίας λόγω του ότι ήταν 50 ετών, με αποτέλεσμα, μη έχοντας την ικανότητα να αποφασίσει λογικά, να δημιουργηθούν σε αυτήν τάσεις αυτοκαταστροφής και να προβεί στον αυτοτραυματισμό της».
Κατόπιν αυτών το Εφετείο, όπως και ο Άρειος Πάγος, έκρινε ότι το ατύχημα της εργαζομένης, ανεξάρτητα αν οφειλόταν σε εκούσια πράξη της, αποτελεί εργατικό ατύχημα. Και αυτό γιατί επήλθε από αιφνίδιο και βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας της εργαζομένης και εξ αφορμής αυτής, το οποίο δεν θα ελάμβανε χώρα χωρίς την εργασία της και την εκτέλεσή της υπό τις δεδομένες συνθήκες και περιστάσεις. Επομένως, σύμφωνα με τους δικαστές, η εργαζομένη δικαιούται χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από το εργατικό ατύχημα. Τέλος, η απόλυσή της κρίθηκε άκυρη ως καταχρηστική, καθώς έγινε από λόγους εκδίκησης, οφειλομένους στην μη αρεστή συμπεριφορά της.

Διαδηλώνει ο στρατός!

Γράφει ο Θανάσης Σκόκος Ακριβώς! Χθες στην Κλαυθμώνος και στη συνέχεια στο Σύνταγμα, κατέβηκαν αρκετές χιλιάδες, μπορεί και δεκάδες χιλιάδες, εν ενεργεία και απόστρατοι στρατιωτικοί και αστυνομικοί. Μετά τις πέντε η Κλαυθμώνος, η Κοραή και το αντίστοιχο τμήμα της Σταδίου ήταν γεμάτα. Λίγοι με στολές, πολλοί εν ενεργεία με πολιτικά. Κυριαρχούσαν, όμως, τα... λευκά κεφάλια των αποστράτων. Εντυπωσιακό το ποσοστό των γυναικών. Αυτό που καταλάβαινες είναι ότι οι απόμαχοι και οι εν ενεργεία ένστολοι, εκτός από την οικονομική πίεση, αισθάνονται ταπεινωμένοι, εξευτελισμένοι. Λογικό να πείτε ότι δεν είναι οι μόνοι. Αυτοί, όμως, δεν το περίμεναν, δεν το είχαν στο μυαλό τους όταν από μικροί ξεκίναγαν την καριέρα τους. Τώρα καταρρέουν μέσα τους πολλά και ταυτοχρόνως. Αλλιώς προωθούσαν τα ζητήματά τους. Όχι στους δρόμους, αλλά στους διαδρόμους της εξουσίας και κάτι πετύχαιναν, σχεδόν πάντοτε. Τώρα, η θύελλα τα έχει σαρώσει όλα. Κυριλίκια, προνομιακές σχέσεις, παραδόσεις. Και αυτοί, λοιπόν, στους δρόμους, σαν όλους τους άλλους. «Κόπηκε ο ομφάλιος λώρος», όπως υπογράμμισε ένας ομιλητής. Αλλά είναι άμαθοι σε αυτά, σε σχέση με εμάς τους άλλους. Δεν φωνάζουν συνθήματα, παρά το θυμό τους και τους πύρινους λόγους από τα μεγάφωνα. Ούτε καν χειροκροτούν. Λιγοστά αλλά καλοφτιαγμένα πανό. Μια τεράστια σημαία στην κεφαλή της πορείας, που την κρατούν και παιδιά. Είναι άμαθοι και αυτό φαίνεται από τα συνθήματα και, κυρίως, από κάποιες ομιλίες που ξεφεύγουν. Οι οικονομικές διεκδικήσεις περνούν σε δεύτερο πλάνο και ο λόγος γίνεται πολιτικός. Συνθήματα και λόγοι παραπέμπουν στη ρητορεία της, εκτός ΚΚΕ, ελάσσονος αντιπολίτευσης. Πύρινοι λόγοι που χάνουν το μέτρο και χάνονται ανάμεσα σε Βούλγαρους, Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τον Ούγκο Τσάβες. Απειλές για το «θηρίο που ξύπνησε και είναι έτοιμο να βγει από το κλουβί». Οι διοργανωτές κάτι παίρνουν χαμπάρι ή κάποιοι διαμαρτύρονται και, από τα μεγάφωνα, διευκρινίζουν ότι «η συγκέντρωση δεν έχει να κάνει με κόμματα». Μη νομίζετε, όμως. Αυτά πιστεύει κι αυτά λέει και ο κόσμος στα πηγαδάκια. Μιλάω με έναν συνταξιούχο αρχιπλοίαρχο. Μου τα ρίχνει απνευστί: Κατοχή, νέα αντίσταση, πουλημένα τομάρια, αυτοί (Γερμανοί) μας χρωστάνε και όχι εμείς, καιρός να ξεσηκωθούμε, από εδώ θα καταρρεύσει η παγκοσμιοποίηση. Και δεν είναι ο μόνος, είναι πολλοί αυτοί που βλέπουν κάπως έτσι τα πράγματα. Τέλος πάντων. Η πορεία ήταν μεγάλη, πυκνή και ο κόσμος θυμωμένος, αλλά έδειχνε σύνεση και αξιοπρέπεια. Οι διαφορές με άλλες πορείες; Αν ήσουν εγκλωβισμένος με αυτοκίνητο σε κάθετο δρόμο σταμάταγαν και σε άφηναν να περάσεις! Τα μαγαζιά και η "Μεγάλη Βρετανία" ήταν ανοικτά και οι βιτρίνες φωτισμένες. Οι αστυνομικοί (όχι ΜΑΤ) ήταν μπλεγμένοι με τους διαδηλωτές. Μέχρι που τους ρώτησα αν ήταν εν ή εκτός υπηρεσίας. Τα ΜΑΤ που έφραζαν τη Βασιλίσσης Σοφίας χασμουριόντουσαν. Ίσως και να ενοχλήθηκαν για την αδιαφορία που συνάντησαν. Η μουσική ήταν χάλια. Από το «Μακεδονία ξακουστή..» στο, «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και «Χαιρετίσματα στην εξουσία» και από εμβατήρια, σε Βιτάλη. Αυτό θα πρέπει να προσεχτεί κάπως την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη, επειδή εκεί ο κόσμος είναι λίγο πιο απαιτητικός.

ΤΡΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ...

Η τοπική κοινωνία της Λάρισας θρηνεί ακόμη τρείς  ανθρώπους που αποφάσισαν να προχωρήσουν στο απονενοημένο διάβημα.
Η μητέρα ενός 45χρονου βρήκε τον γιο της ...
απαγχονισμένο. To περιστατικό συνέβη σε σπίτι στην περιοχή Αβέρωφ περίπου στις 12 το μεσημέρι.
Η δεύτερη αυτοκτονία έγινε στα Βαλανίδα Ελασσόνας όπου συγγενείς, βρήκαν σε αποθήκη έναν 50χρονο κρεμασμένο από τον σωλήνα του καλοριφέρ.
Τέλος, σύμφωνα με την αστυνομία το πτώμα που βρέθηκε το πρωί στον Πηνειό και ανήκει σε 80χρονη Λαρισαία, είναι αποτέλεσμα αυτοκτονίας.

Α. Δρέττα: Πώς να προάγεστε διά των αποτυχιών και άνευ προσόντων

Α. Δρέττα: Πώς να προάγεστε διά των αποτυχιών και άνευ προσόντων

Έσπασαν τα τηλέφωνα του ΜΕGΑ τη Δευτέρα το βράδυ, κατά τη διάρκεια της «Ανατροπής»... όπου ήταν προσκεκλημένη η κ. Αθηνά Δρέττα, οδοντίατρος, αποτυχούσα πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ και δυστυχώς για τους συνταξιούχους, μέχρι πριν λίγες μέρες, Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας, με αρμοδιότητα το Ασφαλιστικό. Και βούϊξε το διαδίκτυο από σκωπτικά, θυμωμένα σχόλια. Η κ. Δρέττα δεν... είναι συμπαθής. Ούτε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ούτε ευρύτερα. Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ της έχουν αρνηθεί την είσοδο στη Βουλή τέσσερις φορές! (2004, 2007, 2009 και στις πρόσφατες εκλογές της 6ης Μαϊου). Αλλά η κ. Δρέττα δεν το βάζει κάτω: στοχοπροσηλωμένη στην πολιτική καριέρα από μικρή, κατάφερε να ανέρχεται δια των αποτυχιών, καλλιεργώντας τις κατάλληλες γνωριμίες- έχοντας όπως έλεγαν οι παλιότεροι «γερό δόντι» στους μηχανισμούς της εξουσίας. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι μία απλή οδοντίατρος με ειδίκευση στην «ακίνητη προσθετική» βρέθηκε στο τιμόνι του ασφαλιστικού συστήματος, στην πιο κρίσιμη στιγμή του;;; Γιατί προτιμήθηκε μία πολλάκις αποτυχούσα πολιτευτής γι’ αυτή τη θέση;;; Μήπως διαθέτει κάποιο «βαρύ» βιογραφικό και άφησε πίσω τους συνυποψηφίους της, στην απόλυτα αξιοκρατική και διαφανή διαδικασία που καθιέρωσε ο Γιώργος Παπανδρέου (αν ενθυμείσθε...) και ονομαζόταν opengov; Αντίθετα.(Όπως θα σας εξηγήσουμε παρακάτω είναι και... πιο ελαφρύ, απ’ ότι θάπρεπε) Κανένα άλλο τυπικό προσόν πλην της ειδικότητος του οδοντιάτρου δεν διαθέτει η κ. Δρέττα. Καμία σχέση με οικονομικές επιστήμες, διοίκηση, οτιδήποτε. Ούτε και είχε ιδέα, τί σημαίνει ασφαλιστικό, όπως η ίδια εξομολογήθηκε σε συνέντευξή της στο Κυριακάτικο Βήμα (25-7-2010). Πλην όμως αναπλήρωσε το κενό αυτό «με καθημερινή τριβή και πολλή μελέτη» (στην ίδια συνέντευξη). Στην καθομιλουμένη αυτό λέγεται «στου κασίδη το κεφάλι» και εν προκειμένω «κασίδης» υπήρξε ο ελληνικός λαός, που υπέστη όσα υπέστη τα τελευταία δύο χρόνια ΚΑΙ εξαιτίας της ασχετοσύνης τέτοιων ανθρώπων. Είναι χαρακτηριστική η φράση της τότε γραμματέως για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, φράση που έδωσε και τον τίτλο στη συνέντευξη: «Μου ερχόταν να βάλω τα κλάματα». Αυτή η κυρία, λοιπόν, που της ερχόταν να βάλει τα κλάματα έναντι των σκληρών της τρόικας, διαπραγματευόταν τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων στο πιο ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα, το ασφαλιστικό. Και προφανώς της ερχόταν να βάλει τα κλάματα, διότι δεν είχε ούτε τις γνώσεις ούτε το ανάστημα να τους βάλει στη θέση τους. Πώς επελέγη, λοιπόν, από τον αλήστου μνήμης Γιώργο Παπανδρέου;;; Τί άλλο έχει το βιογραφικό της που την έκανε να πάρει τη θέση;;; Τίποτε. Μόνο δόντια. Μπορούμε όμως να σας πούμε τί ΔΕΝ περιέχει το βιογραφικό της κ. Δρέττα: Ούτε κουβέντα για την 15ετή θητεία της στην ανανεωτική Αριστερά και τον Συνασπισμό!!!! Σιγή ιχθύος για τα χρόνια 1987 έως 2002!!!! Τέτοιος σεβασμός στη νοημοσύνη και στη μνήμη των πολιτών!!! Το δε πλέον πρόσφατο βιογραφικό της, στο προσωπικό της site, dretta.gr., δεν αναφέρει καν ότι υπήρξε (αποτυχούσα) υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σε προηγούμενες εκλογές!!! Λες και απευθύνεται σε χρυσόψαρα... Κι επειδή η σημασία είναι πάντα στη λεπτομέρεια, η φωτογραφία που κοσμεί την συνέντευξη της κ. Δρέττα στο ΒΗΜΑ, προέρχεται από παλαιότερη συνέντευξή της στο ΒΗΜΑDONNA (το δόντι στο συγκρότημα Λαμπράκη είναι... τραπεζίτης). Και η σημειολογία της είναι ισοπεδωτική: Η Αθηνά Δρέττα φωτογραφίζεται κρατώντας ένα βιβλίο. Όχι διαβάζοντας, ξεφυλλίζοντας, ένα βιβλίο. Κρατώντας ένα βιβλίο πολυσυζητημένο, όπως κάθε βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλλη, με τρόπο «μισό λεπτό να δείξω την κουλτούρα μου». Δηλαδή με το εξώφυλλο προς τα έξω, ώστε να βλέπει ο αναγνώστης πως η κ. Δρέττα διαβάζει «Το πάθος χιλιάδες φορές»....