Στάση του Νίκα

Από τη Βικιπαίδεια,

    Η Στάση του Νίκα (στάση = εξέγερση) έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη το 532 και είχε διάρκεια μίας εβδομάδας. Υπήρξε η χειρότερη περίοδος βίας και αναρχίας που γνώρισε η Κωνσταντινούπολη με τη μισή πόλη να έχει καεί ή καταστραφεί.

    Η Ρωμαϊκή και η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχαν αναπτύξει οργανώσεις φιλάθλων του ιπποδρόμου, ειδικά για τις αρματοδρομίες, μία δημοφιλή ενασχόληση για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Υπήρχαν τέσσερις κύριοι σύνδεσμοι, καθορισμένοι ανάλογα με το χρώμα της στολής της αγαπημένης τους αγωνιστικής ομάδας. Αυτοί ήταν οι Βένετοι (Γαλάζιοι), οι Ρούσσοι (Κόκκινοι), οι Πράσινοι και οι Λευκοί, αν και κατά τη Βυζαντινή περίοδο οι μόνες ομάδες που εξακολουθούσαν να διαθέτουν κάποια επιρροή και πολιτική δύναμη ήταν οι Βένετοι και οι Πράσινοι. Οι αυτοκράτορες συχνά υποστήριζαν τη μία έναντι της άλλης ομάδας.   Ο Ιουστινιανός ήταν υποστηρικτής των Βένετων, τουλάχιστον μέχρι τη Στάση.

    Κάποτε είχαν καταδικαστεί, με την κατηγορία της δολοφονίας, σε απαγχονισμό στον ιππόδρομο μέλη Βενετών και Πρασίνων αλλά εξαιτίας κάποιων προβλημάτων της αγχόνης γλίτωσαν δύο. Έτσι οι δήμοι και οι κάτοικοι της Πόλης που ήταν εκεί άρχιζαν να φωνάζουν στον Ιουστινιανό να τους χαρίσει τη ζωή, όμως αυτός τους το αρνήθηκε και αυτή υπήρξε η αφορμή της στάσης.

    Κάποιοι από τους συγκλητικούς είδαν τη στάση σαν ευκαιρία να ανατρέψουν τον Ιουστινιανό, δυσαρεστημένοι από νέους, βαρείς φόρους που αυτός είχε επιβάλει και τον ψαλιδισμό των δικαιωμάτων των ευγενών γενικότερα. Οι στασιαστές, οπλισμένοι και μάλλον ελεγχόμενοι από τους συμμάχους τους στη Σύγκλητο, πυρπολούν κτίρια, πολιορκούν το παλάτι προξενούν ζημιές ακόμη και στην Αγία Σοφία και απαιτούσαν την αποπομπή του Έπαρχου Ιωάννη του Καππαδόκη, ο οποίος ήταν αρμόδιος για τη συλλογή των φόρων, καθώς και του αυλικού Τριβωνιανού, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την αναθεώρηση του ποινικού κώδικα. Ο Ιουστινιανός υποσχέθηκε να απομακρύνει από τις θέσεις τους τον Τριβωνιανό και τον Ιωάννη τον Καππαδόκη, αλλά η έκκλησή του στον Ιππόδρομο δεν πέτυχε και ανακηρύχθηκε νέος αυτοκράτορας ο Υπάτιος, ανιψιός του Αυτοκράτορα Αναστάσιου Α'.

    Ο Ιουστινιανός ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει την Πόλη, αλλά η σύζυγός του Θεοδώρα τον έπεισε να παραμείνει. Ο Ιουστινιανός διέταξε τότε τους στρατηγούς του Βελισάριο και Μούνδο να καταστείλουν την εξέγερση. Αυτοί δωροδοκώντας κάποιους αρχηγούς των στασιαστών τους έφεραν με το μέρος του αυτοκράτορα, προκαλώντας έτσι διχόνoια μεταξύ των στασιαστών. Σε κάθε περίπτωση, οι εξεγερθέντες εγκλωβίστηκαν στον Ιππόδρομο, όπου και σφαγιάστηκαν. Οι πηγές αναφέρουν ως θύματα συνολικά περίπου τριάντα πέντε χιλιάδες στασιαστές. Την επομένη, διατάχθηκε να εκτελεσθούν ο Υπάτιος και ο αδελφός του, ενώ η περιουσία τους δημεύθηκε, όπως και πολλών συγκλητικών που εξορίστηκαν επειδή είχαν υποστηρίξει τη στάση.

    Με αυτή την ονομασία έμεινε στην ιστορία η λαϊκή εξέγερση που συνέβη στο Βυζάντιο την εποχή του Ιουστινιανού και πνίγηκε στο αίμα από τον αυτοκράτορα. Πληροφορίες από «πρώτο χέρι» μας δίνει ο σύγχρονος του Ιουστινιανού, ιστορικός Προκόπιος, στο βιβλίο του «Η ιστορία των Πολέμων».

    Πρωταγωνιστές της εξέγερσης ήταν οι δήμοι των «Πράσινων και «Βένετων» (μπλε), οργανώσεις φιλάθλων με λαϊκή καταγωγή, που ζούσαν για τις αρματοδρομίες στις εξέδρες του Ιππόδρομου της Κωνσταντινούπολης. Οι «Ρούσσοι» και οι «Λευκοί» υπολείπονταν αρκετά σε δημοτικότητα των άλλων δύο δήμων. Οι αρματοδρομίες ήταν ένα ιδιαίτερα δημοφιλές άθλημα εκείνη την περίοδο, όπως σήμερα είναι το ποδόσφαιρο.

    Οι ιστορικοί χαρακτηρίζουν του δήμους κάτι ανάμεσα σε συμμορία και πολιτικό κόμμα, καθώς συχνά προσπαθούσαν να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις.

    Η αυτοκρατορική θητεία μιας από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του Βυζαντίου, όπως ήταν ο Ιουστιανιανός, ξεκίνησε με τη χειρότερη περίοδο βίας και αναρχίας που γνώρισε η Βασιλεύουσα. Συνέπειες της εξέγερσης υπήρξε η ενίσχυση της αυτοκρατορικής εξουσίας και ο περιορισμός της δύναμης των δήμων.

Είναι αλήθεια?

Παγκόσμιος Πόλεμος κατά των Χριστιανών;

Βρυξέλλες, Δ.Πορφύρης/Π.Σταφυλά
Στο βιβλίο του, Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά των Χριστιανών που εξέδωσε το 2013 ο δημοσιογράφος John L. Allen Jr., επισημαίνει ότι στην Ερυθραία της Αφρικής, οι χριστιανοί φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Me’eter , αποκαλώντας τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης  για τους χριστιανούς”. Θεωρεί ότι χιλιάδες είναι αυτοί που φυλακίστηκαν για την πίστη τους. Yπολογίζονται σε 30000 οι χριστιανοί που έχουν απαχθεί σε αυτήν τη χώρα. Οι κρατούμενοι για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις είναι στοιβαγμένοι σε μεταλλικά κοντέινερ εμποευματικών ειδών, διαστάσεων  4,0 m x3,8m .Υπάρχει τέτοια στενότητα χώρου που είναι αδύνατο να βρεις μια γωνιά για να καθήσεις.”Το μέταλο πολλαπλασιάζει τις θερμοκρασίες της ερήμου που σημαίνει ότι παραλύεις από το κρύο τη νύχτα και την ημέρα  η θερμοκρασία αγγίζει τους  115 βαθμούς Fahrenheit ή και περισσότερο »,γράφει ο   Allen . Ένας παλιός κρατούμενος, περιγράφει αυτά τα κοντέινερ βασανισμού ως  ”γιγαντιαίους φούρνους που βράζουν τ΄άτομα εν ζωή ” . Οι κρατούμενοι όταν τελειώνουν τα ελάχιστα πόσιμα  κάποιες φορές φθάνουν στο σημείο να πιούν τα ούρα τους για να παραμείνουν ζωντανοί (βλ.Beslan). Οι κατάδικοι βασανίζονται, κακοποιούνται σεξουαλικά και δεν έχουν καμιά επαφή με τον εξωτερικό κόσμο. ”
Σε μια ομιλία του το Δεκέμβριο του 2013, σε συνέδριο που διοργάνωσε το Κέντρο του  Berkley στην  Georgetown για τη θρησκεία, την ειρήνη και τα παγκόσμια δρώμενα, ο ίδιος συγγραφέας  απευθυνόμενος στο ακροατήριο  είπε:     ” Ρωτάω πάντοτε τους χριστιανούς που ζουν στις χώρες των διωγμών τι μπορούμε να κάνουμε για αυτούς. Το πρώτο πράγμα που μου λένε είναι ”μην μας ξεχνάτε . “
 “H Νέα Εποχή των Χριστιανικών Μαρτυρίων”,  είναι ο τίτλος με τον οποίο η THE DAILY BEAST (13/01/14) σηματοδοτεί την περίοδο που διανύουμε. Τα λιοντάρια αντικαταστάθηκαν από εκτελέσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αριθμό ρεκόρ ανέρχονται οι διωγμοί των χριστιανών σε Συρία και Βόρεια Κορέα.
Αυτήν την εβδομάδα το χριστιανικό αλλά  μη ομολογιακό παρατηρητήριο  ”Open Doors” που υποστηρίζει τους χριστιανούς που διώκονται ανά τον κόσμο, δήλωσε ότι το χριστιανικό μαρτύριο αποτελεί πλέον ένα γενικευμένο και φοβερό φαινόμενο που θέτει σε κρίση τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Στην ετήσια έκθεσή της  για τις 50  χώρες που πρωτοστατούν στο διωγμό των χριστιανών, η οργάνωση “Open Doors”, πιστοποίησε ότι διπλασιάστηκαν οι θάνατοι των χριστιανών κατά το 2013. Η αναφορά  τεκμηριώνεται από τις  2123 δολοφονίες  χριστιανών έναντι των 1201 κατά το 2012. Μόνο στη Συρία, καταγράφηκαν επίσημα 1213 σεκταριστικές ανθρωποκτονίες κατά χριστιανών, μόνο τον τελευταίο χρόνο.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτός από τις εκτελέσεις οι χριστιανοί  είναι θύματα       διακρίσεων,  φυλακίσεων,επιθέσεων,σεξουαλικών κακοποιήσεων και εκτοπισμών από διάφορες χώρες μόνο και μόνο γιατί εξασκούν την πίστη τους. Ο πιο απινής διώκτης εμφανίζεται σ΄αυτήν την έκθεση να είναι η Βόρεια Κορέα όπου 50.000 με 70.000 χριστιανοί βρίσκονται έγκλειστοι σε στρατόπεδα κράτησης για εγκλήματα όπως η κατοχή μιας Βίβλου,ή το ότι πηγαίνουν εκκλησία ή ότι διαδίδουν την πίστη τους.Το Νοέμβριο του 2013, αναφέρθηκε ότι 80 κρατούμενοι εκτελέστηκαν δημόσια οι περισσότεροι με την κατηγορία της κατοχής Βίβλου.Οι κρατούμενοι συνωστίζονται σε μεταλλικά κοντέινερ διαστάσεων 40×38 που προορίζονται για εμπορεύματα.

Τα container των χριστιανών στην Ερυθραία

 Η Συρία φιγουράρει στην 3η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των διωγμών κατά των χριστιανών, χωρίς δυστυχώς να διευκρινίζεται (προφανώς εσκεμμένα)  ότι στην περίπτωση αυτή οι διώξεις δεν είναι  κρατικές αλλά διεξάγονται από τα τζιχαντιστικά γκρουπ που  σύσσωμα υποστηρίζουν τα “φιλόχριστα” κράτη της Δύσης. Η  “Open Doors” μεταφέρει μια τρομερή εικόνα ως προς τη μεταχείρηση των χριστιανών κατά το περασμένο έτος. Η Nina Shea από το Institut Hudson επισημαίνει ότι τον Δεκέμβριο του 2013 “απαγωγές, δολοφονίες, λύτρα βιασμοί. . . το 2013 ήταν μια τραγωδία για τους χριστιανούς της Συρίας. Οι χριστιανοί συχνά πλήρωσαν με τη ζωή τους την πίστη τους…Οι επίσκοποι και καλόγριες απήχθησαν,πολιτικός αρχηγός  βασανίσθηκε ως θανάτου… χριστιανικά χωριά  κατελήφθησαν, εκκλησίες  καταστράφηκαν και ομαδικοί τάφοι χριστιανών ανακαλύφθηκαν στην πόλη Saddad.  Οι ισλαμιστές έδωσαν στους χριστιανούς την εξής εναλλακτική : Ισλάμ ή θάνατος. Γιατί η Δύση απλά παρακολουθεί; ”
Όμως η Δύση δεν παρακολουθεί απλά. Το χειρότερο είναι ότι  αποσιωπεί και λογοκρίνει τα ειδεχθή εγκλήματα κατά των χριστιανών στην “σύγχρονη” Συρία αλλά και σε όλην την Ανατολή. Οι διωγμοί αποσιωπούνται   συστηματικά από τη Δύση προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων..