ΣτΕ: Αντισυνταγματικές οι περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις

Ανεβάζει κατά πολύ τον πήχυ των δυσκολιών για το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, εν μέσω των κρίσιμων διαπραγματεύσεων που διεξάγονται με τους εταίρους, η δημοσιοποίηση της αναμενόμενης απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κηρύσσει αντισυνταγματικές τις περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις μετά το 2012. Η απόφαση που κυοφορήθηκε για μήνες, είναι... η σημαντικότερη, από όσες κατά καιρούς έχει εκδώσει το Ανώτατο Δικαστήριο για μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, καθώς αφορά το σύνολο των κύριων και επικουρικών συντάξεων για όλο το φάσμα των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα, πλην του δημοσίου, το μεγαλύτερο μέρος των συνταξιούχων δηλαδή. Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ η οποία είναι αμετάκλητη, δεν μεταβάλλεται με κάποιο ένδικο μέσο, όλες οι περικοπές που έγιναν σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, μετά το 2012, (με το λεγόμενο δεύτερο μνημόνιο) είναι αντισυνταγματικές και δεν πρέπει να ισχύουν στο εξής. Από τη δημοσίευση της απόφασης, δηλαδή από την 9η Ιουνίου, όλες οι συντάξεις, κύριες και επικουρικές πρέπει να επανέλθουν στα επίπεδα του 2012 και οι όποιες περικοπές σε αυτές δεν θα ισχύουν στο μέλλον. Ωστόσο, το ανώτατο δικαστήριο, σε μια προσπάθεια να περιοριστεί και να ελεγχθεί το δυσβάστακτο δημοσιονομικό κόστος που παράγεται από την απόφασή του, όρισε η αντισυνταγματικότητα των περικοπών στις συντάξεις, να μην έχει, τουλάχιστον, αναδρομική ισχύ. Με άλλα λόγια, οι περικοπές κρίνονται αντισυνταγματικές μεν, δεν θα ισχύουν δηλαδή στο εξής, αλλά οι συνταξιούχοι δεν έχει λαμβάνειν ως τη δημοσίευση της απόφασης, τα ποσά των συντάξεων που τους περικόπηκαν. Οι μόνοι που δικαιούνται και αναδρομικών είναι εκείνοι που προσέφυγαν, αλλά εν προκειμένω, είναι ελάχιστοι σε σχέση με το σύνολο ων δικαιούχων. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου τη Επικρατείας εφάρμοσε και για τις περικοπές των συντάξεων, ό,τι είχε αποφανθεί και για τις περικοπές στις αποδοχές των πανεπιστημιακών τους οποίους δικαίωσε μεν αλλά δεν τους έδωσε αναδρομικά. Με δεδομένη τη σύνθετη και εξαιρετικά δύσκολη πολιτική συγκυρία πάντως, κυρίως σε ό,τι αφορά τα θέματα των διαπραγματεύσεων και του μεγάλου δημοσιονομικού κενού που έχει ήδη προκληθεί το τελευταίο εξάμηνο, η απόφαση του ΣτΕ προκαλεί σημαντικότατες επιβαρύνσεις στον κρατικό κορβανά και ισχυρούς πονοκεφάλους στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Και ενώ, όπως σχολίαζαν δικαστικές πηγές, μπορεί το περιεχόμενο της απόφασης να ανταποκρίνεται στις προεκλογικές εξαγγελίες του κυβερνώντος κόμματος, εντούτοις το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, εκτιμούν οι ίδιες πηγές, ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες σημαντικές καθώς το δημοσιονομικό κόστος της απόφασης είναι μεγάλο και πάντως εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθεί. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10/06/2015 )

Παράταση του προγράμματος μέχρι τον Μάρτιο του 2016, ζητά η Ελληνική κυβέρνηση

Εξακολουθεί να υπάρχει διαφωνία με τους πιστωτές σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα, ανέφεραν κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα.
Η Ελληνική πλευρά περιμένει τα σχόλια των θεσμών στις προτάσεις της, ανέφεραν οι ίδιες πηγές.
Πιο αναλυτικά, κυβερνητικές πηγές διέψευσαν τα περί αποδοχής πλεονάσματος στο 1% για το 2015. Την ίδια στιγμή, πηγές αναφέρουν ότι η Ελλάδα ζητά παράταση του προγράμματος κατά 9 μήνες.
Όπως εξηγούν οι ίδιες πηγές από τις Βρυξέλλες το σχετικό αίτημα χρηματοδότησης της ελληνικής πλευράς περιλαμβάνει τα κεφάλαια από το ευρωπαϊκό σκέλος του τρέχοντος προγράμματος, τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), καθώς και την ανταλλαγή χρέους μεταξύ του ESM και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι στόχος είναι η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και η άρση της αβεβαιότητας.
Τούτων δοθέντων, η ελληνική πλευρά δηλώνει διατεθειμένη να συζητήσει τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα τίποτα. Οι διαβουλεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα, επισημαίνει η ελληνική πλευρά, ενώ τονίζει ότι με τις επαφές του πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες αποσκοπεί να βρεθεί πιο κοντά στη συμφωνία.

Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια να βρεθεί έδαφος στα δημοσιονομικά, με την κυβέρνηση να προτείνει τρεις συντελεστές ΦΠΑ, αλλά και να μην κάνει πίσω στο θέμα των φαρμάκων, αλλά και την ταυτόχρονη μετακίνησή τους σε υψηλότερο συντελεστή.

Αναλυτικά, η πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης:

- Παράταση του προγράμματος μέχρι τον Μάρτιο του 2016 που λήγει και το πρόγραμμα του ΔΝΤ
- Ανταλλαγή χρέους της ΕΚΤ με τον ΕΣΜ
- Μεταφορά των ομολόγων ύψους 27 δις. ευρώ που κατέχει η ΕΚΤ στον ESM πέραν της χρήσης των 10,9 δις ευρώ  που προορίζονται για το ΤΧΣ
Να σημειωθεί ότι υπάρχει και το Eurogroup της 18ης Ιουνίου, οπότε και υπάρχει ορίζοντας συμφωνίας Ελλάδας - δανειστών, πριν τη λήξη του προγράμματος στις 30/6.

Κυβέρνηση: Ήρθε η ώρα να πληρώσουν και οι πλούσιοι

Μια αναθεωρημένη πρόταση που αφορά τους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά και τα απαιτούμενα μέτρα για να επιτευχθούν, υπέβαλε στους Θεσμούς η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές που βρίσκονται πολύ κοντά στις διαπραγματεύσεις – «Να μετατοπιστεί το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα στους πιο πλούσιους Έλληνες που παρέμειναν ανέγγιχτοι από το προηγούμενο πρόγραμμα», στοχεύει το Μαξίμου - Τι προβλέπει η νέα ελληνική πρόταση.

«Η ελληνική πλευρά έγινε πολύ πιο φιλόδοξη όσον αφορά στους στόχους για το δημοσιονομικό πλεόνασμα ώστε να ανακτήσει αξιοπιστία», τόνισαν χαρακτηριστικά στο Euronews, διευκρινίζοντας πως η πρόταση περιλαμβάνει σημαντικές βελτιώσεις σε διοικητικά και παραμετρικά μέτρα που πετυχαίνουν ουσιαστικές αυξήσεις εσόδων».
Όσον αφορά στις προτάσεις για το ΦΠΑ οι ίδιες πηγές τόνισαν ότι «η πιο σημαντική αναθεώρηση αφορά τη μεταρρύθμιση του ΦΠΑ που αποφέρει υψηλότερα έσοδα (1,4 δισ. ετησίως) χωρίς να αυξάνονται οι τιμές για τα βασικά αγαθά, όπως τα φάρμακα, η ενέργεια και τα τρόφιμα».
Αφού υπογράμμισαν, δε, πως: «Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται απόλυτα να διατηρεί τη δημοσιονομική σταθερότητα και να ακολουθεί τους κοινούς κανόνες της Ευρωζώνης χωρίς να συμβιβάζεται όσον αφορά στους αναδιανεμητικούς της στόχους και την πολιτική της εντολή», καθιστούν σαφές, δίνοντας το στίγμα της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτή τη φάση των διαπραγματεύσεων: «Oι αναθεωρημένες προτάσεις αποδεικνύουν ξεκάθαρα την πρόθεση να μετατοπιστεί το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα στους πιο πλούσιους Έλληνες που παρέμειναν ανέγγιχτοι από το προηγούμενο πρόγραμμα»…

Η ελληνική πρόταση
Αύξηση του μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ στο 12% (από 11%), όπως επίσης και πρωτογενές πλεόνασμα 0,75% φέτος από (0,6%) και 1,75% για το 2016, προβλέπει μεταξύ άλλων η νέα κυβερνητική πρόταση που υποβλήθηκε προς τους θεσμούς.
Όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, η κυβέρνηση ζητά επίσης σαφή δέσμευση από τους δανειστές για το χρόνο και τον τρόπο διευθέτησης του χρέους.
Έτσι, με βάση τα νέα δεδομένα, η πρόταση της ελληνικής πλευρά για τις αλλαγές στο ΦΠΑ διαμορφώνεται ως εξής:
- 6,5% για τα φάρμακα, βιβλία και εισιτήρια θεάτρου
- 12% για εφημερίδες, περιοδικά, βασικά και φρέσκα τρόφιμα, τιμολόγια ρεύματος και νερού, ξενοδοχεία και εστιατόρια
- 23% για όλα τα υπόλοιπα αγαθά
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με την κυβέρνηση, το σχέδιό της για τον ΦΠΑ θα μπορούσε να συγκεντρώσει 360 εκατ. ευρώ το 2015 και 1,36 δισ. το 2016.
Παράλληλα, από τη ρύθμιση των 100 δόσεων, το Μαξίμου εκτιμά ότι το δεύτερο εξάμηνο μπορούν να συγκεντρωθούν 500 εκατ. ευρώ, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη διαπραγμάτευση, αφού ενδέχεται να «σπρώξουν» τους δανειστές σε… υποχώρηση σχετικέ με την κατάργηση του ΕΚΑΣ ή τη μείωση των επικουρικών συντάξεων, αν βέβαια πειστούν γι΄ αυτά.
Όσον αφορά στα πρωτογενή πλεονάσματα, στο κείμενο προβλέπεται δέσμευση για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 0,75% του ΑΕΠ φέτος και 1,50% για το 2016. Υπενθυμίζεται ότι η αρχική ελληνική πρόταση προέβλεπε 0,6% φέτος και 1% το 2016, έναντι 1% φέτος και 2% το 2016 που ζητούσαν οι θεσμοί.
«Η ελληνική κυβέρνηση κάλυψε τη μισή απόσταση στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων και περιμένει από τους θεσμούς, να καλύψουν την άλλη μισή», υπογραμμίζουν μάλιστα από την Κουμουνδούρου.
Αδιευκρίνιστο παραμένει πάντως ακόμα το τι θα γίνει με το μειωμένο καθεστώς ΦΠΑ στα νησιά. Ως γνωστόν υπήρχαν σκέψεις στην κυβέρνηση να μην καταργηθεί, αλλά πρέπει να βρεθεί άλλο μέτρο ισοδύναμου αποτελέσματος, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη τη διατήρησή του.
Όπως και να έχει, «κλειδί» για τυχόν συμφωνία θα αποτελέσει το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους. Σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου, η κυβέρνηση δεν δέχεται άλλες… υποσχέσεις παρά μόνο δέσμευση για οριστική λύση.
Όπως συμπληρώνουν, δε, ο πρωθυπουργός αναμένει τη γραπτή απάντηση των εταίρων στις νέες προτάσεις της πριν την αυριανή συνάντησή του με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και το Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ...

Σφαγή του Διστόμου: Τα θύματα της ναζιστικής κτηνωδίας συνεχίζουν να στερούνται δικαιοσύνης

Περισσότερα από 60 χρόνια μετά τη σφαγή στο χωριό Δίστομο του νομού Βοιωτίας, στις 10 Ιουνίου του 1944 τα θύματα και τις οικογένειές τους εξακολουθούν να στερούνται δικαιοσύνης και επανορθώσεων. Η επιτυχής μέχρι σήμερα  αξίωση για κρατική ασυλία εκ μέρους της Γερμανίας τους έχει στερήσει τις επανορθώσεις εκείνες που θα τους προσέφεραν ένα αίσθημα δικαιοσύνης.
«Οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι ένα κράτος έχει ασυλία έναντι αξιώσεων για επανορθώσεις για εγκλήματα πολέμου πρέπει να απορριφθεί και τα θύματα των εγκλημάτων πολέμου πρέπει να είναι σε θέση να λάβουν αποζημιώσεις», είπε ο Γιώργος Κοσμόπουλος, Επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα.

Είναι υποχρέωση η αποζημίωση για τα εγκλήματα πολέμου
Όπως έχει εξηγήσει η Διεθνής Αμνηστία, όλα τα θύματα των εγκλημάτων πολέμου, ήδη από το 1907,  έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν αποζημιώσεις από τα κράτη, για εγκλήματα πολέμου που εκείνα διέπραξαν. Αυτή η υποχρέωση αποζημιώσεως δεν είναι απλά υποχρέωση μιας συνθήκης, αλλά πλέον είναι και μέρος του εθιμικού διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

  Η Διεθνής Αμνηστία υποστηρίζει το δικαίωμα σε αποζημιώσεις των θυμάτων τέτοιων εγκλημάτων και πιστεύει ότι τα κράτη δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να απαγορεύουν μια αστική αγωγή σε ένα ξένο δικαστήριο για μια τέτοια αποζημίωση, όταν τα θύματα δεν έχουν άλλο μέσο να ζητήσουν αποκατάσταση.
Η υπόθεση του Διστόμου
Στην Ελλάδα, το αίτημα επανορθώσεων κατά της Γερμανίας υποβλήθηκε από τους συγγενείς των θυμάτων της σφαγής στο ελληνικό χωριό Δίστομο, όπου στις 10 Ιουνίου 1944 γερμανικές ένοπλες δυνάμεις σκότωσαν εκατοντάδες άμαχους, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Το 2000, ο Άρειος Πάγος  επικύρωσε την απόφαση που εκδόθηκε το 1997 από το ελληνικό πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την οποία το δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της Γερμανίας περί δικαστικής ασυλίας και επιδίκασε αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων. Ο τότε Έλληνας υπουργός Δικαιοσύνης ωστόσο, αρνήθηκε να χορηγήσει την άδεια που απαιτείται για να εκτελεστεί η απόφαση.

  Στην περίπτωση της σφαγής του Διστόμου τα θύματα δεν ήταν σε θέση να λάβουν αποζημιώσεις με διοικητικές και δικαστικές διαδικασίες στη Γερμανία, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σε οποιαδήποτε επιτροπή αποζημιώσεων ή δια της διπλωματικής προστασίας ούτε από την Ιταλία ή ούτε από την Ελλάδα. Έχοντας εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες και, ως εκ τούτου, χωρίς εναλλακτική λύση, αναζήτησαν αποκατάσταση σε ξένα δικαστήρια.
Οι ενάγοντες του Διστόμου, στη συνέχεια, άσκησαν προσφυγή κατά της Ελλάδας και της Γερμανίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο, το 2002 έκρινε την προσφυγή ως μη-παραδεκτή για το λόγο ότι η Γερμανία είχε δικαστική ασυλία. Τα θύματα στη συνέχεια επιδίωξαν με επιτυχία να επιβάλουν τις αποφάσεις μέσω ιταλικών δικαστηρίων.
Η Γερμανία αρνείται τις αποφάσεις των ιταλικών δικαστηρίων
Η Γερμανία αρνήθηκε να παράσχει την αποζημίωση που είχε επιδικαστεί από τα ιταλικά δικαστήρια και, αντ' αυτού, στις 23 Δεκεμβρίου 2008, κίνησε τη διαδικασία κατά της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υποστηρίζοντας ότι η Ιταλία είχε παραβιάσει την ασυλία της.

  Στις 3 Φεβρουαρίου 2012 το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης στη Χάγη επιβεβαίωσε ότι η Γερμανία είχε νομική ασυλία έναντι μηνύσεων για αποζημιώσεις σε διεθνή δικαστήρια από θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων πολέμου, κατά παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Η Διεθνής Αμνηστία υποστήριξε και σε εκείνη την περίσταση το δικαίωμα των θυμάτων να λαμβάνουν αποζημιώσεις. Μετά την απόφαση του Δικαστηρίου  θεώρησε  ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μετέτρεψε ουσιαστικά το δικαίωμα αποζημίωσης για εγκλήματα πολέμου σε ένα δικαίωμα χωρίς ένδικο μέσο για την εκπλήρωσή του.
Το Δικαστήριο δήλωσε ότι η Γερμανία ήταν υπεύθυνη για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τις ένοπλες δυνάμεις της κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιταλία και την Ελλάδα, και παραδέχτηκε ότι η απόφασή του μπορεί να αποτρέψει τα θύματα από το να λάβουν αποζημίωση. Ωστόσο, είπε ότι οι αξιώσεις «θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω διαπραγμάτευση» μεταξύ της Γερμανίας και της Ιταλίας  «με σκοπό την επίλυση του ζητήματος». Στο βαθμό που η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει, δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία διαπραγμάτευση έως και σήμερα με σκοπό την παροχή αποζημίωσης στα θύματα.
«Αν και δεν θα πρέπει να υπάρχει κρατική ασυλία για εγκλήματα πολέμου,  πιστεύουμε ότι οι διαπραγματεύσεις εκείνες που θα παράσχουν αποζημιώσεις και επιτέλους ένα αίσθημα δικαιοσύνης για τα θύματα και τις οικογένειές τους πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα» είπε ο Γιώργος Κοσμόπουλος, Επικεφαλής της Διεθνούς  Αμνηστίας στην Ελλάδα.