Συνταξιούχοι της ΔΕΗ με συντάξεις 7.731 ευρώ το μήνα στην Ελλάδα της κρίσης!!!

Οι «πλούσιοι» πολυσυνταξιούχοι. Πόσες συντάξεις παίρνουν και από ποια ταμεία. Ο αριθμός των ατόμων με... δέκα συντάξεις, πόσοι λαμβάνουν πάνω από 5.000 ευρώ μηνιαίως. Τι δείχνουν τα αναλυτικά στοιχεία από το Ήλιος.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για τις συντάξεις. Από αυτές προκύπτει ότι μόλις 181 άτομα λαμβάνουν συντάξεις άνω των 4.000 ευρώ κάθε μήνα, εκ των οποίων ο ένας συμπληρώνει το τελικό του εισόδημα από 10 συντάξεις. Από τους συγκεκριμένους συνταξιούχους, η πλειοψηφία, 62 άτομα, λαμβάνουν 4 συντάξεις, ενώ άλλοι 44 συμπληρώνουν το εισόδημά τους μέσα από το άθροισμα 3 συντάξεων.

Οι περισσότεροι είναι συνταξιούχοι της ΔΕΗ ΔΕΗ -3,65%, του ΟΤΕ ή τραπεζών, καθώς επίσης και γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί, που κάνοντας χρήση του δικαιώματος που ίσχυε για τους ασφαλισμένους πριν από το 1993 ασφαλίζονταν παράλληλα και στο Δημόσιο και στον αντίστοιχο φορέα μισθωτών.
Έτσι, πλέον, λαμβάνουν διπλές, τριπλές ή πολλαπλές συντάξεις, μαζί με τα επικουρικά. Βέβαια, από τους 17.671 συνταξιούχους που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ήλιος εισπράττουν από 5 συντάξεις και πάνω, μόλις οι 146 έχουν συνολικό μηνιαίο εισόδημα από αυτές άνω των 4.000 ευρώ.
Μάλιστα, στη λίστα των 181 πιο προνομιούχων συνταξιούχων, που παρουσιάζει σήμερα το Euro2day.gr, υπάρχουν και άλλοι που λαμβάνουν μόλις 1 ή 2 συντάξεις (συνολικά 16 άτομα) με μηνιαίο συνολικό εισόδημα πάνω από 4.000 ευρώ και έως 5.000 ευρώ.
Συνολικά 31 άτομα εισπράττουν πάνω από 5.000 ευρώ, στην πλειοψηφία τους από 3 ή 4 ταμεία, εκ των οποίων ένας με συνολικές συντάξεις ύψους 7.731 ευρώ τον μήνα και άλλοι τρεις με συνολικές μηνιαίες απολαβές από 6.044 έως 6.679 ευρώ.
Ο πλέον «πλούσιος» λαμβάνει μία σύνταξη από το ΙΚΑ (1.285 ευρώ τον μήνα) και δύο συντάξεις από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας προσωπικού Τράπεζας Πίστεως (3.335 και 3.109 ευρώ).
Στην ομάδα των συνταξιούχων που βλέπουν 6 μπροστά από το 4ψήφιο ποσό συντάξεων που λαμβάνουν κάθε μήνα, ανήκει άλλος ένας προερχόμενος από την Τράπεζα Πίστεως, ένας ασφαλισμένος στο Δημόσιο και το Ταμείο της ΔΕΗ ΔΕΗ -3,65%, κι ένας συνταξιούχος δικηγόρος ασφαλισμένος στο Δημόσιο, που λαμβάνει δύο συντάξεις συνολικού ύψους 5.393 ευρώ, και άλλες τρεις συντάξεις από το Ταμείο Νομικών, το πρώην ΤΕΑΔΥ και το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (μέρισμα).
Στους υπόλοιπους 27 που λαμβάνουν συντάξεις από 5.000 έως 6.000 ευρώ, υπάρχουν συνταξιούχοι γιατροί, δικηγόροι, προερχόμενοι από την ΤτΕ, μηχανικοί καθώς και δύο απόστρατοι από τη χωροφυλακή και την αστυνομία πόλεως.
Βάσει των στοιχείων με τους 181 που λαμβάνουν συντάξεις πάνω από 4.000 ευρώ, ένας... συμπληρώνει το εισόδημά του από 10 συντάξεις, 2 άτομα από 8 συντάξεις, 13 από 7, 19 από 6 συντάξεις, 24 από 5, 62 άτομα από 4, 44 από 3 συντάξεις, 14 από 2 και 2 άτομα από μόνο 1 σύνταξη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ήλιος, ανεξαρτήτως ποσού, 10 συντάξεις λαμβάνουν 4 άτομα, 9 συντάξεις παίρνουν 5 άτομα, 8 συντάξεις 46 άτομα, και ακολουθούν 314 άτομα που λαμβάνουν 7 συντάξεις, 4.014 με 6 συντάξεις, 13.288 με 5 συντάξεις, 57.004 άτομα με 4 συντάξεις, 324.563 που λαμβάνουν 3 συντάξεις, 927.953 με 2 και 1.329.664 άτομα που λαμβάνουν μόνο μία σύνταξη.
Να σημειωθεί ότι τα ίδια στοιχεία που επεξεργάζεται η ΗΔΙΚΑ δείχνουν ότι στην Ελλάδα έχουμε συνολικά 2.656.855 συνταξιούχους, που λαμβάνουν μέσο εισόδημα από συντάξεις 943,8 ευρώ.

Άνοιξε η εφαρμογή στο Taxisnet για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων

Μόλις 45 ημέρες έχουν στη διάθεσή τους σχεδόν 6 εκατομμύρια φορολογούμενοι. Δεδομένη η παράταση, αλλά δεν θα ανακοινωθεί πριν τη λήξη της κανονικής προθεσμίας στα τέλη Ιουνίου

Άνοιξε λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Πέμπτης η ηλεκτρονική εφαρμογή στο Taxisnet για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων για τα εισοδήματα του 2014.

Περί τα 6 εκατομμύρια φορολογούμενοι δεν έχουν στη διάθεσή τους περισσότερες από 45 ημέρες για να υποβάλλουν τις φορολογικές τους δηλώσεις, αφού η προθεσμία λήγει στα τέλη Ιουνίου.
Δεδομένης της ασφυκτικής πίεσης του χρόνου, το υπουργείο Οικονομικών είναι σχεδόν σίγουρο πως θα δώσει παράταση, όμως οι επίσημες ανακοινώσεις θα πρέπει να αναμένονται στη λήξη της κανονικής προθεσμίας.
Η καθυστέρηση που σημειώθηκε στην έναρξη της διαδικασίας αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στις αλλαγές που σημειώθηκαν στο βασικό έντυπο Ε1, καθώς φυσικά και στα φορολογικά ζητήματα που απασχολούν χιλιάδες φορολογουμένους.
Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία, οι φορολογούμενοι θα έχουν δυνατότητα προβολής μέσω διαδικτύου της περυσινής τους δήλωσης, σε περίπτωση που θέλουν να συγκεντρώσουν συγκεκριμένα στοιχεία.
Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να περάσουν τους κωδικούς τους, να συμπληρώσουν τον ΑΜΚΑ τους και εν συνεχεία τα υπόλοιπα προσωπικά στοιχεία του.
Εάν ο φορολογούμενος είναι επιτηδευματίας, θα πρέπει πριν το Ε1 να επιλέξει και να συμπληρώσει το Ε3 ή το Ε2.

Μαντάμ Ντουντού, η 'θρυλική τσατσά'. Από ποια πόρνη βγήκε και η φράση 'άντε μωρή Λουμπίνα'

Μαντάμ Ντουντού, η "θρυλική τσατσά" στα πορνεία των Βούρλων. Η "Δράκαινα" που έτρεμαν οι ιερόδουλες και οι πελάτες. Από ποια πόρνη βγήκε και η φράση "άντε μωρή Λουμπίνα"
Βούρλα Δραπετσώνας δεκαετία ’20. Μια περιοχή που οι ενδιαφέρομενοι εισέρχονταν από μια και μόνη πόρτα. Μια απλή ορθογώνια κόκκινη σκέτη παλιόταβλα, με διαστάσεις τρία μέτρα ύψος και πλάτος δύο. Φαίνεται ότι η είσοδος στην κόλαση δεν ήταν τόσο πλατιά όσο την περιγράφουν οι «γραφές». Συνήθως με κιμωλία ήταν γραμμένη πάνω της «Βλέπε και Φεύγα!…».

Ακριβώς από την έξω πλευρά στεκόταν ένας χωροφύλακας. Ο φρουρός του Άδη; Ίσως αν λάβει κάποιος υπόψη του πως πολλοί αποκαλούσαν το συγκεκριμένο σημείο, είσοδος στον Άδη! Ο ένστολος επέβλεπε εκ του προχείρου, μην τυχόν και εισέλθει στο Βασίλειο, κάποιος ανήλικος, κάποιος που δεν έπρεπε να μπει. Από την είσοδο αυτή έμπαινες στην πόλη της αμαρτίας.
Μια σχεδόν πόλη περιτοιχισμένη, που μέσα της ζούσαν εκατόν πενήντα και βάλε ανώνυμα σώματα. Δεν είχαν σημασία επίθετα και ονόματα, ήταν ιερόδουλες. Ο ασβεστωμένος φράχτης χώριζε την κοινωνία των ζωντανών από τα θανατηφόρα αφροδίσια νοσήματα και την ανηθικότητα. Όταν κάποιος εισερχόταν στα Βούρλα τη\ δεκαετία του ’20 και σχεδόν του ’30 έμπαινε στο Βασίλειο της τσατσάς Ντουντού!
Η αποκαλούμενη «Δράκαινα των Βούρλων». Χοντρή, ογκώδης, αχανής, λιγομίλητη, σχεδόν άφωνη, που όλοι μα όλοι φοβόντουσαν. Κρατούσε στα δυο της χέρια τα στοιχεία εκείνα που όποιος τα κατείχε, αφέντευε όλη την περιοχή. Τις μάρκες κατανάλωσης και τα κλειδιά των κελιών! Με αυτό τον υπέροχο τρόπο μας περιγράφει το σύστημα της λειτουργίας των Βούρλων σε ένα μοναδικό του άρθρο ο Μανώλης Κανελλής το 1929 στον ημερήσιο Τύπο (Ελληνική, Ανεξάρτητος) που φέρει τίτλο «Βούρλα το κάτεργο των ιερόδουλων.
Μια ματιά στον Άδη της ηδονής και του θανάτου. Πως ζουν οι σάπιες εταίρες». Ο Κανελλής είχε εμφανιστεί με την συλλογή «Κατακάθια» και αρθρογραφούσε έχοντας πάντα ως βάση ιστορίες των περιθωριακών ατόμων. Αρθρογραφούσε και στην βραδυνή, Καθημερινή, Ελληνικό Μέλλον, Ασύρματος, Ελληνικό Αίμα κ.α. πολλές φορές με το ψευδώνυμο Σίσυφος.
Ο Κανελλής σύγχρονος των Βούρλων για όσα μας διηγείται αναφέρει πως ο ενδιαφερόμενος που έμπαινε, πρώτα πήγαινε στην Ντουντού. Τα χρήματα που έδινε, μετατρέπονταν σε μάρκες. Βλέπετε τα χρήματα δεν έπρεπε ποτέ να καταλήγουν απευθείας σε χέρια ιερόδουλης. Αυτό ήταν δική της εργασία.
Ο αριθμός των μαρκών καθόριζε και το είδος της πτέρυγας, της πρώτης, δεύτερης ή τρίτης κατά συνέπεια και της γυναίκας, χωρίς όμως αυτό να είναι απόλυτο. Η τσατσά Ντουντού δεν ήταν μόνη της στο έργο. Είχε δύο κατηγορίες βοηθών: Τις «πορτιέρισσες» και τις «κουβαδίστρες». Οι πρώτες οι «πορτιέρισσες» οδηγούσαν τον πελάτη στο κελί εκείνο που ανταποκρινόταν στο ποσό που είχε πληρώσει με αντίτιμο μια δραχμή η διαδρομή.
Οι δεύτερες οι «κουβαδίστρες» κουβαλούσαν τους κάδους του νερού στις ιερόδουλες. Πέντε δραχμές για κάθε κουβά. Οι διάλογοι σήμερα θα αντηχούσαν παράδοξα στα αυτιά μας! – Ρε βλάμη είμαι χαρμάνισσα…λίγο τσιγαριλίκι. Αριστερά της εισόδου, το «Καφενείο». Ένα απλό ισόγειο παράπηγμα που εκτός από καφέ, πωλούσε δύο ακόμη πράγματα, Ούζο και κονιάκ.

  Ιερόδουλες στα Βούρλα, δεκαετία ’30
Στην γωνιά του Καφενείου ένας φωνόγραφος γκρίνιαζε σερέτικα ενώ οι συγκεκριμένοι θαμώνες αυτού του μαγαζιού παρατηρούσαν. Όποιος έμπαινε ντυμένος διαφορετικά ήταν ύποπτος. Και ύποπτοι στα Βούρλα ήταν τρεις διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων, οι «τσίληδες», οι αστυνόμοι και οι δημοσιογράφοι. Αν κάποιος ανήκε σε μια από τις κατηγορίες αυτές και οι θαμώνες το ανακάλυπταν, θα περνούσε ένα πολύ δύσκολο τέταρτο της ώρας!

Συνήθως η εισαγωγή στο μιλητό γινόταν με τον γνωστό τρόπο. – Ρε κύριος με το ρεπουπλίκι! Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Δεν είσαι για τα μας! Είσαι για το θέατρο, είσαι τον κινηματόγραφο, πάντως για τα μας δεν είσαι.

Κι αν κάποιος ακόμη ξεπερνούσε τον σκόπελο του φρουρού, του Καφενείου και της τσατσάς Ντουντού και παρόλα αυτά εισέρχονταν στα ενδότερα για να μιλήσει με τα κορίτσια, έπεφτε πάνω σε ένα τείχος σιωπής! Τέλη δεκαετίας ’20 αρχές ’30, το πρώτο κορίτσι της μάντρας, στοίχιζε σαράντα δραχμές! Σαράντα ήταν πολλά λεφτά. Οι άλλες οι καλές είχαν τριάντα, οι μέτριες είκοσι και οι πεθαμένες δεκαπέντε. Αυτή με τις σαράντα ήταν ας πούμε το πρώτο όνομα! Και η κόλαση φαίνεται πως έχει ιεραρχία.

  Κική Λουμπίνα
Το ψεύτικο όνομά της έγινε τόσο γνωστό, όχι μόνο στα Βούρλα, ώστε ανταγωνίζονταν ελεύθερες και σπιτωμένες της Τρούμπας. Για πολλά χρόνια, μέχρι σήμερα το επίθετό της κυκλοφορεί ακόμη στον Πειραιά σαν απαξιωτική βρισιά και προσταγή μαζί «Σώπα μωρή Λουμπίνα!..». Σήμερα οι γλωσσολόγοι και οι ειδικοί που συναγωνίζονται να εξηγήσουν την προέλευση του όρου «Λουμπίνα» παραβλέπουν από τις εισηγήσεις τους την μεγαλύτερη ιερόδουλη των Βούρλων, την Κική Λουμπίνα. Δεξιά της πόρτας, απέναντι δηλαδή από το καφενείο ήταν το οίκημα της Χωροφυλακής, που χάρη συντομίας αποκαλούσαν «Σταθμό».
Μέσα σ΄ αυτόν εκτός του εξωτερικού φρουρού κάθονταν επιπρόσθετα και δύο τρεις ακόμη. Η πελατεία ήταν ζόρικη. Αγαπητικοί, αβανταδόροι, σερέτηδες, ζόρικοι, μάγκες και νταβατζήδες. Οι τελευταίοι λαμβάνουν από τα κορίτσια τους τη «μίτζα» που συνήθως την εξαργυρώνουν σε χασίσι. Συνήθως φέρουν γύρω από την μέση τους μαντήλι ζώνη μαύρη αλλά και κόκκινη παλαιότερα. Μέσα σε αυτήν κρύβονταν η κάμα. Οι λογαριασμοί ξεκαθάριζαν με αγκαλιάσματα. Μεταξύ μιας δήθεν φιλικής αγκαλιάς αντρών ή σκοτώνεις ή σκοτώνεσαι! Όταν τα ρεμπέτικα μιλούν για θάνατο σε αγκαλιά, αυτή την αγκαλιά εννοούν!

Οι τρεις ζώνες των Βούρλων όπου κατανέμονται οι ιερόδουλες ανάλογα με την αξία τους αποτελούνται από μικρά κελιά που στην γλώσσα τους καλούνται «Μπούκες».

Σε κάθε μπούκα από μια ιερόδουλη. Μια κλίνη, μια καρέκλα και ένας νιπτήρας από τενεκέ η επίπλωση. Έξω από κάθε μπούκα, πάνω στην πόρτα ένας αριθμός. Το νούμερο κάθε ιερόδουλης κι από κάτω μια μικρή λευκή ταμπελίτσα με κάποια στοιχεία, ψεύτικα φυσικά. Μαίρη Φρουφρού, Νίτσα Σερσέμα, Φρόσω Αλλίμονο.
Πριν όμως εισέλθεις (δηλαδή μπουκάρεις) στις μπούκες υπήρχε και ένας ξεχωριστός χώρος. Το λεγόμενο «μπανιστήρι»! Ήταν η σάλα της αποκάλυψης! Εκεί ανέμενε κόσμος ετερόκλητος δύσκολα συννενοήσιμος. Θερμαστές, ναυτικοί, απάχηδες, ξένοι, πρόσφυγες, κακοποιοί, δραπέτες και ισοβίτες. Μιλούσαν παράξενα και ακατάλυπτα
– Αδερφάκι, καρούμπα, άρπαξα την μαστούρα.
– Βιεν πουπούλ!
– Μπιρ Αλλάχ!
Όλοι τους περίμεναν. Τι περίμεναν; Την παρέλαση των ιερόδουλων. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε ένα μέρος ψηλότερο από το υπόλοιπο δάπεδο της σάλας οι ιερόδουλες εκτίθονταν σε κοινή θέα γυμνές.
Αυτή ήταν μια μικρή μόνο γεύση από τα Βούρλα που ήταν μια κοινωνική μάστιγα με κρατική οντότητα και τίποτε περισσότερο.
(Άρθρο του Στέφανου Μίλεση από το pireorama.gr που δημοσιεύεται στη Μηχανή του Χρόνου)