Αναρτήθηκε από Karen L. στο http://karenhappytime.blogspot.com/
ΓΚΟΛΑΝΤΙΕΣ Headline Animator
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
Η ακαταμάχητη δυναμική της ποιότητας
Tου Χρηστου Γιανναρα
Υπάρχει ενδεχόμενο να βγούμε από την κρίση; Η λογική λέει όχι. Οταν κάποιος χρωστάει ολόκληρο το ετήσιο εισόδημά του και μισό παραπάνω (το 150% των εισοδημάτων κάθε χρόνου) επί τρία, δεν υπάρχει λογική ή τέχνασμα που να του εξασφαλίζει την αποπληρωμή του χρέους του συν τη συντήρησή του.
Αυτό λένε η λογική και τα νούμερα. Ομως ο πολιτικός λόγος δεν μιλάει για αδιέξοδο, η αναφορά στο αδιέξοδο απουσιάζει εντελώς, και το «εντελώς» στην περίπτωση αυτή γεννάει φόβο. Ο πρωθυπουργός περίπου βεβαιώνει ότι σε δύο χρόνια θα έχουμε ξελασπώσει. Η αξιωματική αντιπολίτευση φέρεται να είπε ότι χωρίς «μνημόνιο» έφτανε ένας χρόνος για την ανάκαμψη. Οι υπόλοιποι (παλαιοημερολογίτες και ρετάλια) ρητορεύουν μόνο για δικαιώματα των «εργαζομένων», ακόμα και των χρυσαμειβόμενων «ρετιρέ» της ευνοιοκρατίας.
Η επαγγελματική ενασχόληση με την πολιτική, είναι κλινικά βεβαιωμένο, συνεπάγεται την απώλεια επαφής με την πραγματικότητα – ψυχιατρικό, όχι συμπεριφορικό σύμπτωμα. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις ακραίου συνειδητού αμοραλισμού, όπως η προεκλογική (το 2009) διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν». Συνεχίζουν σήμερα την εγκληματική εξαπάτηση των πολιτών τα κυβερνητικά κανάλια πρακτορεύοντας πληθωρικά επαίνους και συγχαρητήρια των επιτηρητών της οικονομίας μας για τις επιτυχίες του πρωθυπουργού και των αυλικών του. Ωσάν να απέχουμε πλέον ελάχιστα από την έξοδο στη σωτηρία.
Η ελλαδική κοινωνία έχει τραγικά χαμηλό δείκτη κατά κεφαλήν καλλιέργειας. Σώζει όμως, κατά καιρούς, ενστικτώδη αντανακλαστικά αυτοάμυνας. Αυτά τα απροσδόκητα αντανακλαστικά οδήγησαν και στην πρωτοφανή (αν και όχι ικανή να αποδομήσει το εξαχρειωμένο πολιτικό σύστημα) αποχή από την κάλπη στις 7 και στις 14.11.2010. Εφτασε η αποχή σε ποσοστά που ξεπερνάνε κατά πολύ αριθμητικά τη μερίδα των ψηφοφόρων με απροκατάληπτη σκέψη και κρίση. Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος της «μαγιάς» των καλλιεργημένων: ζυμώνουν το φύραμα «ανεπαισθήτως». Κάποιοι άγνωστοι νόμοι επενεργούν και οι ελάχιστοι αριθμητικά οδηγούν τους πολλούς. Οχι σε διανοητικές επιγνώσεις. Σε ενστικτώδη σοφία αυτοάμυνας.
Στη «μαγιά» αυτή προστίθεται, χωρίς να το ξέρει, κάθε πολίτης που αφυπνίζεται από τη νάρκη της συμφεροντολογικής ή μόνο ψυχολογικής ένταξης σε κομματικό ποιμνιοστάσιο. Πέφτουν τα λέπια από τα μάτια του και αρχίζει να βλέπει: Την ψυχανωμαλία της χαμένης επαφής με την πραγματικότητα ή τη συνειδητή στρέβλωσή της. Την ανήθικη ψευδολογία. Την εγκληματική ιδιοτέλεια. Την παχυδερμική αναισθησία. Τη θλιβερή αμβλύνοια που γεννάει ο αυτευνουχισμός της κομματικής ένταξης.
Για τη «μαγιά» των πολιτών που διαθέτουν σκέψη και κρίση είναι παρανοϊκό σήμερα να αισιοδοξούν. Είναι λογικό να πνίγονται από την οργή, τον θυμό του απελπισμένου. Και να φοβούνται. Ξέρουν πως ούτε η οικονομία «μαζεύεται» από μαθητευόμενους μάγους σε ρόλο jeune premier, ούτε περιθώρια υπάρχουν σήμερα για λαϊκές εξεγέρσεις. Το νομοτελειακά πιθανότερο είναι η έκρηξη των ανέργων, των μεταναστών, της φτωχολογιάς. Ζούγκλα βίας, ίσως και αίμα.
Φυσικό να νιώθουμε τελείως αδύναμοι μπροστά στα επερχόμενα. Να γαντζωνόμαστε στην προσδοκία μήπως και αναφανεί κάποιος απροσδόκητος μπροστάρης, κόμμα ή καινούργιος αρχηγός στα σαπισμένα «εξουσίας» – αμείλικτος μεταρρυθμιστής. Αλλά ο ρόλος και η δυναμική της «μαγιάς» δεν είναι η παθητική αναμονή. Ενεργεί δραστικά ο πολίτης έστω και μόνο με την επίγνωση ότι οι λίγοι συνειδητοποιημένοι οδηγούν τους πολλούς. Οχι σε διανοητικές επιγνώσεις. Σε ενστικτώδη σοφία αυτοάμυνας.
Ξεκάθαρα κριτήρια, ασυμβίβαστες διακρίσεις ποιότητας, απροκατάληπτες αποτιμήσεις αξίας. Είναι γεννήματα της σκέψης και της κρίσης λίγων, αλλά αξιοποιούνται με απρόβλεπτη δυναμική από το ένστικτο των πολλών. Το απίστευτο ποσοστό οργισμένης αποχής στις πρόσφατες εκλογές Τ.Α. δεν το προκάλεσε καμιά μεθόδευση, προπαγάνδα, συνθηματολογία. Το δίδυμο Κακλαμάνη - Ψινάκη, η κραυγαλέα ανεπάρκεια Κικίλια, η αναιδής πρόκληση της σύνθεσης του ψηφοδελτίου Γκιουλέκα δεν καταγγέλθηκαν με αναλυτική επιχειρηματολογία, δεν φάνηκε να κατανοούν ούτε καν οι αντίπαλοί τους γιατί και στις τρεις αυτές περιπτώσεις η προσβολή της νοημοσύνης, της αξιοπρέπειας, του ήθους ήταν ανυπόφορο για τον πολίτη. Το συνειδητοποίησε η «μαγιά» και οδήγησε το ένστικτο των πολλών.
Να διδαχθεί, λοιπόν, και από την πρόσφατη εμπειρία ο πολίτης ότι δεν είναι αδύναμος. Αυτό που αμερόληπτα και με ασυμβίβαστη αυστηρότητα συνειδητοποιεί, το ελεύθερο, ανυπότακτο στην ιδιοτέλεια φρόνημά του, η υπεύθυνη κρίση του, είναι η γονιμότερη αγωνιστική προσφορά του στα κοινά. Και οφείλει να την καταθέτει σε κάθε κοινωνική αναστροφή. Ηρεμα, νηφάλια, απερίφραστα. Οχι για να μεταπείσει κανέναν, όχι για να προπαγανδίσει τις εκτιμήσεις του. Μόνο για να ακουστεί η ανιδιοτελής μαρτυρία, να εγκεντρισθεί στην απρόβλεπτη δυναμική της επικοινωνίας. Και να συντηρείται στη μνήμη η ενάργεια των εμπειρικών πιστοποιήσεων.
Είναι σπέρμα ελπίδας, με απρόβλεπτη κοινωνική δυναμική, κάποιοι να θυμούνται. Να μην ξεχαστεί ποτέ, σε οποιεσδήποτε συνθήκες, η σημαδιακή «διακαναλική» συνέντευξη του πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου, στις 25.10.2010: σε ποια έκπτωση διανοητικής στάθμης έφτασε ο πολιτικός βίος της χώρας. Να μην ξεχαστεί η προσβλητική της νοημοσύνης των πολιτών εικόνα, ο ανθρωπολογικός τύπος «νάνου τανυόμενου επ’ άκρων ονύχων». Να ηχούν πάντοτε στα αυτιά κάποιων Ελλήνων οι σολοικισμοί, οι βαρβαρισμοί, η επίδειξη αμάθειας («μηδέν στο πηλήκιο») του διαχειριστή της ιστορίας των Ελλήνων σήμερα. Κάποιοι να θυμούνται πάντα τους όρους του «Μνημονίου» που υπέγραψε ο πρωθυπουργός, όρους που μόνο φεουδάρχες επέβαλλαν άλλοτε σε δουλοπάροικους.
Η «μαγιά» της ανθρώπινης ποιότητας στην ελληνίδα γη να μην ξεχάσει ποτέ ότι ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε (ηγετική του επιλογή) να ζητήσει την ψήφο μας για Κακλαμάνη και Ψινάκη, για Κικίλια και Ψωμιάδη. Να μην πάψουν ποτέ να διερωτώνται κάποιοι Ελληνες για τα κριτήρια αξιολόγησης της ανθρώπινης ποιότητας, κριτήρια συμβιβασμού ή αυταπαρνητικής αντίστασης σε κομματικές σκοπιμότητες, που διέσωσε ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα.
Στο πρόσωπό του, όπως και στο πρόσωπο του αυλικού, της πρωθυπουργικής κουστωδίας, Γερουλάνου, οι μνήμονες Ελληνες μετράνε τις αντοχές επιβίωσης της αρχοντιάς των Μπενάκηδων. Νοσταλγικού μέτρου φιλοπατρίας.
Ψωνίστε τα φθηνότερα .....
Του βάζεις το προϊόν που σε ενδιαφέρει και βλέπεις ποιο από τα γνωστά super markets το έχει πιο φθηνά!
Συνταξιοδοτικά δικαιώματα στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος
1. Συνταξιοδοτικά δικαιώματα στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που έχουν θεμελιωθεί ή θεμελιώνονται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2010 δεν θίγονται από την παραμονή τους στην υπηρεσία μετά την ημερομηνία αυτή και τυχόν συνταξιοδοτικές μεταβολές στη διάρκεια αυτής δεν επηρεάζουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους ή το δικαίωμα απόληψης και καταβολής της σύνταξης.
2. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που θεμελιώνουν, σύμφωνα με τις υφιστάμενες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου διατάξεις, συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του έτους 2011, η υποχρέωση πραγματικής υπηρεσίας αυξάνεται κατά ενάμισι (1½) επιπλέον έτος. Για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το έτος 2012 η υποχρέωση πραγματικής υπηρεσίας αυξάνεται κατά τρία (3) επιπλέον έτη. Για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το έτος 2013 η υποχρέωση πραγματικής υπηρεσίας αυξάνεται κατά τεσσεράμισι (4½) επιπλέον έτη και για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το έτος 2014 η υποχρέωση πραγματικής υπηρεσίας αυξάνεται κατά έξι (6) επιπλέον έτη.
3. Το δικαίωμα απόληψης και καταβολής της σύνταξης, καθώς και ο τρόπος υπολογισμού της, ως προς τις κατηγορίες προσωπικού των παραγράφων 1 και 2, ρυθμίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου σχετικές διατάξεις. Ως προς τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης όσων θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31-12-2014, ισχύουν οι υφιστάμενες διατάξεις του άρθρου 42 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (ΠΔ 169/2007) και του άρθρου 1 του νόμου 3029/2002. Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1-1-2015 και μετά, ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
4. Εξαιρουμένων των κατηγοριών προσωπικού των προηγουμένων παραγράφων, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης και αυτή καταβάλλεται εφόσον έχουν συμπληρώσει το εξηκοστό (60ο) έτος της ηλικίας τους ή σαράντα (40) έτη συντάξιμης υπηρεσίας, στα οποία συνυπολογίζονται αθροιστικά:
α. Ο χρόνος πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, όπως αυτός προσδιορίζεται στις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (ΠΔ 169/2007), όπως ισχύει σήμερα.
β. Ο χρόνος συντάξιμης υπηρεσίας που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο ή τριπλάσιο μέχρι πέντε (5) έτη, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο 40 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (ΠΔ 169/2007), όπως ισχύει σήμερα.
γ. Ο χρόνος που λογίζεται σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία ως χρόνος διαδοχικής ασφάλισης.
5. Εξαιρουμένων των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που υπάγονται στις παραγράφους 1 και 2, η σύνταξη όσων απομακρύνονται από την ενεργό υπηρεσία με αίτησή τους ή αυτεπαγγέλτως, εκτός των περιπτώσεων επιβολής καταστατικής ποινής που συνεπάγεται απώλεια του δικαιώματος απόληψης σύνταξης, καταβάλλεται με τη συμπλήρωση του χρόνου που αντιστοιχεί στα τριάντα πέντε (35) έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας ή με τη συμπλήρωση του εξηκοστού (60ου) έτους της ηλικίας.
6. Το εδάφιο α΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 41 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (ΠΔ 169/2007) τροποποιείται ως εξής: «Ο διπλασιασμός ή τριπλασιασμός του συντάξιμου χρόνου των στρατιωτικών της παρ. 1 γίνεται μόνο εφόσον αυτοί που διατέλεσαν σε κατάσταση πτητικής ενέργειας συμπλήρωσαν είκοσι πέντε (25) έτη πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας.» Το εδάφιο β΄ της παραγράφου 9 του άρθρου 41 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (ΠΔ 169/2007) τροποποιείται ως εξής: «Ο διπλασιασμός του συντάξιμου χρόνου των στρατιωτικών που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο γίνεται μόνο εφόσον αυτοί συμπλήρωσαν πραγματική στρατιωτική υπηρεσία είκοσι πέντε (25) ετών.»
Άρθρο... [2]
1. Ο χρόνος υπηρεσίας των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) του νόμου 1848/1989 που διανύθηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις με την ιδιότητα του Οπλίτη Πενταετούς Υποχρέωσης (ΟΠΥ) ή του Εθελοντή Πενταετούς Υποχρέωσης (ΕΠΥ), καθώς και ο χρόνος υπηρεσίας των ανακαταταγμένων Εφέδρων Αξιωματικών Μακράς Διάρκειας, οι οποίοι ανανέωσαν την παραμονή τους στο Στράτευμα με χρήση των διατάξεων του νόμου 1680/1987, που χώρισε ασφάλιση στο ΙΚΑ/ΕΤΑΜ και ΕΤΕΑΜ, αναγνωρίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας. Η αναγνώριση γίνεται μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων, με πράξη της αρμόδιας Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Οι ασφαλιστικές εισφορές για κύρια και επικουρική σύνταξη (εργοδότη και ασφαλισμένου) που έχουν καταβληθεί στα ΙΚΑ/ΕΤΑΜ και ΕΤΕΑΜ για το παραπάνω χρονικό διάστημα αποδίδονται στο Δημόσιο εντός εξαμήνου από την κοινοποίηση σ’ αυτά της σχετικής πράξης αναγνώρισης.
2. Οι έφεδροι εξ εφέδρων Αξιωματικοί του άρθρου 53 του νόμου 833/1937 ασφαλίζονται στο δημόσιο και αποκτούν δικαίωμα σύνταξης με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις που αποκτούν δικαίωμα σύνταξης και οι μόνιμοι Αξιωματικοί, ανεξαρτήτως του χρόνου κατάταξής τους στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο χρόνος ασφάλισής τους, ενώ είχαν τη στρατιωτική ιδιότητα, σε άλλα Ταμεία πλην εκείνων των Ενόπλων Δυνάμεων λογίζεται ως χρόνος πραγματικής συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας.
3. Τα πρόσωπα του άρθρου 7 του νόμου 2084/1992 ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο Δημόσιο από την κατάταξή τους ως στρατιωτικοί και προαιρετικά σε άλλου ασφαλιστικούς φορείς συναφούς με την απόκτηση νέας ιδιότητας, χωρίς χρονικό περιορισμό, με δήλωση και καταβολή σε αυτούς του συνόλου των εισφορών από τους ασφαλισμένους. Τυχόν εισφορές που παρακρατήθηκαν υπέρ των εν λόγω ασφαλιστικών φορέων για χρόνο που συμπίπτει με το χρόνο ασφάλισης στο Δημόσιο συμψηφίζονται με τις εισφορές όσων επιλέξουν την προαιρετική ασφάλιση στους φορείς αυτούς.
4. Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων έχουν εφαρμογή και για όσους έχουν ήδη εξέλθει της υπηρεσίας μέχρι την ισχύ του νόμου αυτού, καθώς και για τις οικογένειες αυτών που έχουν αποβιώσει, τα δε οικονομικά αποτελέσματα αρχίζουν από την πρώτη του επομένου της υποβολής της αίτησης μήνα.
Αθήνα, 2 Ιουλίου 2010
ΠΡΟΣΘΗΚΗ – ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
“ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟY
ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ”
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣH
Με την προτεινόμενη προσθήκη-τροπολογία ρυθμίζεται η συνταξιοδοτική κατάσταση των στρατιωτικών (στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος) κατά τρόπο εναρμονισμένο με τις νέες ρυθμίσεις που διέπουν τους δημοσίους υπαλλήλους, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων του στρατιωτικού επαγγέλματος. Συγκεκριμένα:
Με το άρθρο 1
της προτεινόμενης Προσθήκης-Τροπολογίας προστατεύονται πλήρως τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα του υπηρετούντος στρατιωτικού προσωπικού που θεμελιώνονται σύμφωνα με το υφιστάμενο ασφαλιστικό νομικό πλαίσιο μέχρι την 31-12-2010. Η προστασία αυτή επεκτείνεται κλιμακούμενη αναλογικά κατ' έτος, με την προσαύξηση του χρόνου πραγματικής υπηρεσίας, για το προσωπικό που σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2014.
Παράλληλα, αποσαφηνίζεται ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων, ο οποίος, για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31-12-2014, ρυθμίζεται σύμφωνα τις υφιστάμενες διατάξεις. Για όσους θεμελιώνουν αντίστοιχο δικαίωμα από την 1-1-2015 και μετά, ο τρόπος υπολογισμού διέπεται από τις νέες ρυθμίσεις.
Επιπλέον, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων του στρατιωτικού επαγγέλματος, προσδιορίζονται ως αναγκαίες προϋποθέσεις για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος η συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας ή των 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, στην οποία συνυπολογίζονται αθροιστικά ο χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, ο χρόνος πλασματικής συντάξιμης υπηρεσίας μέχρι 5 έτη καθώς και ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης.
Στις περιπτώσεις ακούσιας ή εκούσιας απομάκρυνσης στελεχών από την ενεργό υπηρεσία πριν τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, τίθενται ως χρονικό όριο δικαιώματος απόληψης της σύνταξης είτε η συμπλήρωση του χρόνου που αντιστοιχεί στα 35 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας είτε η συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας.
Ειδικά για τα στελέχη ειδικών κατηγοριών (χειριστών πολεμικών αεροσκαφών, υποβρυχίων καταστροφέων, ναρκαλιευτών, ΕΚΑΜ, πυροτεχνουργών κ.λπ.) που διακινδυνεύουν το έννομο αγαθό της ζωής λόγω της επικινδυνότητας των αποστολών που αναλαμβάνουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, επαναπροσδιορίζεται ο ελάχιστος χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 έτη, προκειμένου να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του άρθρου 41 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων.
Με το άρθρο 2
της προτεινόμενης Προσθήκης-Τροπολογίας καθορίζεται και ενοποιείται το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα των αναφερομένων κατηγοριών στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων για τη διευθέτηση χρονιζόντων προβλημάτων και εκκρεμοτήτων.
Ρυθμίζεται το θέμα της αναγνώρισης ως δημόσιας υπηρεσίας αυτής που διανύθηκε σε άλλον ασφαλιστικό φορέα και συμπίπτει με το χρόνο που διανύθηκε από την κατάταξή του στις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς και η υπαγωγή του υποχρεωτικά στην ασφάλιση του δημοσίου και προαιρετικά σε άλλους ασφαλιστικούς φορείς συναφείς με την ιδιότητά τους.
Περαιτέρω, στην παράγραφο 2 ορίζεται ότι οι υπαγόμενοι στην κατηγορία προσωπικού που αναφέρεται σε αυτήν ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο δημόσιο ως εν ενεργεία Αξιωματικοί με τα ίδια υπηρεσιακά και σταδιοδρομικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Με τις διατάξεις της παραγράφου 3 το προσωπικό που αναφέρεται σε αυτήν ασφαλίζεται υποχρεωτικά στο δημόσιο και προαιρετικά σε λοιπούς συναφείς με την ιδιότητά τους ασφαλιστικούς φορείς.
Τέλος, με την παράγραφο 4 επεκτείνεται η ισχύς της προαναφερόμενης διάταξης σε όσους έχουν ήδη εξέλθει της υπηρεσίας ή στις οικογένειες όσων έχουν αποβιώσει.
Ελεγχόμενη πτώχευση για την ελλάδα μέσα στο 2011
Ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας στο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο του 2011 προβλέπουν οι Financial Times σε δημοσίευμα τους. Σημειώνεται ότι οι FT αναφέρονται στην ελεγχόμενη πτώχευση, ως «επικείμενη».«Ήδη είναι κατανοητό ότι οι στόχοι των δαπανών και των εσόδων του ελληνικού κράτους δε θα έχουν επιτευχθεί. Παρόλα αυτά η επόμενη δόση των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ θα αποδεσμευτεί τον ερχόμενο μήνα, καθώς η προφανής ειλικρίνεια και οι νέες, αναθεωρημένες υποσχέσεις γίνονται δεκτές σαν να πρόκειται για πραγματική συμμόρφωση», αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου, Τζον Ντίζαρντ, προσθέτοντας ότι «η πραγματικότητα μπορεί να περιμένει», ορίζοντας ως πραγματικότητα την «επικείμενη ελεγχόμενη πτώχευση».
Το άρθρο αναφέρεται και στη διαμάχη μεταξύ δικηγόρων και τραπεζιτών για το κατάλληλο χρονικό σημείο ώστε να ανακοινωθεί η «ελεγχόμενη πτώχευση». «Κάποιοι πιστεύουν ότι η δραματική, σοκαριστική ανακοίνωση και η αλλόφρων δημόσια αντίδραση θα έπρεπε να συμβούν στο δεύτερο τρίμηνο του 2011, ενώ άλλοι θεωρούν καταλληλότερη στιγμή το τρίτο τρίμηνο», αναφέρει η εφημερίδα και σημειώνει ότι «το τρίτο τρίμηνο είναι πιο κοντά στην παράδοση των εθνικών πτωχεύσεων, ωστόσο οι δικαστές στη Γερμανία και οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι εμφανώς κουρασμένοι με όσα συμβαίνουν στην ευρωζώνη και ίσως επισπεύσουν τις εξελίξεις».
«Τα ελληνικά ομόλογα που ωριμάζουν αυτή την περίοδο αποπληρώνονται σε ένα μεγάλο μέρος με νέα δάνεια από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, καθώς και με χρήματα της ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα ανταλλάσσει εκκρεμή χρέη που είναι νομικά και λογιστικά εύκολο να αναδιαρθρωθούν με συμφέροντες όρους με χρέος που είναι δύσκολο ή αδύνατο να αναδιαρθρωθεί. Είναι σαν οι Έλληνες να δανείζονται από έναν τοκογλύφο της Μαφίας για να αποπληρώσουν ένα δάνειο από τη γιαγιά τους», αναφέρει ο Τζον Ντίζαρντ.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι δικηγόροι που ειδικεύονται στη πτώχευση κρατών τονίζουν ότι «εφόσον το 90% του ελληνικού χρέους υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία, οι όροι μιας αναδιάρθρωσης θα μπορούσαν να περάσουν γρήγορα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, υποχρεώνοντας στην ουσία όλους τους πιστωτές της χώρας να αποδεχθούν τους όρους αυτούς».
Αντίθετα, σημειώνει ο Τζον Ντίζαρντ, τα δάνεια από την ευρωζώνη, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ δεν μπορούν στην ουσία να αναδιαρθρωθούν, διότι η Ελλάδα αντίθετα με την Αργεντινή το 2001 θα συνεχίσει να χρειάζεται χρηματοδότηση από αυτές τις πηγές και μετά την πτώχευση, όπως είχε γίνει στην περίπτωση της Ζιμπάμπουε.
tvxs.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)