Δάσκαλε που δίδασκες για τις συντάξεις... των άλλων

Απίστευτοι και οι όροι διορισμού της Κριστίν Λαγκάρντ: αμοιβή 467.940 δολάρια ετησίως, απαλλαγμένα από φόρους και ένα επίδομα 83.760 δολαρίων, για να έχει ένα επίπεδο ζωής τέτοιο που να αρμόζει στη θέση της

Συντάκτης: 

Τάσος Τσακίρογλου

Ποιες ακριβώς απαιτήσεις θα είχε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για μια χώρα στην οποία η ασφαλιστική νομοθεσία θα προέβλεπε ως ηλικία πρόωρης συνταξιοδότησης τα πενήντα χρόνια, με ελάχιστο εργασιακό βίο μια τριετία, και κανονικής συνταξιοδότησης τα εξήντα δύο;
Σίγουρα εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, με άμεση περικοπή των συντάξεων, κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης και αύξηση των ορίων ηλικίας, όπως κάνει σήμερα για την Ελλάδα, απορρίπτοντας το πρόγραμμα της κυβέρνησης και μπλοκάροντας την εξεύρεση λύσης στο αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων.
Ωστόσο τα παραπάνω δεδομένα δεν είναι φανταστικά, αφού συνιστούν το υπάρχον προνομιακό ασφαλιστικό καθεστώς των υπαλλήλων του ΔΝΤ. Και όλα αυτά την ώρα που το Ταμείο απαιτεί από την Αθήνα να προχωρήσει σε περικοπές συντάξεων πέραν των απωλειών 40% την τελευταία πενταετία για τους απόμαχους της δουλειάς και «βλέπει» ως εργασιακό ορίζοντα τα 67 χρόνια. Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Φυσικά. Τα στοιχεία είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο του ΔΝΤ, στη διεύθυνση αυτή.
Και εάν αυτά ισχύουν για τους «πληβείους» του Ταμείου, τα όσα προβλέπουν οι «όροι διορισμού» της Κριστίν Λαγκάρντ στο συμβόλαιο που δημοσιοποιήθηκε στις 5 Ιουλίου του 2011, όταν και αντικατέστησε τον Ντομινίκ Στρος-Καν, ξεπερνούν τα όρια της προκλητικότητας.
Καταραμένη... θέση
Η γενική διευθύντρια του «ευαγούς ιδρύματος» αμείβεται με 467.940 δολάρια ετησίως, με πρόβλεψη Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, αλλά και απαλλαγμένα από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου εισοδήματος. Στα χρήματα αυτά προστίθεται και ένα επίδομα ύψους 83.760 δολαρίων, τα οποία καταβάλλονται χωρίς την υποχρέωση προσκόμισης οποιουδήποτε παραστατικού.
Το πλέον εξωφρενικό, όμως, είναι η δικαιολόγηση αυτών των ποσών από το Ταμείο: «[καταβάλλονται] προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να διατηρεί, προς όφελος του ΔΝΤ, ένα επίπεδο ζωής τέτοιο που να αρμόζει στη θέση της ως γενικής διευθύντριας, αλλά και στις ανάγκες εκπροσώπησής του». Η πρόβλεψη αφορά, «φυσικά», και τα επαγγελματικά ταξίδια σε «πρώτη θέση».
Τι άλλο; «Επιπλέον, θα πρέπει να αποζημιώνεται για εύλογες δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για την ψυχαγωγία και σχετίζονται άμεσα με την επιχειρηματική δραστηριότητα του Ταμείου». (βλ. τη διεύθυνση http://www.imf.org/external/np/sec/pr/2011/pr11270.htm#term). Τέλος, το συνταξιοδοτικό της καθεστώς περιλαμβάνεται στους γενικούς όρους που αναφέραμε παραπάνω. Οσο για το επίπεδο ζωής των εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο, το οποίο υποβαθμίζει δραματικά το Ταμείο με τα περίφημα «προγράμματα προσαρμογής», ούτε λόγος να γίνεται! Ισχύει απλά το «στην υγεία των κορόιδων».

* Πηγή των στοιχείων του ρεπορτάζ είναι το μπλογκ του Βρετανού οικονομολόγου Μάικλ Ρόμπερτς, συνέντευξη του οποίου φιλοξενήσαμε πρόσφατα στην «Εφ.Συν.» (http://www.efsyn.gr/arthro/monos-dromos-i-apeili-monomeroys-athetisis-to...).

Λαπαβίτσας στον Guardian Η έξοδος από την ευρωζώνη είναι η διέξοδος

Ο κ. Λαπαβίτσας μεταξύ άλλων προτείνει στον ΣΥΡΙΖΑ να επανεξετάσει τη στρατηγική του ενώ προαναγγέλλει παρέμβαση από την Αριστερή Πλατφόρμα.

«Πριν από λίγες ημέρες η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε ένα κατάλογο προτάσεων ελπίζοντας να ξεπεραστεί το αδιέξοδο με τους θεσμούς», σημειώνει στην αρχή του άρθρου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

«Το πακέτο είναι σίγουρα αποπληθωριστικό σε μια στιγμή που η ελληνική οικονομία βρίσκεται και πάλι στο κατώφλι της ύφεσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα συμβάλει στη συρρίκνωση της παραγωγής και την αύξηση της ανεργίας τη διετία 2015-16, ιδίως αφού υπάρχει μικρή προοπτική να υπάρξει αντιστάθμιση με ένα επενδυτικό πρόγραμμα που να χρηματοδοτείται από την ΕΕ. Είναι μια σημαντική υποχώρηση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Για εκείνους που βλέπουν την ΕΕ χωρίς ροζ γυαλιά, δεν υπάρχει καμία έκπληξη σχετικά με τη στάση των δανειστών» υπογραμμίζει.

«Προς γενική έκπληξη, η απάντηση των «θεσμών», υπό την ηγεσία του ΔΝΤ, ήταν να απαιτήσουν ακόμη σκληρότερα μέτρα για την επίτευξη των ίδιων στόχων» τονίζει και προσθέτει: «Εάν οι απαιτήσεις αυτές ικανοποιηθούν, η κυβέρνηση δεν θα είναι καν σε θέση να ισχυριστεί ότι έχει μετατοπιστεί μέρος της αυξημένης φορολογικής επιβάρυνσης από τους εργαζόμενους και τους φτωχούς».

«Για την Ελλάδα ως σύνολο, η προοπτική να επιτευχθεί μια συμφωνία σε αυτή τη βάση θα ήταν απλά φρικτή. Η χώρα θα αναγκαστεί να υιοθετήσει σκληρά μέτρα λιτότητας που θα υπαγορεύονται από τους δανειστές, χωρίς καμία ρεαλιστική πιθανότητα σημαντικής ελάφρυνσης του χρέους, ή ενός σημαντικού επενδυτικού προγράμματος. Οι θεσμοί για άλλη μια φορά προσπαθούν να επιβάλουν τις πολιτικές που έχουν αποτύχει παταγωδώς από το 2010, προκαλώντας τεράστια συρρίκνωση του ΑΕΠ, τεράστια ανεργία και μαζική πτώχευση. Θα ήταν μια εθνική καταστροφή συνοδευόμενη από την πλήρη ταπείνωση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ», συνεχίζει το άρθρο του κ. Λαπαβίτσα.

«Για εκείνους που βλέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς ροζ γυαλιά, δεν υπάρχει καμία έκπληξη σχετικά με τη στάση των δανειστών. Η ΕΕ και η ευρωζώνη συγκεκριμένα είναι φερέφωνα της λιτότητας...» επισημαίνει.

«Οι δανειστές έχουν αναγκαστικά αντιρρήσεις για την άρση της λιτότητας στην Ελλάδα, και φαίνεται να πιστεύουν - ανόητα - ότι η λιτότητα «δουλεύει». Επιπλέον, είναι πρόθυμοι να επιβάλει μια πολιτική ήττα σε μια αριστερή κυβέρνηση που τόλμησε να αμφισβητήσει το ευρωπαϊκό status quo. Η Ευρώπη έχει επιδείξει ένα σκληρό και κυνικό πρόσωπο προς την Ελλάδα, όποια λάθη κι αν έχει ενδεχομένως κάνει η ίδια η Ελλάδα».

«Το πραγματικό ερώτημα είναι, θα προσχωρήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις έκτακτες απαιτήσεις;

Προτίθεται να υποκύψει στον εκβιασμό; Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015, με μια στρατηγική που υποσχέθηκε να άρει τη λιτότητα και να φέρει ριζικές αλλαγές στην Ελλάδα, με τη χώρα εντός της ευρωζώνης. Πίστευε ότι η ισχυρή δημοκρατική εντολή της θα τη βοηθούσε να επιτύχει στις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Η πραγματικότητα έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ διαφορετική καθώς οι δανειστές έχουν χρησιμοποιήσει το πλαίσιο της ευρωζώνης για να δημιουργήσουν μια έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης που έχει παραλύσει την ελληνική πλευρά. Ταυτόχρονα, τόσο οι δανειστές και οι εγχώριες δυνάμεις που επιθυμούν να συνεχίσουν με τις πολιτικές της λιτότητας - συμπεριλαμβανομένων, ως επί το πλείστον, τους πλούσιους και τις οικονομικές ελίτ - κινδυνολογούν ξεδιάντροπα περί ενός Grexit. Απέναντι στη δύναμη του χρήματος, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ξηλώνεται.

Η Ελλάδα και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την αδίστακτη πραγματικότητα της ευρωζώνης. Για να κρατήσει τη χώρα στη νομισματική ένωση, οι δανειστές απαιτούν ότι θα πρέπει να υποκύψει στον εκβιασμό και να αποδεχθεί τις πολιτικές που θα οδηγήσουν σε εθνική παρακμή.

Η ελληνική κοινωνία θα αντιμετωπίσει τη χαμηλή ανάπτυξη, υψηλή ανεργία, παγιωμένη φτώχεια και τη μετανάστευση νέων με προσόντα, όπως έχει δείξει η εμπειρία των τελευταίων πέντε χρόνων» τονίζει ο κ. Λαπαβίτσας και καταλήγει προτείνοντας την εναλλακτική:

«Υπάρχει μια εναλλακτική διαδρομή για την Ελλάδα, που θα περιλαμβάνει την έξοδο από την ευρωζώνη.

Η έξοδος θα απαλλάξει τη χώρα από την παγίδα του κοινού νομίσματος, επιτρέποντάς της να εφαρμόσει πολιτικές που θα μπορούσαν να αναζωογονήσει την οικονομία και την κοινωνία. Θα ανοίξει μια εφικτή διαδρομή που θα μπορούσε να προσφέρει νέα ελπίδα, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται σημαντικές δυσκολίες προσαρμογής κατά την αρχική περίοδο».

«Η επιλογή εναπόκειται εν τέλει στον ελληνικό λαό. Παρά τις συχνές αναφερόμενες δημοσκοπήσεις που προφανώς δείχνουν ισχυρή υποστήριξη στην ευρωζώνη, η πραγματικότητα είναι ο θυμός και η απογοήτευση μεταξύ των εργαζομένων, των φτωχών και της ρημαγμένης μικρομεσαίας τάξης.

Αυτά είναι τα κοινωνικά στρώματα που θα μπορούσαν να βάλουν τη χώρα σε μια διαφορετική τροχιά ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη. Στο πλαίσιο αυτό, εναπόκειται στον ΣΥΡΙΖΑ να επανεξετάσει τη στρατηγική του και να προσφέρει φρέσκια ηγεσία στον ελληνικό λαό. Μέσα στις επόμενες ημέρες ενδεχομένως να γίνει μια σημαντική παρέμβαση από την ισχυρή Αριστερή πλατφόρμα.

Η Ελλάδα χρειάζεται γρήγορα ένα δημόσιο διάλογο και αναμόρφωση της πολιτικής. Η χώρα έχει τη δύναμη να επιβιώσει και θα το κάνει» καταλήγει ο κ. Λαπαβίτσας.

ΠΗΓΗ: enikonomia