H Ζακλίν ντε Ρομιγί η τελευταία μεγάλη φίλη της Ελλάδας, έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 93 ετών το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου.
Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Collège de France, και η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres στην οποία και προήδρευσε κατά το έτος 1987. H Ζακλίν ντε Ρομιγί υπήρξε μέλος της Ακαδημίας της Δανίας, της Βρετανικής Ακαδημίας, των Ακαδημιών της Βιέννης, των Αθηνών, της Νάπολης, του Τορίνο, των Κάτω Χωρών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Γεννήθηκε στην "Ακρόπολη της Γαλλίας" στην Chartres το 1913 και σπούδασε Λατινικά και Αρχαία ελληνικά στο lycée Molière.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της διατέλεσε διδάκτωρ σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ανάμεσα στα οποία σε αυτά της Οξφόρδης, των Αθηνών, του Δουβλίνου, του Μόντρεαλ και του Γέιλ. Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ambatiélos de l’ Académie des inscriptions et belles-lettres (1948), το βραβείο Croiset de l’Institut de France (1969), το βραβείο Langlois de l’Académie francaise (1974), το Grand Prix d’Académie της Académie francaise (1984), το βραβείο Ωνάσης (Αθήνα, 1995).
Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Collège de France, και η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres στην οποία και προήδρευσε κατά το έτος 1987. H Ζακλίν ντε Ρομιγί υπήρξε μέλος της Ακαδημίας της Δανίας, της Βρετανικής Ακαδημίας, των Ακαδημιών της Βιέννης, των Αθηνών, της Νάπολης, του Τορίνο, των Κάτω Χωρών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Γεννήθηκε στην "Ακρόπολη της Γαλλίας" στην Chartres το 1913 και σπούδασε Λατινικά και Αρχαία ελληνικά στο lycée Molière.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της διατέλεσε διδάκτωρ σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ανάμεσα στα οποία σε αυτά της Οξφόρδης, των Αθηνών, του Δουβλίνου, του Μόντρεαλ και του Γέιλ. Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ambatiélos de l’ Académie des inscriptions et belles-lettres (1948), το βραβείο Croiset de l’Institut de France (1969), το βραβείο Langlois de l’Académie francaise (1974), το Grand Prix d’Académie της Académie francaise (1984), το βραβείο Ωνάσης (Αθήνα, 1995).
