Το πρώτο «όχι» αφορούσε την πρόταση των τραπεζών για ανταλλαγή των νέων ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους, μετά το PSI+ (και τα οποία διαπραγματεύονται στη δευτερογενή αγορά με discount έως και 80% έναντι της ονομαστικής τους τιμής), με ομόλογα έκδοσης του EFSF.
Το δεύτερο «όχι» αφορούσε την εναλλακτική πρότασή τους για εγγύηση αυτών των ομολόγων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Και το «ναι» αφορούσε την αναγνώριση του αναβαλλόμενου φόρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το προεδρείο της ΕΕΤ και ο κ. Στουρνάρας συμφώνησαν να αναγνωριστεί ο αναβαλλόμενος φόρος στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών.
Ο αναβαλλόμενος φόρος παρέχει τη δυνατότητα σταδιακής απόσβεσης μέρους των ζημιών με τους φόρους των μελλοντικών κερδών των τραπεζών και να μειώσει τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών κατά περίπου 1,6 δισ. ευρώ. Ο συμψηφισμός αυτός μπορεί να ισχύει για διάστημα 30ετίας (όσο και τα νέα ομόλογα).
Επίσης, στη χθεσινή συνάντηση ο υπουργός κατέστησε σαφές ότι ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή πριν από την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ.
Παράταση
Και ακόμα συμφωνήθηκε να δοθεί παράταση 1 μήνα στη δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων των τραπεζών (δηλαδή για τις 30 Νοεμβρίου).
Στη συνάντηση χθες συμμετείχαν από την ΕΕΤ οι κ. Γιώργος Ζανιάς (ΕΤΕ), Νικ. Νανόπουλος (Eurobank), Σ. Λεκάκος (Πειραιώς), Σ. Φιλάρετος (Alpha) και Χρ. Γκόρτσος, γ.γ. της ΕΕΤ.
Η βασική πρόταση της ΕΕΤ ήταν η ανταλλαγή μέσω του ΤΧΣ των υφιστάμενων ομολόγων του Δημοσίου, που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους οι τράπεζες, με ομόλογα EFSF. Αυτό θα μείωνε τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών κατά περίπου 9 δισ. ευρώ.
Ακόμα η ανταλλαγή των νέων ομολόγων ελληνικού Δημοσίου (ονομαστικής αξίας 11,3 δισ. ευρώ που έλαβαν οι τράπεζες μετά το PSI+) με ομόλογα έκδοσης του EFSF θα επέφερε άμεση μείωση του δημόσιου χρέους κατά 11,3 δισ. ευρώ με την ακύρωση των νέων ομολόγων ισόποσης ονομαστικής αξίας.
Χθες στη συνάντηση που είχε το προεδρείο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα η πρόταση απορρίφθηκε, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, αν γινόταν δεκτή θα μπορούσαν να εγείρουν ανάλογη απαίτηση και τράπεζες του εξωτερικού που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους «κουρεμένα» ελληνικά ομόλογα και θα αποτελούσε διακριτική μεταχείριση των ελληνικών τραπεζών.
Η εναλλακτική πρόταση των τραπεζών ήταν να δοθούν εγγυήσεις από το ΤΧΣ (πάλι μέσω ομολόγων του EFSF) και οι τράπεζες σε αντάλλαγμα θα πλήρωναν μια ετήσια προμήθεια.