Ακόμη και με ισχυρή κυβέρνηση η χώρα πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο, τον τελευταίο (προεκλογικό) μήνα όμως η κατάσταση έχει δείξει ότι ξεφεύγει σε όλα τα επίπεδα.Ουσιαστικά πάγωσαν οι όποιες κρατικές λειτουργίες και όσο περνάει ο χρόνος χωρίς κεντρική κατεύθυνση η χώρα βυθίζεται κυριολεκτικά.Τα φορολογικά έσοδα έχουν πέσει στο ναδίρ και τα έσοδα αυτά είναι μια από τις προϋποθέσεις που θέτει η τρόικα.
Το έλλειμμα έστω και με έναν μήνα χαμένο θα εκτροχιαστεί και η χώρα θα βγει ξανά εκτός στόχων.
Παράλληλα όμως θα έπρεπε να τρέχουν έστω κάποια από τα 77 μέτρα που πρέπει να ληφθούν καθώς η χώρα έχει δεσμευτεί για τη συνέχιση της ροής του χρήματος από την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Χωρίς τα μέτρα αυτά, αλλά και χωρίς κυβέρνηση με την οποία θα διαπραγματευτεί η τρόικα δεν γίνεται να εκταμιευτεί η δόση του Ιουνίου, γεγονός που θα σημάνει πάγωμα οποιασδήποτε άλλης πληρωμής από το κράτος, μόνο και μόνο για να αντέξει το σύστημα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις ώστε να αποφευχθεί η κοινωνική αναταραχή.
Κατά τον ίδιο τρόπο μένει παγωμένη και η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Μένουν παγωμένες και όλες οι ίδιες διαδικασίες αποκρατικοποιήσεων τόσο των ΔΕΚΟ όσο και κρατικών ακινήτων και έτσι χάνονται και άλλα έσοδα που έχουν υπολογιστεί στη νέα δανειακή σύμβαση κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη τη διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Την ίδια ώρα τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και το ΔΝΤ διαμηνύουν ότι όλα είναι στον αέρα μέχρι η τρόικα να αξιολογήσει την ελληνική οικονομία και ταυτόχρονα δηλώνουν πως τα στελέχη της δεν θα έρθουν στην Ελλάδα πριν τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Με άλλα λόγια και εάν πάμε στις εκλογές το κλιμάκιο αναμένεται να έρθει το τελευταίο 10ημερο του Ιουνίου όταν το κράτος θα βρίσκεται από άποψης ρευστότητας σε ακραίο σημείο και ενώ όλα όσα έχουν τεθεί ως όροι θα έχουν αποτύχει.
Με αυτά τα δεδομένα στο τραπέζι οι πολιτικοί αρχηγοί προτιμούν τους παράλληλους μονολόγους με το βλέμμα στην κάλπη και όχι στο ... ταμείο.
