Πάνω από 2000 βρέφη που φιλοξενούνται σε βρεφονηπιακούς σταθμούς όλης της χώρας θα μείνουν χωρίς «στέγη» εξαιτίας της κατάργησης του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ). Ήδη οι πρώτες αντιδράσεις από τους εργαζομένους του ΟΕΕ και πολιτικούς φορείς έχουν «χτυπήσει» το καμπανάκι του κινδύνου για τα επικείμενα προβλήματα που θα προκαλέσει η κατάργηση του Οργανισμού σε σημαντικό...
κομμάτι της κοινωνίας.
Ένα από αυτά είναι αναμφισβήτητα η κατάργηση των 25 συνολικά βρεφονηπιακών σταθμών που ανήκουν στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας και φιλοξενούν πάνω από 2000 βρέφη γονέων που αδυνατούν να πληρώσουν ιδιωτικούς σταθμούς.
Η ανάλγητη «λίστα» του Μνημονίου περιλαμβάνει την παύση της λειτουργίας του ΟΕΕ καθώς και του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας που συνδράμουν με ποικίλες παροχές κοινωνικής πρόνοιας τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες θέτοντας έτσι εκτεθειμένες πάνω από 1000 οικογένειες στην χώρα που την επαύριον των νέων μέτρων δεν θα έχουν «στέγη» για τα παιδιά τους ενώ εργάζονται.
Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο φαντάζει καθώς οι βρεφονηπιακοί σταθμοί του Οργανισμού λειτουργούν από το 1980 (στο πλαίσιο ενός μακρόπνοου σχεδίου κοινωνικής πρόνοιας), εδράζουν σε εργατικά κέντρα, όπου το βοιωτικό επίπεδο των πολιτών είναι χαμηλότερο, και φιλοξενούν παιδιά από την βρεφική έως την προσχολική ηλικία, ένα φάσμα ηλικιών που οι ιδιωτικοί σταθμοί δεν εξυπηρετούν.
Συγκεκριμένα, οι εν λόγω βρεφονηπιακοί σταθμοί που δημιουργήθηκαν από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων παρέχουν δωρεάν εκπαιδευτικές υπηρεσίες και διατροφή στα παιδιά που φιλοξενούνται ηλικίας 7 μηνών έως 5 χρονών με ωράριο που εξυπηρετεί την εργαζόμενη μητέρα, δηλαδή από τις 7 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα. Πρόκειται για σταθμούς που «στεγάζουν» περίπου 100 παιδιά ανά περιοχή, εγκαταστάσεις 1700 τ.μ. και απευθύνονται σε γονείς με ασφαλιστικές εισφορές στα εφάμιλλα ταμεία.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα παιδιά που φιλοξενούνται στους σταθμούς και οι γονείς, θα επηρεαστούν αρνητικά από την κατάργηση του Οργανισμού τόσο στην ομαλή ψυχοκοινωνική εξέλιξη των παιδιών όσο και στο τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που ανακύπτει για τους ήδη «εξουθενωμένους» από την κρίση γονείς.
Και ενώ λόγω της οικονομικής δυσπραγίας της ελληνικής οικογένειας οι γονείς αφήνουν κακήν κακώς τους ιδιωτικούς σταθμούς και προσανατολίζονται στους οικονομικότερους δημοτικούς σταθμούς, όπου επικρατεί το… αδιαχώρητο, 2.000 παιδιά από τις εγκαταστάσεις του ΟΕΕ θα βρεθούν σε μια ατέρμονη λίστα παιδικών ονομάτων για μια θέση κάπου κάποτε σε κάποιον φθηνό δημοτικό σταθμό.
Ήδη σε περιοχές όπως το Κερατσίνι, τα Τρίκαλα, όπου λειτουργούν οι μεγαλύτεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί του ΟΕΕ οι γονείς βρίσκονται ένα βήμα από το γκρεμό, τόσο λόγω της ανεργίας και της ανέχειας, όσο και της ανησυχίας για το μέλλον των παιδιών τους και ετοιμάζουν κινητοποιήσεις.
Όπως επισημαίνει η Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων ΟΕΕ, Αγγελική Αργυροπούλου, μιλώντας στο Newpost.gr, τα τηλέφωνα του Οργανισμού έχουν πάρει «φωτιά» από αγανακτισμένους και απελπισμένους γονείς που δεν ξέρουν τι θα απογίνουν τα παιδιά τους μετά και την κατάργηση των εν λόγω σταθμών.
«Η ανησυχία είναι μεγάλη, η ανεργία και η φτώχεια έχει πλήξει τους χαμηλοεισοδηματίες που εξυπηρετεί ο ΟΕΕ και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με τα 2000 παιδιά που φιλοξενούμε. Ξαφνικά πάρθηκε η απόφαση παύσης ενός Οργανισμού που συνδράμει τους κοινωνικούς θεσμούς και οι υπουργοί τόσο χρόνια χρησιμοποιούσαν μόνο για την πολιτική προβολή τους» καταγγέλλει η κυρία Αργυροπούλου.
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι ο ΟΕΕ δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με δημόσια κονδύλια καθώς συντηρείται και λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, ωστόσο συμπεριλαμβάνεται στις «περικοπές».
Έτσι, οι εισφορές ετών των εργαζομένων που «έχτισαν» τους σταθμούς σύντομα θα… πωληθούν σε ιδιώτες, σύμφωνα με τις προσταγές του Μνημονίου, και τουλάχιστον 175 νηπιαγωγοί που εργάζονται στους βρεφονηπιακούς σταθμούς θα μείνουν στο δρόμο… μαζί με τα παιδιά που φροντίζουν! Εξάλλου, μια οικογένεια με απολαβές της τάξης των 570 ευρώ, και επισήμως ο κατώτατος μισθός, δεν είναι σε θέση να πληρώνει 300 ευρώ το μήνα (εκεί υπολογίζεται ο μέσος όρος των διδάκτρων) σε ιδιωτικούς σταθμούς.
«Θα κάνουν την εργαζόμενη μητέρα αναγκαστικά άνεργη για να μεγαλώνει τα παιδιά της» καταλήγει η κυρία Αργυροπούλου, όταν σε πολλές συνοικίες της Αθήνας τα παιδιά πεθαίνουν από ασιτία στα σχολεία, σημειώνουμε εμείς.
Αναστασία Γαλάνη από newpost
