Την ώρα που όλοι περίμεναν να προσγειωθεί το αεροπλάνο με τον νέο «μεσσία» Λουκά Παπαδήμο, η συμφωνία μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών παρέμενε στον αέρα, καθώς φάνηκαν από την αρχή οι παρενέργειες της εκβιασμένης συμφωνίας.
Αν και τα επιτελεία των δύο κομμάτων έπιασαν αμέσως δουλειά, κατέστη σαφές πως η Νέα Δημοκρατία επέμενε στην θέση της για μια μεταβατική κυβέρνηση, που μοναδική της αποστολή θα ήταν η κύρωση της δανειακής σύμβασης και η διενέργεια εκλογών.
Επιθυμεί δηλαδή μια περιορισμένης εντολής και χρόνου κυβέρνηση, ενώ την ίδια στιγμή ο Λουκάς Παπαδήμος επιθυμούσε κυβέρνηση με αρμοδιότητες, η διάρκεια της οποίας θα πρέπει, κατά την άποψή του, να είναι μεγαλύτερη, διότι ο προβλεπόμενος χρόνος δεν επαρκεί για την ολοκλήρωση του PSI, δηλαδή της νέας διαδικασίας ανταλλαγής ομολόγων, με βάση τις αποφάσεις τις συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου.
Υπήρχε δε τόση επιπολαιότητα, που στο τραπέζι έπεφταν διάφορα ονόματα, ενώ κυκλοφόρησε έντονα και η φήμη ότι ο κ. Παπαδήμος, προκειμένου να μας κυβερνήσει, θέλει κοντά του – εκτός από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας – στελέχη με τα οποία είχε στενά συνεργαστεί την περίοδο της διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ακούστηκαν και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας (όχι επισήμως, αλλά στο παρασκήνιο, ως εκδήλωση προσωπικής βούλησης) ονόματα βουλευτών που ανήκουν στο λεγόμενο «εκσυγχρονιστικό μπλοκ» του κόμματος.
Επιπλέον, όλα δείχνουν ότι πριν ξεκινήσει ο κ. Παπαδήμος το ταξίδι του από την Βοστώνη ως την Αθήνα, φαίνεται ότι δεν του ξεκαθαρίστηκε πως η συμφωνία της Κυριακής ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας περιλάμβανε μόνο την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και την διενέργεια των εκλογών.
Στο τραπέζι έπεσε και το όνομα του εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Π. Ρουμελιώτη, ο οποίος υποτίθεται πως από πέρσι έχει παραιτηθεί από τη θέση του – κάτι που σιωπηρά «αποσοβήθηκε».
Μάλιστα, και αυτός εγκατέλειψε τις ΗΠΑ για να βρεθεί στην Αθήνα.
Βολιδοσκόπηση έγινε και στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή Ν. Διαμαντούρο, την οποία επιβεβαίωσε ο ίδιος στο Ρόιτερ’ς, μιλώντας για «διερευνητικό τηλεφώνημα» στο οποίο δεν δόθηκε καμιά συνέχεια!
Μέσα σ’ αυτήν την παρανοϊκή κατάσταση, ο κ. Παπανδρέου συνέχισε τις επαφές του στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
Μίλησε με την κ. Μέρκελ, η οποία μάλιστα του απένειμε εύσημα. Από όσα δε είπε ο εκπρόσωπος της Γερμανίδας καγκελαρίου, προκύπτει πως η παραπλάνηση των ξένων ηγετών συνεχίζεται, καθώς ο εκπρόσωπος δήλωσε πως στην Ελλάδα εκλογές θα διεξαχθούν «αφού ολοκληρωθεί το έργο της κυβέρνησης».
Μίλησε και με τους αξιωματούχους της ΕΕ, ενώ συζήτησε και με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων, που ουσιαστικά αποκλείστηκαν από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας (Γ. Καρατζαφέρης, Ντόρα Μπακογιάννη, Φ. Κουβέλης).
Ουσιαστικά δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου συνέχισε να λειτουργεί ως υπερπρωθυπουργός, μπλοκάροντας με την παρουσία του την εξέλιξη των πραγμάτων.
Στο μεταξύ ο κ. Βενιζέλος έφθανε στη συνεδρίαση του Eurogroup και δήλωνε πως «έχουμε τώρα μια νέα πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, μία νέα κυβέρνηση, εθνικής ενότητας και εθνικής ευθύνης» - πράγμα που δεν ίσχυε, την ώρα τουλάχιστον που το έλεγε.
Οπότε, δεν ίσχυε και το επόμενο: «Αυτή είναι η απόδειξη της δέσμευσής μας να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα προσαρμογής και να ανασυγκροτήσουμε τη χώρα».
Προφανώς γι' αυτόν τον λόγο, ο κ. Ρεν ανακοίνωσε ότι αμέσως μόλις συγκροτηθεί η νέα ελληνική κυβέρνηση, οι αρχηγοί των κομμάτων που θα μετέχουν σ' αυτήν ή θα την στηρίζουν θα αποστείλουν γραπτώς τις δεσμεύσεις τους σχετικά με την προσήλωσή τους στο νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα.
Το ακόμη πιο παράδοξο είναι πως ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ δήλωνε πως υπάρχει χρόνος για να ληφθεί απόφαση για την έκτη δόση, καθώς οι δανειακές ανάγκες της Ελλάδας επαρκούν έως τα μέσα Δεκεμβρίου.
Πράγμα που επιβεβαιώνει την άποψη ότι υπήρχε και ο αναγκαίος χρόνος για να διεξαχθούν οι εκλογές, ώστε να μην υπάρχει η υπόνοια ότι σχηματίζεται μια κυβέρνηση παρασκηνίου, ερήμην του λαού και σκόπιμα αποφεύγοντας την ετυμηγορία του.
Η αποφυγή των εκλογών, όμως, είναι γεγονός και δεν είναι κάτι το καινούργιο.
Η χώρα κινδυνεύει, επειδή ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε να εξασφαλίσει την συνέχιση της παρουσίας του στο πολιτικό σκηνικό, αποφεύγοντας την διενέργεια εκλογών κατά τις οποίες θεωρείται βέβαιο ότι το κόμμα του θα κατέγραφε ιστορικό χαμηλό – γεγονός που θα δρομολογούσε εσωκομματικές εξελίξεις.
Το χειρότερο είναι ότι οι Ευρωπαίοι και θέλουν να βοηθήσουν και δεν θέλουν την Ελλάδα εκτός του ευρώ.
Και επομένως πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα: Ποιος επιθυμεί την απομάκρυνση της Ελλάδας από την ΕΕ, κάτι που πιθανόν να οδηγούσε στην διάλυση της ίδιας της Ένωσης;
