Την ευκαιρία αυτή για εύκολο και γρήγορο κέρδος σε περιβάλλον υψηλής αστάθειας και αβεβαιότητας δεν άφησαν απ' ό,τι φαίνεται ανεκμετάλλευτα τα περιώνυμα hedge funds (επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου) από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκτιμάται ότι μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου οι παραπάνω επενδυτές «σκούπισαν» την αγορά αγοράζοντας ομόλογα αξίας άνω των 30 δισ. ευρώ.
Μετά τη συνδρομή των hedge funds ο στόχος που έχει τεθεί για την ανταλλαγή ομολόγων, αξίας 135 δισ. ευρώ, φαίνεται πλέον περισσότερο εφικτός. Για το θέμα της ανταλλαγής των ομολόγων κάνουν εκτενή αναφορά οι «New York Times», υποστηρίζοντας ότι τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία περιφρονούσαν για πολύ καιρό οι επενδυτές, επανέρχονται και πάλι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα το ξαφνικό αυτό επενδυτικό ενδιαφέρον καταδεικνύει ότι οι όροι που συμφωνήθηκαν για την ανταλλαγή των ομολόγων, στους οποίους όπως αναφέρει δηκτικά η εφημερίδα η Ελλάδα δεν είχε ιδιαίτερη συμβολή, είναι περισσότερο επωφελείς για τους επενδυτές παρά για την ίδια τη χώρα.
Σε αυτό το μήκος κύματος κινείται και το οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας, το οποίο πιέζει για μεγαλύτερο κούρεμα των ομολόγων. Είναι ενδεικτική η αποστροφή του Otmar Issing, εμβληματικής φυσιογνωμίας στους κύκλους των οικονομολόγων της Γερμανίας, ο οποίος υποστήριξε ότι η «συγκεκριμένη συμφωνία ανταλλαγής των ομολόγων δεν θα βοηθήσει καθόλου την Ελλάδα».
Με την ψυχρή λογική των αριθμών, η άποψη αυτή δεν στερείται περιεχομένου, καθώς ακόμη και αν η συμμετοχή των ιδιωτών στο πρόγραμμα φτάσει το 90% και το EFSF διαθέσει τα 20 δισ. ευρώ για επαναγορές ομολόγων, το χρέος της Ελλάδος έως το 2015 θα έχει περιοριστεί στο 122% του ΑΕΠ της χώρας. Το ποσοστό αυτό κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό και προκαλεί εύλογα ερωτήματα για το κατά πόσο η χώρα θα είναι σε θέση να το αποπληρώσει. Βέβαια, από τον Ιούλιο του 2013 θα πρέπει να έχει τεθεί σε λειτουργία ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης, ο ESM -διάδοχος του EFSF-, ο οποίος θα παρέχει τη δυνατότητα του κουρέματος των ομολόγων εκείνων των χωρών που θα αναγκαστούν να ζητήσουν τη συνδρομή του.
Στο μεταξύ, μετά την επικύρωση της συμφωνίας για το νέο διευρυμένο ρόλο του EFSF από τα εθνικά κοινοβούλια, το ενδιαφέρον είναι στραμμένο πλέον στην ολοκλήρωση της συμφωνίας ανταλλαγής των ομολόγων. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα οριστικά αποτελέσματα για τη συμμετοχή των ιδιωτών, η οποία φαίνεται να ξεπερνάει το 80%, αναμένεται να ανακοινωθούν έως τα μέσα Οκτωβρίου. Μέχρι τότε όλα δείχνουν ότι ο «ακήρυχτος» πόλεμος μεταξύ Αγγλοσαξόνων και Γερμανών για ένα μεγαλύτερο κούρεμα των ομολόγων θα συνεχίζεται. Οι Γερμανοί είναι εμφανές ότι πιέζουν προκειμένου οι επενδυτές που θα ανταλλάξουν τα ομόλογά τους να υποστούν ένα κούρεμα της τάξεως του 40% με 50% (όσο περίπου είναι η αγοραία τους τιμή). Παρ' όλο που μια τέτοια επιλογή βρίσκεται εντελώς εκτός πλαισίου της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, την οποία έχουν αποδεχθεί οι τράπεζες μέσω του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF). Από την άλλη πλευρά, η πίεση που ασκείται από τις τράπεζες, οι οποίες θα υποστούν τεράστιες απώλειες στην περίπτωση ενός πιο γενναίου κουρέματος των ομολόγων, αποτυπώνεται σε χθεσινό άρθρο των «Financial Times», το οποίο μεταφέρει τις αντιδράσεις των τραπεζών σ' αυτό το ενδεχόμενο.
