“Democracy will cease to exist when you take away from those who are willing to work and give to those who would not.”
"Thomas Jefferson"
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
Εβδομαδιαία εφημερίδα των Αθηνών διαφημίζει την περιοδική έκδοση ενός ενθέτου με τον τίτλο «ΕΝΣΤΟΛΟΣ», το οποίο θα ασχολείται με θέματα που αφορούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Θα πρότεινα στους υπεύθυνους της εφημερίδας, προκειμένου να είναι πληρέστερη η ενημέρωση, να περιλάβουν και… τους τελωνειακούς, τις νοσοκόμες, τους σεκιουριτάδες, τους σιδηροδρομικούς… Γιατί όχι και τους οδοκαθαριστές, μια και αυτοί φορούν κάποια στολή. Ακόμα και τους… γκρουμ των μεγάλων ξενοδοχείων! Όλους αυτούς, και πολλούς άλλους, τους καλύπτει ο τίτλος του ενθέτου.Δυστυχώς, τελευταίως έχει λάβει ευρεία έκταση η χρήση από πολλούς, κυρίως από δημοσιογράφους και πολιτικούς, του όρου «ένστολος/οι», προκειμένου να αναφερθούν στα στελέχη των ΕΔ. Όμως «ένστολοι» είναι πολλές κατηγορίες υπαλλήλων του Κράτους χωρίς τις ιδιαίτερες νομοθεσίες, καταστατικούς νόμους και συνταγματικές δεσμεύσεις, αλλά και την αποστολή των αξιωματικών και υπαξιωματικών των ΕΔ. Τι σχέση έχουν οι ΕΔ με τους ένστολους δημοσίους υπαλλήλους που δεν υπάγονται στον ΣΠΚ, έχουν συνδικαλισμό, κάνουν συλλαλητήρια, παίρνουν ρεπό… ;
Απορώ γιατί διστάζουν ή αποφεύγουν να αναφερθούν σε «αξιωματικούς ή στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων»; Χρησιμοποιούν τον όρο «ένστολος», μετατρέποντας τον επιθετικό προσδιορισμό σε ουσιαστικό! Διότι το «ένστολος» δεν προσδιορίζει την ιδιότητα ενός προσώπου ή ενός κοινωνικού συνόλου αλλά μια κατάσταση, δηλαδή ότι κάποιος ή κάποιοι παρίστανται σε κάποιο χώρο «εν στολή» ή όχι. Εκτός αν, όπως διάβασα κάπου, στόχος είναι να περάσει, για τους στρατιωτικούς, η αντίληψη του «ένστολου πολίτη», δηλαδή ενός δημοσίου υπαλλήλου που απλά φέρει και στολή (!). Ενδεχομένως να εντάσσεται στην γενικότερη (συνειδητή και συστηματική) προσπάθεια απαξίωσης των αξιωματικών και του στρατεύματος, η οποία βαίνει κλιμακούμενη κατά τα τελευταία χρόνια.
Απευθυνόμενος κυρίως προς την εν λόγω εφημερίδα, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι ΕΔ αποτελούν μια ιδιότυπη κοινωνική ομάδα η οποία, όντας συνυφασμένη με την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, διέπετε από νόμους και κανονισμούς καταρχήν αυστηρότερους εκείνων που ισχύουν για τους υπόλοιπους πολίτες (ακόμα και από εκείνους που επίσης φέρουν στολή) και διακρίνεται από τα λοιπά οργανωμένα τμήματα της Πολιτείας, τόσο από άποψη δομής όσο και από άποψη σχέσεων μεταξύ των υπηρετούντων σ’αυτές. Απαιτείται λοιπόν να αντιμετωπίζονται με ανάλογη υπευθυνότητα και συναίσθηση της εθνικής αποστολής τους.
Τέλος, θα έλεγα ότι οι ΕΔ αποτελούν ένα χώρο ο οποίος, λόγω της φύσης και της αποστολής του, πρέπει να προστατευτεί από την Πολιτεία και να παραμείνει μακριά από την ανάγκη να προσφεύγει σε συνδικαλιστικού τύπου ενέργειες για την επίλυση των προβλημάτων του. Αυτό επιβάλλει στην Πολιτεία να λαμβάνει από μόνη της κάθε μέριμνα για την στήριξη αυτής της ιδιότυπης κοινωνικής ομάδας και τη διατήρησή της σε υψηλό επίπεδο, από πλευρά κύρους, συνοχής και αποτελεσματικότητας.
Δρ.Ιωάννης Παρίσης
