Για να μην ξεχνιόμαστε η SIEMENS ήταν & επίσημος χορηγός της ομάδας του SOCRATES
ΓΚΟΛΑΝΤΙΕΣ Headline Animator
Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
ΣTHN ATZENTA ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...
Για να μην ξεχνιόμαστε η SIEMENS ήταν & επίσημος χορηγός της ομάδας του SOCRATES
Πιρς Μπρόσναν: "Να γυρίσουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα"
Είναι φιλέλληνας και δεν το έχει κρύψει. Άλλωστε μία φορά τον χρόνο επισκέπτεται την Ελλάδα είτε για επαγγελματικό λόγο είτε για διακοπές μαζί με την οικογένειά του.
Ο Πιρς Μπρόσναν έφτασε στην Αθήνα χθες (29 Ιανουαρίου) μαζί με την Ούμα Θέρμαν για την παγκόσμια...
πρεμιέρα της ταινίας τους «Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: Η κλοπή της Αστραπής».
Η παρουσίαση προγραμματίστηκε να γίνει στον Διόνυσο, κάτω από την Ακρόπολη και το γεγονός θα καλύψουν τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου που θα καταφτάσουν στη χώρα μας.
Και πώς θα μπορούσε να μην επισκεφθεί τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό μας, αφού ειδικά αυτή η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστεί αναφέρεται σε αυτόν και την αρχαία ελληνική μυθολογία.
Ο ηθοποιός του Χόλιγουντ έπαιζε διαρκώς με το φακό του panoramapress.gr, καθώς τον απαθανατίζαμε, τραβώντας μας με τη δική του φωτογραφική μηχανή.
Ήταν πολύ φιλικός μαζί μας και χαμογελαστός, όπως θα παρατηρήσετε από τις φωτό και δεν παρέλειψε να δώσει αυτόγραφα πουθενά...
Στη συνέντευξη που έδωσε, μεταξύ άλλων, μίλησε και για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Ο ίδιος ξεκίνησε λέγοντας «Τα Μάρμαρα του Έλγιν» και η δημοσιογράφος τον διόρθωσε λέγοντας του «Του Παρθενώνα». Στην συνέχεια δήλωσε: «Πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Είναι δικά σας, σαν ανήκουν. Τα Μάρμαρα πρέπει να επιστρέψουν».
Μήπως σιγά σιγά του Υπουργείο Πολιτισμού της Μεγάλης Βρετανίας πρέπει επιτέλους να σκεφτεί να επιστρέψει τα Μάρμαρα ή περιμένουν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 για να τα παρουσιάσουν ως στοιχεία του δικού τους πολιτισμού; Ας βολευτούν με τον Χάρι Πότερ και τον Ντέιβιντ Μπέκαμ κι ας αφήσουν επιτέλους τα Μάρμαρα στην ησυχία τους.
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
Το φιάσκο του «αντισημιτισμού"
Σοβαρότατες πολιτικές διαστάσεις με εξαιρετικά ύποπτες και σκοτεινές πτυχές έχει πάρει πλέον η υπόθεση του διπλού εμπρησμού της εβραϊκής συναγωγής στα Χανιά, στις 5 και στις 17 Ιανουαρίου, με την αποκάλυψη των δραστών της επαίσχυντης πράξης. Εχει προκληθεί πολιτικός και διπλωματικός σάλος καθώς έγινε γνωστό ότι οι δράστες είναι... δύο Αμερικανοί από τη «διευκόλυνση» (δηλαδή τη βάση) των ΗΠΑ στη Σούδα, δύο Βρετανοί από τη βάση του ΝΑΤΟ εκεί και ένας Ελληνας, ο οποίος έχει σχέση με την τροφοδοσία της νατοϊκής βάσης! Οπως αποδεικνύεται από τις λήψεις καμερών επιτήρησης καταστημάτων που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο με τη συναγωγή, δράστης του πρώτου εμπρησμού ήταν.......... ο ένας από τους δύο Αμερικανούς με συνεργούς τούς υπόλοιπους τέσσερις, ενώ δράστης του δεύτερου εμπρησμού ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους δύο Βρετανούς (33 ετών, ενώ ο δεύτερος είναι 23) με τους υπόλοιπους να φυλάνε τσίλιες!
Οι δύο Αμερικανοί φυγαδεύτηκαν αμέσως στο εσωτερικό της βάσης τους και ενδεχομένως να έχουν ήδη μεταφερθεί εκτός Ελλάδας, ενώ κλιμάκιο της αμερικανικής πρεσβείας έσπευσε αμέσως στα Χανιά για να κουκουλώσει την υπόθεση και να υποβαθμίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναφορά στους Αμερικανούς δράστες από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Οι Αμερικανοί απαιτούν για τον σκοπό αυτόν τη συνεργασία της ελληνικής αστυνομίας, στην οποία άλλωστε οι υπεύθυνοι της αμερικανικής βάσης αρνήθηκαν να δώσουν τα ονόματα των δραστών. Εννοείται ότι η τοπική ΕΛ.ΑΣ. έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και το θέμα χειρίζεται απευθείας το υπουργείο Δημόσιας Τάξης λόγω του εκρηκτικού πολιτικού χαρακτήρα του θέματος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους δύο Βρετανούς. Οι αρχικές πληροφορίες τούς φέρουν ως εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, αλλά τα τελευταία 24ωρα καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως... εργαζόμενοι σε μπαρ (!) ώστε να υποβαθμιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι επικίνδυνες για το Λονδίνο πολιτικές διατάσεις του θέματος και φυσικά οι δικαιολογημένες αντίστοιχες υποψίες.
Το πιο διασκεδαστικό είναι ότι στην αναγνώριση των δραστών έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως μεταδίδεται από τα Χανιά, το κλιμάκιο της... ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ που βρίσκεται μόνιμα στην Κρήτη, το οποίο «εισέβαλε» στα γραφεία της ΕΛΑΣ στα Χανιά και απαίτησε από τους Ελληνες αστυνομικούς να μαζέψουν το οπτικό υλικό από όλες τις κάμερες των καταστημάτων, βάσει του οποίου όντως αποκαλύφθηκαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δράστες, μαζί με τον Ελληνα «τσιλιαδόρο» συνεργάτη τους. Προφανώς τώρα οι Ισραηλινοί πράκτορες θα τραβούν τα μαλλιά τους!
Η αποκάλυψη της ταυτότητας των δραστών κατεξευτέλισε παράλληλα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προς τους Αμερικανούς πολίτες προειδοποιώντας τους για τον αντισημιτισμό των... Ελλήνων! Τι έχει άραγε η Ουάσιγκτον να πει τώρα που όλοι γνωρίζουν ότι δύο Αμερικανοί και όχι Ελληνες πολίτες συμμετείχαν στους εμπρησμούς, με τον έναν μάλιστα εξ αυτών να είναι και ο εμπρηστής την πρώτη φορά;
Παρόμοιο διασυρμό υπέστη και η αμερικανική εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία την Πέμπτη δημοσίευσε ημισέλιδο κατάπτυστο άρθρο με τίτλο «Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας», για να καταγγείλει τον υποτιθέμενο αντισημιτισμό των Ελλήνων. «Η Ελλάδα υποφέρει από έλλειψη ηθικής, θρησκευτικής και κοινωνικής ηγεσίας, που να καταγγέλλει την αισχύνη του αντισημιτισμού» έγραφε λάβρη η αμερικανική εφημερίδα, επαινώντας παράλληλα την «αξιοθαύμαστη εξαίρεση του πρώην συντηρητικού πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη»!
Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι η αμερικανική εφημερίδα ορίζει ως δήθεν αντισημιτισμό... «τη συνηθισμένη τώρα σύγκριση του Ισραήλ με τους ναζί στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης»! Αποδεικνύεται έτσι ότι όλος αυτός ο θόρυβος αποσκοπεί συν τοις άλλοις στο να πιέσει τα ελληνικά ΜΜΕ να σιωπούν μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττουν τα αιμοσταγή στρατεύματα του Ισραήλ σε βάρος αμάχων Παλαιστινίων. Μάταιος ο κόπος των Αμερικανών. Δεν θα το καταφέρουν.
ΥΠΟΨΙΕΣ
Προβοκάτσια ξένων υπηρεσιών;
Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ των δραστών εγείρει ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα: οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί από τις βάσεις πυρπόλησαν δύο φορές τη συναγωγή λόγω προσωπικής πολιτικής εμπάθειας εναντίον των Εβραίων ή έδρασαν κατόπιν εντολών μυστικών υπηρεσιών των χωρών τους; Εχουμε να κάνουμε δηλαδή με τυχαίες πράξεις αντισημιτικού κρετινισμού τεσσάρων ανεγκέφαλων Αμερικανών και Βρετανών ή με πολιτική προβοκάτσια ξένων πρακτόρων με στόχο τη δυσφήμηση της Ελλάδας στον εβραϊκό κόσμο που κατέχει κορυφαίες θέσεις στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, σε μια φάση που η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και επομένως έχει ανάγκη τις ξένες τράπεζες;
Δημοσιεύτηκε στο Έθνος
Οι δύο Αμερικανοί φυγαδεύτηκαν αμέσως στο εσωτερικό της βάσης τους και ενδεχομένως να έχουν ήδη μεταφερθεί εκτός Ελλάδας, ενώ κλιμάκιο της αμερικανικής πρεσβείας έσπευσε αμέσως στα Χανιά για να κουκουλώσει την υπόθεση και να υποβαθμίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναφορά στους Αμερικανούς δράστες από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Οι Αμερικανοί απαιτούν για τον σκοπό αυτόν τη συνεργασία της ελληνικής αστυνομίας, στην οποία άλλωστε οι υπεύθυνοι της αμερικανικής βάσης αρνήθηκαν να δώσουν τα ονόματα των δραστών. Εννοείται ότι η τοπική ΕΛ.ΑΣ. έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και το θέμα χειρίζεται απευθείας το υπουργείο Δημόσιας Τάξης λόγω του εκρηκτικού πολιτικού χαρακτήρα του θέματος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους δύο Βρετανούς. Οι αρχικές πληροφορίες τούς φέρουν ως εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, αλλά τα τελευταία 24ωρα καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως... εργαζόμενοι σε μπαρ (!) ώστε να υποβαθμιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι επικίνδυνες για το Λονδίνο πολιτικές διατάσεις του θέματος και φυσικά οι δικαιολογημένες αντίστοιχες υποψίες.
Το πιο διασκεδαστικό είναι ότι στην αναγνώριση των δραστών έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως μεταδίδεται από τα Χανιά, το κλιμάκιο της... ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ που βρίσκεται μόνιμα στην Κρήτη, το οποίο «εισέβαλε» στα γραφεία της ΕΛΑΣ στα Χανιά και απαίτησε από τους Ελληνες αστυνομικούς να μαζέψουν το οπτικό υλικό από όλες τις κάμερες των καταστημάτων, βάσει του οποίου όντως αποκαλύφθηκαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δράστες, μαζί με τον Ελληνα «τσιλιαδόρο» συνεργάτη τους. Προφανώς τώρα οι Ισραηλινοί πράκτορες θα τραβούν τα μαλλιά τους!
Η αποκάλυψη της ταυτότητας των δραστών κατεξευτέλισε παράλληλα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προς τους Αμερικανούς πολίτες προειδοποιώντας τους για τον αντισημιτισμό των... Ελλήνων! Τι έχει άραγε η Ουάσιγκτον να πει τώρα που όλοι γνωρίζουν ότι δύο Αμερικανοί και όχι Ελληνες πολίτες συμμετείχαν στους εμπρησμούς, με τον έναν μάλιστα εξ αυτών να είναι και ο εμπρηστής την πρώτη φορά;
Παρόμοιο διασυρμό υπέστη και η αμερικανική εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία την Πέμπτη δημοσίευσε ημισέλιδο κατάπτυστο άρθρο με τίτλο «Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας», για να καταγγείλει τον υποτιθέμενο αντισημιτισμό των Ελλήνων. «Η Ελλάδα υποφέρει από έλλειψη ηθικής, θρησκευτικής και κοινωνικής ηγεσίας, που να καταγγέλλει την αισχύνη του αντισημιτισμού» έγραφε λάβρη η αμερικανική εφημερίδα, επαινώντας παράλληλα την «αξιοθαύμαστη εξαίρεση του πρώην συντηρητικού πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη»!
Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι η αμερικανική εφημερίδα ορίζει ως δήθεν αντισημιτισμό... «τη συνηθισμένη τώρα σύγκριση του Ισραήλ με τους ναζί στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης»! Αποδεικνύεται έτσι ότι όλος αυτός ο θόρυβος αποσκοπεί συν τοις άλλοις στο να πιέσει τα ελληνικά ΜΜΕ να σιωπούν μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττουν τα αιμοσταγή στρατεύματα του Ισραήλ σε βάρος αμάχων Παλαιστινίων. Μάταιος ο κόπος των Αμερικανών. Δεν θα το καταφέρουν.
ΥΠΟΨΙΕΣ
Προβοκάτσια ξένων υπηρεσιών;
Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ των δραστών εγείρει ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα: οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί από τις βάσεις πυρπόλησαν δύο φορές τη συναγωγή λόγω προσωπικής πολιτικής εμπάθειας εναντίον των Εβραίων ή έδρασαν κατόπιν εντολών μυστικών υπηρεσιών των χωρών τους; Εχουμε να κάνουμε δηλαδή με τυχαίες πράξεις αντισημιτικού κρετινισμού τεσσάρων ανεγκέφαλων Αμερικανών και Βρετανών ή με πολιτική προβοκάτσια ξένων πρακτόρων με στόχο τη δυσφήμηση της Ελλάδας στον εβραϊκό κόσμο που κατέχει κορυφαίες θέσεις στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, σε μια φάση που η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και επομένως έχει ανάγκη τις ξένες τράπεζες;
Δημοσιεύτηκε στο Έθνος
Γι’ αυτο ...μενουμε Ελλαδα!!!
Αν περασετε παρανομα τα συνορα σε αλλες χωρες…
(γι’ αυτο ...μενουμε Ελλαδα!!!)
Εάν διασχισετε παράνομα τα συνορα :
· της Βόρειας Κορέας, τιμωρείστε με 12 χρονια σκληρής εργασίας.
· του Ιράν, θα σας κρατήσουν επ ‘αόριστον.
· του Αφγανιστάν, θα σας πυροβολήσουν.
· της Σαουδικής Αραβίας, θα πρέπει να φυλακιστείτε.
· των Η.Π.Α., θα πρέπει να υποστείτε ξυλοδαρμό από την τοπική αστυνομία.
· της Κίνας, δεν θα ακούσουμε τίποτε για σας.
· της Βενεζουέλας, θα σας κατηγορήσουν για κατασκοπεία και θα πάτε φυλακή για… πολλάαααα χρόνια.
· της Κούβας, θα σας ρίξουν πρέπει μέχρι να σαπίσετε.
· της Ελλάδας, θα πάρετε :
- μία θέση εργασίας,
- μία άδεια οδήγησης,
- κοινωνική ασφάλιση,
- πρόνοια,
- κουπόνια τροφίμων,
- πιστωτικές κάρτες,
- επιδοτούμενο ενοίκιο ή δάνειο για να αγοράσετε ένα σπίτι,
- δωρεάν παιδεία,
- δωρεάν πρόγραμμα health care,
- μπορεί να σας βάλουν και για λίγο φυλακή… αν σας πιάσουν….
… αλλά σύντομα ...
- μπορείτε ακόμη και να ψηφίσετε!!!!
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Πράγματα που δεν ξέρεις για το σώμα σου!!!
Να μερικά πράγματα που σίγουρα δεν ήξερες για το σώμα σου!
1. Αυτοί που έχουν μεγαλύτερο IQ, κοιμούνται πιο πολύ. 
2. Το μεγαλύτερο κύτταρο του ανθρώπου είναι το ωάριο και το μικρότερο το σπερματοζωάριο...
3. Χρειάζεσαι 200 μύς για να κάνεις ένα βήμα.
4. Η μέση γυναίκα είναι 15 εκατοστά πιο κοντή από τον μέσο άντρα.
5. Τα 2 μεγάλα σου δάκτυλα στα πόδια έχουν 2 κόκκαλα ενώ τα 3 μικρά 3.
6. Οι πατούσες μας έχουν 250.000 πόρους για να βγάζουν ιδρώτα.
7. Το οξύ στο στομάχι μπορεί να διαλύσει μέχρι και μια λεπίδα μαχαιριού.
8. Ένα εγκεφαλικό κύτταρο μπορεί να αποθηκεύσει περισσότερος πληροφορίες από ότι μία εγκυκλοπαίδεια Brittanica.
9. Χρειάζονται 7 δευτερόλεπτα για να κατέβει το φαγητό στο στομάχι.
10. Το μέσο όνειρο διαρκεί 2-3 δευτερόλεπτα.
11. Άντρες χωρίς τρίχες στο στήθος τους είναι πιο πιθανό να πάθουν κύρρωση του ύπατος.
12. Τη στιγμή της σύλληψης περνάς περίπου 30 λεπτά σαν ένα κύτταρο.
13. Υπάρχουν ένα τρις βακτήρια στις πατούσες σου.
14. Το σώμα σου παράγει τόση θερμότητα που μπορεί να ζεστάνει 2 λίτρα νερό σε 30 λεπτά.
15. Το σμάλτο στα δόντια είναι το πιο δυνατό συστατικό του σώματος.
16. Τα δόντια σου δημιουργούνται 6 μήνες προτού γεννηθείς.
17. Όταν βλέπεις κάποιον που αγαπάς ή μισείς, τότε οι κόρες σου διαστέλλονται.
18. Ο αντίχειράς σου έχει το ίδιο μήκος με την μύτη σου.
ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ
Γίνεται ένα φεμινιστικό συνέδριο.
Πρώτη παίρνει τον λόγο μια Γερμανίδα.
Δεύτερη παίρνει τον λόγο μια Γαλλίδα.
- Μια μέρα που γύρισε ο Ρενέ από την δουλειά του, του λέω: Ρενέ, τέρμα αυτά που ήξερες!! Από σήμερα θα ξεσκονίζεις εσύ και εγώ θα πηγαίνω για ψώνια με τις φίλες μου! Την πρώτη μέρα δεν είδα τίποτα! Την δεύτερη μέρα, κορίτσια, δεν είδα τίποτα. Από την τρίτη μέρα, έκανε λίγο την τηλεόραση, λίγο σκούπα. Μετά από λίγες μέρες ο Ρενέ υπηρέτης μου!!
Χειροκροτήματα, φασαρία, επευφημίες για την Γαλλίδα.
Τρίτη παίρνει τον λόγο μια Ελληνίδα.
- Εγώ περίμενα στο σπίτι και μόλις γυρίζει ο Μήτσος από το καφενείο του λέω: Από σήμερα τέρμα αυτά που ήξερες! Δεν είμαι η δούλα σου! Θα κάνεις ΕΣΥ όλες τις δουλειές του σπιτιού, θα μαγειρεύεις, θα πηγαίνεις τα παιδιά στα φροντιστήρια και θα μου κάθε
σαι όποτε έχω όρεξη ΕΓΩ!!! Την πρώτη μέρα δεν είδα τίποτα.
Την δεύτερη μέρα δεν είδα τίποτα.
Από την τρίτη μέρα άρχισα να βλέπω λίγο από το δεξί μάτι!
Πρώτη παίρνει τον λόγο μια Γερμανίδα.
- Εγώ, γυρίζω στο σπίτι και λέω στον Χανς: Χανς, από σήμερα τέρμα αυτά που ήξερες!! Από σήμερα, θα μαγειρεύεις εσύ! Εγώ θα αράζω στον καναπέ να πίνω τον καφέ μου! Την πρώτη μέρα κορίτσια, δεν είδα τίποτα! Την δεύτερη τίποτα. Από την τρίτη μέρα άρχισα να βλέπω καμιά σαλάτα, κανένα τυρί και μετά από καιρό ο Χανς είχε υποταχτεί!
Χειροκροτήματα, χαμός από το κοινό.Δεύτερη παίρνει τον λόγο μια Γαλλίδα.
- Μια μέρα που γύρισε ο Ρενέ από την δουλειά του, του λέω: Ρενέ, τέρμα αυτά που ήξερες!! Από σήμερα θα ξεσκονίζεις εσύ και εγώ θα πηγαίνω για ψώνια με τις φίλες μου! Την πρώτη μέρα δεν είδα τίποτα! Την δεύτερη μέρα, κορίτσια, δεν είδα τίποτα. Από την τρίτη μέρα, έκανε λίγο την τηλεόραση, λίγο σκούπα. Μετά από λίγες μέρες ο Ρενέ υπηρέτης μου!!
Χειροκροτήματα, φασαρία, επευφημίες για την Γαλλίδα.
Τρίτη παίρνει τον λόγο μια Ελληνίδα.
- Εγώ περίμενα στο σπίτι και μόλις γυρίζει ο Μήτσος από το καφενείο του λέω: Από σήμερα τέρμα αυτά που ήξερες! Δεν είμαι η δούλα σου! Θα κάνεις ΕΣΥ όλες τις δουλειές του σπιτιού, θα μαγειρεύεις, θα πηγαίνεις τα παιδιά στα φροντιστήρια και θα μου κάθε
σαι όποτε έχω όρεξη ΕΓΩ!!! Την πρώτη μέρα δεν είδα τίποτα.Την δεύτερη μέρα δεν είδα τίποτα.
Από την τρίτη μέρα άρχισα να βλέπω λίγο από το δεξί μάτι!
Το χρονικό μιας κρατικής πτώχευσης..
Κάποτε, μια χώρα με αδύναμη οικονομία, για να αποφύγει το χρόνιο πληθωρισμό, αποφάσισε να υιοθετήσει ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα του πλανήτη. Ο πληθωρισμός μειώθηκε κατακόρυφα μέσα σε λίγα χρόνια, τα χαμηλά επιτόκια τροφοδότησαν την κατανάλωση, τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν φτηνά και η ψευδαίσθηση της καλοπέρασης εδραιώθηκε στους πολίτες της...
Η οικονομία όμως έπασχε από χρόνια και βαθιά προβλήματα, και τίποτα δεν γινόταν προς την κατεύθυνση της λύσης τους. Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και το ξέπλυμα χρήματος βασίλευαν, ενώ ο δανεισμός του κράτους, λόγω της σταθερής ισοτιμίας του νομίσματος, γινόταν όλο και πιο φτηνός και η κυβέρνηση της χώρας κατέφευγε όλο και πιο συχνά σ’ αυτόν για να καλύψει τις ανεπάρκειες της οικονομίας.
Έτσι τα ελλείμματα μεγάλωναν, το χρέος αυξανόταν και η κυβέρνηση το εξυπηρετούσε με περισσότερο χρέος. Ταυτόχρονα, το νόμισμα λόγω της σταθερής ισοτιμίας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, ενώ την περίοδο εκείνη γινόταν όλο και ισχυρότερο, με αποτέλεσμα τα προϊόντα της να γίνονται πιο ακριβά στο εξωτερικό, η οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική και οι ξένες επενδύσεις πιο σπάνιες. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι ανταγωνιστικές της χώρες γίνονταν συνεχώς φτηνότερες μέσω της υποτίμησης των δικών τους νομισμάτων και τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια στράφηκαν εκεί.
Έτσι, η χώρα δανειζόταν χωρίς να παράγει αρκετά και ζούσε αμέριμνα πέρα από τις δυνατότητές της, μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, για να συνεχίσουν να τη δανείζουν. Αυτό δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο: το υπέρογκο χρέος έκανε ακριβό το δανεισμό και ο ακριβός δανεισμός αύξανε κι άλλο το χρέος.
Κάποτε έγινε το αναμενόμενο: Η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αδυναμία εξόφλησης του χρέους της προς τους δανειστές της, δηλαδή πτώχευση.
Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πέρασε στην ανεργία, μισθοί, συντάξεις και παροχές μειώθηκαν δραματικά και αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν.
Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί.
Βίαιες ταραχές ξέσπασαν και τα τραύματα της οικονομίας δεν επουλώθηκαν ποτέ.
(Πρόκειται για την Αργεντινή, η οποία κήρυξε πτώχευση το 2001. Το αργεντίνικο πέσο είχε συνδεθεί με το δολάριο δέκα χρόνια νωρίτερα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες χώρες, κυβερνήσεις και οικονομικές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.)
Η οικονομία όμως έπασχε από χρόνια και βαθιά προβλήματα, και τίποτα δεν γινόταν προς την κατεύθυνση της λύσης τους. Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και το ξέπλυμα χρήματος βασίλευαν, ενώ ο δανεισμός του κράτους, λόγω της σταθερής ισοτιμίας του νομίσματος, γινόταν όλο και πιο φτηνός και η κυβέρνηση της χώρας κατέφευγε όλο και πιο συχνά σ’ αυτόν για να καλύψει τις ανεπάρκειες της οικονομίας.
Έτσι τα ελλείμματα μεγάλωναν, το χρέος αυξανόταν και η κυβέρνηση το εξυπηρετούσε με περισσότερο χρέος. Ταυτόχρονα, το νόμισμα λόγω της σταθερής ισοτιμίας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, ενώ την περίοδο εκείνη γινόταν όλο και ισχυρότερο, με αποτέλεσμα τα προϊόντα της να γίνονται πιο ακριβά στο εξωτερικό, η οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική και οι ξένες επενδύσεις πιο σπάνιες. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι ανταγωνιστικές της χώρες γίνονταν συνεχώς φτηνότερες μέσω της υποτίμησης των δικών τους νομισμάτων και τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια στράφηκαν εκεί.
Έτσι, η χώρα δανειζόταν χωρίς να παράγει αρκετά και ζούσε αμέριμνα πέρα από τις δυνατότητές της, μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, για να συνεχίσουν να τη δανείζουν. Αυτό δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο: το υπέρογκο χρέος έκανε ακριβό το δανεισμό και ο ακριβός δανεισμός αύξανε κι άλλο το χρέος.
Κάποτε έγινε το αναμενόμενο: Η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αδυναμία εξόφλησης του χρέους της προς τους δανειστές της, δηλαδή πτώχευση.
Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πέρασε στην ανεργία, μισθοί, συντάξεις και παροχές μειώθηκαν δραματικά και αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν.
Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί.
Βίαιες ταραχές ξέσπασαν και τα τραύματα της οικονομίας δεν επουλώθηκαν ποτέ.
(Πρόκειται για την Αργεντινή, η οποία κήρυξε πτώχευση το 2001. Το αργεντίνικο πέσο είχε συνδεθεί με το δολάριο δέκα χρόνια νωρίτερα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες χώρες, κυβερνήσεις και οικονομικές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.)
Ιάπωνες Γιατροί
Δερματολόγος:ΓιαφαγούραΟυρολόγος: Γιαταούρα
Γαστρεντερολόγος: Γιακαούρα, Γιαγουργούρα
Χειρουργός: Γιατσεκούρι
Πλαστικός χειρουργός: Γιαφιγούρα
Χειρουργός για λιποαναρρόφηση: Γιαπατσούρα
Ορθοπεδικός: Γιαμαγκούρα
Οφθαλμίατρος: Γιαθολούρα
(Ο συνεργάτης του Οπτικός:Γιαγιαλούρα)
Ψυχολόγος: Γιασκοτούρα
Λογοθεραπευτής: Γιαμουρμούρα
Διαιτολόγος: Γιαλιγούρα
Γιατροί Του Κόσμου (στην Αφρική): Γιατασκούρα
Γιατρός που μεταμοσχεύει τρίχες σε φαλακρούς: Γιαμαλλούρα
"Αντισυνταγματική η ψήφος των μεταναστών λέει ο σύμβουλος του Ραγκούση καθηγητής Δ. Τσάτσος"
"Τον Καθηγητή Δ. Τσάτσο τον γνωρίζουμε όλοι. Έγκριτος συνταγματολόγος και, προσφάτως, σύμβουλος του κ. Ραγκούση στα κρίσιμα θέματα του Υπουργείου του. Ο Δ. Τσάτσος ασχολήθηκε και με το ζήτημα της ψήφου των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές σε ανύποπτο χρόνο. Έτσι, στο Συνταγματικό του Δίκαιο (τόμος Γ΄, Θεμελιώδη Δικαιώματα, 1988, σελ. 164 -165) παίρνει σαφώς θέση υπέρ της αντισυνταγματικότητας του δικαιώματος ψήφου των μεταναστών, λέγοντας χαρακτηριστικά «Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε πως ..
το Σύνταγμα και αυτό το δικαίωμα το επεφύλαξε μόνο στους έλληνες πολίτες… Η αναγνώριση τέτοιων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς προϋποθέτει συνταγματική μεταβολή. Τελικά η συνταγματική μεταβολή που θα ήταν αναγκαία για την αναγνώριση ενός τέτοιου δικαιώματος για τους αλλοδαπούς δεν συντελέσθηκε».
Αν η Κυβέρνηση εμμείνει στην κατάθεση του νομοσχεδίου για την ψήφο των μεταναστών, στην κατάθεση δηλαδή μιας αντισυνταγματικής ρύθμισης, τα πράγματα γίνονται ακόμη σοβαρότερα. Δεν θα φθάναμε ως εδώ όμως, κύριε Ραγκούση – να έχετε απέναντί σας σχεδόν όλη την κοινωνία – αν είχατε συμβουλευθεί και ακούσει τους συμβούλους σας …"
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
14 χρόνια από την κρίση στα Ίμια
Δεκατέσσερα χρόνια συμπληρώνονται τις μέρες αυτές από την κρίση των Ιμίων και ακόμη το τοπίο στην περιοχή εξακολουθεί να παραμένει θολό. Την περίοδο αυτή που το ψάρεμα της τσιπούρας βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, ελληνικά και τουρκικά αλιευτικά σκάφη με την παρουσία περιπολικών των δύο χωρών, «ναυμαχούν» καθημερινά για το πού πρέπει να ρίξουν τα παραγάδια και τα δίχτυα τους, χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να προκληθούν χειρότερες καταστάσεις και να οδηγηθούμε σε ανάλογα γεγονότα όπως τον Ιανουάριο του 1996, όταν η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα ενός πολέμου. Μέχρι και σήμερα οι γείτονές μας δεν έχουν εγκαταλείψει τις επεκτατικές βλέψεις τους στο Αιγαίο, ακόμη και για μια ερημονησίδα όπως τα Ίμια. Αυτό φαίνεται από την καθημερινή παρουσία των ακταιωρών τους γύρω από τα Ίμια εμποδίζοντας τους Καλύμνιους να ψαρέψουν τσιπούρες και με «εικονικούς πολέμους» στο Διαδίκτυο, όπου Τούρκοι, όπως έγραψαν δικά τους μέσα ενημέρωσης, «τοποθέτησαν μια φωτογραφία με την τουρκική σημαία και Τούρκους καταδρομείς πάνω σε φουσκωτό σκάφος δίπλα στην ερημονησίδα». Πάντως οι φωτογραφίες αυτές αφαιρέθηκαν από το σύστημα Google Εarth, έπειτα από καταγγελίες που έγιναν. Βέβαια και δικές μας συμπεριφορές δίνουν λαβή στους γείτονες να κρατούν συνεχώς «ανοιχτό» το θέμα και να εκμεταλλεύονται όσα κατά καιρούς, για λόγους άγνωστους, βγαίνουν στην επικαιρότητα με τη μορφή «αποκαλύψεων» για το τι συνέβη πριν από 14 χρόνια στα Ίμια. Σαφώς υπάρχουν ευθύνες από την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, όπως επίσης και από μερικά ΜΜΕ τις ημέρες της κρίσης, για τον χειρισμό και την κατάληξη της υπόθεσης. Φυσικά και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα γεγονότα αυτά, αλλά οι κορόνες που συχνά ακούγονται και από ανθρώπους που φέρουν τεράστιες ευθύνες για όσα συνέβησαν το τραγικό εκείνο βράδυ, ούτε βοηθούν στην καταγραφή της Ιστορίας, ούτε δίνουν απάντηση σε πολλά ερωτηματικά. Τώρα οι Τούρκοι προσπαθούν προφανώς να παίξουν και άλλα περίεργα παιχνίδια, με το να διαφημίζουν από την περασμένη εβδομάδα ότι μεγάλη εταιρεία αγόρασε μια έκταση 110 στρ. στην περιοχή της Αλικαρνασσού (Μποντρούμ) για να χτίσει ξενοδοχείο πέντε αστέρων «με θέα τα Ίμια!...».
Τα spread και το πιο "επίκαιρο" ανέκδοτο.
Παλιό, καλό και παράλληλα επίκαιρο.
Ενώ τα spreads των ελληνικών ομολόγων έφτασε στα ύψη: Τρεις μπογιατζήδες - ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας- πέθαναν και πήγαν στον Παράδεισο. Ο Άγιος Πέτρος τους άνοιξε την πόρτα.
-Καλώς τα παιδιά. Επιτέλους ήρθαν και τρεις χρήσιμοι άνθρωποι. Ρε παιδιά θέλω να βάψω την πόρτα του Παράδεισου.
- Για πες μου, λέει του Αλβανού, πόσα θέλεις για να τη βάψεις;
- 600 ευρώ, λέει ο Αλβανός.
- 600; Πώς τα λογάριασες;
- Nα: 400 για μένα και 200 τα υλικά.
- Εσύ, λέει του Γερμανού, πόσα θέλεις ; .... - 900 ευρώ: 300 για μένα, 300 στην εφορία και 300 τα υλικά.
- Και εσύ, λέει του Έλληνα, πόσα θέλεις ;
- 3.000 ευρώ Άγιε Πέτρο
- 3.000; Τρελός είσαι; Πώς τα λογάριασες;
- Άγιε Πέτρο, έλα πιο κοντά να μην μας ακούν.
Ο Άγιος Πέτρος πήγε κοντά του και ο Έλληνας του ψιθυρίζει: Άκουσε να δεις: 1.000 για σένα, 1.000 για μένα, 400 στο Γερμανό για να το βουλώσει και 600 θα δώσουμε στον Αλβανό για να βάψει την πόρτα...
Ο ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΗΣ
ΜΠεεεεεεεεεεεεεεεεεε
Θα ‘μαι καλό αρνί και χειροκροτητής
αρκεί ο Θείος Κρόκους να’ναι επιεικής
έλα κι εσύ μπορείς πρόβατο να γινείς
κουτόχορτο να τρως και να τον προσκυνείς
Oohh…
Έλα να βελάξεις για να ενταχθείς
Μπε, μπε,μπε, μπε, μπε θα υποταχθείς
Πάντα μέσα στο τηγάνι αγκαλιά με τον τσοπάνη
στα επεισόδια είμαι θηρίο ανήμερο
φέρε μου αεροβόλα, καπνογόνα, φλογοβόλα
κι αν με πιάσουν ρε Τσιρώνη φρόντισε.
Θα ‘μαι καλό αρνί και χειροκροτητής
αρκεί ο Θείος Κρόκους να’ναι επιεικής
έλα κι εσύ μπορείς πρόβατο να γινείς
κουτόχορτο να τρως και να τον προσκυνείς.
Oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
το «Φως» το μηρυκάζω
Oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
το «Φως» το μηρυκάζω
Διάβασε «Πρωταθλητή» να αφιονιστείς
Βέλαξε συνέχεια θα ενθουσιαστείς
Ακούστε πως βελάζω, αυτή είναι φωνή
θα μας πληρώσει ο Κρόκους, είμαστ’ υπάλληλοι
βέλαξε ότι και να ‘ναι, βέλαξε και πιο πολύ
βέλαξε συνέχεια, είμαστε στο μαντρί
Θα ‘μαι καλό αρνί και χειροκροτητής
αρκεί ο Θείος Κρόκους να’ναι επιεικής.
Βάζω πάντοτε το κράνος, σαν κοτόπουλο ρουφιάνος
Και μου βάζουνε στον κώλο όλοι τα κασκόλ
Κι όταν έρχεται ο Στόλος τα ναυτάκια ασυστόλως
κατεβαίνουνε στην Τρούμπα και γλεντούν,
τους φωνάζω «ρε πατέρα»
και μου λένε «όλη μέρα» τη μαμά μου πως γαμούν
Oohh…
μπες κι εσύ σα προβατό, δεν υπάρχει δε μπορώ
μόνο κάνε ότι κάνω και εγώ, όλοι μαζί μου βελάξτε στον ρυθμό
Oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
το «Φως» το μηρυκάζω
Oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
oh, oh, άκου πως βελάζω
το «Φως» το μηρυκάζω
Έλα να βελάξεις για να ενταχθείς
Μπε, μπε,μπε, μπε, μπε θα υποταχθείς
Θα ‘μαι καλό αρνί και χειροκροτητής
αρκεί ο Θείος Κρόκους να’ναι επιεικής.
Μεσ’ το μαντρί νωρίς, μπαίνει ο διαιτητής
Παίρνει το φακελάκι του πάντα ευλαβής
μ’ αρέσει το hiphop, ποτέ δε λέω stop
μπορώ να βελάξω άμα θέλετε και rock
στους δρόμους πιό νωρίς λάστιχα καίμε εμείς
αρκεί το βέλασμά σου να το πληρωθείς
Ohh…βέλαξε… ohh… βέλαξε … βέλαξε .. ohh… βέλαξε
Από SOVIXIANOS13
ΞΕΤΣΙΠΩΤΕΣ
Οταν γεννιουνται οι γυναικες, κ ειναι νεογεννητα μωρα ακομα,
τους βαζουν στο μυαλο ενα τσιπακι,
που τις κανει να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους το γαμο.
Καποιες, καταφερνουν κ το βρισκουν και στη συνεχεια το βγαζουν,
με αποτελεσμα χωρις τσιπακι να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους
την απολαυση του σεξ και του ανδρικου μοριου......
.....αυτες ειναι οι λεγομενες "ξετσιποτες."
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Στη μακρινή Βενεζουέλα εδώ και 30-τόσα χρόνια ξεκίνησε ένα φιλόδοξο
πρόγραμμα, το El Sistema (Fundación del Estado para el Sistema Nacional
de las Orquestas Juveniles e Infantiles de Venezuela). Ένας ντόπιος
μουσικός, ο Χοσέ Αμπρέου, βάλθηκε να μαζέψει παιδάκια στις πιο φτωχές,
τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις πιο βουτηγμένες στο έγκλημα και στο
πάρε-δώσε των ναρκωτικών, και να τα κάνει μουσικούς. Το πράγμα προχώρησε
σιγά-σιγά, χωρίς λεφτά και άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα
χρόνια, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται
σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και
από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές (ξανα-!). Οι καλύτεροι από αυτούς τους
νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την
Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν
del Sistema, ο 28χρονος (ξανα-!) μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι
επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος
Άντζελες (ξανα-!).
Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο
τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ. Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι
απαιτητικοί Σαλτσμπουργκαίοι ζήτησαν και ανκόρ. Ξεκίνησε το ανκόρ με ένα
ταρατατζούμ κάπως οικείο και με την πρώτη φράση των εγχόρδων οι
Σαλτσμπουργκαίοι αναγνώρισαν το κομμάτι και χειροκρότησαν. Μάλλον δεν
περίμεναν ότι οι Ινδιάνοι πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν Στράους
και μάλιστα στην Αυστρία. Και κάνει zoom-out η κάμερα και θολώνει ο
νους. Πρόκειται για ΜΕΓΑΛΗ ορχήστρα, διπλή, καμμιά διακοσαριά άτομα. Και
παίζουν καλά οι άτιμοι:
Συνεπώς ενδιαφερόμεθα, διαβάζουμε, ψάχνουμε. Και βρίσκουμε ένα βιντεάκι
από μία απονομή, με τους Ινδιάνους live από το Καράκας. Μόνο που δεν
είναι οι ΣιμονΜπολιβάροι που είναι πιτσιρικάδες μεν, αλλά γύρω στα
20-25. Είναι οι από κάτω τους, αυτοί που πάνε ακόμα σχολείο. Η Ορχήστρα
"Τερέσα Καρρένιο", έτσι τους λένε. Παιδάκια μικρά, μερικά εμφανώς
αμούστακα. Ξεκινούν με Σοστακόβιτς, από τη 10η Συμφωνία το 2ο μέρος, που
οι ειδικοί λένε ότι είναι ένα αποτρόπαιο μουσικό πορτραίτο του Στάλιν.
Είναι ένα κομμάτι πολύ γρήγορο, βίαιο, άγριο, με εξαιρετικά απαιτητικά
περάσματα, ειδικά για τα πνευστά, και ειδικότερα για τα ξύλινα, με
πανδύσκολο ανσάμπλ. Τα μαθητούδια είναι ντυμένα με τα καθημερινά τους
ρούχα, τα τζην τους τα σκισμένα, τα χαϊμαλιά τους, ό,τι φοράνε τα παιδιά
σήμερα. Και παίζουν ηρωικά, ούτε μία νότα δεν φεύγει.
Χειροκροτήματα, περνάμε στο επόμενο κομμάτι, έναν (άγνωστό μου) Χορό
ενός (αγνώστου μου) συνθέτη από το Μεξικό, ονόματι Αρτούρο Μάρκες. Τα
Ινδιανάκια έχουν αλλάξει στο μεταξύ, έχουν φορέσει τη φόρμα της Εθνικής
τους ομάδας, της Εθνικής Βενεζουέλας. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, με τη
ρυθμική αγωγή που θα περίμενε κανείς από έναν χορό λατινοαμερικάνικο να
ξεπροβάλλει καθώς η μουσική προχωρεί και τα παιδάκια παίζουν με ορμή.
Μπαίνουμε στο τελευταίο θέμα του χορού και καθώς η κάμερα απλώνει,
συνειδητοποιείς ότι βλέπεις πάλι μια μεγάλη ορχήστρα, ίσως να μη φτάνει
τα 200 άτομα των Μπολιβάρων, αλλά τα 150 τα ζυγώνει σίγουρα. Μα πώς
παίζουν τόσο καλά, τόσα πολλά άτομα μαζί? Το κομμάτι κορυφώνεται και τα
παιδάκια σείονται, τα δοξάρια δάσος ολόκληρο πηγαινοέρχονται σαν να τα
δέρνει καταιγίδα κι όμως ούτε μισή νότα δεν ξεφεύγει ποτέ και να,
φτάνουν τα τελευταία μέτρα και τα παιδάκια σηκώνονται όρθια και
τελειώνουν το κομμάτι παίζοντας και χορεύοντας μαζί:
πρόγραμμα, το El Sistema (Fundación del Estado para el Sistema Nacional
de las Orquestas Juveniles e Infantiles de Venezuela). Ένας ντόπιος
μουσικός, ο Χοσέ Αμπρέου, βάλθηκε να μαζέψει παιδάκια στις πιο φτωχές,
τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις πιο βουτηγμένες στο έγκλημα και στο
πάρε-δώσε των ναρκωτικών, και να τα κάνει μουσικούς. Το πράγμα προχώρησε
σιγά-σιγά, χωρίς λεφτά και άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα
χρόνια, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται
σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και
από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές (ξανα-!). Οι καλύτεροι από αυτούς τους
νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την
Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν
del Sistema, ο 28χρονος (ξανα-!) μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι
επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος
Άντζελες (ξανα-!).
Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο
τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ. Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι
απαιτητικοί Σαλτσμπουργκαίοι ζήτησαν και ανκόρ. Ξεκίνησε το ανκόρ με ένα
ταρατατζούμ κάπως οικείο και με την πρώτη φράση των εγχόρδων οι
Σαλτσμπουργκαίοι αναγνώρισαν το κομμάτι και χειροκρότησαν. Μάλλον δεν
περίμεναν ότι οι Ινδιάνοι πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν Στράους
και μάλιστα στην Αυστρία. Και κάνει zoom-out η κάμερα και θολώνει ο
νους. Πρόκειται για ΜΕΓΑΛΗ ορχήστρα, διπλή, καμμιά διακοσαριά άτομα. Και
παίζουν καλά οι άτιμοι:
Συνεπώς ενδιαφερόμεθα, διαβάζουμε, ψάχνουμε. Και βρίσκουμε ένα βιντεάκι
από μία απονομή, με τους Ινδιάνους live από το Καράκας. Μόνο που δεν
είναι οι ΣιμονΜπολιβάροι που είναι πιτσιρικάδες μεν, αλλά γύρω στα
20-25. Είναι οι από κάτω τους, αυτοί που πάνε ακόμα σχολείο. Η Ορχήστρα
"Τερέσα Καρρένιο", έτσι τους λένε. Παιδάκια μικρά, μερικά εμφανώς
αμούστακα. Ξεκινούν με Σοστακόβιτς, από τη 10η Συμφωνία το 2ο μέρος, που
οι ειδικοί λένε ότι είναι ένα αποτρόπαιο μουσικό πορτραίτο του Στάλιν.
Είναι ένα κομμάτι πολύ γρήγορο, βίαιο, άγριο, με εξαιρετικά απαιτητικά
περάσματα, ειδικά για τα πνευστά, και ειδικότερα για τα ξύλινα, με
πανδύσκολο ανσάμπλ. Τα μαθητούδια είναι ντυμένα με τα καθημερινά τους
ρούχα, τα τζην τους τα σκισμένα, τα χαϊμαλιά τους, ό,τι φοράνε τα παιδιά
σήμερα. Και παίζουν ηρωικά, ούτε μία νότα δεν φεύγει.
Χειροκροτήματα, περνάμε στο επόμενο κομμάτι, έναν (άγνωστό μου) Χορό
ενός (αγνώστου μου) συνθέτη από το Μεξικό, ονόματι Αρτούρο Μάρκες. Τα
Ινδιανάκια έχουν αλλάξει στο μεταξύ, έχουν φορέσει τη φόρμα της Εθνικής
τους ομάδας, της Εθνικής Βενεζουέλας. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, με τη
ρυθμική αγωγή που θα περίμενε κανείς από έναν χορό λατινοαμερικάνικο να
ξεπροβάλλει καθώς η μουσική προχωρεί και τα παιδάκια παίζουν με ορμή.
Μπαίνουμε στο τελευταίο θέμα του χορού και καθώς η κάμερα απλώνει,
συνειδητοποιείς ότι βλέπεις πάλι μια μεγάλη ορχήστρα, ίσως να μη φτάνει
τα 200 άτομα των Μπολιβάρων, αλλά τα 150 τα ζυγώνει σίγουρα. Μα πώς
παίζουν τόσο καλά, τόσα πολλά άτομα μαζί? Το κομμάτι κορυφώνεται και τα
παιδάκια σείονται, τα δοξάρια δάσος ολόκληρο πηγαινοέρχονται σαν να τα
δέρνει καταιγίδα κι όμως ούτε μισή νότα δεν ξεφεύγει ποτέ και να,
φτάνουν τα τελευταία μέτρα και τα παιδάκια σηκώνονται όρθια και
τελειώνουν το κομμάτι παίζοντας και χορεύοντας μαζί:
Πώς να καταχωρίσετε ηλεκτρονικά τις αποδείξεις
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν τουλάχιστον δύο εταιρείες που προσφέρουν τη δυνατότητα ηλεκτρονικής καταχώρισης μέσω Διαδικτύου, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ο χρήστης «κατεβάζει» μία εφαρμογή στον υπολογιστή του και καταχωρίζει μέσω αυτής τις αποδείξεις που μαζεύει κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς.
Το ακόμη πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η χρήση αυτών των υπηρεσιών δεν έχει καμία χρέωση για τον χρήστη του Διαδικτύου, ενώ προσφέρεται η δυνατότητα εκτύπωσης των στοιχείων προκειμένου, όταν χρειαστεί, να αποσταλούν εύκολα στην εφορία. Μάλιστα, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η αποστολή των στοιχείων να γίνει τελικώς και ηλεκτρονικά.
www.taxfriend.gr
Μέχρι τώρα, η ιστοσελίδα που έχει πάρει τη μεγαλύτερη δημοσιότητα είναι το www.taxfriend.gr, την οποία έχει δημιουργήσει η γνωστή εταιρεία πληροφορικής SingularLogic του ομίλου MIG. Η εγγραφή γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα, ενώ ο χρήστης έχει τη δυνατότητα καταχώρισης των δεδομένων των αποδείξεων με έναν αρκετά απλό τρόπο. Σημειωτέον ότι πρέπει να καταχωρίσει μόνο τέσσερα στοιχεία: ημερομηνία, ποσό, αριθμό απόδειξης και ΑΦΜ. Ακόμη, μπορεί να κατηγοριοποιήσει τις αποδείξεις ώστε να έχει μία ολοκληρωμένη εικόνα για τα έξοδα του, ενώ υπάρχει και δυνατότητα ένταξης των αποδείξεων σε φακέλους. Τα δεδομένα μπορούν να «εξαχθούν» σε ένα αρχείο Excel και να εκτυπωθούν.
www.apodeixeis.com.gr.
Η SingularLogic ετοιμάζει και εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα. www.apodeixeis.com.gr. H ιστοσελίδα προέκυψε από τη συνεργασία των εταιρειών nzoumpulis.gr, IQNetwork και Virtualworld και βρίσκεται στη διεύθυνση apodeixeis.com.gr. Και σε αυτή την περίπτωση η εγγραφή είναι εύκολη και απλή και το μόνο που χρειάζεται είναι ένα email. Επιπλέον, υπάρχει μία λειτουργία για την αυτόματη συμπλήρωση ΑΦΜ σε περίπτωση που έχει επανακαταχωρηθεί. Υπάρχει δυνατότητα εκτύπωσης των στοιχείων, ενώ οι δημιουργοί της ιστοσελίδας υποστηρίζουν ότι είναι εφικτή η εισαγωγή των δεδομένων σε ένα αρχείο Excel.
Noetron
Για όσους δεν θέλουν να κάνουν την καταχώριση online, η Noetron, εταιρεία του ομίλου Newsphone, έχει δημιουργήσει μία εφαρμογή, την οποία μπορεί κάποιος να «κατεβάσει» από την ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.noetron.gr/index.php?q=node/90
eReceipts.gr
Αντίστοιχη είναι και η πρόταση της εταιρείας Converge του ομίλου PRC που δημιούργησε το eReceipts.gr (www.ereceipts.gr). Στη συγκεκριμένη διεύθυνση μπορεί ο ενδιαφερόμενος να «κατεβάσει» την ειδική εφαρμογή και να αρχίσει να καταχωρεί μέσω του PC του τα στοιχεία των αποδείξεων που συγκεντρώνει.
Πάρα πολλά τα οφέλη
Τα οφέλη από την ψηφιακή καταχώριση είναι ουκ ολίγα. Το κυριότερο είναι ότι είναι πολύ πιο εύκολη η ομαδοποίηση των αποδείξεων, όπως και η πρόσθεσή τους ώστε να γνωρίζει κάποιος φορολογούμενος ανά πάσα στιγμή σε τι κατάσταση βρίσκεται. Επιπλέον, είναι και ένας εύκολος τρόπος για την παρακολούθηση δαπανών.
Όσοι προσπαθούν καταχώριση μέσω ιστοσελίδας στο Διαδίκτυο δεσμεύονται για την προστασία και την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των φορολογούμενων, θέμα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει πολύ κόσμο.
Στις περιπτώσεις που η εφαρμογή «κατεβαίνει» στο PC, δεν υπάρχει ζήτημα, δεδομένου ότι τα δεδομένα δεν εισάγονται μέσω του Διαδικτύου και αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή του φορολογούμενου.
Το ακόμη πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η χρήση αυτών των υπηρεσιών δεν έχει καμία χρέωση για τον χρήστη του Διαδικτύου, ενώ προσφέρεται η δυνατότητα εκτύπωσης των στοιχείων προκειμένου, όταν χρειαστεί, να αποσταλούν εύκολα στην εφορία. Μάλιστα, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η αποστολή των στοιχείων να γίνει τελικώς και ηλεκτρονικά.
www.taxfriend.gr
Μέχρι τώρα, η ιστοσελίδα που έχει πάρει τη μεγαλύτερη δημοσιότητα είναι το www.taxfriend.gr, την οποία έχει δημιουργήσει η γνωστή εταιρεία πληροφορικής SingularLogic του ομίλου MIG. Η εγγραφή γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα, ενώ ο χρήστης έχει τη δυνατότητα καταχώρισης των δεδομένων των αποδείξεων με έναν αρκετά απλό τρόπο. Σημειωτέον ότι πρέπει να καταχωρίσει μόνο τέσσερα στοιχεία: ημερομηνία, ποσό, αριθμό απόδειξης και ΑΦΜ. Ακόμη, μπορεί να κατηγοριοποιήσει τις αποδείξεις ώστε να έχει μία ολοκληρωμένη εικόνα για τα έξοδα του, ενώ υπάρχει και δυνατότητα ένταξης των αποδείξεων σε φακέλους. Τα δεδομένα μπορούν να «εξαχθούν» σε ένα αρχείο Excel και να εκτυπωθούν.
www.apodeixeis.com.gr.
Η SingularLogic ετοιμάζει και εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα. www.apodeixeis.com.gr. H ιστοσελίδα προέκυψε από τη συνεργασία των εταιρειών nzoumpulis.gr, IQNetwork και Virtualworld και βρίσκεται στη διεύθυνση apodeixeis.com.gr. Και σε αυτή την περίπτωση η εγγραφή είναι εύκολη και απλή και το μόνο που χρειάζεται είναι ένα email. Επιπλέον, υπάρχει μία λειτουργία για την αυτόματη συμπλήρωση ΑΦΜ σε περίπτωση που έχει επανακαταχωρηθεί. Υπάρχει δυνατότητα εκτύπωσης των στοιχείων, ενώ οι δημιουργοί της ιστοσελίδας υποστηρίζουν ότι είναι εφικτή η εισαγωγή των δεδομένων σε ένα αρχείο Excel.
Noetron
Για όσους δεν θέλουν να κάνουν την καταχώριση online, η Noetron, εταιρεία του ομίλου Newsphone, έχει δημιουργήσει μία εφαρμογή, την οποία μπορεί κάποιος να «κατεβάσει» από την ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.noetron.gr/index.php?q=node/90
eReceipts.gr
Αντίστοιχη είναι και η πρόταση της εταιρείας Converge του ομίλου PRC που δημιούργησε το eReceipts.gr (www.ereceipts.gr). Στη συγκεκριμένη διεύθυνση μπορεί ο ενδιαφερόμενος να «κατεβάσει» την ειδική εφαρμογή και να αρχίσει να καταχωρεί μέσω του PC του τα στοιχεία των αποδείξεων που συγκεντρώνει.
Πάρα πολλά τα οφέλη
Τα οφέλη από την ψηφιακή καταχώριση είναι ουκ ολίγα. Το κυριότερο είναι ότι είναι πολύ πιο εύκολη η ομαδοποίηση των αποδείξεων, όπως και η πρόσθεσή τους ώστε να γνωρίζει κάποιος φορολογούμενος ανά πάσα στιγμή σε τι κατάσταση βρίσκεται. Επιπλέον, είναι και ένας εύκολος τρόπος για την παρακολούθηση δαπανών.
Όσοι προσπαθούν καταχώριση μέσω ιστοσελίδας στο Διαδίκτυο δεσμεύονται για την προστασία και την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των φορολογούμενων, θέμα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει πολύ κόσμο.
Στις περιπτώσεις που η εφαρμογή «κατεβαίνει» στο PC, δεν υπάρχει ζήτημα, δεδομένου ότι τα δεδομένα δεν εισάγονται μέσω του Διαδικτύου και αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή του φορολογούμενου.
ΠΙΛΟΤΟΙ-ΤΕΧΝΙΚΟΙ
Μετά από κάθε πτήση οι πιλότοι συμπληρώνουν μια φόρμα που ονομάζουν "gripe sheet" στην οποία καταγράφονται τα προβλήματα που παρατηρήθηκαν κατά την πτήση,έτσι ώστε οι μηχανικοί να τα διορθώσουν. Οι μηχανικοί διαβάζουν αυτή την λίστα, διορθώνουν το πρόβλημα και καταγράφουν στο κάτω μισό της φόρμας ποιες ενέργειες έγιναν σχετικά με το πρόβλημα αυτό. Πριν από την επόμενη πτήση οι πιλότοι συμβουλεύονται την φόρμα για να δουν αν το πρόβλημα έχει αντιμετωπιστεί. Το κακό είναι ότι οι μηχανικοί εδάφους διαθέτουν πολύ χιούμορ. Ακολουθεί μια λίστα με σφάλματα που έχουν παρατηρηθεί κατά την πτήση και έχουν καταγράφει από τους πιλότους μίας αεροπορικής εταιρείας καθώς και η λύση που έχει δοθεί από τους μηχανικούς εδάφους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω εταιρεία είναι η μοναδική μεγάλη αεροπορική εταιρεία που δεν έχει ατυχήματα στο ενεργητικό της. (Π: Το πρόβλημα όπως καταγράφηκε από τον πιλότο. Λ: Η λύση που δόθηκε από τον μηχανικό.)
Π: Ο κυρίως αριστερός τροχός σχεδόν θέλει αντικατάσταση.
Λ: Ο κυρίως αριστερός τροχός σχεδόν αντικαταστάθηκε.
Π: Η δοκιμαστική πτήση ήταν Ο.Κ., εκτός από το σύστημα αυτόματης προσγείωσης που ήταν κάπως απότομο.
Λ: Σύστημα αυτόματης προσγείωσης δεν έχει εγκατασταθεί σε αυτό το αεροσκάφος.
Π: Κάτι χαλαρό στο πιλοτήριο.
Λ: Κάτι σφίχτηκε στο πιλοτήριο.
Π: Ψόφια έντομα στο παρμπρίζ.
Λ: Ζωντανά έντομα στην πίσω μεριά.
Π: Ο αυτόματος πιλότος σε κατάσταση διατήρησης ύψους προκαλεί κάθοδο 200 πόδων το λεπτό.
Λ: Δεν μπορούμε να αναπαράγουμε tο πρόβλημα στο έδαφος.
Π: Ενδείξεις διαρροής στο δεξιό κυρίως σύστημα προσγείωσης.
Λ: Οι ενδείξεις αφαιρέθηκαν.
Π: Τα επίπεδα θορύβου του DMA είναι απίστευτα υψηλά.
Λ: Ο θόρυβος του DMA ρυθμίστηκε σε πιο πιστευτά επίπεδα.
Π: Οι ασφάλειες τριβής προκαλούν κόλλημα του λεβιέ ισχύος.
Λ: Γι' αυτό είναι εκεί.
Π: Το IFF δεν λειτουργεί.
Λ: Το IFF ποτέ δεν λειτουργεί σε κατάσταση 'OFF'..
Π: Υποψιάζομαι ότι υπάρχει ράγισμα στο παρμπρίζ.
Λ: Υποψιάζομαι ότι έχεις δίκιο.
Π: Η μηχανή Νο3 λείπει.
Λ: Η μηχανή βρέθηκε στο δεξί φτερό μετά από σύντομη έρευνα.
Π: Το αεροσκάφος συμπεριφέρεται κάπως αστεία.
Λ: Προειδοποιήσαμε το αεροσκάφος να σοβαρευτεί.
Π: Το ραντάρ βουίζει.
Λ: Το ραντάρ επαναπρογραμματίστηκε με μουσική.
Π: Ποντίκι στο πιλοτήριο
Λ: Εγκαταστάθηκε γάτα.
Π: Θόρυβος προερχόμενος κάτω από τον πίνακα οργάνων. Μοιάζει σαν ένας νάνος να βαράει κάτι με το σφυρί του.
Λ: Πήραμε το σφυρί από το νάνο.
Π: Η ραδιοπυξίδα αρνείται να συνεργαστεί με το GPRS.
Λ: Της έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις.
Ο Πανάγιος Τάφος
Κρατήστε πατημένο το κλικ και κουνήστε το mouse (έως και 360 μοίρες) και δείτε τις τοποθεσίες σα να βρίσκεστε εκεί.
http://www.360tr.com/kudus/kiyamet_eng/index.html
http://www.360tr.com/kudus/
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010
Αιγός Ποταμοί...Oλυμπιακοί.....
26 Ιαν, 22:10 / από Δ.Φύσσας«Θρήνος σύρθηκε από τον Πειραιά στην Αθήνα- έκλαιγαν τη δική τους μοίρα, πιστεύοντας ότι θα πάθαιναν τα ίδια που είχαν κάνει κι αυτοί στους Μηλίους, στους Ιστιαιείς, στους Σκιωναίους, στους Τορωναίους, στους Αιγινήτες και σε πολλούς άλλους Έλληνες. Θα πάθαιναν τα ίδια που είχαν κάνει κι αυτοί, τον καιρό που μέσα στην άμετρη υπεροψία τους αδικούσαν δίχως αφορμή».
Είναι το κομμάτι από τα «Ελληνικά» του Ξενοφώντα (Β, ΙΙ, 10 Μετάφραση του Ρόδη Ρούφου. Εκδόσεις «Γαλαξίας» 1971), που περιγράφει τι συνέβη στην Αθήνα το 405 – 404 π.Χ., μετά την καταστροφή στους Αιγός Ποταμούς, η οποία σύντομα οδήγησε στη συνολική ήττα και στη νίκη της Σπάρτης, κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Αυτό το κομμάτι στριφογυρίζει στο μυαλό μου βδομάδες τώρα, μετά τις διαδοχικές ήττες του Ολυμπιακού από την ΑΕΚ, τον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Και στριφογυρίζει, γιατί διαβάζοντας τα σχόλια εκατοντάδων φίλων στο δικό μας και σε άλλα μπλογκ, βλέπω αυτό ακριβώς.
Όπως και οι Αθηναίοι μετά τους Αιγός Ποταμούς, σχεδόν δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, έτσι και οι οπαδοί του Ολυμπιακού τώρα φοβούνται ότι θα πάθουν αυτά που κάνανε τόσα χρόνια στους άλλους. Σε τόσα ματς ο Ολυμπιακός πήρε νίκες που δεν άξιζε, ταπεινώνοντας τους αντιπάλους του, όπως οι αρχαίοι Αθηναίοι έσφαζαν κι εξανδραπόδιζαν τους κατοίκους των παραπάνω πόλεων. Ξέρουν και οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί ότι δεν αξίζανε αληθινά και τα 12 πρωταθλήματα που πήρανε. Ανύπαρκτα πέναλτι, αποβολές αντιπάλων, εύκολα σφυριγμένα φάουλ έξω από τις αντίπαλες περιοχές (που έφερναν εύκολα γκολ), ευνοϊκά οφσάιντ, ασυλία από τους διατητές, ετσιθελικές νίκες (με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ 4-2 το 1998), άκοπες νίκες σε φιλικές έδρες με ή χωρίς ανταλλάγματα, τρομοκρατία (Ριζούπολη) και αδικοκερδισμένοι στα χαρτιά βαθμοί (Βάλνερ): όλα αυτά έδωσαν στον Ολυμπιακό, μερικά ανάξια πρωταθλήματα. Ναι, ο Ολυμπιακός υπήρξε συνολικά η καλύτερη ομάδα τα τελευταία χρόνια (όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι μυωπικός οπαδός με γυαλιά στο χρώμα της ομάδας του) και σίγουρα του αξίζανε τα συγκριτικά περισσότερα πρωταθλήματα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. 5, 7, 8. Όχι όμως 12.
Δεν ήταν για 12 στα 13. Αυτό φάνηκε, πρώτο, στις παρουσίες της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που ήταν σε γενικές γραμμές αξιοθρήνητες. Φάνηκε, δεύτερο, στη συγκριτικά πολύ καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία των άλλων ομάδων, στα χρόνια αυτά. Φάνηκε, τρίτο. στο ότι οι αντίπαλοί του (ιδίως ΑΕΚ, Παναθηναϊκός) και όχι ο Ολυμπιακός ήταν οι αιμοδότες της εθνικής ομάδας παλιότερα στο Γιούρο της Πορτογαλίας και τώρα στο μουντιάλ της Ν. Αφρικής. Και φάνηκε, τέταρτο, γιατί την αντίστοιχη εσωτερική μονοκρατορία του στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός την εχει συμπληρώσει με εξαιρετικές πανευρωπαϊκές πρωτιές.
Ο Κόκκαλης έφερε βεβαίως στην ομάδα του ορισμένους σημαντικούς παίκτες (Τζόρτζεβιτς, Καραπιάλης, Καρεμπέ, Αλεξανδρής, Λουτσιάνο, Τουρέ, Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Νικοπολίδης Τοροσίδης, κλπ) και έδρεψε, δικαιότατα, τους καρπούς αυτών των μετεγγραφών (π.χ. 4-1 στη Λεωφόρο για το Κύπελλο το 2001). Ωστόσο, η απληστία και η υπεροψία του υπήρξαν απροσμέτρητες. Έδρασε ως Βαρδινογιάννης και Σταματελάτος και Ψωμιάδης μαζί, στο τετράγωνο. Απαγόρεψε να πάρουν πρωταθλήματα και οι άλλοι, ακόμα κι όταν έπαιζαν καλύτερη μπάλα. Δεν αναγνώρισε τίποτα στους αντιπάλους του, δεν άφησε χώρο (Ακόμα και το μοναδικό πρωτάθλημα, 1 στα 13, που δεν το πήρε, έχει περάσει στη συνείδηση των φίλων του Ολυμπιακού ως «πρωτάθλημα του Δούρου», της διαιτησίας. Και το είπε αυτό ο ίδιος ο Κόκκαλης!) Ξεπέρασε το μέτρο, διέπραξε ύβρη με την αρχαία έννοια. Με τη διαβόητη «παράγκα», κατάφερε να τον μισήσουν όχι μόνο οι φίλαθλοι των λεγόμενων μεγάλων ομάδων, μα όλη η ουδέτερη Ελλάδα. Όλος ο κόσμος ήξερε ότι, παίζοντας με τον Ολυμπιακό, είχε χάσει από χέρι. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, ο Μετίν της Λάρισας το είπε: «Δεν είναι πρωτάθλημα αυτό, να ξέρετε από πριν, τόσα χρόνια, ποιος θα το πάρει. Δεν σας είναι βαρετό;». Και θυμάμαι παλιότερα κάποιον, νομίζω τον Σκόρδα του Άρη, να λέει μετά από μια άδικη ήττα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» πέρίπου τα εξής: «Ας παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα δίχως αγώνες, κι ας παίζουμε εμείς για τις άλλες θέσεις». Κάποτε όμως η απληστία τιμωρείται. Όντως δημιουργήθηκε αντιολυμπιακό μέτωπο όλων των άλλων. Αλλά υπεύθυνος γι΄αυτό υπήρξε ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Γι΄ αυτό, τώρα που άρχισε η πτώση, όλοι οι άλλοι δεν χαίρονται απλά, αλλά χαιρεκακούν. Και ο θεσμός των πλέι οφ, που τον καθιέρωσε ουσιαστικά ο Ολυμπιακός για να λοιδορεί τους αντιπάλους του (που τους αποκαλούσε βολικότατα «στερημένους»), θα στραφεί τώρα, κατά πάσα πιθανότητα, εναντίον του.
(Ανοίγω μια παρένθεση για να πω ότι η ιστορία με τον Σκόκο της ΑΕΚ ξετυλίγεται με τον τρόπο που ξετυλίγεται από κεκτημένη ταχύτητα, ως μια κίνηση που έρχεται από το παρελθόν. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να υφαρπάξει τον παίκτη με το «έτσι το θέλω», ενάμιση χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του, δελεάζοντάς το με χρήμα που δεν έχει η ΑΕΚ, υπονομεύοντας έτσι με ύβρη και ανηθικότητα τη σχέση του Σκόκο με την ομάδα του, χωρίς να έχει καταλάβει ότι το σύστημα Κόκκαλη καταρρέει και οι εποχές έχουν αλλάξει. Στο θέμα «Σκόκο», ο Ολυμπιακός συνεχίζει να φέρεται σαν να μη βρισκόμαστε στο 2010. Τόσο όμως στο θέμα αυτό, όσο και γενικότερα, εφόσον η κατάρρευση συνεχιστεί, ο Ολυμπιακός θα δει πόσο εύκολα και γρήγορα οι φοβισμένοι περιφερειακοί σύμμαχοι θα τον εγκαταλείψουν, προκειμένουν να τα έχουν καλά με την όποια επόμενη κατάσταση).
Τώρα οι Ολυμπιακοί βλέπουν ότι ο Κόκκαλης, και για γενικότερους αντικειμενικούς λόγους (π.χ. πολιτικοί) και για δικούς του υποκειμενικούς (που πιθανόν να σκάσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα), αδυνατεί να τα ελέγξει όλα. Βλέπουν ότι η διαιτησία, στην μετα – Γκαγκάτσεια ΕΠΟ, δεν τους αβαντάρει, καθώς είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια, και δε νιώθουν την «αόρατη σιγουριά» της. Βλέπουν ότι οι άλλες ομάδες έχουν δυναμώσει, ενώ η δική τους αποδυναμώνεται, δυο χρόνια τώρα, από αποχωρήσεις, παρατεταμένους τραυματισμούς και γεράματα (Τζόρτζεβιτς, Κοβάσεβιτς, Άντζας, Λέτο, Ντάρμπισιρ, Τοροσίδης, Γκαλέτι, Νικοπολίδης, Μπράβο κλπ). Βλέπουν ότι οι διαιτητές είτε αβαντάρουν κι άλλες ομάδες (εξίσου απαράδεκτο αυτό!) είτε διαπράττουν μοιρασμένα τα φυσιολογιά λάθη που σε κάθε παιχνίδι γίνονται.
Και συνακόλουθα, οι ερυθρόλευκοι φίλαθλοι φοβούνται, όπως φοβόντουσαν οι Αθηναίοι τότε, το 405 - 404 π.Χ. Φοβούνται ότι τώρα οι άλλοι θα τους αναταποδώσουν, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, ό,τι διέπρατταν οι ίδιοι τόσα χρόνια. Φοβούνται ότι η δύναμη των πολλών (γιατί όντως ο Ολυμπιακός έχει τους πιο ολλούς φιλάθλους στην Ελλάδα) δεν είναι πια αρκετή ως σκιάχτρο, όπως δεν ήταν αρκετά τα πολλά και αγέρωχα αθηναϊκά πλοία τότε. Φοβούνται ότι δε θέλει και πολύ να γυρίσουν τα πράγματα εναντίον τους και να τους πάρουν ακόμα και οι διαιτητές στο ψιλό. Φοβούνται και τους εαυτούς τους: νομίζω ότι δεν έχουν ξανασπάσει καθίσματα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» όπως προχτές. Φοβούνται, γιατί, αυτή τη στιγμή, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, πιθανώς και ο Αστέρας, ο Ατρόμητος ή η Καβάλα, παίζουν καλύτερο ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό. Και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού βλέπουν ότι όσο το θέμα μένει μόνο στο επίπεδο του αγωνιστικού χώρου, δεν έχουν μέλλον, με τέτοια ομάδα. Οι πιο σοφοί ερυθρόλευκοι σχολιαστές στα μπλογκ γράφουν «Τέτοιοι είμαστε, τέτοια μας αξίζουν». Πολλών άλλων, όμως, δε μοιάζει να ιδρώνει τ΄ αφτί τους από την κατάσταση: δεν θα είχαν πρόβλημα να είναι ο Ολυμπιακός πρώτος με πέτσινους βαθμούς, αν και δεν παίζει καλή μπάλα, όπως αρκετές φορές τον παλιό «καλό» καιρό. Αυτοί είναι κολλημένοι στην παλιά κατάσταση, «διαπαιδαγωγημένοι» στο «πρωτάθλημα με κάθε μέσο», χαρούμενοι που βρίκσονται πάντα στην πλευρά των δυνατών / νικητών.
Αλλά θα είναι μεγάλο λάθος να μιμηθούν οι επόμενοι πρωταθλητές αυτούς τους τελευταίους. Η στιγμή είναι κρίσιμη για το ποδόσφαιρό μας. Τώρα χρειάζεται η μεγαλοψυχία και η αξιοπρέπεια των αντιπάλων. Αυτά που φοβόντουσαν οι αρχαίοι Αθηναίοι έγιναν πράξη: υπέστησαν όντως τα χειρότερα μετά την ήττα από τους εχθρούς τους, που εγκατέστησαν στην πόλη μέχρι και φιλοσπαρτιατική κυβέρνηση. Θα είναι απαράδεκτο αν ο Παναθηναϊκός, μόνος του ή σε συνεργασία με τους Σαλονικιούς και την ΑΕΚ, επιβάλει έναν «αντιολυμπιακό κανόνα», αποδίδοντας τα ίδια στον Ολυμπιακό. Μια «πράσινη», γενικότερα μια νέου τύπου «παράγκα», αντιολυμπιακή αυτή τη φορά, θα γύριζε το ήδη ανυπόληπτο ποδόσφαιρό μας ακόμα πιο πίσω. Ο Ολυμπιακός έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα στο εσωτερικό ποδοσφαιρικό στερέωμα της Ελλάδας. Χωρίς τον Ολυμπιακό υγιή και ισότιμο, το πρωτάθλημά μας θα είναι της πλάκας. Ίσως και περισσότερο της πλάκας απ΄ όσο ήτανε με τον - αιώνιο - από - χέρι - μονοκράτορα - Ολυμπιακό.
Δεν έχει νόημα να καταρρεύσει μια αυτοκρατορία, μόνο και μόνο για να εγκαθιδρυθεί μια άλλη στη θέση της: οι αυτοκρατορίες είναι εξ ορισμού ανήθικες, βουτηγμένες στην καταπίεση και στην ανισότητα. Δημοκρατία μάς χρειάζεται
και στο ποδόσφαιρο, όπως παντού. Κι ούτε έχει νόημα ένα διευρυμένο «διευθυντήριο» τριών, τεσσάρων ή πέντε ομάδων, με όλες τις άλλες να μην είναι παρά ριγμένοι κομπάρσοι και να τις σφάζουν οι διαιτητές. Είναι άρα ευκαιρία, εφόσον όντως καταρρεύσει το σύστημα Κόκκαλη, να ξαναχτιστούν τα πάντα από την αρχή στο ποδόσφαιρό μας.
Δεν θα γίνουμε άνθρωποι, στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, αν δεν δεχτούμε την αθλητική ισοτιμία, δηλαδή το αξίωμα «οι κανονισμοί ισχύουν το ίδιο για όλους και να κερδίζει ο κάθε φορά καλύτερος στο γήπεδο». Και το γράφω αυτό γιατί διάφοροι ανεγκέφαλοι Παναθηναϊκοί ήδη αναπαράγουν (και εδώ στον sportdog) το έωλο σύνθημα «Ποτέ ξανά – ποτέ ξανά – πρωτάθλημα στον Πειραιά». Αυτά είναι γελοιότητες. Και στον Πειραιά και στην Κομοτηνή και στη Ρόδο και στα Κράβαρα και παντού αλλού να μπορεί να πάει το πρωτάθλημα, εφόσον παίζεται στα ίσα. Θυμίζω ότι κάποιος άλλος (όνομα και μη χωριό) έλεγε ότι θα «φυλάκιζε» το κύπελλο του πρωταθλητή στην Παιανία. Αυτά μόλις δεκαπέντε χρόνια πριν. Τη συνέχεια την είδαμε.
Είναι το κομμάτι από τα «Ελληνικά» του Ξενοφώντα (Β, ΙΙ, 10 Μετάφραση του Ρόδη Ρούφου. Εκδόσεις «Γαλαξίας» 1971), που περιγράφει τι συνέβη στην Αθήνα το 405 – 404 π.Χ., μετά την καταστροφή στους Αιγός Ποταμούς, η οποία σύντομα οδήγησε στη συνολική ήττα και στη νίκη της Σπάρτης, κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Αυτό το κομμάτι στριφογυρίζει στο μυαλό μου βδομάδες τώρα, μετά τις διαδοχικές ήττες του Ολυμπιακού από την ΑΕΚ, τον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Και στριφογυρίζει, γιατί διαβάζοντας τα σχόλια εκατοντάδων φίλων στο δικό μας και σε άλλα μπλογκ, βλέπω αυτό ακριβώς.
Όπως και οι Αθηναίοι μετά τους Αιγός Ποταμούς, σχεδόν δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, έτσι και οι οπαδοί του Ολυμπιακού τώρα φοβούνται ότι θα πάθουν αυτά που κάνανε τόσα χρόνια στους άλλους. Σε τόσα ματς ο Ολυμπιακός πήρε νίκες που δεν άξιζε, ταπεινώνοντας τους αντιπάλους του, όπως οι αρχαίοι Αθηναίοι έσφαζαν κι εξανδραπόδιζαν τους κατοίκους των παραπάνω πόλεων. Ξέρουν και οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί ότι δεν αξίζανε αληθινά και τα 12 πρωταθλήματα που πήρανε. Ανύπαρκτα πέναλτι, αποβολές αντιπάλων, εύκολα σφυριγμένα φάουλ έξω από τις αντίπαλες περιοχές (που έφερναν εύκολα γκολ), ευνοϊκά οφσάιντ, ασυλία από τους διατητές, ετσιθελικές νίκες (με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ 4-2 το 1998), άκοπες νίκες σε φιλικές έδρες με ή χωρίς ανταλλάγματα, τρομοκρατία (Ριζούπολη) και αδικοκερδισμένοι στα χαρτιά βαθμοί (Βάλνερ): όλα αυτά έδωσαν στον Ολυμπιακό, μερικά ανάξια πρωταθλήματα. Ναι, ο Ολυμπιακός υπήρξε συνολικά η καλύτερη ομάδα τα τελευταία χρόνια (όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι μυωπικός οπαδός με γυαλιά στο χρώμα της ομάδας του) και σίγουρα του αξίζανε τα συγκριτικά περισσότερα πρωταθλήματα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. 5, 7, 8. Όχι όμως 12.
Δεν ήταν για 12 στα 13. Αυτό φάνηκε, πρώτο, στις παρουσίες της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που ήταν σε γενικές γραμμές αξιοθρήνητες. Φάνηκε, δεύτερο, στη συγκριτικά πολύ καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία των άλλων ομάδων, στα χρόνια αυτά. Φάνηκε, τρίτο. στο ότι οι αντίπαλοί του (ιδίως ΑΕΚ, Παναθηναϊκός) και όχι ο Ολυμπιακός ήταν οι αιμοδότες της εθνικής ομάδας παλιότερα στο Γιούρο της Πορτογαλίας και τώρα στο μουντιάλ της Ν. Αφρικής. Και φάνηκε, τέταρτο, γιατί την αντίστοιχη εσωτερική μονοκρατορία του στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός την εχει συμπληρώσει με εξαιρετικές πανευρωπαϊκές πρωτιές.
Ο Κόκκαλης έφερε βεβαίως στην ομάδα του ορισμένους σημαντικούς παίκτες (Τζόρτζεβιτς, Καραπιάλης, Καρεμπέ, Αλεξανδρής, Λουτσιάνο, Τουρέ, Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Νικοπολίδης Τοροσίδης, κλπ) και έδρεψε, δικαιότατα, τους καρπούς αυτών των μετεγγραφών (π.χ. 4-1 στη Λεωφόρο για το Κύπελλο το 2001). Ωστόσο, η απληστία και η υπεροψία του υπήρξαν απροσμέτρητες. Έδρασε ως Βαρδινογιάννης και Σταματελάτος και Ψωμιάδης μαζί, στο τετράγωνο. Απαγόρεψε να πάρουν πρωταθλήματα και οι άλλοι, ακόμα κι όταν έπαιζαν καλύτερη μπάλα. Δεν αναγνώρισε τίποτα στους αντιπάλους του, δεν άφησε χώρο (Ακόμα και το μοναδικό πρωτάθλημα, 1 στα 13, που δεν το πήρε, έχει περάσει στη συνείδηση των φίλων του Ολυμπιακού ως «πρωτάθλημα του Δούρου», της διαιτησίας. Και το είπε αυτό ο ίδιος ο Κόκκαλης!) Ξεπέρασε το μέτρο, διέπραξε ύβρη με την αρχαία έννοια. Με τη διαβόητη «παράγκα», κατάφερε να τον μισήσουν όχι μόνο οι φίλαθλοι των λεγόμενων μεγάλων ομάδων, μα όλη η ουδέτερη Ελλάδα. Όλος ο κόσμος ήξερε ότι, παίζοντας με τον Ολυμπιακό, είχε χάσει από χέρι. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, ο Μετίν της Λάρισας το είπε: «Δεν είναι πρωτάθλημα αυτό, να ξέρετε από πριν, τόσα χρόνια, ποιος θα το πάρει. Δεν σας είναι βαρετό;». Και θυμάμαι παλιότερα κάποιον, νομίζω τον Σκόρδα του Άρη, να λέει μετά από μια άδικη ήττα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» πέρίπου τα εξής: «Ας παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα δίχως αγώνες, κι ας παίζουμε εμείς για τις άλλες θέσεις». Κάποτε όμως η απληστία τιμωρείται. Όντως δημιουργήθηκε αντιολυμπιακό μέτωπο όλων των άλλων. Αλλά υπεύθυνος γι΄αυτό υπήρξε ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Γι΄ αυτό, τώρα που άρχισε η πτώση, όλοι οι άλλοι δεν χαίρονται απλά, αλλά χαιρεκακούν. Και ο θεσμός των πλέι οφ, που τον καθιέρωσε ουσιαστικά ο Ολυμπιακός για να λοιδορεί τους αντιπάλους του (που τους αποκαλούσε βολικότατα «στερημένους»), θα στραφεί τώρα, κατά πάσα πιθανότητα, εναντίον του.
(Ανοίγω μια παρένθεση για να πω ότι η ιστορία με τον Σκόκο της ΑΕΚ ξετυλίγεται με τον τρόπο που ξετυλίγεται από κεκτημένη ταχύτητα, ως μια κίνηση που έρχεται από το παρελθόν. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να υφαρπάξει τον παίκτη με το «έτσι το θέλω», ενάμιση χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του, δελεάζοντάς το με χρήμα που δεν έχει η ΑΕΚ, υπονομεύοντας έτσι με ύβρη και ανηθικότητα τη σχέση του Σκόκο με την ομάδα του, χωρίς να έχει καταλάβει ότι το σύστημα Κόκκαλη καταρρέει και οι εποχές έχουν αλλάξει. Στο θέμα «Σκόκο», ο Ολυμπιακός συνεχίζει να φέρεται σαν να μη βρισκόμαστε στο 2010. Τόσο όμως στο θέμα αυτό, όσο και γενικότερα, εφόσον η κατάρρευση συνεχιστεί, ο Ολυμπιακός θα δει πόσο εύκολα και γρήγορα οι φοβισμένοι περιφερειακοί σύμμαχοι θα τον εγκαταλείψουν, προκειμένουν να τα έχουν καλά με την όποια επόμενη κατάσταση).
Τώρα οι Ολυμπιακοί βλέπουν ότι ο Κόκκαλης, και για γενικότερους αντικειμενικούς λόγους (π.χ. πολιτικοί) και για δικούς του υποκειμενικούς (που πιθανόν να σκάσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα), αδυνατεί να τα ελέγξει όλα. Βλέπουν ότι η διαιτησία, στην μετα – Γκαγκάτσεια ΕΠΟ, δεν τους αβαντάρει, καθώς είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια, και δε νιώθουν την «αόρατη σιγουριά» της. Βλέπουν ότι οι άλλες ομάδες έχουν δυναμώσει, ενώ η δική τους αποδυναμώνεται, δυο χρόνια τώρα, από αποχωρήσεις, παρατεταμένους τραυματισμούς και γεράματα (Τζόρτζεβιτς, Κοβάσεβιτς, Άντζας, Λέτο, Ντάρμπισιρ, Τοροσίδης, Γκαλέτι, Νικοπολίδης, Μπράβο κλπ). Βλέπουν ότι οι διαιτητές είτε αβαντάρουν κι άλλες ομάδες (εξίσου απαράδεκτο αυτό!) είτε διαπράττουν μοιρασμένα τα φυσιολογιά λάθη που σε κάθε παιχνίδι γίνονται.
Και συνακόλουθα, οι ερυθρόλευκοι φίλαθλοι φοβούνται, όπως φοβόντουσαν οι Αθηναίοι τότε, το 405 - 404 π.Χ. Φοβούνται ότι τώρα οι άλλοι θα τους αναταποδώσουν, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, ό,τι διέπρατταν οι ίδιοι τόσα χρόνια. Φοβούνται ότι η δύναμη των πολλών (γιατί όντως ο Ολυμπιακός έχει τους πιο ολλούς φιλάθλους στην Ελλάδα) δεν είναι πια αρκετή ως σκιάχτρο, όπως δεν ήταν αρκετά τα πολλά και αγέρωχα αθηναϊκά πλοία τότε. Φοβούνται ότι δε θέλει και πολύ να γυρίσουν τα πράγματα εναντίον τους και να τους πάρουν ακόμα και οι διαιτητές στο ψιλό. Φοβούνται και τους εαυτούς τους: νομίζω ότι δεν έχουν ξανασπάσει καθίσματα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» όπως προχτές. Φοβούνται, γιατί, αυτή τη στιγμή, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, πιθανώς και ο Αστέρας, ο Ατρόμητος ή η Καβάλα, παίζουν καλύτερο ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό. Και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού βλέπουν ότι όσο το θέμα μένει μόνο στο επίπεδο του αγωνιστικού χώρου, δεν έχουν μέλλον, με τέτοια ομάδα. Οι πιο σοφοί ερυθρόλευκοι σχολιαστές στα μπλογκ γράφουν «Τέτοιοι είμαστε, τέτοια μας αξίζουν». Πολλών άλλων, όμως, δε μοιάζει να ιδρώνει τ΄ αφτί τους από την κατάσταση: δεν θα είχαν πρόβλημα να είναι ο Ολυμπιακός πρώτος με πέτσινους βαθμούς, αν και δεν παίζει καλή μπάλα, όπως αρκετές φορές τον παλιό «καλό» καιρό. Αυτοί είναι κολλημένοι στην παλιά κατάσταση, «διαπαιδαγωγημένοι» στο «πρωτάθλημα με κάθε μέσο», χαρούμενοι που βρίκσονται πάντα στην πλευρά των δυνατών / νικητών.
Αλλά θα είναι μεγάλο λάθος να μιμηθούν οι επόμενοι πρωταθλητές αυτούς τους τελευταίους. Η στιγμή είναι κρίσιμη για το ποδόσφαιρό μας. Τώρα χρειάζεται η μεγαλοψυχία και η αξιοπρέπεια των αντιπάλων. Αυτά που φοβόντουσαν οι αρχαίοι Αθηναίοι έγιναν πράξη: υπέστησαν όντως τα χειρότερα μετά την ήττα από τους εχθρούς τους, που εγκατέστησαν στην πόλη μέχρι και φιλοσπαρτιατική κυβέρνηση. Θα είναι απαράδεκτο αν ο Παναθηναϊκός, μόνος του ή σε συνεργασία με τους Σαλονικιούς και την ΑΕΚ, επιβάλει έναν «αντιολυμπιακό κανόνα», αποδίδοντας τα ίδια στον Ολυμπιακό. Μια «πράσινη», γενικότερα μια νέου τύπου «παράγκα», αντιολυμπιακή αυτή τη φορά, θα γύριζε το ήδη ανυπόληπτο ποδόσφαιρό μας ακόμα πιο πίσω. Ο Ολυμπιακός έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα στο εσωτερικό ποδοσφαιρικό στερέωμα της Ελλάδας. Χωρίς τον Ολυμπιακό υγιή και ισότιμο, το πρωτάθλημά μας θα είναι της πλάκας. Ίσως και περισσότερο της πλάκας απ΄ όσο ήτανε με τον - αιώνιο - από - χέρι - μονοκράτορα - Ολυμπιακό.
Δεν έχει νόημα να καταρρεύσει μια αυτοκρατορία, μόνο και μόνο για να εγκαθιδρυθεί μια άλλη στη θέση της: οι αυτοκρατορίες είναι εξ ορισμού ανήθικες, βουτηγμένες στην καταπίεση και στην ανισότητα. Δημοκρατία μάς χρειάζεται
και στο ποδόσφαιρο, όπως παντού. Κι ούτε έχει νόημα ένα διευρυμένο «διευθυντήριο» τριών, τεσσάρων ή πέντε ομάδων, με όλες τις άλλες να μην είναι παρά ριγμένοι κομπάρσοι και να τις σφάζουν οι διαιτητές. Είναι άρα ευκαιρία, εφόσον όντως καταρρεύσει το σύστημα Κόκκαλη, να ξαναχτιστούν τα πάντα από την αρχή στο ποδόσφαιρό μας.Δεν θα γίνουμε άνθρωποι, στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, αν δεν δεχτούμε την αθλητική ισοτιμία, δηλαδή το αξίωμα «οι κανονισμοί ισχύουν το ίδιο για όλους και να κερδίζει ο κάθε φορά καλύτερος στο γήπεδο». Και το γράφω αυτό γιατί διάφοροι ανεγκέφαλοι Παναθηναϊκοί ήδη αναπαράγουν (και εδώ στον sportdog) το έωλο σύνθημα «Ποτέ ξανά – ποτέ ξανά – πρωτάθλημα στον Πειραιά». Αυτά είναι γελοιότητες. Και στον Πειραιά και στην Κομοτηνή και στη Ρόδο και στα Κράβαρα και παντού αλλού να μπορεί να πάει το πρωτάθλημα, εφόσον παίζεται στα ίσα. Θυμίζω ότι κάποιος άλλος (όνομα και μη χωριό) έλεγε ότι θα «φυλάκιζε» το κύπελλο του πρωταθλητή στην Παιανία. Αυτά μόλις δεκαπέντε χρόνια πριν. Τη συνέχεια την είδαμε.
ΑΣ ΤΟΝ ΜΑΖEΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΩΝ Ε.Δ. :
ΧΑΟΣ-ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΣΥΔΟΣΙΑ-ΡΟΥΦΙΑΝΙΣΜΟΣ....ΑΛΗΤΕΙΑ.
Θαυμάστε αντικειμενική δημοσιογραφία, με υψηλό αίσθημα ευθύνης για υπεύθυνη πληροφόρηση του κόσμου.
Αναλογιστείτε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος (το κύριος με δαύτον, λυπάμαι αλλά δεν μου βγαίνει) πληρώνεται από εμάς, όταν προβαίνουμε στην αγορά των εντύπων όπου "αρθρογραφεί" ή όταν συντονίζουμε την τηλεόρασή μας στο τηλεοπτικό κανάλι που παρουσιάζεται.
Ο κολλητός του Μάκη (άλλο παληκάρι κι αυτό) που θεωρεί ότι περίπου "άρχει" του ΥΠΕΘΑ επειδή του ανατέθηκε κάποια στιγμή να καλύπτει το ρεπορτάζ του χώρου. Προφανώς συνεπικουρούμενος από υψηλά ιστάμενους "συναδέλφους" οι οποίοι υποθέτω διαρρέοντας "πληροφορίες" (ρουσφετάκια, διευκολύνσεις και όχι μόνο) εξασφαλίζουν την υποστήριξη των ΜΜΕ και επομένους πόντους στη διεκδίκηση των ύπατων αξιωμάτων και θέσεων. Προσέξτε στο βίντεο πως αποκαλεί τον Αρχηγό! (Γιάγκοοοοοοο, στη σέντρα όλοι). Επίσης την έπαρση που τον διακατέχει (Θα τους φάω όλους!)
Δυστυχώς η λέξη κατάντια είναι μάλλον φτωχή για να περιγράψει την ισχύουσα κατάσταση.
Όσο δε αφορά στην επιχειρηματολογία του (στο συνημμένο βίντεο) τι να πεί κανείς; Πόσο χαμηλά θα πρέπει να κατεβείς για να απαντήσεις στον αλητάκο; Και τελικά τι; Να του τονίσεις τα αυτονόητα, που θα έπρεπε κανονικά να αποτελούν τη βάση για μια υποτιθέμενη συζήτηση μαζί του;
Στημένοι, χαλκευμένοι, αργυρώνητοι, κατώτεροι των περιστάσεων και τυχαίοι στην κυριολεξία κίτρινοι λιβελιστές δημοσιογραφίσκοι της κακιάς ώρας, αντάξιοι αυτών που τους παρακολουθούν.
Ρε μπας και έχει δόση σοφίας και αλήθειας το : ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ που φωνάζουν οι αναρχικοί σε κάθε ευκαιρία, αλλά δυστυχώς δε φτάνει πάντα σε μας, μιας και μπαίνουν "φίλτρα" από τους καθιερωμένους - κατεστημένους λειτουργούς του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού;
Μήπως να σκεφτόμασταν μιας κάποιας μορφής αντίδρασης - αντίστασης; Λέω μήπως;
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)