Βολές κατά της εμμονής των Γερμανών για πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτοξεύει η Alpha Bank.
Στο εβδομαδιαίο δελτίο οι οικονομολόγοι της τράπεζας επισημαίνουν ότι “η διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων στο επίπεδο του 3,5% σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα από το 2018 και μετά, όχι μόνο δεν είναι εφικτή αλλά είναι αμφίβολο εάν εξυπηρετεί και τον ίδιο τον σκοπό της βιωσιμότητας του χρέους”.
Που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα μειωθεί το χρέος, αλλά ενδέχεται ότι θα αυξηθεί, αφού αναμένεται να πλήξει τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, οι οποίοι είναι ο καθοριστικό παράγοντας για τη μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Και εξηγούν ότι “η μειωτική επίδραση του πρωτογενούς πλεονάσματος επί του λόγου χρέους προς ΑΕΠ αντισταθμίζεται από τον χαμηλότερο του δυνητικού ρυθμού μεγεθύνσεως της οικονομίας που συνεπάγεται η παραμονή επί μακρόν σε καθεστώς υψηλών πλεονασμάτων”.
Μάλιστα εκφράζουν την άποψη ότι μπορεί και να πνίξουν την ανάπτυξη αφού όπως γράφουν διπλωματικά “η παραμονή στα επίπεδα αυτά (πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%) για μία τουλάχιστον πενταετία εξαντλεί τον δημοσιονομικό χώρο περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα άσκησης οικονομικής πολιτικής για την ενίσχυση των παραγωγικών ικανοτήτων της χώρας, είτε μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, είτε της ενδυνάμωσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων”.
Που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα μειωθεί το χρέος, αλλά ενδέχεται ότι θα αυξηθεί, αφού αναμένεται να πλήξει τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, οι οποίοι είναι ο καθοριστικό παράγοντας για τη μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Και εξηγούν ότι “η μειωτική επίδραση του πρωτογενούς πλεονάσματος επί του λόγου χρέους προς ΑΕΠ αντισταθμίζεται από τον χαμηλότερο του δυνητικού ρυθμού μεγεθύνσεως της οικονομίας που συνεπάγεται η παραμονή επί μακρόν σε καθεστώς υψηλών πλεονασμάτων”.
Μάλιστα εκφράζουν την άποψη ότι μπορεί και να πνίξουν την ανάπτυξη αφού όπως γράφουν διπλωματικά “η παραμονή στα επίπεδα αυτά (πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%) για μία τουλάχιστον πενταετία εξαντλεί τον δημοσιονομικό χώρο περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα άσκησης οικονομικής πολιτικής για την ενίσχυση των παραγωγικών ικανοτήτων της χώρας, είτε μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, είτε της ενδυνάμωσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων”.
