Μπορεί η Ελλάδα να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, όμως
μερικοί Έλληνες επιστήμονες που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό αποτελούν
το ξεχωριστό φωτεινό παράδειγμα επιτυχίας, εργατικότητας, πάθους και
ζήλου για αυτό που κάνουν.
Παρακάτω θα διαβάσετε για 5 από αυτούς τους επιστήμονες, που έστω και
απ΄μακριά κάνουν την Ελλάδα και όλους τους Ελληνες περήφανους με τα
επιτεύγματά τους.
Γνωρίστε πέντε Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και βοηθούν με τον τρόπο τους στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας.
Ευθύμιος Καξίρας (Harvard)
Από το Μετσόβιο, όπου και εισήχθη στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών το 1977, βρέθηκε με υποτροφία στο Τμήμα Φυσικής του περίφημου ΜΙΤ της Μασαχουσέτης. Αφού ολοκληρώνει τη διδακτορική του διατριβή στη Θεωρητική Φυσική Στερεάς Κατάστασης το 1987, εργάζεται στο ερευνητικό ερευνητικό τμήμα της ΙΒΜ ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, για να ακολουθήσει το κυβερνητικό εργαστήριο Ναυτικής έρευνας στην Ουάσιγκτον, ως σύμβουλος έρευνας.
Το 1991 είναι έτος σταθμός, αφού ξεκινά μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, στη θέση του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Φυσικής του Χάρβαρντ. Τέσσερα χρόνια αργότερα γίνεται αναπληρωτής και το 1998 τακτικός καθηγητής του τμήματος.
Η ερευνητική του ομάδα είναι πολυμελής και έχει βοηθήσει αρκετούς Έλληνες φοιτητές εντάσσοντάς τους σε αυτήν. Η ομάδα του καθηγητή ήταν μια από τις επικρατέστερες συμμετοχές παγκοσμίως για το βραβείο Gordon Bell. Τα μέλη της συνεργάστηκαν με την Iατρική Σχολή του Harvard, για την προσομοίωση της ροής αίματος στις καρδιακές αρτηρίες χρησιμοποιώντας νανοτεχνολογικά υλικά.
Ο Ευθύμιος Καξίρας έχει συμμετάσχει στη συγγραφή 10 επιστημονικών βιβλίων και σε περισσότερα από 170 επιστημονικά άρθρα, ενώ είναι κριτής σε επιστημονικά περιοδικά και συνδιοργανωτής σε πολλά συνέδρια και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία.
Κατερίνα Χαρβάτη (Tuebingen)
Το 1988 η 18χρονη –τότε- Κατερίνα Χαρβάτη παίρνει μια απόφαση ζωής που τη δικαιώνει. Αφήνει τη Νομική Αθηνών για να φύγει για τις ΗΠΑ και να σπουδάσει Βιολογική Ανθρωπολογία. Αφού αποφοιτά από το Columbia, συνεχίζει το διδακτορικό της στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης και στο Πανεπιστήμιο City University of New York. Για μια τριετία (2001-2004) είναι επίκουρη καθηγήτρια στο New York University, αφού πρώτα διατελεί λέκτορας στα Hunter και Lehman Colleges.
Η έρευνα που κάνει μαζί με ομάδα γεωλόγων, αρχαιολόγων, βιολόγων και ανθρωπολόγων που αποδεικνύει πως ο σημερινός άνθρωπος έλκει τις ρίζες του από την Αφρική κάνει περιοδικό Time να τη συμπεριλάβει στη λίστα με τις Top 10 ανακαλύψεις για το 2007.
Η ερευνητική μέθοδος της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας που ανέπτυξε της χάρισε το βραβείο «Fellow», της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης. Η Κατερίνα Χαρβάτη κατέχει την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Tuebingen της Γερμανίας, ενώ η τελευταία της ανακάλυψη γίνεται τον Απρίλιο του 2013, όταν και εντοπίζει με την ομάδα της οστά και εργαλεία από Νεάντερταλ στο σπήλαιο Καλαμάκια, στη δυτική ακτή της Μάνης.
Φαέθων Αβούρης (IBM)
Γεννημένος στην Αθήνα το 1945, ο Φαέθων Αβούρης ξενιτεύτηκε στις ΗΠΑ για να συνεχίσει τις σπουδές του, αφού ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο του Michigan, από όπου και αποφοίτησε το 1974, με Ph.D. στη Φυσικοχημεία.
Έφτασε πολύ κοντά στο Νόμπελ Φυσικής, αφού υπήρξε υποψήφιος το 2010 «για την ανακάλυψη και την ανάπτυξη νανοσωλήνων άνθρακα».
Οι συγκεκριμένοι νανοσωλήνες άνθρακα έχουν πλάτος μόλις το ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου και το μήκος τους δεν ξεπερνά κάποια χιλιοστά. Μπορούν να φτιαχτούν για να άγουν την ηλεκτρική ενέργεια και είναι μεταξύ άλλων εξαιρετικοί αγωγοί της θερμότητας. Πριν γίνει επικεφαλής του τμήματος Νανοτεχνολογίας της IBM, είχε προλάβει να συνεργαστεί με την AT&T Bell Laboratories, ενώ υπήρξε επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και το Πανεπιστήμιο του Illinois.
Ο Φαέθων Αβούρης απολαμβάνει την εκτίμηση της διεθνούς κοινότητας των επιστημόνων έχοντας κερδίσει πολλά βραβεία (APS Irving Langmuir Prize, AVS Medard W. Welch Award, Julius Springer Prize, Richard Feynman μεταξύ άλλων) ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 360 επιστημονικές εργασίες.
Ιωάννης Σπυρίδων Γούσιας (Ειδικός ερευνητής Imperial College London)
Πρώτος αριστούχος του Πειραματικού Λυκείου Αναβρύτων και στη συνέχεια Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ο γεννημένος στον Πειραιά, Ιωάννης Γούσιας, είναι συνηθισμένος στις… πρωτιές και τα αριστεία.
Τις σπουδές του στην Ελλάδα ακολούθησαν αυτές στο εξωτερικό, όπου ολοκλήρωσε με «εξόχως άριστα» το μεταπτυχιακό του στο Imperial College London (ICL) στον τομέα των Νευροεπιστημών (MSc in Integrative Neuroscience). Το 2007 βραβεύθηκε ως «Νευροεπιστήμονας της χρονιάς» στο Ηνωμένο Βασίλειο και ως Νέος Ερευνητής της Χρονιάς στο Παγκόσμιο Συνέδριο Παιδιατρικής Έρευνας. Ήταν, μάλιστα, ο εκείνος που εκπροσώπησε επίσημα τη Μεγάλη Βρετανία στην ετήσια συνάντηση των εν ζωή Νομπελιστών με τους πιο ιδιοφυείς νέους επιστήμονες παγκοσμίως.
Ο Ιωάννης Γούσιας ασχολείται με τη μοντελοποίηση και τη χαρτογράφηση του βρεφικού και παιδικού εγκεφάλου.
Έχει βραβευθεί με το βραβείο «Outstanding» από το Imperial College London, που δίνεται σε ιδιοφυΐα. Η διάκριση αυτή δίνεται με συχνότητα μία φορά τη δεκαετία αν και εφόσον υπάρξει κατάλληλος υποψήφιος, ενώ το 2009 κατακτά το Nobelini.
To 2009 κέρδισε το βραβείο «NOBELini» για νέους επιστήμονες. Ασχολείται με την ανατομική μοντελοποίηση και χαρτογράφηση εγκεφάλων πρόωρων βρεφών, βρεφών φυσιολογικής κυήσεως και παιδιών μέχρι 6 ετών.
Το 2010 ο Νομπελίστα Ιατρικής, Sir Timothy Hunt, τον προλόγισε στα εγκαίνια της αλληγορικής πρωτότυπης εγκατάστασης του Γούσια, «Ο Αλβέρτος στη Χώρα των Νευροπλαστικών», στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου. Το συγκεκριμένο project ήταν εμπνευσμένο στη στη νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου των νεογνών και ο «Αλβέρτος» στον τίτλο δεν είναι άλλος από τον αδερφό του, που του έχει μεγάλη αδυναμία.
Εκτός όλων των άλλων, έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων,.μιλά πέντε γλώσσες, χρηματοδοτεί αναπτυξιακά έργα στην Αιθιοπία, είναι μέλος διοικητικού συμβουλίου διεθνούς ιδρύματος υποτροφιών σε έλληνες φοιτητές. Και είναι και δεινός βιολιστής. Και είναι μόλις 33 ετών!
Θεόδωρος Μουστάκας (Boston College)
Με 62 διπλώματα ευρυσιτεχνίας, ο Θεόδωρος Μουστάκας συγκαταλέγεται στους πιο λαμπρούς επιστήμονες που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο το 1964, φεύγει για τις ΗΠΑ και το Columbia για το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του.
Ακολουθεί το Harvard όπου εργάζεται ως ερευνητής και το Εργαστήριο της Εργαστήριο Exxon Corporate Research Laboratory. Βρίσκει το «απάνεμο λιμάνι» του στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το 1987, όπου και γίνεται καθηγητής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών.
Το 2010 λαμβάνει το MBE Innovator Award, ένα βραβείο που εκείνος και μόλις 7 ακόμη άτομα έχουν κερδίσει παγκοσμίως. Το 2012 εκλέγεται μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Εφευρετών ενώ έναν χρόνο αργότερα κερδίζει το βραβείο του «Ερευνητή της χρονιάς» στο Boston University. Έχει εκδώσει 8 βιβλία ενώ έχει δημοσιεύσει 338 επιστημονικά άρθρα.
Από το καλοκαίρι του 2013 το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με την Apple, αφού θεωρεί πως η εταιρία έκλεψε μια πατέντα που ανακάλυψε ο Μουστάκας και τη χρησιμοποιεί στα iPhone5 και τα iPad.
Γνωρίστε πέντε Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και βοηθούν με τον τρόπο τους στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας.
Ευθύμιος Καξίρας (Harvard)
Από το Μετσόβιο, όπου και εισήχθη στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών το 1977, βρέθηκε με υποτροφία στο Τμήμα Φυσικής του περίφημου ΜΙΤ της Μασαχουσέτης. Αφού ολοκληρώνει τη διδακτορική του διατριβή στη Θεωρητική Φυσική Στερεάς Κατάστασης το 1987, εργάζεται στο ερευνητικό ερευνητικό τμήμα της ΙΒΜ ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, για να ακολουθήσει το κυβερνητικό εργαστήριο Ναυτικής έρευνας στην Ουάσιγκτον, ως σύμβουλος έρευνας.
Το 1991 είναι έτος σταθμός, αφού ξεκινά μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, στη θέση του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Φυσικής του Χάρβαρντ. Τέσσερα χρόνια αργότερα γίνεται αναπληρωτής και το 1998 τακτικός καθηγητής του τμήματος.
Η ερευνητική του ομάδα είναι πολυμελής και έχει βοηθήσει αρκετούς Έλληνες φοιτητές εντάσσοντάς τους σε αυτήν. Η ομάδα του καθηγητή ήταν μια από τις επικρατέστερες συμμετοχές παγκοσμίως για το βραβείο Gordon Bell. Τα μέλη της συνεργάστηκαν με την Iατρική Σχολή του Harvard, για την προσομοίωση της ροής αίματος στις καρδιακές αρτηρίες χρησιμοποιώντας νανοτεχνολογικά υλικά.
Ο Ευθύμιος Καξίρας έχει συμμετάσχει στη συγγραφή 10 επιστημονικών βιβλίων και σε περισσότερα από 170 επιστημονικά άρθρα, ενώ είναι κριτής σε επιστημονικά περιοδικά και συνδιοργανωτής σε πολλά συνέδρια και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία.
Κατερίνα Χαρβάτη (Tuebingen)
Το 1988 η 18χρονη –τότε- Κατερίνα Χαρβάτη παίρνει μια απόφαση ζωής που τη δικαιώνει. Αφήνει τη Νομική Αθηνών για να φύγει για τις ΗΠΑ και να σπουδάσει Βιολογική Ανθρωπολογία. Αφού αποφοιτά από το Columbia, συνεχίζει το διδακτορικό της στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης και στο Πανεπιστήμιο City University of New York. Για μια τριετία (2001-2004) είναι επίκουρη καθηγήτρια στο New York University, αφού πρώτα διατελεί λέκτορας στα Hunter και Lehman Colleges.
Η έρευνα που κάνει μαζί με ομάδα γεωλόγων, αρχαιολόγων, βιολόγων και ανθρωπολόγων που αποδεικνύει πως ο σημερινός άνθρωπος έλκει τις ρίζες του από την Αφρική κάνει περιοδικό Time να τη συμπεριλάβει στη λίστα με τις Top 10 ανακαλύψεις για το 2007.
Η ερευνητική μέθοδος της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας που ανέπτυξε της χάρισε το βραβείο «Fellow», της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης. Η Κατερίνα Χαρβάτη κατέχει την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Tuebingen της Γερμανίας, ενώ η τελευταία της ανακάλυψη γίνεται τον Απρίλιο του 2013, όταν και εντοπίζει με την ομάδα της οστά και εργαλεία από Νεάντερταλ στο σπήλαιο Καλαμάκια, στη δυτική ακτή της Μάνης.
Φαέθων Αβούρης (IBM)
Γεννημένος στην Αθήνα το 1945, ο Φαέθων Αβούρης ξενιτεύτηκε στις ΗΠΑ για να συνεχίσει τις σπουδές του, αφού ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο του Michigan, από όπου και αποφοίτησε το 1974, με Ph.D. στη Φυσικοχημεία.
Έφτασε πολύ κοντά στο Νόμπελ Φυσικής, αφού υπήρξε υποψήφιος το 2010 «για την ανακάλυψη και την ανάπτυξη νανοσωλήνων άνθρακα».
Οι συγκεκριμένοι νανοσωλήνες άνθρακα έχουν πλάτος μόλις το ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου και το μήκος τους δεν ξεπερνά κάποια χιλιοστά. Μπορούν να φτιαχτούν για να άγουν την ηλεκτρική ενέργεια και είναι μεταξύ άλλων εξαιρετικοί αγωγοί της θερμότητας. Πριν γίνει επικεφαλής του τμήματος Νανοτεχνολογίας της IBM, είχε προλάβει να συνεργαστεί με την AT&T Bell Laboratories, ενώ υπήρξε επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και το Πανεπιστήμιο του Illinois.
Ο Φαέθων Αβούρης απολαμβάνει την εκτίμηση της διεθνούς κοινότητας των επιστημόνων έχοντας κερδίσει πολλά βραβεία (APS Irving Langmuir Prize, AVS Medard W. Welch Award, Julius Springer Prize, Richard Feynman μεταξύ άλλων) ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 360 επιστημονικές εργασίες.
Ιωάννης Σπυρίδων Γούσιας (Ειδικός ερευνητής Imperial College London)
Πρώτος αριστούχος του Πειραματικού Λυκείου Αναβρύτων και στη συνέχεια Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ο γεννημένος στον Πειραιά, Ιωάννης Γούσιας, είναι συνηθισμένος στις… πρωτιές και τα αριστεία.
Τις σπουδές του στην Ελλάδα ακολούθησαν αυτές στο εξωτερικό, όπου ολοκλήρωσε με «εξόχως άριστα» το μεταπτυχιακό του στο Imperial College London (ICL) στον τομέα των Νευροεπιστημών (MSc in Integrative Neuroscience). Το 2007 βραβεύθηκε ως «Νευροεπιστήμονας της χρονιάς» στο Ηνωμένο Βασίλειο και ως Νέος Ερευνητής της Χρονιάς στο Παγκόσμιο Συνέδριο Παιδιατρικής Έρευνας. Ήταν, μάλιστα, ο εκείνος που εκπροσώπησε επίσημα τη Μεγάλη Βρετανία στην ετήσια συνάντηση των εν ζωή Νομπελιστών με τους πιο ιδιοφυείς νέους επιστήμονες παγκοσμίως.
Ο Ιωάννης Γούσιας ασχολείται με τη μοντελοποίηση και τη χαρτογράφηση του βρεφικού και παιδικού εγκεφάλου.
Έχει βραβευθεί με το βραβείο «Outstanding» από το Imperial College London, που δίνεται σε ιδιοφυΐα. Η διάκριση αυτή δίνεται με συχνότητα μία φορά τη δεκαετία αν και εφόσον υπάρξει κατάλληλος υποψήφιος, ενώ το 2009 κατακτά το Nobelini.
To 2009 κέρδισε το βραβείο «NOBELini» για νέους επιστήμονες. Ασχολείται με την ανατομική μοντελοποίηση και χαρτογράφηση εγκεφάλων πρόωρων βρεφών, βρεφών φυσιολογικής κυήσεως και παιδιών μέχρι 6 ετών.
Το 2010 ο Νομπελίστα Ιατρικής, Sir Timothy Hunt, τον προλόγισε στα εγκαίνια της αλληγορικής πρωτότυπης εγκατάστασης του Γούσια, «Ο Αλβέρτος στη Χώρα των Νευροπλαστικών», στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου. Το συγκεκριμένο project ήταν εμπνευσμένο στη στη νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου των νεογνών και ο «Αλβέρτος» στον τίτλο δεν είναι άλλος από τον αδερφό του, που του έχει μεγάλη αδυναμία.
Εκτός όλων των άλλων, έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων,.μιλά πέντε γλώσσες, χρηματοδοτεί αναπτυξιακά έργα στην Αιθιοπία, είναι μέλος διοικητικού συμβουλίου διεθνούς ιδρύματος υποτροφιών σε έλληνες φοιτητές. Και είναι και δεινός βιολιστής. Και είναι μόλις 33 ετών!
Θεόδωρος Μουστάκας (Boston College)
Με 62 διπλώματα ευρυσιτεχνίας, ο Θεόδωρος Μουστάκας συγκαταλέγεται στους πιο λαμπρούς επιστήμονες που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο το 1964, φεύγει για τις ΗΠΑ και το Columbia για το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του.
Ακολουθεί το Harvard όπου εργάζεται ως ερευνητής και το Εργαστήριο της Εργαστήριο Exxon Corporate Research Laboratory. Βρίσκει το «απάνεμο λιμάνι» του στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το 1987, όπου και γίνεται καθηγητής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών.
Το 2010 λαμβάνει το MBE Innovator Award, ένα βραβείο που εκείνος και μόλις 7 ακόμη άτομα έχουν κερδίσει παγκοσμίως. Το 2012 εκλέγεται μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Εφευρετών ενώ έναν χρόνο αργότερα κερδίζει το βραβείο του «Ερευνητή της χρονιάς» στο Boston University. Έχει εκδώσει 8 βιβλία ενώ έχει δημοσιεύσει 338 επιστημονικά άρθρα.
Από το καλοκαίρι του 2013 το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με την Apple, αφού θεωρεί πως η εταιρία έκλεψε μια πατέντα που ανακάλυψε ο Μουστάκας και τη χρησιμοποιεί στα iPhone5 και τα iPad.
