Ο Mr Jumbo
είναι ίσως ο μοναδικός επιχειρηματίας που εν ολίγοις καταφέρνει
απτόητος να πλουτίζει εν μέσω κρίσης, αν όχι οικονομικής κατάρρευσης της
χώρας. Όπως και να έχει, δεν πρόκειται για έναν συνηθισμένο
επιχειρηματία. Ο ίδιος και ομάδα εργαζομένων του επισκέπτονται σχεδόν
καθημερινά τα καταστήματα Jumbo
ανά την Ελλάδα και δη στην Αθήνα με ελικόπτερο… διότι ο χρόνος είναι
χρήμα! Οι περισσότερες διαδικαστικές λειτουργίες της επιχείρησης
μετονομάζονται σε… συσκέψεις χαράς ή διαδικασίες γέλιου προς σεβασμό στα
παιδιά όπου και απευθύνεται η επιχείρηση, ενώ… ο ίδιος αγωνιά κάθε φορά
για το επόμενο ραδιοφωνικό σποτάκι- τραγούδι των Jumbo.
«Είμαι
θιασώτης του απλού οτιδήποτε δεν καταλαβαίνω μου δημιουργεί
νευρικότητα. Είμαι θιασώτης της παραγωγικότητας διότι δεν αντιλαμβάνομαι
πώς θα διαχυθεί ο πλούτος στα μεσαία και τα χαμηλότερα στρώματα χωρίς
να αυξηθεί η παραγωγικότητα. Είμαι και θιασώτης μιας λογικής που λέει
ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρεσαι, αλλά πάντα να αντιμετωπίζεις τις
καταστάσεις όπως έρχονται» έχει δηλώσει ο κ. Jumbo σε
παλιότερες συνεντεύξεις του εξηγώντας ότι ούτε ένας πόλεμος δεν θα τον
φόβιζε επιχειρηματικά, αν και υπήρξε ο κακομαθημένος υιός του μπαμπά
βιομήχανου.
Η ιστορία του Mr Jumbo
Έλληνας της διασποράς, ο Απόστολος Βακάκης
γεννήθηκε το 1954 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας του,
βιομήχανος στην Αίγυπτο, παρήγαγε διογκωμένη πολυστερίνη, που αποτελούσε
το βασικό μονωτικό υλικό της εποχής εκείνης για ψυγεία αλλά και για
κτίρια. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Αίγυπτο υποχρέωσαν την οικογένεια
Βακάκη το 1962 να έρθει στην Ελλάδα . Όμως η οικονομική κατάσταση δεν
είναι καλύτερη ούτε εδώ και έτσι ο Γεώργιος Βακάκης ξενιτεύεται στη
γειτονική Ιταλία, όπου πιάνει δουλειά σε μια μικρή οικοτεχνία κατασκευής
λούτρινων ζώων και κουκλών. Τα κοσμήματα που πρόλαβε να πάρει μαζί της,
φεύγοντας από την Αίγυπτο, η μητέρα του η Σοφία Βακάκη τα πούλησε στον
μεγαλοβιομήχανο της εποχής εκείνης Μποδοσάκη.
Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο κίνησης για τη δημιουργία της ελληνικής βιομηχανίας παιχνιδιών, της El Greco. Μετά τα 20 του χρόνια, ο Απόστολος Βακάκης
φεύγει για σπουδές Λογιστικής και Finance στο Warwick της Βρετανίας με
όνειρο να καταλήξει στο Berkeley. Τότε δέχτηκε το πρώτο χτύπημα. Μια
μεγάλη πυρκαγιά στο εργοστάσιο της El Greco
στην Άνω Γλυφάδα υποχρέωσε τον 23χρονο Απόστολο να επιστρέψει στην
Ελλάδα και να προσπαθήσει να ανασυγκροτήσει τη βιομηχανία από τα
αποκαΐδια με τη βοήθεια της παραγωγικής μονάδας στο νησί της Ζακύνθου.
Εκεί ξεκίνησαν και οι πρώτες συγκρούσεις με τον πατέρα του, τον ιδρυτή
της επιχείρησης.
Στο
νησί έμεινε 3 χρόνια. Το 1985 απομακρύνει εντελώς τον πατέρα του από
την επιχείρηση και αναλαμβάνει τη θέση του προέδρου της El Greco. Το 1990 αποφασίζει να πουλήσει την El Greco
στην πολυεθνική Hasbro, ενώ συνεχίζει να διευθύνει την εταιρεία και
ταυτόχρονα συμμετέχει στη διοικούσα επιτροπή της Hasbro Europe. Η
ιστορία των καταστημάτων Jumbo ξεκινά με τη λειτουργία του πρώτου καταστήματος στη Γλυφάδα το 1986. Εκείνη την περίοδο ο Απόστολος Βακάκης
αισθάνεται έτοιμος να περάσει το κατώφλι της Σοφοκλέους. Όπερ και
εγένετο, αντλώντας 2 εκατ. ευρώ. Το 1998 ήταν πλέον φανερό ότι
χρειαζόταν μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους και γι’ αυτό μισθώνει μια
αποθήκη στα Οινόφυτα σχεδόν διπλάσιου μεγέθους από την πρώτη αποθήκη στη
Νίκαια.
Το
1999, την εποχή που όλη η Ελλάδα αγοράζει μετοχές, ο ίδιος επενδύει στη
γη και στη δουλειά του. Τα χρόνια που ακολουθούν βρίσκουν την εταιρεία
σταθερά στην κορυφή της επιτυχίας με κορύφωση το 2004, όταν αναλαμβάνει
ύστερα από πλειοδοτικό διαγωνισμό το δικαίωμα αποκλειστικής παραγωγής
και εμπορίας της Μασκότ του 2004 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από τότε
μέχρι σήμερα, ο κ. Βακάκης βάζει τους επόμενους στόχους, τα σούπερ
μάρκετ παιχνιδιών. Και όπως εξηγεί, «στην
Ελλάδα δεν χρειάζεται ακόμη να «σκέφτεσαι», χάνεις πολύτιμο χρόνο. Σε
πρώτη φάση δεν έχεις παρά να μελετάς και να ακολουθείς τα βήματα της
εξέλιξης στις αναπτυγμένες αγορές του εξωτερικού. Εγώ απλώς ακολούθησα
την κυρίαρχη διεθνή τάση».
Η μαγική συνταγή της επιτυχίας Η «βιομηχανία της χαράς»,
όπως αποκαλεί την επιχείρησή του, έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσει ένα
επιπλέον στοιχείο δυσκολίας, τη σταδιακή «μετανάστευση» των πιτσιρικάδων
από τα παραδοσιακά παιχνίδια στις πιο περίπλοκες τεχνολογικά επιλογές
δώρων όπως για παράδειγμα τα κινητά, τα iΡod, τα videogames, τους
ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ.λπ. Βρήκε αμέσως τη λύση: η «βιομηχανία της χαράς» δεν έπρεπε να απευθύνεται στους μικρούς καταναλωτές, αλλά στους ενήλικους αγοραστές.
Οργάνωσε
τη στρατηγική επικοινωνίας και διαφήμισης επιλέγοντας μέσα και μηνύματα
που απευθύνονταν πρώτα στον ενήλικο και κατόπιν στο παιδί. Δεν επένδυσε
πολλά στην τηλεόραση αλλά στο κατ’ εξοχήν μέσο ενημέρωσης των μεγάλων
που δεν έχουν χρόνο, το ραδιόφωνο. Με διαφημίσεις προκλητικές,
σκαμπρόζικες αλλά και δυναμικές στήριξε την εμπορική του πολιτική στους
στενούς οικογενειακούς δεσμούς που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία.
Αριθμοί που… ζαλίζουν Με 45 καταστήματα σήμερα στην ελληνική αγορά, 3
στην Κύπρο, και 6 στη Βουλγαρία, η αλυσίδα Jumbo δικαίως κρατά τα ηνία στον κλάδο του παιχνιδιού με μερίδιο που φτάνει τα 35%.
Ειδικότερα,
τα καθαρά κέρδη του ομίλου για το 2011 σε 94,60 εκατ. ευρώ έναντι 79,24
εκατ. ευρώ πριν ένα χρόνο. Ο Όμιλος λειτούργησε 7 νέα υπερκαταστήματα.
Συγκεκριμένα 3 στην Ελλάδα, 1 στην Κύπρο και 3 στη Βουλγαρία τα οποία
αναμένεται να βοηθήσουν μελλοντικά στην ανάπτυξη της εταιρείας.
Παρά
το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον ο Όμιλος έχει σχεδιάσει την λειτουργία
6 νέων καταστημάτων για την οικονομική χρήση 2011/2012 και συγκεκριμένα
3 στην Ελλάδα και 3 στην Βουλγαρία.
