Στο
πόδι βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες αλλά και
συνταξιούχοι καθώς το συνεχώς διευρυνόμενο έλλειμμα του ΟΑΕΕ επαναφέρει
στο προσκήνιο σενάρια μείωσης των συντάξεων. Οι επιλογές που έχει η
κυβέρνηση, με δεδομένη αφενός την οικονομική κατάσταση του Ταμείου και
αφετέρου τη μνημονιακή δέσμευση για εξοικονόμηση 600 εκατ. ευρώ έως το
τέλος του 2014, δεν είναι πολλές. Είναι μάλιστα γνωστές.
Να εφαρμόσει τη δέσμευση του Μνημονίου για εφαρμογή, αναδρομικά από την
1η Ιανουαρίου 2013, ειδικής εισφοράς 2 τοις χιλίοις επί του τζίρου των
εμπορικών επιχειρήσεων. Η πρόταση έχει απορριφτεί από το υπουργείο Εργασίας. Για το λόγο αυτό αναζητούνται άλλωστε ισοδύναμα μέτρα.
Ένα τέτοιο ισοδύναμο μέτρο ήταν αυτό της μείωσης έως και κατά 35% των
συντάξεων στους νέους συνταξιούχους του πρώην ΤΕΒΕ, μέσω της αλλαγής του
τρόπου υπολογισμού των συντάξεων και της μείωσης του ποσοστού
αναπλήρωσης.
Το μέτρο που παραλίγο να περάσει... νύχτα, από τη Βουλή, αποσύρθηκε όταν
έγινε αντιληπτό από τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση και
κυρίως από τους εκπροσώπους των εμπόρων, κυρίως της ΓΣΕΒΕΕ, που
αντέδρασε έντονα, με επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Στο υπουργείο Οικονομικών σήμανε συναγερμός. Η διάταξη μπορεί να
αποσύρθηκε, όμως δεν βρέθηκε το ισοδύναμό της, με αποτέλεσμα να
αναζητούνται 600 εκατ. ευρώ έως το τέλος του 2014.
Πλέον, στο υπουργείο Εργασίας αναζητούν άλλα μέτρα, όπως για παράδειγμα η
μείωση όλων των συντάξεων που καταβάλλει ο ΟΑΕΕ (όχι μόνο του ΤΕΒΕ αλλά
και του ΤΑΕ και του ΤΣΑ) κατά 25 ευρώ.
Το μέτρο αφορά περίπου 345.000 συνταξιούχους του ΟΑΕΕ και σύμφωνα με
στελέχη του υπουργείου Εργασίας θα επιφέρει εξοικονόμηση δαπάνης που
μπορεί να φτάσει έως και τα 200 εκατ. ευρώ μέχρι το τέλος του επόμενου
έτους.
Καθώς το ποσό είναι μικρό, τόσο σε σχέση με το προϋπολογισμένο έλλειμμα
του ταμείου για το 2013, όσο και σε σχέση με τη δέσμευση του Μνημονίου,
στο υπουργείο Εργασίας το εξετάζουν σε συνδυασμό δύο ακόμη μέτρων, την
άμεση διακοπή των συντάξεων που καταβάλλονται σε συνταξιούχους «μαϊμού»
και τη διακοπή των αναπόγραφων καθώς και την αύξηση των εσόδων του ΟΑΕΕ
από την ρύθμιση χρεών.
Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών επισημαίνουν ότι δεν αποκλείεται, εάν
δεν υπάρξουν ικανοποιητικά (για την Τρόικα) ισοδύναμα μέτρα, η ρύθμιση
να επανέλθει.
Ήδη έμποροι και βιοτέχνες έχουν διαπιστώσει ότι οι διατάξεις της νέας
ρύθμισης καθιστούν εξαιρετικά επισφαλή την αποδοτικότητα της
συγκεκριμένης ρύθμισης.
Σε αυτό το σκηνικό, οι εκπρόσωποι των ασφαλισμένων στο Ταμείο έχουν
αντιδράσει έντονα. Ήδη, η ΓΣΕΒΕΕ έστειλε επιστολή προς τον υπουργό
Εργασίας Γιάννη Βρούτση, και κοινοποίησε στον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά
και τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων
αναφέρεται ότι η βιωσιμότητα του ΟΑΕΕ καθίσταται πλέον άμεσο και
επίμονο ζητούμενο.
Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι «Ο Οργανισμός λειτουργεί παράγοντας
διαρκώς ελλείμματα. Ολοένα και περισσότεροι ασφαλισμένοι αδυνατούν να
πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Οι συνταξιούχοι βρίσκονται με
τη δαμόκλειο σπάθη των περικοπών διαρκώς πάνω από τα κεφάλια τους.
Περισσότεροι από 1.000.000 άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένοι δεν έχουν
πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ το πολυδιαφημισμένο από
το Υπουργείο επίδομα ανεργίας, αλλά και τα προγράμματα κοινωνικού
τουρισμού για τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους στον ΟΑΕΕ, δεν
αποτελούν παρά επικοινωνιακά παιχνίδια, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα».
Ειδικά για τους δύο τελευταίους ειδικούς λογαριασμούς, για την ανεργία
και τον κοινωνικό τουρισμό, είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ έχουν πληρωθεί
σημαντικά ποσά από τους ασφαλισμένους, οι παροχές δεν έχουν φτάσει (ούτε
πρόκειται να φτάσουν) σε αυτούς.
Ο ΟΑΕΕ εισπράττει κάθε μήνα 135 εκατ. ευρώ και δαπανά 238 εκατ. ευρώ,
δημιουργώντας έλλειμμα, που αγγίζει το 1,23 δισ. ευρώ ανά έτος. Σε αυτό
το ύψος βρισκόταν κατά την προ μνημονίου περίοδο το ύψος της συνεισφοράς
του κρατικού προϋπολογισμού στον Οργανισμό, στο πλαίσιο της διμερούς
χρηματοδότησης. Αυτή η συνεισφορά όμως έχει υποχωρήσει στα 550 εκατ.
ευρώ για το 2013, παρότι 1 στους 2 ασφαλισμένους αδυνατεί να πληρώσει
τις εισφορές του, με ανάλογη επίπτωση στους πόρους του Οργανισμού.
Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας είναι η σταδιακή αύξηση των οφειλετών
στον Οργανισμό και η δημιουργία ενός πλήθους ουσιαστικά «ανασφάλιστων»
ασφαλισμένων, που ξεπερνά το 1.000.000 εμποροβιοτέχνες και μέλη των
οικογενειών τους.
