H δόση καταφθάνει αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την
κυβέρνηση. Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το μεγάλο δίλημμα για τον
πρωθυπουργό και το επιτελείο του.
Επί της ουσίας η κυβέρνηση ανάλωσε τον
πολιτικό χρόνο των έξι μηνών για τη δόση-μαμούθ και την μείωση του
χρέους -με δύσκολους ενδοκυβερνητικούς χειρισμούς και παζάρια στο
εξωτερικό- και τώρα πρέπει να δώσει όραμα στους πολίτες που θα στηριχθεί
από τα κόμματα της συγκυβέρνησης και τους βουλευτές. «Κάθε θαύμα τρεις
ημέρες» λέει επιτελής του κ. Σαμαρά που καταστρώνει το σχέδιο της
επόμενης ημέρας.
Όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει έξι μήνες ανοχή για να φανούν αποτελέσματα στην οικονομία και κυρίως ότι δεν έχει περιθώριο αποτυχίας ή λήψης του παραμικρού επιπλέον μέτρου.
Σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι θα προσπαθήσουν να αναδείξουν τα θετικά της εκταμίευσης της δόσης και της μείωσης του χρέους αλλά πέραν αυτού υπάρχουν δυσκολίες στην εφαρμοσμένη πολιτική.
Μόνο οι διαφωνίες στο φορολογικό αλλά και οι διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και των μεταρρυθμίσεων όπως το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι αρκετές για να θολώσουν την εικόνα και να αλλάξουν το μίγμα πολιτικής που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός.
Και σε ότι αφορά τις μνημονιακές υποχρεώσεις το «μπλοκάκι» του κ. Σαμαρά θα τις παρακολουθεί ανελλιπώς και οι συνεργάτες του λένε ότι δεν θα εκτραπούν.
Όμως υπάρχει αγωνία για τους χειρισμούς που θα γίνουν και ποια μέτωπα θα ανοίξουν για να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις. Και κυρίως να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών με στόχο να εμπεδωθεί η αισιοδοξία.
Βασικός στόχος είναι η ανάσχεση της ανεργίας και η κίνηση στην αγορά με ρευστότητα. Αν επιτύχουν και ορισμένες κρίσιμες αποκρατικοποιήσεις μέσα στο πρώτο τρίμηνο τότε στην πορεία η κυβέρνηση μπορεί να ασχοληθεί με την αποκατάσταση αδικιών σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και ταυτόχρονα να ανοίξει πολιτικά θέματα όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου, η αντιμετώπιση της διαφθοράς και το πλαίσιο για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Μπορεί αυτό να είναι το περίγραμμα της στρατηγικής του κ. Σαμαρά αλλά οι συνεργάτες του αναγνωρίζουν πως «αποτελεί αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και προσωπικά για κάθε πολίτη».
Ακόμη λοιπόν αναζητείται το όραμα. Και για την πρώτη θητεία Σημίτη μπορεί να ήταν η ένταξη στο ευρώ, για τη θητεία Σαμαρά μετά την αποφυγή της εξόδου από το ευρώ που σηματοδοτεί η δόση-μαμούθ ακόμη αναζητείται.
Όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει έξι μήνες ανοχή για να φανούν αποτελέσματα στην οικονομία και κυρίως ότι δεν έχει περιθώριο αποτυχίας ή λήψης του παραμικρού επιπλέον μέτρου.
Σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι θα προσπαθήσουν να αναδείξουν τα θετικά της εκταμίευσης της δόσης και της μείωσης του χρέους αλλά πέραν αυτού υπάρχουν δυσκολίες στην εφαρμοσμένη πολιτική.
Μόνο οι διαφωνίες στο φορολογικό αλλά και οι διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και των μεταρρυθμίσεων όπως το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι αρκετές για να θολώσουν την εικόνα και να αλλάξουν το μίγμα πολιτικής που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός.
Και σε ότι αφορά τις μνημονιακές υποχρεώσεις το «μπλοκάκι» του κ. Σαμαρά θα τις παρακολουθεί ανελλιπώς και οι συνεργάτες του λένε ότι δεν θα εκτραπούν.
Όμως υπάρχει αγωνία για τους χειρισμούς που θα γίνουν και ποια μέτωπα θα ανοίξουν για να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις. Και κυρίως να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών με στόχο να εμπεδωθεί η αισιοδοξία.
Βασικός στόχος είναι η ανάσχεση της ανεργίας και η κίνηση στην αγορά με ρευστότητα. Αν επιτύχουν και ορισμένες κρίσιμες αποκρατικοποιήσεις μέσα στο πρώτο τρίμηνο τότε στην πορεία η κυβέρνηση μπορεί να ασχοληθεί με την αποκατάσταση αδικιών σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και ταυτόχρονα να ανοίξει πολιτικά θέματα όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου, η αντιμετώπιση της διαφθοράς και το πλαίσιο για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Μπορεί αυτό να είναι το περίγραμμα της στρατηγικής του κ. Σαμαρά αλλά οι συνεργάτες του αναγνωρίζουν πως «αποτελεί αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και προσωπικά για κάθε πολίτη».
Ακόμη λοιπόν αναζητείται το όραμα. Και για την πρώτη θητεία Σημίτη μπορεί να ήταν η ένταξη στο ευρώ, για τη θητεία Σαμαρά μετά την αποφυγή της εξόδου από το ευρώ που σηματοδοτεί η δόση-μαμούθ ακόμη αναζητείται.
