«Η τράπεζα δανείζει τα χρήματά της, επομένως αναλαμβάνει και αντίστοιχο ρίσκο. Με την έννοια αυτή έχει απόλυτο συμφέρον να αποφασίζει με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΕΤΕ και ακόμα προτείνει: Το ποσοστό της απαιτούμενης ιδίας συμμετοχής πρέπει να καθορίζεται μόνο με τραπεζικά κριτήρια και όχι από τον αναπτυξιακό νόμο. Ο νέος αναπτυξιακός να καθορίζει μόνο τα ποσοστά επιχορήγησης, τις φοροαπαλλαγές ή τυχόν άλλα κίνητρα. Ετσι θα αποφεύγονται και οι εικονικές αυξήσεις και υπερτιμολογήσεις.
Οι επιδοτήσεις
Σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ: Οι επιδοτήσεις θα πρέπει να αφορούν επενδύσεις ποιοτικής αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού όλων των κατηγοριών καταλυμάτων (ξενοδοχείων και ενοικιαζομένων δωματίων), αλλά και επενδύσεις σε ειδικές μορφές τουρισμού και ως συμπλήρωμα υπαρχουσών εγκαταστάσεων.
Επίσης, θα πρέπει να υπαχθούν οι αναβαθμίσεις και ο εκσυγχρονισμός των επαγγελματικών τουριστικών σκαφών πάσης φύσεως, των τουριστικών λιμένων και μαρινών, των τουριστικών λεωφορείων, καθώς επίσης και των λειτουργικών υποδομών των άλλων τουριστικών κλάδων.
Νέες επιδοτούμενες κλίνες πρέπει να αποκλεισθούν από Αθήνα - Θεσσαλονίκη και από τις υπεραναπτυγμένες τουριστικές περιοχές, διότι θα στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω πτώση τιμών και ποιότητας.
Ο τουρισμός είναι ίσως από τους λίγους τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπου υπήρξε την τελευταία 3ετία πραγματική -λόγω μεγάλης δυσφήμησης της χώρας- μείωση τιμών.