Ο υπάλληλος, λοιπόν, σύμφωνα με τον κώδικα, ευθύνεται έναντι του Δημοσίου για κάθε ζημιά την οποία προξένησε σε αυτό από δόλο ή βαρεία αμέλεια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ο υπάλληλος ευθύνεται επίσης για την αποζημίωση την οποία κατέβαλε το Δημόσιο σε τρίτους για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, εφόσον οφείλονται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια. Ο υπάλληλος δεν ευθύνεται έναντι των τρίτων για τις ανωτέρω πράξεις ή παραλείψεις του.
Είτε περιπτώσεις δόλου, είτε αμέλειας παραπέμπονται στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Σε περίπτωση βαρείας αμέλειας, αν ο υπάλληλος παραπεμφθεί, το Ελεγκτικό Συνέδριο, εκτιμώντας τις ειδικές περιστάσεις, μπορεί να καταλογίσει σε αυτόν μέρος μόνο της ζημιάς που επήλθε στο Δημόσιο ή της αποζημίωσης που το τελευταίο υποχρεώθηκε να καταβάλει.
Η αξίωση του Δημοσίου κατά υπαλλήλων του για αποζημίωση παραγράφεται σε πέντε έτη.
Αυτά βέβαια ήδη προβλέπονται, σπάνια όμως έχουν εφαρμοστεί και έτσι το υπουργείο μέσω της εγκυκλίου αποφάσισε να ... σφίξει κάπως τα ζωνάρια.