Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας και σήμερα κορυφαίος οικονομικός παράγοντας της χώρας, Χάνες Αντρός, των κυβερνήσεων (1970-1983) του ιστορικού καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι, υποστήριξε σε συνέντευξή του πως «οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν για κάτι που δεν προκάλεσαν».Συγκεκριμένα σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα "Εστεραιχ", σημείωσε πως όταν ένας δανειστής δανείζει σε μία χώρα 372 δισεκατομμύρια ευρώ, τότε ο δανειστής είναι εξίσου υπεύθυνος εάν ο δανειολήπτης δεν μπορεί να αποπληρώσει τα δάνεια. Παράλληλα επεσήμανε ότι 170 δισεκατομμύρια ευρώ δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα, αλλά κατέληξαν στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες.
Στη συνέντευξή του, ο θεωρούμενος ως ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς Οικονομικών της μεταπολεμικής Αυστρίας, προειδοποιεί ότι «όπως η υπερβολική χρήση ενός φαρμάκου - επειδή ένα φάρμακο είναι καλό - δεν σημαίνει ότι το χορηγούμε δέκα φορές την ημέρα, μπορεί να εξελιχθεί σε δηλητήριο, ακριβώς αυτό μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση της υπερβολικής λιτότητας», προσθέτοντας πως «χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση».
Επίσης τόνισε την ανάγκη να υπάρξει αλλαγή στάσης, προπάντων από τους Γερμανούς και αυτοί να επιδείξουν, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη, περισσότερη αλληλεγγύη, ενώ επισημαίνει πως, αν η Ευρώπη είχε συμπεριφερθεί κατά την επανένωση της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας, όπως οι Γερμανοί κατά την κρίση του Ευρώ, τότε ποτέ δεν θα είχε πραγματοποιηθεί η επανένωση.
«Την γερμανική επανένωση πλήρωσαν όλοι και όταν η ισοτιμία του ανατολικογερμανικού μάρκου έγινε ένα προς ένα με το δυτικογερμανικό, προκάλεσε σε ολόκληρη την Ευρώπη υψηλότερα επιτόκια. Το ευρώ δεν επιτρέπεται να παραμείνει μόνον ένα μέσο πληρωμών, αλλά απαιτείται ένα ενιαίο δημοσιονομικό σχέδιο και ένα ενιαίο τραπεζικό σύστημα, καθώς δεν γίνεται για τις τράπεζες της Ευρώπης να υπάρχουν 17 διαφορετικές εποπτείες, αλλά χρειάζεται μια Τραπεζική Ενωση με μια πανευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία», υπογράμμισε ο πρώην υπουργός.
Αναφερόμενος στην άσχημη κατάσταση των δημοσιονομικών και του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη, ο κ. Αντρός παραπέμπει στην επίσης άσχημη κατάσταση στις ΗΠΑ, για να επισημάνει συγχρόνως πως η διαφορά έγκειται στο ό, τι εκεί υπάρχει μια από κοινού αντιμετώπιση της κατάστασης και ακριβώς αυτό διαφοροποιεί το δολάριο από το Ευρώ.
