Οι εργασίες της άτυπης Συνόδου Κορυφής της Τετάρτης θα αποτελέσουν τελικώς, όπως όλα δείχνουν, το «θέατρο» της πρώτης ουσιαστικής αντιπαράθεσης του νεοεκλεγέντος Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ. Με την ατζέντα της Συνόδου να περιορίζεται στα αμιγώς οικονομικά θέματα και με τα πιο «καυτά ζητήματα» να είναι αυτά της «επαναδιαπραγμάτευσης» του δημοσιονομικού συμφώνου ως προς την πτυχή της υιοθέτησης αναπτυξιακών μέτρων και κυρίως το θέμα της έκδοσης ευρωομολόγου, καθίσταται σαφές πως οι «γραμμές» Γερμανίας και Γαλλίας θα βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης.
Με τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να δηλώνει δημοσίως και μάλιστα από το βήμα της συνεδρίασης των G8 στις ΗΠΑ πως θα «κατεβάσει» πρόταση για έκδοση ευρωομολόγου και να διατείνεται πως την πρόταση αυτή θα την υποστηρίξουν κι άλλες κυβερνήσεις εντός Ευρωζώνης (δείτε εδώ), και από την άλλη το Βερολίνο να επιμένει στο δικό του «όχι», επαναλαμβάνοντας πως δεν είναι άμεση προτεραιότητα για την ευρωπαϊκή οικονομία η εξεύρεση μιας μεθόδου για την από κοινού ανάληψη πιστωτικών κινδύνων (δείτε εδώ).
Τις τελευταίες ώρες μάλιστα πληθαίνουν οι «διευκρινίσεις» από πλευράς Βερολίνου, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της Γερμανίας να δηλώνει πως «τα ευρωομόλογα δεν είναι το εργαλείο με το οποίο θα ξεπεραστεί η παρούσα κρίση και η θέση μας δεν έχει αλλάξει».
Από πλευράς Γαλλίας δεν υπήρξε κάποια άλλη δήλωση πλην αυτής του ίδιου του Γάλλου προέδρου, την Κυριακή από τις ΗΠΑ, ενώ αντιθέτως αρκετοί Ευρωπαίοι παράγοντες έσπευσαν να … ταχθούν υπέρ ή κατά της «γαλλικής πρωτοβουλίας».
Με βάση λοιπόν τα τελευταία δεδομένα, ο Φρανσουά Ολάντ φέρεται να έχει εξασφαλίσει την στήριξη της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Βρετανίας, στην πρότασή του για έκδοση ευρωομολόγου. (Δείτε εδώ).
Οι ίδιες πηγές εκτιμούν πως και η Κομισιόν τάσσεται, διακριτικά πάντως, στο πλευρό του μεσιέ Ολάντ.
Ενδεικτική και η δήλωση από τις Βρυξέλλες του Αμαντέου Αλταφάζ, εκπροσώπου του Επιτρόπου Οικονομίας, Όλι Ρεν, ο οποίος τόνισε πως «τα ευρωομόλογα είναι μέρος της απάντησής μας στην κρίση», διευκρινίζοντας πως «προϋπόθεση για το ευρωομόλογο είναι ο στενός συντονισμός των οικονομικών πολιτικών των κρατών- μελών της Ευρωζώνης». Ο κύριος Αλταφάζ πάντως αρνήθηκε – καίτοι ερωτήθηκε συγκεκριμένα – να απαντήσει κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υποστηρίξει επισήμως την έκδοση ευρωομολόγων, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, περιοριζόμενος να δηλώσει πως «είναι θέμα πολιτικής απόφασης των κρατών-μελών της ευρωζώνης». (δείτε εδώ).
Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, φαίνεται πως παραμένει στη γραμμή της «γερμανικής συνταγής». Με τον κύριο Γιοργκ Άσμουσεν, μέλος του διοικητικού της συμβουλίου, να δηλώνει πως «η ΕΚΤ παραμένει αντίθετη σε οποιαδήποτε τροποποίηση ή χαλάρωση του δημοσιονομικού συμφώνου το οποίο ήδη έχει υιοθετηθεί από τους Ευρωπαίους».
Σε κάθε περίπτωση στη Σύνοδο της Τετάρτης η πολιτική της ακραίας λιτότητας της κυρίας Μέρκελ θα τεθεί για πρώτη φορά σε «σοβαρή αμφισβήτηση». Ήδη κάτι τέτοιο συνέβη και στη σύνοδο του G8, το Σαββατοκύριακο και πλέον, χωρίς τον πιο «ισχυρό» συμπαίκτη που λέγεται Γαλλία, η φράου Μέρκελ θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ισχυρό μέτωπο πίεσης προς την κατεύθυνση της αλλαγής της πολιτικής της και της άμεσης υιοθέτησης αναπτυξιακών μέτρων.
Μέτρων που κατά τον Γάλλο Πρόεδρο Ολάντ ΔΕΝ περιορίζονται στο ευρωομόλογο, αλλά επεκτείνονται και σε ένα πλήρες «αναπτυξιακό πρόγραμμα» και στην απελευθέρωση απευθείας δανεισμού κρατών από την ΕΚΤ. Μέτρων που προκαλούν «τρόμο» στο Βερολίνο…
