Δεκάδες συνταξιούχοι αλλά και σύλλογοι συνταξιούχων έχουν προσφύγει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο για τις νέες περικοπές στις συντάξεις. Τι ζητούν από το ΣτΕ.Ως αντίθετη στους διεθνείς νομικούς κανόνες, το Σύνταγμα και την ελληνική νομοθεσία, να ακυρωθεί η σχετική απόφαση του υπουργού Εργασίας που επιβάλλει τη μείωση των συντάξεων, ζητούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας τέσσερις Σύλλογοι συνταξιούχων, αλλά και συνταξιούχοι.
Ειδικότερα, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο προσέφυγαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΔΕΗ, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος, ο Σύλλογος Συνταξιούχων Αγροτικής Τράπεζας, το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ και δεκάδες συνταξιούχοι.
Όλοι ζητούν από τους συμβούλους Επικρατείας να ακυρωθεί η υπ' αριθμ. ΑΠΦ 80000/014.26177/απόφαση (εγκύκλιος) του υπουργού Εργασίας που εκδόθηκε σε εφαρμογή του Ν. 4024/2011 (συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο, εργασιακή εφεδρεία κ.λπ.).
Με την υπουργική αυτή απόφαση, όπως αναφέρεται στις προσφυγές των Συλλόγων, περιεκόπη στους συνταξιούχους όλων των κύριων φορέων ασφάλισης του υπουργείου Εργασίας οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους το ποσό της κύριας σύνταξης που υπερβαίνει το ποσό των 1.000 ευρώ σε ποσοστό 40% από 1.11.2011. Για την επίμαχη μείωση, λαμβάνεται υπόψη το ακαθάριστο ποσό της κύριας σύνταξης που εναπομένει μετά την παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (άρθρο 38 του Ν. 3863/2010) και της επιπλέον εισφοράς του άρθρου 44 του Ν. 3986/2011.
Επιπρόσθετα, με την παράγραφο 2 του ίδιου νόμου περιεκόπη σε ποσοστό 20% το ποσό της κύριας σύνταξης που υπερβαίνει το ποσό των 1.200 ευρώ των συνταξιούχων των κύριων φορέων ασφάλισης αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας, οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην προηγούμενη μείωση. Για την εν λόγω μείωση λαμβάνεται υπόψη το ακαθάριστο ποσό της κύριας σύνταξης που εναπομένει μετά την παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων και της επιπλέον εισφοράς του άρθρου 44 του Ν. 3986/2011.
Οι συνταξιούχοι υποστηρίζουν ότι οι επίμαχες περικοπές στις συντάξεις τους παραβιάζουν το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ειδικότερα, οι συνταξιούχοι υπογραμμίζουν ότι με τις μειώσεις που δέχθηκαν παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4). Και αυτό γιατί «αν γίνει με νόμο δικαιολογημένη ειδική ρύθμιση για μία κατηγορία προσώπων και αποκλειστεί κατά αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση από τη ρύθμιση αυτή μία άλλη κατηγορία προσώπων για την οποία συντρέχει ο ίδιος δικαιολογητικός λόγος ευνοϊκής μεταχειρίσεως, τότε η διάταξη που εισάγει αυτή τη δυσμενή διάκριση είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική».
Έτσι, το όριο των 55 ετών είναι προδήλως αυθαίρετο και η επιβολή του δεν συναρτάται ούτε με κάποια ιδιότητα των δικαιούχων που εξαιρέθηκαν ούτε με κάποιο λόγο δημοσίου συμφέροντος, προσθέτουν οι συνταξιούχοι.
Παράλληλα, παραβιάζει και το άρθρο 22 του Συντάγματος για την υποχρέωση του κράτους για τη διασφάλιση των ασφαλιστικών παροχών εργαζομένων και συνταξιούχων.
Οι περικοπές, όμως, των συντάξεων δεν έγιναν για λόγους δημοσίου συμφέροντος, αλλά έγιναν καθ' υπαγόρευση διεθνών παραγόντων (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και μάλιστα «για να σταλεί το μήνυμα προς το διεθνή παράγοντα για την αποφασιστικότητα της χώρας», επισημαίνουν οι συνταξιούχοι.
Έτσι, όμως, υπογραμμίζεται στις προσφυγές, εκφυλίζονται οι συντάξεις σε επίπεδα κατώτερα αυτών που επιβάλλει η αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενώ ούτε προηγήθηκε της μείωσης των συντάξεων, όπως επιβάλλεται από διεθνείς συμβάσεις και τη νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις δικαστηρίων), αναλογιστική μελέτη που να δικαιολογεί την αναγκαιότητα περικοπής των συντάξεων.
Παράλληλα, παραβιάζεται και η ΕΣΔΑ η οποία προστατεύει την περιουσία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνονται και οι συντάξεις. Και παραβιάζεται η ΕΣΔΑ, καθώς απαγορεύει την ουσιώδη μείωση των συντάξεων στα διανεμητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, όπως είναι της χώρας μας.
Την ίδια στιγμή, παραβιάζεται και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο επιβάλλει στα κράτη την υποχρέωση να ενεργούν με όλα τα διαθέσιμα μέσα ώστε να εξασφαλίζουν το δικαίωμα του καθενός σε ένα ελάχιστο επίπεδο ζωής και στη «συνεχή βελτίωση των βιοτικών συνθηκών».
Τέλος, σύμφωνα με τους Συλλόγους, παραβιάζεται και ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης ο οποίος δέχεται μόνο απόλυτα δικαιολογημένους περιορισμούς στις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.
