Δεν χρειαζόταν καν η ανακοίνωση των νέων μέτρων-σοκ που αποφάσισε η κυβέρνηση πριν από μερικές μέρες, για να απογοητευθούν οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό έχει συμβεί εδώ και πολύ καιρό. Οι αντιδράσεις παλαιών στελεχών της Αριστερής πτέρυγας του Κινήματος, αλλά κυρίως των απλών πολιτών που του έδωσαν την ψήφο τους τον Οκτώβρη του 2009, ενώπιον της νεοφιλελεύθερης «μετάλλαξης» του κυβερνώντος κόμματος σε σχέση με τις ιδεολογικές του καταβολές, έχουν γίνει συνήθεια. Οι διαφορές του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, των αρχών της δεκαετίας του '80, με το σημερινό ΠΑΣΟΚ, του Γιώργου Παπανδρέου είναι χαώδεις, με τα ιστορικά ντοκουμέντα να το μαρτυρούν.
Το μήνυμα περί ανεξαρτησίας και άρνησης «ξεπουλήματος στην ΕΟΚ» απετέλεσε «λάβαρο» του ΠΑΣΟΚ στις αρχές της δεκαετίας, μία στάση που τελικά άλλαξε στην πορεία, με την Ελλάδα να μπαίνει στην ΕΟΚ και αρκετά χρόνια αργότερα στην ευρωζώνη. Σήμερα, η ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους αποτελεί μακρινό, πλέον, όνειρο, αφού η τρόικα, που εκπροσωπεί τους εξωτερικούς μας δανειστές, ήρθε και θα μείνει. Ανεξαρτησία υπάρχει μάλλον μόνο στον τρόπο επιβολής των επιταγών της τρόικας και όχι στις ίδιες τις αποφάσεις, ενώ η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, δυστυχώς, αποτελεί πραγματικότητα. Οι συχνές επισκέψεις των εκπροσώπων της τρόικας στα υπουργεία και η πρόσφατη Ομάδα Κρούσης, δεν αφήνουν περιθώριο για αμφιβολίες.
Επόμενο «καυτό» ζήτημα αυτό των μισθών και των συντάξεων. Οι εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80, όπως αποτυπώνονται και στις αφίσες, ήταν κάτι παραπάνω από αισιόδοξες και υλοποιήθηκαν τότε, ως ένα βαθμό. Τώρα, όμως οι εποχές έχουν αλλάξει όπως και οι πολιτικές. Από 55 εως 300% αναμένεται να είναι η αύξηση των φόρων σε μισθούς και συντάξεις, σύμφωνα με τα τελευταία μέτρα, με τα ποσά να έχουν ήδη «ψαλιδιστεί» αρκετές φορές από την άνοιξη του 2010 μέχρι σήμερα. Προώθηση ατομικών συμβάσεων εργασίας, πτώση του ποσού του βασικού μισθού, εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο (με το 60% του μισθού) είναι μερικά από τα μέτρα που προβλέπει η συνταγή της τρόικας και της κυβέρνησης. Όσο για το μεγαλύτερο εισόδημα; Πλέον περικόπτεται από όλο και πιο χαμηλό αφορολόγητο όριο, έκακτες εισφορές, χαράτσι στα ακίνητα, ακροβότερα τέλη κυκλοφορίας, ακριβότερα καύσιμα μεταξύ άλλων.
Όσον αφορά την απασχόληση και ιδιαίτερα αυτή των νέων, τα δεδομένα που επικρατούν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας είναι απλά απογοητευτικά. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπολογίζει το ποσοστό της στο 18,5%! Οι νέοι ψάχνουν διεξόδους προς το εξωτερικό για να βρουν δουλειά και να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και τα πτυχία τους. Η ύφεση στην αγορά διατηρεί την επιδημία λουκέτων σε μικρομεσαίες (και όχι μόνο) επιχειρήσεις. Ξένες εταιρείες αποχαιρετούν την Ελλάδα, με τους ανέργους να αυξάνονται συνεχώς, τις πολιτικές ανάπτυξης να αναζητώνται και τον κορεσμό των ειδικοτήτων στην ήδη περιορισμένη ελληνική να δημιουργούν αδιέξοδο.
Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν από το 2009 (αλλά και επί διακυβέρνησης Σημίτη) έρχονται σε πλήρη αναντιστοιχία με την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος. Το ΠΑΣΟΚ διακήρυξε και απέδειξε εμπράκτως ότι είχε ως στόχο την ενδυνάμωση της μεσαίας τάξης και την προώθηση του κοινωνικού κράτους. Σήμερα, βλέπουμε τα αντίθετα αποτελέσματα αφού υπό την απειλή της στάσης πληρωμών των ξένων δανειστών μας που μας «στηρίζουν», η μεσαία τάξη δέχεται θανάσιμα χτυπήματα, το κοινωνικό κράτος θυσιάζεται στο βωμό των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της θεραπείας-σοκ που επιβάλλονται στην οικονομία από τα γνωστά κέντρα -πραγματικής- εξουσίας. Η αποδοκιμασία, επί κυβερνήσεων ΝΔ, για την αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων, έχει δώσει τη θέση της σε ένα πραγματικό ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων, ακινήτων και υπηρεσιών.
Αξιοσημείωτη διαφορά του παλαιού ΠΑΣΟΚ και του νέου είναι ότι όταν το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου επικράτησε στις εκλογές του 1981, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους, με μεγάλο κομμάτι του να αποτελείται από ψηφοφόρους αριστερών κομμάτων. Σήμερα; Υπουργοί και βουλευτές δεν τολμούν να κάνουν δημόσιες εμφανίσεις, αφού το γιουχάισμα και οι αποδοκιμασίες παραμονεύουν.
Εξάλλου, αν μία παράταξη, από τις επιταγές του Τζον Μέιναρντ Κέινς καταλήγει να εφαρμόζει αυτές του Μίλτον Φρίντμαν, τότε κάτι δεν πάει καλά με την πορεία που έχει χαράξει...
