Τις ερχόμενες ημέρες θα πρέπει να πείσει τους υπουργούς του, τους βουλευτές του, τους πολιτικούς αρχηγούς, τους κοινωνικούς εταίρους, τους θιγόμενους και τους δανειστές της Ελλάδας πως πρέπει να γίνουν και θα γίνουν (αυτό αφορά τους τελευταίους) τα εξής:
-Οι δημόσιοι υπάλληλοι να μειωθούν κατά 150 χιλιάδες σε τέσσερα χρόνια.
-Να εφαρμοστεί στο δημόσιο το μισθολόγιο του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή τα 592 ευρώ.
-Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας θα πάψει να υφίσταται αφού το κράτος θα πουλήσει τις συμμετοχές του σε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμάνια, αεροδρόμια, τράπεζες, ΟΤΕ κτλ.
-Και η εφορία θα ξεκινήσει πογκρόμ.
Σε αυτά ο πρωθυπουργός θα ζητήσει από τους υπουργούς του να βάλουν την υπογραφή τους και να τα υλοποιήσουν, από τους βουλευτές τους να τα ψηφίσουν και από τα υπόλοιπα κόμματα να εκφράσουν τη συναίνεση τους. Οι «προϋποθέσεις» είναι τόσες πολλές όσες και οι αστάθμητοι παράγοντες.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η χώρα εισέρχεται σε περίοδο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και ανακατατάξεων. Από ανασχηματισμό και εκλογές άμεσα, μέχρι διατήρηση της κυβέρνησης στη ζωή αλλά με καθημερινό αγώνα για να μη χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Μιλώντας στα αγγλικά στο συνέδριο του Εκόνομιστ το βράδυ της Τρίτης ο πρωθυπουργός ήταν πιο αποκαλυπτικός από ποτέ. Δεσμεύτηκε για μία ακόμη φορά πως θα κάνει ότι απαιτείται. Το ερώτημα είναι αν δεσμεύεται μόνος του, τι τους χρειάζεται τους άλλους; Εκτός κι αν δεν τους χρειάζεται αυτός, αλλά οι δανειστές τους που έχουν πάψει να εμπιστεύονται την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
«Ο Γιώργος είναι μόνος απέναντι σε όλους και απέναντι σε όλα» λέει με νόημα εις εκ των στενότερων συνεργατών του. Το λογικό, λοιπόν, είναι να ζητήσει τα ρέστα του. Και αναμετρηθεί με τα πραγματικά χαρτιά όσων έχουν διαφορετική άποψη από αυτόν και μπορούν να πείσουν τους πολίτες για αυτή.