Ένας τύπος μπαίνει σ´ ένα μπαρ, κάθεται στη μπάρα και ζητάει πέντε ποτήρια ουίσκι.
“Όλα μαζί;” ρωτάει ο σερβιτόρος.
“Ναι, και τα πέντε” απαντά ο πελάτης, “σκέτα, χωρίς πάγο”.
Τον σερβίρει, και ο πελάτης τα πίνει μονορούφι.
“Σερβιτόρε” λέει. “Τώρα, βάλε μου τέσσερα ποτήρια ουίσκι, χωρίς πάγο”.
Ενώ αυτός τα σερβίρει, αρχίζει να βλέπει ότι ο πελάτης έχει αποκτήσει ένα χαζό χαμόγελο. Αφού πίνει συνεχόμενα και τα τέσσερα ποτήρια, προσπαθεί να σηκωθεί όρθιος, και καθώς αρπάζεται από τη μπάρα αναφωνεί:
“Αγόρι! Φέρε μου άλλα τρία ποτήρια ουίσκι”.
Γελάει λίγο και προσθέτει: “Χωρίς πάγο”.
Ο σερβιτόρος υπακούει και ο πελάτης τα ξαναπίνει γρήγορα. Τώρα δεν είναι χαζό μόνο το χαμόγελο αλλά και το βλέμμα.
“Φίλε!” λέει τώρα με δυνατά φωνή, “βάλε μου δύο ποτήρια από το ίδιο”.
Το κατεβάζει και φωνάζει για γι’ άλλη μια φορά στον σερβιτόρο: “Aδελφέ! Είσαι σαν αδελφός για μένα…” Γελάει με λόξυγκα και προσθέτει:
“Βάλε μου άλλο ένα ποτήρι ουίσκι, χωρίς πάγο. Αλλά μόνο ένα, έτσι; Μονάχα ένα…”
Ο μπάρμαν τον σερβίρει. Ο τύπος κατεβάζει το ποτήρι και με μία μόνη γουλιά και, εξ αιτίας μιας ακαταμάχητης ζαλάδας, πέφτει στο πάτωμα, εντελώς και οριστικά μεθυσμένος.
Από εκεί κάτω, λέει στο σερβιτόρο:
“O γιατρός δε θέλει να με πιστέψει, αλλά εσύ είσαι μάρτυρας: Όσο λιγότερο πίνω, τόσο χειρότερα γίνομαι!!!”
