Ένας άνδρας πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του προκειμένου να δηλώσει εξαφάνιση της συζύγου του.
Άνδρας: Κύριε αστυνόμε έχω χάσει τη σύζυγο μου.
Αστυνόμος: Τι ύψος έχει;
Άνδρας: Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Αστυνόμος: Λεπτή ή γεμάτη;
Άνδρας: Όχι λεπτή, θα έλεγα μάλλον γεμάτη.
Αστυνόμος: Χρώμα ματιών;
Άνδρας: Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Αστυνόμος: Χρώμα μαλλιών;
Άνδρας: Τα αλλάζει ανάλογα με τη μόδα και την εποχή.
Αστυνόμος: Τι φορούσε;
Άνδρας: Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Αστυνόμος: Ήταν κάποιος μαζί της όταν εξαφανίστηκε;
Άνδρας: Ναι, είχε μαζί της τον Ρομέο, το λαμπραντόρ μου, δεμένο με χρυσή αλυσίδα, ύψος περίπου 75 εκατοστά, υγιέστατος, γαλανά μάτια, τρίχωμα καστανό προς το μαύρο, το νύχι του αριστερού του ποδιού ήταν λίγο σπασμένο, φορούσε χρυσή λαιμαριά διακοσμημένη μα μπλε χάντρες, δεν γαυγίζει ποτέ, δεν είναι χορτοφάγος, τρώμε μαζί, κάνουμε τζόκινγκ μαζί…… ο άνδρας δεν αντέχει άλλο, καταρρέει και αρχίζει να κλαίει με λυγμούς.
Αστυνόμος: Ησυχάστε κύριε, ηρεμήστε, όλα θα πάνε καλά.
Ας αρχίσουμε λοιπόν να ψάχνουμε το σκύλο σας και ας ελπίσουμε μαζί μ’ αυτόν να βρούμε και τη …….. σύζυγο σας !!!!!!!!!
