Οι Μαρία Χατζηνικολάου, Αθηνά Παπαφωτίου, Άννα Καρπουζά και η Όλγα Μαλουσάρη κόρη του Γρηγόρη Mαλουσάρη, παλιάς δόξας του «τριφυλλιού» , 4 υπέροχα κορίτσια, όπως ακριβώς και τα stages του πολυτελούς χώρου, που χάρη στη «θερμή» φιλοξενία των «οικοδεσποτών»... ικανοποίησαν πλήρως και τις... πέντε αισθήσεις τους!
Υπό την... επήρεια του χριστουγεννιάτικου πνεύματος οι 4 «πράσινες» άσοι, «μαγεμένες» από την εξαιρετική κουζίνα του πραγματικού... master chef, Φίλιππου Δημόπουλου, ξέχασαν την... πικρή γεύση που τους άφησε στο στόμα το δραματικό, οικονομικά και διοικητικά, για το σύλλογο 2010, «φώτισαν» διασκεδαστικά κάποιες ξεχωριστές για αυτές στιγμές της χρονιάς που έφυγε, φωτογραφήθηκαν σε μοναδικές πόζες εμπνευσμένες από την ξεχωριστή διακόσμηση του καλόγουστου χώρου και μολονότι «χάθηκαν» στην πλούσια wine list, «σέρβιραν» μέσω του SentraGoal με ένα ποτήρι Chardonnay του 2004 στο χέρι, τις καλύτερες και αυθόρμητες ευχές τους για το 2011 που μας ξημέρωσε...
Κάθε πέρυσι και καλύτερα... Τα κορίτσια του Παναθηναϊκού δεν έβλεπαν την ώρα να... κλείσουν με δύναμη την πόρτα στο 2010, καθώς η χρονιά αυτή «σημάδεψε» με δυσάρεστα τη ζωή τους. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η γυναικεία ομάδα του «τριφυλλιού» απέσυρε τη συμμετοχή της από τα γνώριμα ευρωπαϊκά σαλόνια, ενώ οι αθλήτριες, νιώθοντας εγκαταλελειμμένες από τους δικούς τους ανθρώπους, έφτασαν πριν τις γιορτές μία ανάσα από τη διάλυση, στέλνοντας τελεσίγραφο στη διοίκηση.
Μ.Χ: Οι δυσκολίες που βγήκανε από την αρχή της σεζόν, έχουνε να κάνουνε με το οικονομικό και οργανωτικό κομμάτι κυρίως. Κατά κάποιο τρόπο τις περιμέναμε, αλλά όχι σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Φτάσαμε στα Χριστούγεννα και οι νέες μου συμπαίκτριες είχαν πληρωθεί μόνο δύο μηνιάτικα και εμείς οι παλιότερες πήραμε κάποια χρήματα από περσινές οφειλές.
Α.Π: Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούσαμε χριστουγεννιάτικα να πάρουμε τα δώρα που θέλαμε, να πάμε εκεί που σχεδιάζαμε καθώς περιμέναμε πολύ την άδεια των γιορτών το 4ημερο ρεπό και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τις γιορτές όπως θέλαμε. Τι να πω... Ελπίζω σύντομα να βρεθεί κάποια λύση, γιατί για εμάς τις αθλήτριες αυτή η κατάσταση είναι πολύ άσχημη και μας αποσπά από το γήπεδο.
Α.Κ: Για να φτάσουμε στο σημείο να απέχουμε από τις προπονήσεις και να στείλουμε αυτή την επιστολή στο σύλλογο, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πως περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές.
Ο.Μ: Υπήρχαν κάποια κορίτσια που έζησαν δύσκολες ώρες και επειδή δεν υπήρχε καμία ανταπόκριση από τη διοίκηση, ήταν το τελευταίο μας χαρτί... Πιστεύω ότι το επόμενο βήμα θα ήταν μοιραία η διάλυση, γιατί δεν μπορούσε καμία μας να κάνει κάτι άλλο. Απλά θα καθόμασταν σπίτια μας...
Πείτε μας κάποιες από τις χριστουγεννιάτικες στιγμές που ζήσατε και σίγουρα θέλετε να ξεχάσετε...
ΜΧ: Τα... κομμένα τηλεφώνα σε κάποια σπίτια των κοριτσιών, γιατί δεν είχαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, αλλά και οι και ενοχλητικές κλήσεις κάθε τρεις και λίγο από τις τράπεζες για οφειλές. Ελπίζουμε αυτά να μην τα βρούμε μπροστά μας και το 2011 να μπορεί να κινηθεί , αν όχι τέλεια, τουλάχιστον άνετα.
Α.Κ: Εκτός όμως από το οικονομικό, που μας απασχολούσε συνέχεια στα παιχνίδια και στις προπονήσεις και τις απουσίες των Τάμι (Μαχόν) και Μπίκι (Μόλναρ) είχαμε και προβλήματα τραυματισμών. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι και τη διακοπή των Χριτσουγέννων ποτέ και σε κανέναν αγώνα δεν παίξαμε με κανονική σύνθεση.
Α.Π : Ισχυρό... σοκ για μένα, όπως και για άλλες κοπέλες, που δεν είχαν ανάλογες ήταν και η απόσυρσή μας από την Ευρώπη. Για μένα ήταν κίνητρο και μία ξεχωριστή εμπειρία να συμμετάσχω για πρώτη φορά σε μία τέτοια διοργάνωση και σίγουρα στεναχωρήθηκα.
Τα ίδια συναισθήματα είμαι σίγουροι ένιωσαν και όλοι οι άνθρωποι του συλλόγου. Αν όμως αυτό πρέπει να γίνει για να μπορεί η ομάδα και ο σύλλογος να είναι συνεπής στις οικονομικές του υποχρεώσεις, ας σταθούμε σε αυτό τουλάχιστον.
Ο.Μ: Ωστόσο, θέλω να πιστεύω πως οι δυσκολίες που περάσαμε μόνο καλό μπορούν αν μας κάνουν για το μέλλον, αφού φάνηκε πως έχουμε ψυχή και δύναμη να αντέξουμε πολλές άσχημες καταστάσεις.
Υπήρξαν φέτος όμως και κάποιες στιγμές που κάποιες αθλήτριες θα τις θυμούνται για καιρό, όπως η πασαρέλα και οι φωτογραφήσεις της Παπαφωτίου, που έφεραν στην επιφάνεια το... Next Top Model, αλλά και η πρόβα... στέψης, ως κορυφαίας, της Άννας Καρπουζά, που παρέλαβε στην εκδήλωση της Forthent για τους κορυφαίους του 2010 το βραβείο της Σέρβας διεθνούς, Μπριζίτκα Μόλναρ.
Α.Κ: Είναι η κορυφαία στιγμή για μία αθλήτρια γιατί ανταμείβονται οι κόποι της , ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω και εγώ στο μέλλον να φτάσω τη Μπίκι, για την οποία είμαστε όλες περήφανες που την εχουμε στην ομάδα μας...
Δε σου πέρασε από το μυαλό να μην της το δώσεις, να πεις π.χ. πως το ξέχασες στο... ταξί;
A.K.: Όχι δα, γιατί να κάνω κάτι τέτοιο; Άλλωστε το αξίζει η «Μπίκι», αλλά ναι... θα μπορούσα ίσως, γιατί η αλήθεια είναι πως έχει πάρει ήδη αρκετά! (γέλια...).
Α.Π: Έχω προτάσεις από το εξωτερικό, είμαι έτοιμη να βάλω την Καγιά κάτω και να... κατακτήσω τις διεθνείς πασαρέλες (γέλια...). Σοβαρά τώρα ήταν μία πολύ όμορφη εμπειρία και χάρηκα αφού η εκδήλωση αυτή έγινε για το χαμόγελο του παιδιού. Ελπίζω να συνεχιστούν τέτοιες πρωτοβουλίες, ώστε όλες οι κοπέλες να βοηθήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο στην προβολή του αθλήματός μας.
Με δεδομένο όμως ότι η έμπειρη κεντρική, Χατζηνικολάου μετά την επέμβαση που υποβλήθηκε, δεν αναμένεται να επιστρέψει νωρίτερα από 1-2 μήνα, την... μοναξιά της πασαδόρου, Παπαφωτίου, μετά την δυσάρεστη εξέλιξη στο θέμα της Σ. Χριστοδούλου και τη δυσκολία επιστροφής της Χατζηνίκου, αλλά και την σταδιακή προσαρμογή της διαγώνιας Καρπουζά στο νέο ρόλο της κεντρικής, ο δρόμος του τίτλου στο β’ γύρο, δεν θα είναι «στρωμένος με ροδοπέταλα και περσικά χαλιά».
Μ.Χ.: Για μένα προσωπικά ο α’ γύρος ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Σίγουρα έχει τύχει και στο παρελθόν να παίξουμε κάποια ματς χωρίς μία βασική παίκτρια, αλλά όχι αυτό που συνέβη σε εμάς. Να λείπουν τρία άτομα από τη βασική εξάδα και να παίζεις σε κάθε ματς με διαφορετική σύνθεση.
Α.Κ.: Η αλλαγή θέσης μου από διαγώνια σε κεντρική έγινε λίγο απότομα, και λόγω των τραυματισμών της Τζανακάκη και της Μαρίας μπήκα στο γήπεδο χωρίς πολλές προπονήσεις. Η αλήθεια είναι πάντως , πως με τη βοήθεια των υπόλοιπων κοριτσιών και των ατομικών προπονήσεων που κάνω με τον κ. Χουντουμάδη, δεν θα αργήσω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του νέου μου ρόλου.
Α.Π.: Σίγουρα για μας η αρνητική εξέλιξη στο θέμα της, Στέλλας (Χριστοδούλου) μας δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα. Ασφαλώς το να ξέρεις πως είσαι η μόνη πασαδόρος και δεν δικαιούσαι να βρεθείς σε άσχημη μέρα, ώρα η λεπτό, ώστε να χρειαστεί βγεις λίγο έξω για να πάρεις κάποιες ανάσες, δε μου είναι καθόλου ευχάριστο και κρίμα που έγιναν έτσι τα πράγματα γιατί θα ήταν πολύτιμη η βοήθεια της αλλά πρέπει να βούμε τρόπο να ανταπεξέλθουμε και σε αυτό το πρόβλημα. Είμαι σίγουρη όμως πως με περισσότερη προσπάθεια μέσα από την προπόνηση και στήριξη από τις συμπαίκτριες και τον προπονητή μου θα τα καταφέρουμε στο τέλος.
Στο φετινό πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών με το διαφορετικό τρόπο διεξαγωγής φιγουράρει η ΑΕΚ. Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στο β’ γύρο;
Μ.Χ.: Για μένα προσωπικά ο α’ γύρος ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Σίγουρα έχει τύχει και στο παρελθόν να παίξουμε κάποια ματς χωρίς μία βασική παίκτρια, αλλά όχι αυτό που συνέβη σε εμάς.
Να λείπουν τρία άτομα από τη βασική εξάδα και να παίζεις σε κάθε ματς με διαφορετική σύνθεση. Τώρα όμως σιγά σιγά μαζευόμαστε, τελευταία θα επιστρέψω εγώ στην ομάδα και όλες μαζί οι κοπέλες θα αποδείξουμε κατακτώντας ξανά το νταμπλ, πως εμείς είμαστε η καλύτερη ομάδα.
Α.Π: Περιμένουμε όλες τις συναθλήτριες ξανά στο γήπεδο, οργάνωση από τη νέα διοίκηση για να έχουμε το μυαλό μας στα παιχνίδια και τις προπονήσεις μας και από εκεί και πέρα θα δούμε κοντά στο Πάσχα ποια ομάδα θα σουβλίζει αρνιά πανηγυρίζοντας τον τίτλο.
Πως τα πάτε με τη νέα διοίκηση;
Μ.Χ: Έχει αναλάβει πολύ λίγο καιρό και δεν έχουμε ασφαλώς απαίτηση πριν το 2011 κιόλας να έχει ένα πλάνο και να δούμε κιόλας αποτελέσματα, αλλά ελπίζω ότι θα καταφέρει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αν όχι 100%, τουλάχιστον να υπάρχει κάποια ροή. Εμείς τουλάχιστον αυτό ζητάμε...
Το θέμα όμως που έχει προκύψει στο χώρο του βόλεϊ, με το ενδεχόμενο επιστροφής, λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στον ελληνικό αθλητισμό, από τα ΤΑΑ της Α1 Ανδρών στον Ερασιτεχνισμό, προκάλεσε διαφωνίες και αντιδράσεις ανάμεσα στις κοπέλες που βιώνουν εδώ και χρόνια το ερασιτεχνικό καθεστώς.
Μ.Χ: Σίγουρα αν γίνει αυτό θα κατέβουν αρκετά σκαλιά κάτω.. Το γεγονός ότι οι άνδρες είχαν κάνει το μεγάλο βήμα και από ερασιτεχνικό έκαναν πριν χρόνια το πρωτάθλημα τους επαγγελματικό, ήταν πάρα πολύ θετικό. Κάτι που ποτέ εμείς οι γυναίκες δεν βρήκαμε τη δύναμη να το κάνουμε
Πιστεύω όμως πως οι άνδρες θα βρούνε πάλι τη δύναμη και θα κρατηθούν εκεί που είναι, γιατί καλώς ή κακώς έχουν τη δύναμη, αυτό που πιστεύουν το λένε. Εμείς δεν το κάναμε τόσα χρόνια και δεν πιστεύω στο μέλλον πως θα βρεθεί κάποια... φουρνιά αθλητριών που θα τα καταφέρει ποτέ.
Γιατί για να γίνει κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται μόνο ένα άτομο χρειάζονται πολλές παίκτριες και δεν νομίζω πως θα βρεθούνε ποτέ τα κορίτσια που θα διεκδικήσουν κάτι ανάλογο.
Α.Π.: Προσωπικά διαφωνώ με την άποψη της Μαρίας... Θεωρώ πως ίσως δεν είναι κατάλληλη στιγμή με την οικονομική κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα και με αυτά που θα ακολουθήσουν στο μέλλον, για να ξεκινήσουμε εμείς μία τέτοια προσπάθεια, αλλά νομίζω πως όλες μας επιθυμούμε κάποια στιγμή να γίνει το πρωτάθλημά μας επαγγελματικό.
Θεωρώ όμως ότι όταν βρεθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και το γόνιοο έδαφος για κάτι τέτοιο, όλες οι αθλήτριες θα βγούμε μπροστά για να το απαιτήσουμε...
Κάπου εκεί όμως επηρεασμένοι όλοι μας από τη γιορτινή ατμόσφαιρα, τις μυρωδιές από τα λαχταριστά μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, κοντά στη «ζεστή» γωνιά του τεράστιου χριστουγεννιάτικου δέντρου και τους θαμώνες του Da Vinci, που γύριζαν από τα ψώνια της τελευταίας στιγμής, φορτωμένοι με δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε το... θαύμα του!
Τι σημαίνουν για σας τα Χριστούγεννα;
Α.Κ.: Χρόνος με την οικογένεια.. και δώρα! μαζευόμαστε πάντα στην Κρήτη, με παππούδες, γιαγιάδες γύρω από πολλά φαγητά, κουβεντιάζουμε με τις ώρες και περνάμε όμορφες οικογενειακές στιγμές.
Πιστεύετε στον Άη Βασίλη και τι δώρο θα θέλατε να σας φέρει;
Α.Π.: Δεν είμαι λίγο μεγάλη για να πιστεύω; Εντάξει λοιπόν... θα ήθελα να φέρει υγεία και ειρήνη σε όλο τον κόσμο και για τον Παναθηναϊκό μία δεύτερη πασαδόρο στην ομάδα!
