(διαβαστε την αρχική παρουσίαση για το ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου)
Στόχος της συνάντησης ήταν η διαμόρφωση του πλαισίου διαλόγου για το νέο ενιαίο μισθολόγιο των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα.
Η δημιουργία και εφαρμογή ενός νέου μισθολογίου αποτελεί δέσμευση της Κυβέρνησης παράλληλα με την υλοποίηση της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής μισθών του δημοσίου, για τον εξορθολογισμό της μισθολογικής δαπάνης και την ισότιμη και δίκαιη μεταχείριση των εργαζόμενων στο δημόσιο.
Η μισθολογική δαπάνη αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος, περίπου 32%, των πρωτογενών δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού. Από το 2001 οι δαπάνες για μισθούς έχουν αυξηθεί κατά περίπου 80%.
Το 2001 το σύνολο των μισθολογικών παροχών μόνο για την Κεντρική Κυβέρνηση – δηλαδή χωρίς τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και τους ΟΤΑ - ήταν 10.077 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2009 έφθασε τα 18.001. Η ίδια κατηγορία μισθολογικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2001 ήταν 6,9%, ενώ το 2009 έφθασε το 7,6% του ΑΕΠ.
Από την διάρθρωση των μισθολογικών δαπανών προκύπτει ότι υπάρχει μεγάλη ασυμμετρία αμοιβών μεταξύ των υπαλλήλων. Αυτό ισχύει τόσο όσον αφορά στη σχέση καταληκτικού προς εισαγωγικό μισθό, καθώς δεν υπάρχει διαφοροποίηση όσο κινούμαστε από την Υποχρεωτική στη Πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά και όσον αφορά τη διαφοροποίηση των μηνιαίων αποδοχών ανά Υπουργείο.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι όσον αφορά στη διαχρονική σύγκριση του μισθολογικού κόστους, υπάρχει μεγάλη διάσταση στο μέσο ύψος των αμοιβών μεταξύ του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Το 2008, ο μέσος μισθός στο δημόσιο τομέα ήταν σχεδόν 40% υψηλότερος από τον μέσο μισθό στον ιδιωτικό τομέα.
Τέλος, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η Ελλάδα παρουσίασε την μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση στους ονομαστικούς μισθούς στο δημόσιο τομέα σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ την περίοδο 1999-2009 η αμοιβή ανά εργαζόμενο στο δημόσιο τομέα αυξήθηκε κατά 117%.
Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει σαφώς ότι πρέπει να υπάρξει ένα δικαιότερο σύστημα μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δημοσίου, μέσα από ένα νέο σύστημα αμοιβών.
Στόχος αυτού του νέου συστήματος αμοιβών είναι:
- να συνδέεται με την αξιολόγηση των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων των υπαλλήλων
- να ακολουθεί το σύστημα σταδιοδρομίας
- να συνδέεται με τη σπουδαιότητα των ασκούμενων καθηκόντων και την κατοχή θέσεων ευθύνης
- να σχετίζεται με το παραγόμενο αποτέλεσμα
- να συγκλίνει από άποψη δομής και τάσεων προς τα ευρωπαϊκά συστήματα αμοιβών
- να λαμβάνει υπόψη τις γενικότερες συνθήκες εργασίας
- να ασκείται μισθολογική πολιτική με ορθολογικά κριτήρια, ύστερα από κεντρικό σχεδιασμό και πρόγραμμα, που θα καλύπτει όλες τις κατηγορίες προσωπικού
- να ασκείται επιδοματική πολιτική με ενιαία και αντικειμενικά κριτήρια από κεντρικό φορέα εκταμίευσης, από ένα όργανο και μέσα από διάλογο
- η γνώση και η ικανότητα, όπου και αν υπάρχει στο Δημόσιο, να αμείβεται και να διαφοροποιεί μισθολογικά όσους την κατέχουν, με διαφάνεια και δικαιοσύνη.
- Εφαρμογή ενός ενιαίου μισθολογίου με διαφοροποίηση ανάμεσα σε νεοεισερχόμενους και νυν υπάλληλους;
- Ποια επιδόματα θα πρέπει να ενσωματωθούν στον βασικό μισθό;
- Ποια πρέπει να είναι η σχέση μεταξύ εισαγωγικής και καταληκτικής αμοιβής;
- Ποια πρέπει να είναι η σχέση μεταξύ αμοιβών που αντιστοιχούν σε υπάλληλους με διαφορετική εκπαίδευση;
- Πρέπει να συνδέεται η αμοιβή με κριτήρια όπως θέση ευθύνης, ειδικότητα, επίπεδο και σχέση συναλλαγής και παροχής υπηρεσιών προς τον πολίτη;
- Ποια θα πρέπει να είναι η σχέση σύνδεσης αμοιβής και απόδοσης στο δημόσιο τομέα;
- Πρέπει να υπάρχει κλαδική διαφοροποίηση;
- Προτάσεις για διαδικασίες για τα επόμενα βήματα του διαλόγου
